Racism and ethnic discrimination in

Racism and ethnic discrimination in the United States has been a major issue since the colonial era and the slave era. Legally or socially sanctioned privileges and rights were given to White Americans that were not granted to Native Americans, African Americans, Asian Americans, and Latin Americans. European Americans (particularly Anglo Americans) were granted exclusive privileges in matters of education, immigration, voting rights, citizenship, land acquisition, and criminal procedure over periods of time extending from the 17th century to the 1960s. However, non-Protestant immigrants from Europe; particularly Irish people, Poles and Italians, suffered xenophobic exclusion and other forms of ethnicity-based discrimination in American society, and were not considered fully white. In addition, although Middle Eastern Americans are counted as White under the US Census, Jews (including immigrants from the Diaspora and from Israel itself) and Arabs have faced continuous discrimination in the United States, and as a result, some people belonging to these groups do not identify as white. East and South Asians have similarly faced racism in America.

Major racially and ethnically structured institutions included slavery, Indian Wars, Native American reservations, segregation, residential schools for Native Americans, and internment camps.[1] Formal racial discrimination was largely banned in the mid-20th century, and came to be perceived as socially unacceptable and/or morally repugnant as well.

Racial politics remains a major phenomenon. Racism continues to be reflected in socioeconomic inequality,[2] and has taken on more modern, indirect forms of expression, most prevalently symbolic racism.[3] Racial stratification continues to occur in employment, housing, education, lending, and government.

In the view of the U.S. Human Rights Network, a network of scores of U.S. civil rights and human rights organizations, "Discrimination permeates all aspects of life in the United States, and extends to all communities of color".[4] While the nature of the views held by average Americans have changed much over the past several decades, surveys by organizations such as ABC News have found that, even recently, large sections of Americans self-admit to holding discriminatory viewpoints; for example, a 2007 article by the organization stated that about one in ten admitted to holding prejudices against Hispanic-Americans and about one in four did so regarding Arab-Americans

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่งแยกแบ่งแยกเชื้อชาติและชาติพันธุ์ในสหรัฐอเมริกาที่ได้รับปัญหาใหญ่ตั้งแต่ยุคอาณานิคมและยุคทาส สิทธิตามกฎหมาย หรือสังคมผ่าน ๆ และสิทธิได้รับการขาวชาวอเมริกันที่ได้รับไม่ถึงชาวอเมริกันพื้นเมือง แอฟริกันอเมริกัน อเมริกันเอเชีย และสังคม คนอเมริกันยุโรป (โดยเฉพาะแองโกลอเมริกัน) ได้รับสิทธิพิเศษในเรื่องของการศึกษา ตรวจคนเข้าเมือง เสียง สัญชาติ ซื้อที่ดิน และกระบวนการทางอาญาระยะเวลาขยายจากศตวรรษที่ 17 ถึงทศวรรษ 1960 อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่โปรเตสแตนต์ผู้อพยพจากยุโรป ชาวไอริชโดยเฉพาะ เสาและชาวอิตาลี ประสบข้อยกเว้น xenophobic และรูปแบบอื่น ๆ ของการเลือกปฏิบัติตามเชื้อชาติในสังคมอเมริกัน และไม่พิจารณาว่าขาวเต็ม นอกจากนี้ แม้ว่าชาวอเมริกันตะวันออกกลางนับเป็นสีขาวใต้เราสำมะโนประชากร (รวมถึงผู้อพยพ จากการพลัดถิ่น และอิสราเอลเอง) ชาวยิว และ ชาวอาหรับได้ต้องปฏิบัติอย่างต่อเนื่องในสหรัฐอเมริกา และเป็นผล บางคน เป็นสมาชิกกลุ่มเหล่านี้ไม่ระบุเป็นสีขาว ตะวันออกและเอเชียใต้ได้ในทำนองเดียวกันต้องเผชิญกับชนชาติในอเมริกาสถาบันมีโครงสร้างอำนาจ และชนชาติที่สำคัญรวมทาส สงครามอินเดีย จองชาวอเมริกันพื้นเมือง การแบ่งแยก โรงเรียนที่อยู่อาศัยสำหรับชาวอเมริกันพื้นเมือง และค่าย internment [1] ศุบเป็นส่วนใหญ่ถูกห้ามในศตวรรษกลาง 20 และมารับรู้เป็นการยอมรับทางสังคม หรือศีลธรรม repugnant เช่นกันการเมืองเชื้อชาติยังคง เป็นปรากฏการณ์ที่สำคัญ เหยียดยังคงในอสมการ socioeconomic, [2] และได้ดำเนินการในรูปแบบสมัยใหม่ อ้อมของนิพจน์ เหยียด prevalently สัญลักษณ์มากที่สุด [3] แบ่งชั้นเชื้อชาติยังคงเกิดขึ้นในการจ้างงาน อยู่อาศัย การศึกษา ให้ยืม และรัฐบาลในมุมมองของเครือข่ายสิทธิมนุษยชนสหรัฐอเมริกา เครือข่ายของคะแนนของสิทธิพลเมืองสหรัฐและองค์กรสิทธิมนุษยชน "การเลือกปฏิบัติแทรกซึมทุกแง่มุมของชีวิตในสหรัฐอเมริกา และขยายไปยังชุมชนทั้งหมดของสี" [4] ในขณะที่ลักษณะของมุมมองโดยเฉลี่ยชาวอเมริกันมีการเปลี่ยนแปลงมากตลอดหลายทศวรรษ สำรวจ โดยองค์กรเช่นเดลินิวส์พบว่า แม้เมื่อเร็ว ๆ นี้ ส่วนใหญ่ของคนอเมริกันเองยอมรับว่า ถือมองเปล่า? เช่น บท 2007 โดยองค์กรระบุว่า ประมาณหนึ่งในสิบเข้าที่ถืออคติจะกับฮิสปานิกชาวอเมริกัน และประมาณหนึ่งในสี่จึงเกี่ยวกับอาหรับอเมริกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเหยียดสีผิวและการเลือกปฏิบัติของกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศสหรัฐอเมริกามีปัญหาที่สำคัญตั้งแต่ยุคอาณานิคมและยุคทาส สิทธิพิเศษในการถูกต้องตามกฎหมายหรือตามทำนองคลองธรรมทางสังคมและสิทธิที่ได้รับอเมริกันผิวขาวที่ไม่ได้รับอนุญาตให้ชาวอเมริกันพื้นเมืองอเมริกันแอฟริกันอเมริกันเอเชียและละตินอเมริกัน ชาวอเมริกันยุโรป (โดยเฉพาะอย่างยิ่งแองโกลอเมริกัน) ได้รับสิทธิพิเศษในเรื่องของการศึกษาการตรวจคนเข้าเมือง, สิทธิในการออกเสียงพลเมืองซื้อที่ดินและวิธีพิจารณาความอาญาในช่วงเวลาของการขยายเวลาจากศตวรรษที่ 17 ถึงปี 1960 แต่ผู้อพยพที่ไม่ใช่โปรเตสแตนต์จากยุโรป; โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวไอริช, โปแลนด์และอิตาลีได้รับความเดือดร้อนยกเว้นชาวต่างชาติและรูปแบบอื่น ๆ ของการเลือกปฏิบัติตามเชื้อชาติในสังคมอเมริกันและไม่ได้พิจารณาอย่างเต็มที่สีขาว นอกจากนี้แม้ว่าตะวันออกกลางชาวอเมริกันจะถูกนับเป็นสีขาวภายใต้การสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐชาวยิว (รวมทั้งผู้อพยพจากพลัดถิ่นและจากประเทศอิสราเอลเอง) และชาวอาหรับได้เผชิญกับการเลือกปฏิบัติอย่างต่อเนื่องในประเทศสหรัฐอเมริกาและเป็นผลให้คนบางคนที่อยู่ในกลุ่มคนเหล่านี้ ไม่ได้ระบุเป็นสีขาว ตะวันออกและเอเชียใต้ได้ประสบในทำนองเดียวกันการเหยียดสีผิวในอเมริกา. สาขาสถาบันเชื้อชาติและเชื้อชาติโครงสร้างรวมเป็นทาสสงครามอินเดียจองพื้นเมืองอเมริกันแยกโรงเรียนสำหรับชาวอเมริกันพื้นเมืองที่อยู่อาศัยและค่ายกักกัน. [1] อย่างเป็นทางการเหยียดผิวเป็นสิ่งต้องห้ามส่วนใหญ่ใน กลางศตวรรษที่ 20 และมาถึงถูกมองว่าเป็นสังคมยอมรับไม่ได้และ / หรือศีลธรรมปฏิปักษ์เช่นกัน. การเมืองเชื้อชาติยังคงเป็นปรากฏการณ์ที่สำคัญ การเหยียดเชื้อชาติยังคงที่จะสะท้อนให้เห็นในความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและเศรษฐกิจ [2] และได้ดำเนินการในที่ทันสมัยรูปแบบทางอ้อมในการแสดงออกชนชาติสัญลักษณ์ prevalently ที่สุด. [3] ชนชั้นเชื้อชาติยังคงเกิดขึ้นในการจ้างงาน, ที่อยู่อาศัย, การศึกษา, การให้กู้ยืมเงินและรัฐบาล. ใน มุมมองของสิทธิมนุษยชนเครือข่ายสหรัฐอเมริกาเครือข่ายของคะแนนของสหรัฐสิทธิมนุษยชนและองค์กรสิทธิมนุษยชนว่า "การเลือกปฏิบัติแทรกซึมทุกด้านของชีวิตในประเทศสหรัฐอเมริกาและขยายไปยังทุกชุมชนที่มีสี". [4] ในขณะที่ลักษณะของ มุมมองที่จัดขึ้นโดยชาวอเมริกันโดยเฉลี่ยมีการเปลี่ยนแปลงมากในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาการสำรวจโดยองค์กรต่าง ๆ เช่นข่าวเอบีซีได้พบว่าแม้เมื่อเร็ว ๆ นี้ส่วนใหญ่ของชาวอเมริกันที่ตนเองยอมรับกับการถือครองมุมมองพินิจพิเคราะห์; ตัวอย่างเช่นบทความปี 2007 โดยองค์กรที่ระบุไว้ว่าประมาณหนึ่งในสิบที่ยอมรับอคติกับโฮลดิ้งฮิสแปอเมริกันและประมาณหนึ่งในสี่ของเขาดังนั้นเกี่ยวกับอาหรับอเมริกัน