Use in chronic conditions[edit]A co

Use in chronic conditions[edit]
A common use of supplementary oxygen is in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD), the occurrence of chronic bronchitis or emphysema, a common long term effect of smoking, who may require additional oxygen to breathe either during a temporary worsening of their condition, or throughout the day and night. It is indicated in COPD patients with PaO
2 ≤ 55mmHg or SaO
2 ≤ 88% and has been shown to increase lifespan.

Oxygen is often prescribed for people with breathlessness, in the setting of end-stage cardiac or respiratory failure, advanced cancer or neurodegenerative disease, despite having relatively normal blood oxygen levels. A 2010 trial of 239 subjects found no significant difference in reducing breathlessness between oxygen and air delivered in the same way

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ในโรคเรื้อรัง [แก้ไข]
การใช้งานร่วมกันของออกซิเจนในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (COPD), การเกิดขึ้นของโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังหรือถุงลมโป่งพองในระยะยาวร่วมกันผลกระทบของการสูบบุหรี่ที่อาจต้องใช้ออกซิเจนในการหายใจเพิ่มเติมทั้งในระหว่าง เลวร้ายลงชั่วคราวของสภาพของพวกเขาหรือตลอดทั้งวันและคืน มันเป็นเรื่องที่แสดงให้เห็นในผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มี PaO
2 ≤ 55mmHg หรือเซา
2 ≤ 88% และได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มอายุการใช้งาน. ออกซิเจนมีการกำหนดมักจะสำหรับคนที่มีหอบในการตั้งค่าของระยะสุดท้ายหัวใจหรือความล้มเหลวของระบบทางเดินหายใจโรคมะเร็งขั้นสูงหรือระบบประสาท โรคแม้จะมีค่อนข้างระดับออกซิเจนในเลือดปกติ 2010 การพิจารณาคดีของ 239 อาสาสมัครพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการลดการหายใจระหว่างออกซิเจนและอากาศส่งไปในทางเดียวกัน