With a history dating back almost a

With a history dating back almost a millennium and intimately tied to its country’s history, Hanoi is Viet Nam’s capital and second most important economic center. Hanoi’s history during 1918-45 is marked by the development and imposition of colonial rule, as well as the establishment of major infrastructure during which its population grew at the annual rate of 5.2% from 70,000 inhabitants to 276,000 by 1945. Following the war, Viet Nam’s rural population migrated toward Hanoi to live and find work. The population grew at the annual rate of 4.2% to reach a total of 400,000 in 1954. During 1954-75, Hanoi focused its efforts upon rebuilding the North and the fight to liberate the South. In 1975, Hanoi’s total population was 2.383 million people, while the mean annual population growth rate during the period was 2.8% in the city’s central districts. During 1975-86, Hanoi implemented important measures to recover from war and reestablish Socialism nationally. During that period, the city’s population grew about 1.7% annually. Since 1987, Hanoi has been moving toward a market economy under public sector guidance. Administrative restructuring during the late 1980s led to a reduction in the province’s population from 3.056 million in 1989 to 2.051 million in 1990. According to 1999 census data, metropolitan Hanoi’s population totaled 1.534 million people. Problems related to urbanization and the environment are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประวัติย้อนหลังไปเกือบพันปี และเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับประวัติศาสตร์ของประเทศ ฮานอยเป็นเมืองหลวงและศูนย์กลางเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดของเวียดนาม ประวัติของฮานอยในช่วง 1918-45 ถูกทำเครื่องหมาย โดยการพัฒนาและจัดเก็บภาษีจากกฎอาณานิคม เช่นเดียวกับการจัดตั้งโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญซึ่งมีประชากรเพิ่มขึ้น 5.2% จากประชากร 70,000 276,000 อัตราประจำปี 1945 ต่อไปนี้สงคราม ประชากรในชนบทของเวียดนามโยกย้ายไปทางฮานอยอยู่ และหางานทำ ประชากรเพิ่มขึ้นในอัตราประจำปี 4.2% ถึงจำนวน 400,000 ในปี 1954 ในระหว่างปีค.ศ. 1954-75 ฮานอยมุ่งเน้นความพยายามเมื่อบูรณะการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยภาคใต้และภาคเหนือ ใน 1975 ประชากรของกรุงฮานอยเป็น 2.383 ล้านคน ในขณะที่เฉลี่ยรายปีประชากรอัตราการเติบโตช่วง 2.8% ในย่านใจกลางเมือง ในระหว่างปี 1975-86 ฮานอยดำเนินมาตรการสำคัญเพื่อกู้คืนจากสงคราม และสร้างสังคมนิยมทั่วประเทศ ช่วง ประชากรของเมืองเพิ่มขึ้นประมาณ 1.7% ต่อปี ตั้งแต่ปี 1987 ฮานอยแล้วย้ายไปยังระบบเศรษฐกิจตลาดภายใต้การแนะนำภาครัฐ ปรับโครงสร้างบริหารในช่วงปลายทศวรรษ 1980 นำไปสู่การลดจำนวนประชากรของจังหวัดจาก 3.056 ล้านในปี 1989 เพื่อ 2.051 ล้านในปี 1990 ตามข้อมูลสำมะโนประชากรปี 1999 กรุงฮานอยประชากรรวม 1.534 ล้านคน มีการกล่าวถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมและความเป็นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่มีประวัติย้อนหลังไปเกือบพันปีและใกล้ชิดเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ของประเทศของตนฮานอยเป็นเมืองหลวงของเวียดนามและศูนย์กลางทางเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดที่สอง ประวัติศาสตร์ของกรุงฮานอยในช่วง 1918-1945 มีการทำเครื่องหมายโดยการพัฒนาและการจัดเก็บภาษีของการปกครองอาณานิคมเช่นเดียวกับการจัดตั้งโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญในระหว่างที่ประชากรขยายตัวในอัตราประจำปีของ 5.2% จาก 70,000 คนที่อาศัยอยู่เพื่อ 276,000 โดยปี 1945 หลังจากสงครามเวียดนาม ประชากรในชนบทของเวียดนามอพยพไปยังฮานอยจะมีชีวิตอยู่และหางานทำ จำนวนประชากรที่เติบโตในอัตราประจำปี 4.2% ในการเข้าถึงทั้งหมด 400,000 ในปี 1954 ในช่วง 1954-1975 ฮานอยมุ่งเน้นความพยายามของตนเมื่อการสร้างภาคเหนือและการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยภาคใต้ ในปี 1975 ประชากรทั้งหมดของกรุงฮานอยเป็น 2,383,000 คนในขณะที่อัตราการเติบโตของประชากรเฉลี่ยประจำปีในช่วงระยะเวลาเป็น 2.8% ในเขตภาคกลางของเมือง ในช่วง 1975-1986 ฮานอยมาตรการสำคัญในการฟื้นตัวจากสงครามและกอบกู้ประเทศชาติสังคมนิยม ในช่วงเวลานั้นประชากรของเมืองที่ขยายตัวประมาณ 1.7% ต่อปี ตั้งแต่ปี 1987 ฮานอยได้รับการย้ายไปยังเศรษฐกิจตลาดภายใต้การแนะนำของภาครัฐ การปรับโครงสร้างการบริหารในช่วงปลายปี 1980 นำไปสู่​​การลดลงของประชากรของจังหวัดจาก 3,056,000 ในปี 1989 เพื่อ 2,051,000 ในปี 1990 ตามที่ 1999 ข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรเมืองหลวงประชากรของกรุงฮานอยมีจำนวนทั้งสิ้น 1,534,000 คน ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาเมืองและสภาพแวดล้อมที่จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีประวัติย้อนหลังกลับไปเกือบสหัสวรรษ และเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับประวัติศาสตร์ของประเทศของเวียดนามและฮานอยเป็นเมืองหลวงศูนย์กลางเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดที่สอง ฮานอยเป็นประวัติศาสตร์ในช่วง 1918-45 มีการทำเครื่องหมายโดยการพัฒนาและการจัดเก็บภาษีของอาณานิคม รวมทั้งการจัดตั้งโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญในระหว่างที่ประชากรของประเทศเติบโตในอัตราปีละ 5.2% จาก 70 , 000 ชาว 276000 โดย 1945 หลังสงคราม ประชากรในชนบทของเวียดนามที่อพยพสู่ฮานอย ที่จะมีชีวิตอยู่ และหางาน ประชากรที่เติบโตในอัตราปีละ 4.2% ถึงทั้งหมดของ 400000 ในปี 1954 . ในช่วง 1954-75 , ฮานอย เน้นความพยายาม เมื่อการต่อสู้เพื่อปลดปล่อยทางเหนือและทางใต้ ในปี 1975 ประชากรทั้งหมดของฮานอยเป็น 2.383 ล้านคน ขณะที่อัตราการเติบโตของประชากรเฉลี่ยรายปีในช่วงระยะเวลาเป็น 2.8% ในเขตภาคกลางของเมือง ในช่วง 1975-86 , ฮานอย มาตรการที่สำคัญในการกู้คืนจากสงครามและสร้างสังคมในระดับประเทศ ในช่วงนั้น ประชากรของเมืองที่เติบโตประมาณร้อยละ 1.7 ต่อปี ตั้งแต่ปี 1987 , ฮานอย ได้ถูกย้ายไปยังตลาดเศรษฐกิจ ภายใต้การแนะนำของภาครัฐ . การปรับโครงสร้างการบริหารงานในช่วงปลายทศวรรษ 1980 นำไปสู่การลดลงในประชากรของจังหวัดจาก 3.056 ล้านบาทในปี 1989 2.051 ล้านในปี 1990 ตามข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรในปี ประชากรของมหานครฮานอยมี 1.534 ล้านคน ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจและสภาพแวดล้อมได้ถูก