Shocking fact! The Free City Galari

Shocking fact! The Free City Galarie, was actually a town constructed on top of the sea!!

Come to think of it, it’s probably because I only kept on going on about how Lizwadia was my place of destination during my travels. There was no one to correct me by saying that Galarie was a town on the water.
Having my prior thoughts completely on my yearning for uniforms, I had forgotten about such an important fact.
And then, I was astonished that there weren’t any of those uniforms. I then only desired to amend that fact by producing them.

Now then, this is bring the story back but, having left the Headmaster’s room, I headed towards Doto-sensei’s class.
I had no choice but to give up on the models, but, even so, I still do want to see the uniforms that I had made be worn.
When I arrive in front of the class, I understood that it was a bit noisy.

「’Morning」

When I came in while opening the door, the class was teeming with students wearing blazers and gym uniforms.

「It’s Shirou-sensei!」

When the males of the class notice me and shout, the students of the class simultaneously face my direction.
Hey, you got it wrong.

「Sensei! Is it true that Sensei was the one that made these uniforms?」

「I only did the clothes’ structure and the possible carved seal magic. The one that made them was that Spider Nee-chan that made the trip here.」

In response to the blazer wearing female student’s words, I pointed at the Ariadne-san who was getting excited in the middle of the classroom so much from the dressed up models in front of her that she could only continue with incoherent muttering.
Since her voice was so small that I couldn’t hear, when I tried reading her lips, it would seem that she was repetitively saying “Dis is da greatest, dis is da greatest”.

「What we wish to ask is about that carved seal magic, Yashiro-sensei.」

There’s only one person among my acquaintances that has a speaking style that reads “watashi” as “watakushi”.
Henrietta, who had her splendid golden vertical rolls today as well, appeared while walking up in front of me looking like she was pushing her way through the students.
Henrietta was also wearing a blazer.

「It’s a magnificent technique, Sensei. It isn’t to the extent of the abilities bestowed by the Magic Sword Blacksmiths but, the greatest advantage of being able to be continuously invoked without Maryoku consumption, is something that should receive the maximum praise in a different vector from the Magic Sword Blacksmiths!」

Henrietta said that looking like she was fully expressing her feelings.

「By all means, please become one of the official teaching staff of this academy, Yashiro-sensei! I, would like to accumulate my studies beside a Sensei with talent such as yourself!」

Just what is this child saying.[1]

「Ha?」

「Be at ease, Sensei. If by any chance you fall into a situation where you aren’t accepted, my country will pressure them and……」

「Really, just what in the world are you saying!?」

Things like pressuring them, seriously, just stop! Stop it~! Don’t fight over things for my sake~! It’ll totally turn into that kind of situation!

「Rather, since I won’t become a teacher, you don’t have to worry about it.」

「Wha……！」

When I said that, Henrietta displayed a surprised face.

「I am a wanderer that goes from journey to journey. Going where the wind blows, going where I feel like going, I am a vagabond that travels this world. ……Because I’m in the middle of a round-the-world trip with that kind of feel, I can’t.」

「……Is that, so. That is very, disappointing.」

Even while I make a wry smile, I feel sorry for Henrietta, who pulled herself back a bit, but I really can’t do it. I want to tour the world no matter what. Rather, since I don’t have any Maryoku, it’s probably unreasonable.

「Huh, come to think of it, where’s Alicia? I don’t see Eri and Mana either.」

Suddenly, when I notice that Alicia wasn’t around, as if connecting them together, I notice that the figures of the other two weren’t around either.

「Alicia-san has taken command of the maintenance of this Lizwadia’s protective barrier. We will eventually assist as well but because those two have unique abilities and equipment, they went to help in the repair work ahead of us.」

「That so. ……Then, I’ll be going.」

When I said that while lightly waving my hand, Henrietta once again made an astonished face.

「What?」

「Are you leaving already?」

Looking closely, it wasn’t just Henrietta, even the other guys in the class were surprised. There were also people whose mouths were hanging open or had their eyes wide open.

「It’s because I had plans of being around for only about two weeks. If I don’t go soon, the time that I stay seems like it will drag out.」

When I say that, Henrietta brings her right hand out at me and,

「Thank you very much. Although it was for a very short time, I consider it a pleasure to have studied under Sensei.」

went and said something like that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขยันจริง Galarie เมืองฟรี มีจริงเมืองสร้างขึ้นบนทะเล!!มาถึงคิดดูของมัน มันเป็นคง เพราะฉันเพียงเก็บไว้ในที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับวิธี Lizwadia เป็นสถานที่ปลายทางของฉันในระหว่างการเดินทางของฉัน ไม่มีใครถูกต้องฉัน ด้วยการพูดว่า Galarie คือ เมืองบนน้ำมีความคิดของฉันก่อนหน้านี้ทั้งหมดในฉันโหยหาเครื่อง ฉันลืมเกี่ยวกับการดังกล่าวเป็นความจริงที่สำคัญแล้ว ผมประหลาดที่ไม่มีของเครื่องเหล่านั้น ฉันแล้วเท่านั้นที่ต้องแก้ไขข้อเท็จจริงที่ผลิตนั้นเอาละ นี้จะนำเรื่องราวมา แต่ ฉันมีซ้ายห้องของครูใหญ่ หัวต่อคลาส Doto อาจารย์ผมไม่มีทางเลือกเพื่อให้ค่าในรูปแบบ แต่ มาก ยังอยากจะดูการสวมใส่เครื่องแบบที่ได้ทำการเมื่อฉันมาถึงหน้าชั้น ฉันเข้าใจว่า เป็นจ๊ะ「'Morning」เมื่อฉันมาในขณะเปิดประตู ชั้นหลากหลายกับนักเรียนที่สวมเสื้อคลุมและเครื่องออกกำลังกายของ 「It Shirou-อาจารย์! 」เมื่อชายชั้นสังเกตฉันตะโกน นักเรียนของคลาหน้าทิศทางของฉันพร้อมกันเฮ้ ถูกผิดต้อง「Sensei เป็นจริงว่า อาจารย์ถูกที่ทำเครื่องแบบเหล่านี้หรือไม่? 」「I ไม่ได้โครงสร้างของเสื้อผ้าและมนต์ตราแกะสลักได้ ที่ทำให้พวกเขาถูกว่าแมงมุมณีจังที่ทำให้การเดินทางที่นี่」ตอบเสื้อสามารถใส่คำของนักเรียนหญิง ฉันชี้ไปที่การ Ariadne ซังที่ตื่นเต้นได้รับระหว่างเรียนมากจาก รูปแบบแต่งตัวขึ้นหน้าของเธอที่เธอสามารถเพียงทำ muttering ไม่ติดต่อกันเนื่องจากเสียงของเธอเล็กมากว่า ฉันไม่ได้ยิน เมื่อฉันพยายามอ่านริมฝีปากของเธอ มันจะดูเหมือนว่า เธอไม่เปลืองว่า "ดามากที่สุดคือโรค โรค ดามากที่สุด"「What ที่เราต้องการถามคือเกี่ยวกับที่สลักตราวิเศษ อาจารย์ Yashiro 」มีคนเดียวในหมู่คนรู้จักของฉันที่มีลักษณะการพูดที่อ่าน "watashi" เป็น "watakushi"เฮนเรียตตา ที่มีม้วนแนวตั้งสีทองของเธอสวยงามเช่นวันนี้ ปรากฏในขณะที่เดินขึ้นหน้าฉันดูเหมือนเธอถูกผลักดันทางของเธอผ่านนักเรียนเฮนเรียตตายังสวมเสื้อสามารถเป็น「It ของเทคนิคงดงาม อาจารย์ ไม่ขอบเขตของความสามารถที่ประทาน โดยแบล็คสมิธบีดาบวิเศษแต่ ประโยชน์มากที่สุดของความสามารถในการเรียกใช้อย่างต่อเนื่อง โดยที่ปริมาณ Maryoku เป็นสิ่งที่ควรได้รับการสรรเสริญสูงสุดในเวกเตอร์แตกต่างจากแบล็คสมิธบีดาบวิเศษ ! 」เฮนเรียตตากล่าวว่า ดูเหมือนเธอถูกทั้งหมดแสดงความรู้สึกของเธอ「By ทั้งหมดหมายถึง โปรดกลายเป็นหนึ่งในทางการสอนของสถาบันนี้ อาจารย์ Yashiro อยากจะสะสมของฉันศึกษาอยู่ข้างอาจารย์มีความสามารถพิเศษเช่นตัวเอง! 」เด็กคนนี้บอกเพียงว่า [1]「Ha ? 」「Be ณ อาจารย์ ถ้าบังเอิญมีคุณตกอยู่ในสถานการณ์ที่คุณไม่ยอมรับ ประเทศจะกดดันพวกเขา และ... 」「Really เพียงแค่อะไรในโลกคุณบอกว่า 」เช่น pressuring พวกเขาอย่างจริงจัง เพียงหยุด หยุด ~ ไม่ต่อสู้เหนือสิ่งสำหรับ sake ของฉัน ~ มันจะเปิดทั้งหมดในที่เดียว「Rather เนื่องจากผมจะเป็นครู คุณไม่ต้องกังวล」「Wha...! 」เมื่อฉันกล่าวว่า เฮนเรียตตาแสดงหน้าประหลาดใจ「I เป็นคนหลงทางที่ไปจากการเดินทางการเดินทาง ที่ลมพัดไป ไปซึ่งฉันรู้สึกอยากไป ฉันวากาบอนด์ที่เดินทางโลกนี้ …… เพราะฉันระหว่างการเดินทางรอบโลกกับชนิดของความรู้สึก ฉันไม่」「…… อยู่ที่ ดังนั้น ที่อยู่ ย่อม」แม้ฉันทำให้รอยยิ้ม wry ฉันสงสารเฮนเรียตตา ที่ดึงตัวเองกลับบิต แต่ฉันจริง ๆ ไม่ได้ อยากทัวร์โลกไม่ว่าอะไร ค่อนข้าง เนื่องจากไม่มี Maryoku ใด ๆ ก็คง unreasonable「Huh มาถึงคิดดูของมัน อลิเซีย ไม่เห็น Eri และ Mana จะ」ทันใดนั้น เมื่อผมสังเกตว่า อลิเซียไม่ทั่ว เป็นเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน ผมสังเกตว่า ตัวเลขอีกสองไม่ทั่วอย่างใดอย่างหนึ่ง「Alicia ซังได้ดำเนินการบำรุงรักษาป้องกัน Lizwadia นี้ เราจะก็ช่วยเหลือเป็นอย่างดี แต่เนื่องจากสองคนมีความสามารถเฉพาะและอุปกรณ์ พวกเขาได้ไปช่วยงานซ่อมก่อนเรา」「That เพื่อการ …… แล้ว ฉันจะเป็นไป」เมื่อฉันกล่าวว่า ในขณะที่โบกมือเบา ๆ เฮนเรียตตาทำหน้าที่ประหลาดอีกครั้ง「What ? 」「Are คุณออกแล้ว? 」มองอย่างใกล้ชิด มันไม่ได้แค่เฮนเรียตตา แม้อื่น ๆ คนในชั้นเรียนได้ประหลาดใจ นอกจากนี้ยังมีคนปากถูกแขวนเปิด หรือมีตาที่เปิดกว้าง「It ของเนื่องจากมีแผนการรอบเวลาเพียงสองสัปดาห์ ถ้าไม่ไปเร็ว ๆ นี้ เวลาพักดูเหมือนมันจะลากออก」เมื่อฉันพูดว่า เฮนเรียตตามาไว้ขวามือของเธอที่ฉัน และ「Thank คุณมากขึ้น แม้ว่าจะเป็นเวลาสั้นมาก พิจารณาก็มีความสุขที่ได้เรียนภายใต้อาจารย์」ไป และกล่าวว่า สิ่งที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นจริงที่น่าตกใจ! ฟรีเมือง Galarie เป็นจริงเมืองที่สร้างขึ้นด้านบนของทะเล !! มาคิดว่ามันอาจเป็นเพราะฉันมีเพียงแค่เก็บไว้ในที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับวิธี Lizwadia เป็นสถานที่ของฉันของปลายทางในระหว่างการเดินทางของฉัน ไม่มีใครที่จะแก้ไขผมโดยบอกว่า Galarie เป็นเมืองน้ำ. มีความคิดของฉันก่อนที่สมบูรณ์ในความปรารถนาของฉันสำหรับเครื่องแบบฉันได้ลืมเรื่องดังกล่าวเป็นความจริงที่สำคัญ. แล้วผมประหลาดใจที่มีไม่ใด ๆ เครื่องแบบเหล่านั้น จากนั้นผมก็ต้องการเพียงที่จะแก้ไขความเป็นจริงโดยการผลิตพวกเขาว่า. ตอนนี้แล้วนี้เป็นนำเรื่องกลับมา แต่หลังจากที่ออกจากห้องพักอาจารย์ใหญ่ของผมมุ่งหน้าไปยังชั้น Doto อาจารย์. ผมไม่มีทางเลือก แต่ที่จะให้ขึ้นในรูปแบบ แต่ แม้จะเป็นเช่นนั้นผมก็ยังต้องการที่จะเห็นการแต่งกายที่ฉันได้ทำจะสวมใส่. เมื่อฉันมาถึงในหน้าชั้นเรียนที่ผมเข้าใจว่ามันเป็นบิตที่มีเสียงดัง. 「 'เช้า」เมื่อฉันเดินเข้ามาในขณะที่เปิดประตูชั้นเรียนได้เต็มไปด้วยนักเรียนสวมเสื้อคลุมและเครื่องแบบโรงยิม. 「มันชิโร่อาจารย์! 」เมื่อผู้ชายของชั้นสังเกตเห็นฉันและตะโกนนักเรียนในชั้นเรียนพร้อมกันเผชิญกับทิศทางของฉัน. เดี๋ยวก่อนคุณได้มันผิด. 「อาจารย์! มันเป็นความจริงที่อาจารย์เป็นคนหนึ่งที่ทำเครื่องแบบเหล่านี้หรือไม่」「ผมเพียง แต่โครงสร้างเสื้อผ้าและมายากลที่เป็นไปได้แกะสลักตราประทับ หนึ่งที่ทำให้พวกเขาคือการที่สไปเดอนีจังที่ได้เดินทางไปที่นี่. 'เพื่อตอบสนองต่อเสื้อที่สวมใส่คำนักศึกษาหญิงของผมชี้ไปที่Ariadne ซังที่ได้รับความตื่นเต้นในช่วงกลางของห้องเรียนอย่างมากจากแต่งตัว ขึ้นรูปแบบในด้านหน้าของเธอว่าเธอจะสามารถดำเนินการกับพึมพำไม่ต่อเนื่องกัน. เนื่องจากเสียงของเธอมีขนาดเล็กที่ฉันไม่สามารถได้ยินเมื่อฉันพยายามอ่านริมฝีปากของเธอก็จะดูเหมือนว่าเธอซ้ำว่า "เป็นโรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดดานี่ คือดาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ". 「สิ่งที่เราต้องการที่จะขอให้เป็นเรื่องเกี่ยวกับที่วิเศษประทับตราแกะสลัก Yashiro อาจารย์. 'มีเพียงคนเดียวในหมู่คนรู้จักของฉันที่มีสไตล์การพูดที่อ่าน" Watashi "เป็น" watakushi ". เฮนที่มีเธอ ม้วนแนวตั้งสีทองที่สวยงามในวันนี้เช่นกันปรากฏขึ้นในขณะที่เดินในด้านหน้าของฉันมองเหมือนที่เธอได้รับการผลักดันให้เธอผ่านทางนักเรียน. เฮนก็ยังสวมเสื้อ. 「มันเป็นเทคนิคที่งดงามอาจารย์ มันไม่ได้มีขอบเขตของความสามารถที่มอบให้โดยดาบวิเศษหลงเหลือ แต่ได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความสามารถในการถูกเรียกอย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องบริโภค Maryoku เป็นสิ่งที่ควรได้รับการสรรเสริญสูงสุดเวกเตอร์ที่แตกต่างกันจากดาบวิเศษช่างตีเหล็ก! 」เฮนกล่าวว่ามองเหมือนที่เธอได้รับอย่างเต็มที่การแสดงความรู้สึกของเธอ. 「โดยวิธีการทั้งหมดโปรดกลายเป็นหนึ่งในอาจารย์ผู้สอนของสถาบันการศึกษาอย่างเป็นทางการนี้ Yashiro อาจารย์! ผมต้องการที่จะสะสมการศึกษาของฉันข้างอาจารย์ที่มีความสามารถเช่นตัวเอง! 」เพียงแค่สิ่งที่เป็นเด็กคนนี้บอกว่า. [1] 「ฮา? 」「ให้สบายใจอาจารย์ ถ้าโดยโอกาสที่คุณตกอยู่ในสถานการณ์ที่คุณไม่ได้รับการยอมรับใด ๆ ที่ประเทศของฉันจะกดดันพวกเขาและ ...... 」「จริงๆเพียงแค่สิ่งที่ในโลกที่คุณบอกว่า!? 」สิ่งที่ต้องการกดดันพวกเขาอย่างจริงจังเพียงแค่หยุด! หยุดมัน ~! อย่าต่อสู้กับสิ่งเพื่อประโยชน์ของฉัน ~! มันทั้งหมดจะกลายเป็นชนิดของสถานการณ์ที่! 「 แต่ตั้งแต่ผมจะไม่กลายเป็นครูคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. 」「วา...... ! 」เมื่อฉันบอกว่าเฮนแสดงใบหน้าประหลาดใจ. 「ผมหลงทางที่จะไปจากการเดินทางไปยังการเดินทาง ไปที่ลมพัดไปที่ฉันรู้สึกเหมือนจะผมขอทานที่เดินทางไปทั่วโลกนี้ ...... เพราะผมอยู่ในช่วงกลางของการเดินทางรอบโลกกับชนิดของความรู้สึกที่ฉันไม่สามารถ. 」「...... นั่นคือเพื่อ นั่นคือมากที่น่าผิดหวัง. 'แม้ในขณะที่ฉันจะทำให้รอยยิ้มเบี้ยวผมรู้สึกเสียใจสำหรับเฮนที่ดึงตัวเองกลับมาเล็กน้อยแต่ผมไม่สามารถทำมันได้ ฉันต้องการที่จะเดินทางไปทั่วโลกไม่ว่าสิ่งที่ แต่เนื่องจากผมไม่ได้มี Maryoku ใด ๆ ก็อาจจะไม่มีเหตุผล. 「อืมมมมาคิดว่ามันเป็นเรื่องที่อลิเซีย? ฉันไม่เห็นเอ่อและมานะอย่างใดอย่างหนึ่ง. 'ทันใดนั้นเมื่อผมสังเกตเห็นว่าอลิเซียไม่ได้ไปรอบๆ เช่นถ้าเชื่อมต่อพวกเขาด้วยกันผมสังเกตเห็นว่าร่างของอีกสองคนไม่ได้รอบทั้ง. 「อลิเซียซังได้ดำเนินการ คำสั่งของการบำรุงรักษาของการป้องกันของ Lizwadia นี้ ในที่สุดเราก็จะให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี แต่เป็นเพราะทั้งสองมีความสามารถที่ไม่ซ้ำกันและอุปกรณ์ที่พวกเขาไปเพื่อช่วยในการซ่อมแซมการทำงานข้างหน้าของเรา. 」「นั่นเพื่อให้ ...... แล้วฉันจะไป. 'เมื่อฉันกล่าวว่าในขณะโบกเบาๆ มือของเฮนทำอีกครั้งใบหน้าประหลาดใจ. 「อะไร? 」「คุณออกมาแล้ว」มองอย่างใกล้ชิดมันก็ไม่ได้เป็นเพียงเฮน, แม้กระทั่งคนอื่น ๆ ในชั้นเรียนประหลาดใจ นอกจากนั้นยังมีคนที่มีปากแขวนเปิดหรือมีสายตาของพวกเขาเปิดกว้าง. 「มันเป็นเพราะผมมีแผนของการเป็นรอบเพียงประมาณสองสัปดาห์ ถ้าผมไม่ได้ไปเร็ว ๆ นี้ถึงเวลาที่เราอยู่ดูเหมือนว่ามันจะลากออก. 'เมื่อฉันบอกว่าเฮนนำมือข้างขวาของเธอออกมาที่ผมและ「ขอบคุณมาก แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้นมากผมคิดว่ามันเป็นความสุขที่จะมีการศึกษาภายใต้อาจารย์. 'ไปและบอกว่าสิ่งที่ต้องการที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความจริงที่น่าตกใจ ! เมืองฟรี galarie เป็นเมืองที่สร้างขึ้นบนทะเล

มาคิดว่ามันอาจเป็นเพราะฉันเอาแต่พูดเรื่องที่ lizwadia คือสถานที่ปลายทางในการเดินทางของฉัน ไม่มีใครบอกฉันว่า galarie เป็นเมืองบนน้ำ
มีความคิดของฉันก่อนสมบูรณ์ในความรู้สึกโหยหาเครื่องแบบฉันลืมเรื่องสำคัญแบบนั้น .
แล้วผมประหลาดใจที่ไม่มีเครื่องแบบนั้น ฉันเพียงต้องการที่จะแก้ไขที่ว่าด้วยการผลิตพวกเขา .

ตอนนี้ นี้จะนำเรื่องกลับมาแต่ , มีซ้ายห้องอาจารย์ใหญ่ ผมมุ่งหน้าไปที่ห้องของอาจารย์ doto .
ผมไม่มีทางเลือก แต่ต้องให้ขึ้นโมเดล แต่แม้ดังนั้นผมยังอยากเห็นเครื่องแบบที่ฉันได้สวมใส่ .
เมื่อฉันมาถึงหน้าห้อง ฉันถึงได้เข้าใจ ว่ามันมีเสียงดังนิดหน่อย . . .

「 'morning 」

เมื่อฉันเข้ามาตอนที่เปิดประตูห้องก็เต็มไปด้วยนักเรียนที่ใส่เครื่องแบบ

blazers และโรงยิม 「มันชิโร่อาจารย์ ! 」

เมื่อผู้ชายของชั้นสังเกตเห็นฉันและตะโกนว่า นักเรียนในชั้นเรียนพร้อมกันหน้า
ทิศทางของฉันเฮ้ , คุณได้รับมันผิด

「อาจารย์ ! มันเป็นความจริงที่อาจารย์คนหนึ่งที่ทำเครื่องแบบนี้ 」

「ฉันทำเสื้อผ้าที่โครงสร้างและเป็นไปได้แกะผนึกเวทมนตร์ หนึ่งที่ทำให้พวกเขาถูกแมงมุม นีชาน ที่ได้เดินทางมาที่นี่ 」

ในการตอบสนองต่อการใส่เสื้อนักเรียนหญิงเป็นคำฉันชี้ไปที่อะรีดาลีน ซาน ที่ตื่นเต้นในกลางห้องเรียนมากจากการแต่งตัวแบบในด้านหน้าของเธอที่เธอจะเริ่มเลอะเลือนพูดพึมพำ
เนื่องจากเสียงของเธอมันเล็กจนผมไม่ได้ยิน เมื่อฉันพยายามอ่านริมฝีปากของเธอ มันดูเหมือนเธอซ้ำๆ ว่า " มันคือ ดา มากที่สุด มันคือ ดา มากที่สุด

"「สิ่งที่เราต้องการที่จะถามคือเรื่องที่แกะสลักตราประทับเมจิก โยชิโร อาจารย์」

มีเพียงคนเดียวในหมู่เพื่อนของฉันที่มีการพูดแบบที่อ่านว่า " watashi " เป็น " วาตากูชิ " .
เฮนเรียตต้า ที่มีนางวิจิตรทองแนวตั้งม้วนวันนี้ปรากฏในขณะที่เดินขึ้นต่อหน้าผม ดูเหมือนเธอกำลังผลักดันทางของเธอผ่านนักศึกษา
Henrietta ยังใส่เสื้อ

「เป็นเทคนิคอันงดงาม , อาจารย์ มันไม่ได้เพิ่มความสามารถให้โดยช่างตีเหล็กดาบวิเศษ แต่ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการได้เป็นอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีการเรียก maryoku เป็นสิ่งที่ควรได้รับการยกย่องสูงสุดในเวกเตอร์แตกต่างกันจากช่างตีเหล็กดาบวิเศษ ! 」

เฮนเรียตต้า กล่าวว่า ดูเหมือนเธอจะแสดงความรู้สึกออกมาเต็มที่

「โดยทั้งหมดโปรดกลายเป็นหนึ่งอย่างเป็นทางการของพนักงานการเรียนการสอนของโรงเรียนนี้ Yashiro อาจารย์ ! ผมจะชอบสะสมเรียนข้างๆ เป็นอาจารย์ที่มีความสามารถเช่นคุณ ! 」

แค่นี้เด็กพูด [ 1 ]

「 ฮา 」

「สบายใจได้คะ ถ้าคุณตกอยู่ในสถานการณ์ที่คุณไม่ได้ยอมรับประเทศของฉันจะกดดันพวกเขา และ . . . . . . . 」

「จริงๆ แต่ทำไมต้องพูดแบบนั้น ! ? 」

อย่างกดดันพวกเขา จริงๆ หยุดเถอะ ! หยุดนะ ~ ! อย่าต่อสู้กับเรื่อง ~ เป้าหมายของฉัน มันเลยกลายเป็นแบบนี้ !

「มากกว่า เพราะผมไม่ได้เป็นอาจารย์ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน 」

「อะ . . . . . . . ! 」

เมื่อฉันกล่าว เฮนเรียตเลย

แสดงหน้า「ฉันเป็นนักเดินทางที่ไปจากการเดินทางเพื่อการเดินทาง ไปที่ที่ลมพัดไป ที่ฉันอยากจะ ฉันร่อนเร่ ที่เดินทางบนโลกใบนี้ . . . . . . . เพราะฉันกำลังเดินทางรอบโลกด้วยที่รู้สึก ผมทำไม่ได้ 」

「 . . . . . . . คือว่า แล้ว นั่นเป็นเรื่องที่น่าผิดหวัง 」

แม้ในขณะที่ฉันทำหน้าบูดหน้าเบี้ยวยิ้ม ผมรู้สึกเสียใจสำหรับ Henrietta ที่ดึงเธอกลับนิดหน่อยแต่ผมทำไม่ได้จริงๆ อยากไปทัวร์รอบโลกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม แต่เนื่องจากผมไม่มี maryoku มันคงไม่มีเหตุผล

「ฮะ มาคิดดูแล้ว อลิเซีย ฉันไม่เห็นเอริและ Mana ด้วย 」

อยู่ๆฉันสังเกตเห็นว่าอลิเซียไม่อยู่ ถ้าการเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน ผมสังเกตเห็นว่าตัวเลขของอีกสองไม่ได้อยู่เหมือนกัน

「อลิเซียซังได้รับคำสั่งในการบำรุงรักษาของเกราะป้องกันนี้ lizwadia . เราก็จะช่วยได้เช่นกัน แต่เนื่องจากทั้งสองมีความสามารถเฉพาะตัว และอุปกรณ์ พวกเขาไปช่วยในงานซ่อมก่อนเรา 」

「ว่างั้น . . . . . . . งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ 」

เมื่อฉันกล่าวว่าในขณะที่เบา ๆโบกมือ เฮนเรียตต้าทำหน้าประหลาดใจอีกครั้ง

「อะไร ? 」

「นายจะไปแล้วเหรอ 」

มองอย่างใกล้ชิด ไม่ใช่แค่เฮนเรียตต้า แม้แต่คนอื่นๆในชั้นประหลาดใจ มีคนแขวนเปิดปากหรือดวงตาเบิกกว้าง

「เพราะฉันมีแผนอยู่เพียงสองสัปดาห์ ถ้าผมไม่ไปเร็ว เวลาที่ผมอยู่ดูเหมือนจะลากออกไป 」

เมื่อฉันพูดอย่างนั้นเฮนเรียตต้านำมือขวาของเธอที่ฉันและ

「ขอบคุณมากครับ ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ผมถือว่ามันเป็นความสุขที่จะเรียนได้ที่อาจารย์ 」

ไปพูดแบบนั้น