Risk Factors for Suicide Biopsycho

Risk Factors for Suicide

Biopsychosocial Risk Factors
• Mental disorders, particularly mood disorders, schizophrenia, anxiety
disorders and certain personality disorders
• Alcohol and other substance use disorders
• Hopelessness
• Impulsive and/or aggressive tendencies
• History of trauma or abuse
• Some major physical illnesses
• Previous suicide attempt
• Family history of suicide

Environmental Risk Factors
• Job or financial loss
• Relational or social loss
• Easy access to lethal means
• Local clusters of suicide that have a contagious influence
Socialcultural Risk Factors
• Lack of social support and sense of isolation
• Stigma associated with help-seeking behavior
• Barriers to accessing health care, especially mental health and substance
abuse treatment
• Certain cultural and religious beliefs (for instance, the belief that suicide is
a noble resolution of a personal dilemma)
• Exposure to, including through the media, and influence of others who
have died by suicide

Information about risk and protective factors for attempted suicide is more
limited than that on suicide. One problem in studying nonlethal suicidal behaviors
is a lack of consensus about what actually constitutes suicidal behavior (O'Carroll
et al., 1996). Should self-injurious behavior in which there is no intent to die be
classified as suicidal behavior? If intent defines suicidal behavior, how is it
possible to quantify a person's intent to die? The lack of agreement on such
issues makes valid research difficult to conduct. As a result, it is not yet possible
to say with certainty that risk and protective factors for suicide and non-lethal
forms of self-injury are the same. Some authors argue that they are, whereas
others accentuate differences (Duberstein et al., 2000; Linehan, 1986).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย

ปัจจัยเสี่ยง Biopsychosocial
•จิตโรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคอารมณ์ โรคจิตเภท วิตกกังวล
โรคและบางโรคบุคลิกภาพ
•แอลกอฮอล์และสารอื่น ๆ ใช้โรค
•หวัง
• Impulsive / แนวโน้มก้าวร้าว
•ประวัติของการบาดเจ็บหรือผิด
•บางโรคทางกายภาพสำคัญ
ความพยายามฆ่าตัวตายก่อนหน้า•
•ประวัติครอบครัวฆ่าตัวตาย

ปัจจัยเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม
•งานหรือสูญเสียการเงิน
•สูญเสียสังคม หรือเชิง
•ซี่เข้าถึงหมายความว่ายุทธภัณฑ์
•ภายในคลัสเตอร์ของฆ่าตัวตายที่มีอิทธิพลหรือ
ปัจจัยเสี่ยง Socialcultural
•ขาดการสนับสนุนทางสังคมและความรู้สึกแยก
•สติกมาเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการแสวงหาความช่วยเหลือ
•อุปสรรคการเข้าถึงการดูแลสุขภาพ สุขภาพจิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งและสาร
ละเมิดรักษา
•บางความเชื่อวัฒนธรรม และศาสนา (เช่น ความเชื่อว่าฆ่าตัวตาย
ความละเอียดสูงส่งของลำบากใจส่วนบุคคล)
•สัมผัส รวมถึงผ่านสื่อ และอิทธิพลของผู้อื่นที่
ได้เสียชีวิต ด้วยการฆ่าตัวตาย

ข้อมูลเกี่ยวกับความเสี่ยงและปัจจัยป้องกันการฆ่าตัวตายพยายามจะเพิ่มเติม
จำกัดกว่าที่ฆ่าตัวตาย ปัญหาหนึ่งในการศึกษาพฤติกรรมอยากฆ่าตัวตาย nonlethal
คือการขาดของมติเกี่ยวกับสิ่งที่ก่อพฤติกรรมอยากฆ่าตัวตายจริง (O'Carroll
et al., 1996) พฤติกรรมตนเองเปลืองที่มีเจตนาไม่ตายควร
จัดเป็นพฤติกรรมอยากฆ่าตัวตาย ถ้าเจตนากำหนดพฤติกรรมอยากฆ่าตัวตาย คือ
สามารถกำหนดปริมาณความตั้งใจของคนตาย ขาดตกลงบนเช่น
ปัญหาทำให้งานวิจัยถูกต้องยากที่จะดำเนินการ ดัง เป็นยัง
พูด ด้วยความแน่นอนความเสี่ยงดังกล่าว และปัจจัยป้องกัน การฆ่าตัวตาย และไม่ใช่ยุทธภัณฑ์
ฟอร์มของตนเองบาดเจ็บเป็นเหมือนกัน ผู้เขียนบางโต้เถียงว่า พวกเขาเป็น ขณะ
อื่นชื่นความแตกต่าง (Duberstein et al., 2000 อย่างไร Linehan, 1986)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายปัจจัยเสี่ยง Biopsychosocial •ความผิดปกติทางจิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งความผิดปกติทางอารมณ์จิตเภทความวิตกกังวลความผิดปกติและความผิดปกติของบุคลิกภาพบางอย่าง•ดื่มแอลกอฮอล์และความผิดปกติการใช้สารเคมีอื่น ๆ•สิ้นหวัง•ห่ามและ / หรือแนวโน้มก้าวร้าว•ประวัติของการบาดเจ็บหรือการละเมิด•บางโรคทางกายภาพที่สำคัญ• Previous พยายามฆ่าตัวตายประวัติศาสตร์•ครอบครัวฆ่าตัวตายปัจจัยเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม•งานหรือสูญเสียทางการเงิน•การสูญเสียเชิงสัมพันธ์หรือสังคม•ง่ายต่อการเข้าถึงวิธีการตาย•กลุ่มท้องถิ่นของการฆ่าตัวตายที่มีอิทธิพลต่อการติดต่อSocialcultural ปัจจัยความเสี่ยง•ขาดการสนับสนุนทางสังคมและความรู้สึกของการแยก•แผลเป็นที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการแสวงหาความช่วยเหลือ•อุปสรรคในการเข้าถึงการดูแลสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งสุขภาพจิตและสารเสพติดการรักษา•ความเชื่อทางวัฒนธรรมและศาสนาบางอย่าง (เช่นความเชื่อว่าการฆ่าตัวตายเป็นความละเอียดสูงส่งของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกส่วนตัว) •การเปิดรับรวมทั้ง ผ่านสื่อและอิทธิพลของคนอื่น ๆ ที่มีผู้เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยความเสี่ยงและการป้องกันสำหรับความพยายามฆ่าตัวตายมีมากขึ้นกว่าที่ จำกัด ในการฆ่าตัวตาย ปัญหาหนึ่งในการศึกษาพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย nonlethal คือการขาดฉันทามติเกี่ยวกับสิ่งที่จริงถือว่าเป็นพฤติกรรมฆ่าตัวตาย (แครอลet al., 1996) ควรพฤติกรรมตนเองอันตรายที่มีความตั้งใจที่จะตายได้รับการจัดเป็นพฤติกรรมฆ่าตัวตาย? หากเจตนากำหนดพฤติกรรมฆ่าตัวตายว่ามันเป็นไปได้ที่จะวัดปริมาณความตั้งใจของบุคคลที่จะตาย? ขาดของข้อตกลงดังกล่าวจะทำให้ปัญหาการวิจัยที่ถูกต้องเป็นเรื่องยากที่จะดำเนินการ ผลที่ตามมาก็ยังไม่สามารถที่จะพูดด้วยความมั่นใจว่ามีความเสี่ยงและปัจจัยป้องกันการฆ่าตัวตายและไม่ตายรูปแบบของตัวเองได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน นักเขียนบางคนยืนยันว่าพวกเขามีในขณะที่คนอื่น ๆ ที่เน้นความแตกต่าง (Duberstein et al, 2000. นส์, 1986)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย

biopsychosocial ปัจจัยเสี่ยง
- ความผิดปกติทางจิต โดยเฉพาะความผิดปกติทางอารมณ์ , โรคจิตเภท , ความผิดปกติของความวิตกกังวลและความผิดปกติของบุคลิกภาพหนึ่ง

- แอลกอฮอล์และสารอื่น ๆที่ใช้
-
- หุนหันพลันแล่นของความสิ้นหวังและ / หรือก้าวร้าวตัว
-
- ประวัติของการบาดเจ็บหรือการเจ็บป่วยบางสาขากายภาพ
- ก่อนหน้านี้พยายามฆ่าตัวตาย
- ประวัติครอบครัวของการฆ่าตัวตาย

สิ่งแวดล้อมปัจจัยเสี่ยง
-
- งานหรือการสูญเสียทางการเงินที่เกี่ยวข้องหรือสังคมการสูญเสีย
- ง่ายต่อการเข้าถึง หมายถึง กลุ่มของแต่ละท้องถิ่น
ตาย ฆ่าตัวตายที่ต้องติดต่อมีอิทธิพลต่อปัจจัยเสี่ยง
-
socialcultural ขาดการสนับสนุนทางสังคมและความรู้สึกของการแยก
-
จุดเชื่อมโยงกับพฤติกรรมการแสวงหาบริการช่วย อุปสรรคในการเข้าถึงการดูแลสุขภาพโดยเฉพาะสุขภาพจิตและสารเสพติด
-
การรักษาบางวัฒนธรรมศาสนาและความเชื่อ เช่น ความเชื่อที่ว่า ฆ่าตัวตาย
ความสูงส่งของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกส่วนบุคคล )
- แสง ทั้งผ่านสื่อและอิทธิพลของผู้ที่เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตาย

ข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงและปัจจัยป้องกันการพยายามฆ่าตัวตาย มีจำกัดกว่า
ที่ฆ่าตัวตายหนึ่งปัญหาในการเรียน nonlethal พฤติกรรมการฆ่าตัวตาย
คือขาดฉันทามติเกี่ยวกับสิ่งที่จริงถือเป็นพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย ( o'carroll
et al . , 1996 ) พฤติกรรมที่ควรกระทำด้วยตนเองไม่มีเจตนาที่จะตายเป็น
จัดเป็นพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย ? ถ้าตั้งใจกำหนดพฤติกรรมฆ่าตัวตาย เป็นไงบ้าง
เป็นไปได้ที่จะหาเจตนาของคนที่จะตาย ไม่มีข้อตกลงดังกล่าว
ประเด็นวิจัยที่ถูกต้อง ทำให้ยากที่จะทำ ผลคือ มันไม่ได้เป็นไปได้
เพื่อพูดด้วยความมั่นใจว่า ปัจจัยความเสี่ยงและป้องกันและไม่ร้ายแรง
รูปแบบของการบาดเจ็บตัวเองฆ่าตัวตายเหมือนกัน บางคนเขียนโต้แย้งว่าพวกเขาในขณะที่
คนอื่นเน้นความแตกต่าง ( duberstein et al . , 2000 ; ลินีแฮน , 1986 )