Fraudulent financial reporting is a

Fraudulent financial reporting is a matter of grave social and economic concern. The
Treadway Commission recommended that the Auditing Standards Board require the use of
analytical procedures to improve the detection of fraudulent financial reporting. This is an
exploratory study to determine if financial ratios of fraudulent companies differ from those of
nonfraudulent companies. Fraudulent firms were identified by examining the SEC’s Accounting
and Auditing Enforcement Releases issued between 1982 and 1999. The fraudulent firms (n¼79)
were then matched with nonfraudulent firms on the basis of firm size, time period, and industry.
Using this matched-pairs design, ratio analysis for a seven-year period (i.e. the fraud year 2 /+ 3
years) was conducted on 21 ratios. Overall, 16 ratios were found to be significant. Of these, only
three ratios were significant for three time periods. Of the 16 statistically significant ratios, only five
were significant during the period prior to the fraud year. Using discriminant analysis,
misclassifications for fraud firms ranged from 58 percent to 98 percent. These results provide
empirical evidence of the limited ability of financial ratios to detect and/or predict fraudulent
financial reporting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายงานทางการเงินหลอกลวงเป็นเรื่องของสังคม และเศรษฐกิจความกังวล ที่Treadway เสริมแนะนำให้ คณะกรรมการตรวจสอบมาตรฐานต้องใช้กระบวนการวิเคราะห์เพื่อปรับปรุงการตรวจสอบรายงานการเงินหลอกลวง นี่คือการเชิงบุกเบิกเพื่อศึกษาว่าถ้าอัตราส่วนทางการเงินของบริษัทปลอมแตกต่างจากของบริษัท nonfraudulent ระบุบริษัทหลอกลวง ด้วยการตรวจสอบบัญชีของสำนักงานคณะกรรมการและตรวจสอบเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ที่ออกระหว่างปี 1982 และปี 1999 บริษัทหลอกลวง (n¼79)จากนั้นถูกจับคู่กับบริษัท nonfraudulent โดยขนาดของบริษัท เวลา และอุตสาหกรรมใช้คู่ตรงออกแบบ วิเคราะห์อัตราส่วนนี้เป็นระยะเวลา 7 ปี (เช่นหลอกลวงปี 2 / + 3ปี) ที่ดำเนินในอัตราส่วน 21 โดยรวม อัตราส่วน 16 พบเป็นสำคัญ เหล่านี้ เท่านั้นอัตราส่วนสามก็สำคัญสำหรับรอบระยะเวลา 3 ของ 16 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติอัตรา 5 เท่านั้นสำคัญช่วงก่อนปีฉ้อโกง โดยใช้การวิเคราะห์ discriminantmisclassifications สำหรับฉ้อโกงบริษัทอยู่ในช่วงจาก 58 เปอร์เซ็นต์ร้อยละ 98 ผลลัพธ์เหล่านี้ให้ประจักษ์หลักฐานของความสามารถที่จำกัดของอัตราส่วนทางการเงินเพื่อตรวจสอบ และ/หรือทำนายปลอมรายงานทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายงานทางการเงินทุจริตเป็นเรื่องของหลุมศพของสังคมและเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้อง
คณะกรรมการ treadway แนะนำว่า การตรวจสอบมาตรฐานคณะกรรมการต้องใช้
กระบวนการวิเคราะห์เพื่อปรับปรุงการรายงานทางการเงินที่หลอกลวง นี่คือ
ศึกษาสำรวจเพื่อตรวจสอบว่าอัตราส่วนทางการเงินของบริษัทหลอกลวงแตกต่างจากของบริษัท nonfraudulent
.บริษัทหลอกลวงที่ถูกระบุโดยการตรวจสอบของ ก.ล.ต. และ
บัญชีตรวจสอบการบังคับใช้เผยแพร่ออกระหว่างปี 1982 และปี 1999 บริษัทหลอกลวง ( N ¼ 79 )
) จากนั้นจับคู่กับ บริษัท nonfraudulent บนพื้นฐานของขนาด บริษัท ระยะเวลา และอุตสาหกรรม .
ใช้กันแบบคู่ การวิเคราะห์อัตราส่วนเป็นเวลาเจ็ดปี ( เช่นการทุจริต ปี 2 / 3
ปี ) และ 21 ต่อโดยรวมแล้ว 16 อัตราส่วน พบว่ามีความ ของเหล่านี้แค่
3 อัตราส่วนอย่างมีนัยสำคัญสำหรับเวลา 3 คาบ ของ 16 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติอัตราส่วนเพียงห้า
อย่างมีนัยสำคัญในช่วงระยะเวลาก่อนการปี โดยใช้การวิเคราะห์การจำแนก ,
misclassifications สำหรับ บริษัท หลอกลวงตั้งแต่ 58 ร้อยละ 98 เปอร์เซ็นต์ ผลลัพธ์เหล่านี้มี
หลักฐานเชิงประจักษ์ในความสามารถ จำกัด ในอัตราส่วน เพื่อตรวจสอบ และ / หรือ ทำนายการรายงานทางการเงิน
หลอกลวง