The lower and upper bounds of each

The lower and upper bounds of each of N design variables in the optimization
problem needs to be defined. The allowable range is then discretized at different
levels. If each of the variables is defined at only the lower and upper bounds (two
levels), the experimental design is called 2N
full factorial. Similarly, if the midpoints
are included, the design is called 3N
full factorial and shown in Figure 3.2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่างและขอบเขตบนของ N แต่ละตัวแปรในการเพิ่มประสิทธิภาพสำหรับการออกแบบปัญหาต้องแก้ไข ช่วงที่สามารถใช้เป็น discretized ที่แตกต่างกันแล้วระดับการ ถ้าแต่ละตัวแปรที่กำหนดที่ใบล่างและขอบเขตบน (สองระดับ), การออกแบบการทดลองคือ 2Nแฟกทอเรียลแบบเต็ม ในทำนองเดียวกัน ถ้าการจ้างของมีอยู่ การออกแบบเรียกว่า 3 คืนเต็มแฟก และแสดงในรูปที่ 3.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอบเขตล่างและชั้นบนของแต่ละตัวแปรการออกแบบที่ยังไม่มีการเพิ่มประสิทธิภาพในปัญหาที่เกิดขึ้นจะต้องมีการกำหนดไว้
ช่วงที่อนุญาตคือ discretized
แล้วอย่างที่แตกต่างกันในระดับ ถ้าแต่ละตัวแปรที่ถูกกำหนดไว้เพียงขอบเขตล่างและชั้นบน
(สองระดับ) การออกแบบการทดลองที่เรียกว่า 2N
ปัจจัยแบบเต็ม ในทำนองเดียวกันถ้าจุดกึ่งกลางที่จะถูกรวมการออกแบบที่เรียกว่า 3N ปัจจัยเต็มรูปแบบและแสดงในรูปที่ 3.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล่างและบนขอบเขตของแต่ละ n ตัวแปรแบบในการหา
ปัญหาต้องกำหนด ช่วงที่เป็นแบบจุดในระดับต่าง ๆ

ถ้าแต่ละตัวแปรที่กำหนดไว้ในขอบเขตบนและล่าง ( 2
ระดับ ) , การออกแบบการทดลองเรียกว่า 2n
เต็มแฟกทอเรียล ในทำนองเดียวกัน ถ้า midpoints
รวม การออกแบบที่เรียกว่า 3N
เต็มรูปแบบและแบบที่แสดงในรูปที่ 3.2