CHAPTER FOURBags of moneySt Stephen

CHAPTER FOUR
Bags of money
St Stephen Street is a narrow street with tall buildings on each side. Almost all the buildings are now flats; a couple are pubs and there are a few shops. Grant and Logan walked up the steps to the front door of one of the buildings and studied the names on the wall next to the door.
'Drummond. First floor.' Grant pointed to the name.
Logan and Grant walked up the stairs. Grant knocked at a door and it was opened by a woman in her early thirties.
'Yes?' said the woman.
'Mrs Jean Drummond?' asked Logan.
'Yes.'
'I'm Inspector Logan, Edinburgh Police,' said Logan. 'I'm sorry it's so late. Could I have a few words with you, please?'
'Of course,' said Jean Drummond. 'Come in.'
Jean Drummond had shoulder-length blonde hair, blue eyes and a warm smile. She was wearing jeans and a shirt that was too big and almost came down to her knees.
'Sorry about all this,' she said, pointing to tables and chairs on top of each other and several boxes of books on the floor. 'I'm painting the living room. I was going to do it when we came here eight years ago and I've finally started. Come into the kitchen and sit down. Would you like a cup of tea?'
'Thank you,' said Logan. 'That would be nice.'
Grant and Logan sat down on wooden chairs by the kitchen table while Jean Drummond made some tea. The kitchen was clean and welcoming. Yellow walls, yellow curtains. It was light and airy. It felt comfortable to sit in. Logan couldn't think of anywhere more different from Jimmy Brown's flat.
'I'm afraid we've come to ask you some questions about your brother, Craig, and his death,' said Logan. 'I'm sorry to come round and ask about the past, but it might be important.'
Jean Drummond put some cups and a teapot on the table and looked at Logan. She was no longer smiling but her eyes still seemed soft and warm.
'Inspector, don't worry about the past. I don't. I was very sad when Craig was killed but it was no great surprise. He was often in trouble. Even when he was a boy he was in trouble at school. By the time he was fourteen, the police were always coming round to our house to speak to him. I was sad when he died. Very sad. I mean, he was my brother and I loved him. But...'
She stopped speaking and passed tea to Logan and then to Grant.
'Mrs Drummond,' said Logan, 'I don't know if you've heard the news today, but Ronnie Campbell, the man who was in prison for the murder of your brother, has escaped.'
Jean Drummond put down her cup. Logan and Grant could almost see the different thoughts going through her head.
'And the girl who said she saw Campbell with your brother on the night he died was murdered today.'
Jean Drummond's hand flew up to her mouth and she made a strange low sound. Logan reached out and put her hand softly on the woman's arm.
'Don't worry,' Logan said. 'Campbell won't be interested in you.'
Jean Drummond's eyes were wide open. She looked very afraid. 'But he might be,' she said. Her voice sounded very worried. 'Campbell always said that he didn't really know Craig at all, but I always thought they were friends. I saw them together five or six times at least. I thought they were probably working together, stealing and so on. That's what I told the police. And I'm sure Campbell won't have forgotten that.'
Logan and Grant looked at each other. Then Logan turned to Jean Drummond. 'I really don't think you're in any danger,' she said, 'but of course we can't take any chances. We could ask for a policewoman to stay with you until we find Campbell.'
Jean Drummond sat quietly for a moment, thinking.
'Yes, I think I would like that,' she said finally. 'My husband is away on business at the moment and I don't want to be in the flat alone.'
Logan nodded at Grant, who went out of the room to phone for a policewoman.
Logan spoke to Jean Drummond again. 'You said your brother was often in trouble with the police?'
'Yes. I always knew Craig was a criminal,' she said. 'I mean, he always had money and he never had a job. For a long time I thought he was just a small criminal. You know, buying and selling things that were stolen. Perhaps stealing things himself sometimes as well. I used to think that he wasn't a serious criminal and that one day he'd grow up and get a job.'
Grant came quietly back into the room and sat down. Logan said nothing, waiting to see if Jean Drummond wanted to say more.
'I haven't thought about Craig for a long time,' said Jean, standing up and looking out of the window down to the street below. 'I always thought he would leave his life of crime. But one evening he came round to see me. He'd had too much to drink and he was full of talk about money. I saw then that he had decided how he would live his life. I saw then that he would always be a criminal.'
Again Logan said nothing. Sometimes it was better to let people follow their thoughts.
Jean Drummond turned back from the window with a little smile on her face. 'I'd almost forgotten about that evening. I remember Craig said something strange. He said something like "I'm going to get bags of money." I thought he meant he was going to get lots of money. I thought he was telling me that he was going to become very rich, so I said something like "That'll be nice to have bags of money." But he said, "No. No. I'm going to get bags of money. He thinks he's Mr Big around here..." I asked him who he was talking about, but he just repeated "bags of money". I don't know what he meant. Anyway, he'd had far too much to drink so it probably didn't mean anything.'
Jean Drummond did not see Grant look across at Logan, but Logan did. Grant had got something. It was something that the woman had said. Logan couldn't think what it was and she would have to wait to find out.
Jean Drummond was smiling to herself, remembering her brother.
'I haven't thought about that for ages,' she said, as she sat down on one of the kitchen chairs. 'I'm sorry. You must think I can't stop talking. It's just that I haven't talked about Craig for ages.'
'No. You don't have to be sorry,' said Logan. 'Thank you for seeing us. You've been very helpful.'
After telling Jean Drummond that a policewoman would arrive in about half an hour, Logan and Grant said goodbye and left the flat. As they walked down the stairs, Logan looked at Grant.
'OK,' she said. 'What did Jean Drummond say that was so interesting?'
'Well,' said Grant. 'Craig Sinclair had drunk far too much. What if he didn't say he was going to get "bags of money"? What if he actually said he was going to get "Bags's money"?'
'And who,' asked Logan, 'is Bags?'
Grant gave her a big smile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 4ถุงเงินSt Stephen Street เป็นถนนแคบ มีอาคารสูงในแต่ละด้าน อาคารเกือบทั้งหมดเป็นแฟลต คู่มีผับ และมีไม่กี่ร้าน เงินช่วยเหลือและโลเดินขึ้นตามขั้นตอนไปประตูด้านหน้าของอาคาร และศึกษาชื่อบนผนังติดประตู' ดรัม ชั้น ' ให้ชี้ไปชื่อโลแกนและให้เดินขึ้นบันได เงินช่วยเหลือโบว์ลิ่งที่ประตู และเปิดเป็นผู้หญิงใน thirties แรกของเธอ'ใช่ไหม' กล่าวว่า ผู้หญิงนั้น'นางดรัมฌอง ' ถามโลแกน'ใช่''ฉันตรวจสอบโล เอดินบะระตำรวจ กล่าวว่า โลแกน ' ขอเป็นสายดังนี้ ได้ไม่กี่คำกับคุณ กรุณา?''แน่นอน ฌองดรัมกล่าว 'มา'ฌองดรัมมีผมสีบลอนด์ยาวไหล่ ตาสีฟ้า และรอยยิ้มที่อบอุ่น เธอกำลังสวมใส่กางเกงยีนส์และเสื้อที่มีขนาดใหญ่ และมาลงเกือบถึงหัวเข่าของเธอ'เสียใจทั้งหมดนี้ เธอกล่าว ชี้ไปที่โต๊ะและเก้าอี้อยู่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆ และกล่องหลายเล่มบนชั้น ' ฉันกำลังทาสีห้องนั่งเล่น ฉันจะทำอย่างไรเมื่อเรามาที่นี่เมื่อแปดปีที่ผ่านมา และผมก็เริ่ม เข้าครัวมา และนั่งลง คุณต้องเป็นถ้วยชา?'ขอบคุณ โลกล่าว 'ที่จะดี'เงินช่วยเหลือและโลนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ที่ตารางห้องครัวในขณะที่ฌองดรัมทำชา ห้องครัวสะอาด และอบอุ่น ผนังสีเหลือง เหลืองม่าน โต๊ะเขียน หนังสือได้ มันรู้สึกสะดวกสบายในการนั่ง โลแกนไม่สามารถคิดของที่ใดมากแตกต่างจากจิมมี่สีน้ำตาลแบน"ฉันกลัวเรามาขอให้คุณตั้งคำถามเกี่ยวกับน้อง เครก ตาย กล่าวว่า โลแกน 'ฉันขอมาปัด และสอบถามเกี่ยวกับอดีต แต่อาจสำคัญ'ฌองดรัมใส่กาน้ำชาและถ้วยบางตาราง และมองโลแกน เธอไม่ได้ยิ้ม แต่ตาของเธอยังคงดูนุ่ม และอบอุ่น' ตัวตรวจสอบ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผ่านมา ฉันไม่ ผมเศร้ามากเมื่อเคร็กถูกฆ่า แต่ก็ไม่ประทับใจ เขามักจะมีปัญหา แม้เมื่อเขาเป็นเด็กเขามีปัญหาที่โรงเรียน โดยเวลาเขาถูก 14 ตำรวจเสมอมาตลอดของบ้านจะพูดกับเขา ผมเศร้าเมื่อเขาเสียชีวิต เศร้ามาก ผมหมายถึง เขาเป็นพี่ชายของฉัน และฉันรักเขา แต่...'เธอหยุดพูด และผ่านชาโลแล้วเงินช่วยเหลือโลแกน 'ผมไม่ทราบว่าคุณเคยได้ยินข่าววันนี้ แต่ Ronnie Campbell คนที่อยู่ในคุกสำหรับฆ่าพี่ชายของคุณ ได้หลบหนีไป ' กล่าวว่า 'นางดรัมดรัมจีนใส่ลงถ้วยของเธอ โลแกนและเงินช่วยเหลือได้เกือบเห็นความคิดต่าง ๆ จะผ่านศีรษะของเธอ'และถูกฆาตกรรมหญิงสาวที่กล่าวว่า เธอเห็น Campbell กับน้องในคืนที่เขาเสียชีวิต วันนี้'ฌองดรัมมือบินถึงปากของเธอ และเธอทำต่ำผิดปกติเสียง โลแกนถึงออก และใส่มือเธอเบา ๆ บนแขนของผู้หญิงโลแกนกล่าวว่า 'ไม่ต้องกังวล 'Campbell จะไม่สนใจคุณ'ดรัมฌองตาเปิดกว้างขึ้น เธอดูกลัวมาก 'แต่เขาอาจ เธอกล่าว เสียงของเธอแต่เพียงแห่งกังวลมาก ' Campbell เสมอกล่าวว่า เขาไม่ทราบจริง ๆ เคร็กเลย แต่ฉันมักจะคิดว่า พวกเพื่อน ผมเห็นพวกเขาร่วมกันห้า หรือหกครั้งน้อย ผมคิดว่า พวกเขาไม่อาจทำงานร่วมกัน และขโมย นั่นคือสิ่งที่ฉันบอกตำรวจ และฉันแน่ใจ Campbell จะไม่ลืมที่ 'โลแกนและให้ดูกัน แล้ว โลหันไปจีนดรัม 'ผมไม่คิดว่า คุณกำลังตกอยู่ในอันตรายใด ๆ เธอกล่าวว่า, ' แต่แน่นอนเราไม่มีโอกาสใด ๆ เราสามารถขอ policewoman จะอยู่กับคุณจนกว่าเราพบ Campbell ได้ 'ฌองดรัมนั่งครู่ คิด'ใช่ ฉันคิดว่า อยากว่า เธอกล่าวว่า ในที่สุด 'สามีของฉันเป็นธุรกิจในขณะนี้ และไม่อยากถูกแบนคนเดียว'โลแกนพยักหน้าที่อนุญาต ที่ออกห้องไปโทรศัพท์สำหรับการ policewomanโลแกนได้พูดกับฌองดรัมอีก 'คุณว่า พี่มักจะมีปัญหากับตำรวจหรือ'' ใช่ ฉันมักจะรู้ว่า เครกถูกก่อการร้าย ก็ "ผมหมายถึง เขาจะมีเงิน และเขาไม่เคยมีงาน เป็นเวลานาน ผมคิดว่า เขาเป็นเพียงขนาดเล็กอาญา คุณทราบ ซื้อและขายสิ่งที่ถูกขโมย บางทีขโมยสิ่งตัวเองบางครั้งเช่นกัน ผมเคยคิดว่า ที่ เขาไม่อาชญากรร้ายแรง และว่า วันหนึ่งเขาจะเติบโต และได้รับงาน 'เงินช่วยเหลืออย่างเงียบ ๆ กลับมาในห้อง และนั่งลง โลแกนกล่าวว่า อะไรรอดูถ้าดรัมฌองอยากอธิบายเพิ่มเติม'ไม่ได้คิดเกี่ยวกับเครกเป็นเวลานาน กล่าวว่า ฌอง ยืนขึ้น และมองออกจากหน้าต่างลงไปยังถนนด้านล่าง "ฉันมักจะคิดว่า เขาจะทำให้ชีวิตของอาชญากรรม แต่รอบเย็นหนึ่งเขามาหาผม เขาเคยมีให้ดื่มมากเกินไป และเขาก็เต็มไป ด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับเงิน ผมเห็นแล้วว่า เขาได้ตัดสินใจว่า เขาจะใช้ชีวิตของเขา ผมเห็นแล้วว่า เขาเสมอจะเป็นอาชญากร 'อีก โลกล่าวว่า ไม่มีอะไร บางครั้งมันก็ดีกว่าให้คนที่ทำตามความคิดของพวกเขาดรัมฌองหันกลับเสียจากหน้าต่างด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอ ' ฉันเกือบลืมเกี่ยวกับคืนนั้น ผมจำได้ว่า เครกกล่าวว่า บางสิ่งบางอย่างที่แปลก เขากล่าวว่า บางสิ่งบางอย่างเช่น "ฉันจะได้รับถุงเงิน" ฉันคิดว่า เขาหมายถึง เขากำลังจะได้รับเงินเป็นจำนวนมาก ฉันคิดว่า เขาบอกฉันว่า เขากำลังจะกลายเป็นรวยมาก ดังนั้นที่กล่าวว่า สิ่งที่ชอบ "ที่จะได้ดีจะมีถุงเงิน" แต่เขากล่าว ว่า, " 555 ฉันจะได้รับถุงเงิน เขาคิดว่า เขาเป็นนายใหญ่นี่..." ฉันถามเขาที่เขาพูดถึง แต่เขาเพียงซ้ำ "ถุงเงิน" ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาหมายถึง อย่างไรก็ตาม มีเขามากเกินไปดื่มดังนั้นคงไม่ได้หมายความว่า อะไรกัน 'ฌองดรัมไม่เห็นให้มองข้ามโล แต่โลได้ เงินช่วยเหลือได้มีบางสิ่งบางอย่าง มันเป็นสิ่งที่ผู้หญิงได้กล่าวว่า โลไม่คิดว่า มันเป็นอะไร และเธอจะต้องรอการค้นหาฌองดรัมถูกยิ้มให้ตัวเอง จดจำพี่ชายของเธอ'ไม่ได้คิดว่า สำหรับทุกเพศทุกวัย เธอกล่าวว่า ขณะที่เธอนั่งลงบนเก้าอี้ห้องครัว ' ขอ คุณต้องคิดไม่หยุดพูด ความว่า ฉันไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเคร็กสำหรับทุกเพศทุกวัย '' หมายเลข คุณไม่จำเป็นขอ กล่าวว่า โลแกน ' ขอบคุณที่คุณเห็นเรา คุณได้รับประโยชน์มากขึ้น 'หลังจากบอกฌองดรัมว่า policewoman ที่จะมาถึงประมาณครึ่งชั่วโมง โลแกนและให้กล่าวลา และซ้ายแบน เดินลงบันได โลมองเงินช่วยเหลือ"ตกลง เธอกล่าว 'อะไรไม่ฌองดรัมพูดว่าถูกน่าสนใจมาก''ดี กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ "เคร็กนแคลร์ได้ดื่มมากเกินไป ถ้าเขาไม่ได้บอกว่า เขากำลังจะได้รับ "ถุงเงิน" ถ้าเขาจะกล่าวว่า เขากำลังจะได้รับ "ของถุงเงิน" ? "'และ ที่ ถามโล 'คือถุง 'เงินช่วยเหลือให้เธอยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่สี่กระเป๋าเงินเซนต์สตีเฟ่นถนนเป็นถนนแคบๆ ที่มีอาคารสูงในแต่ละด้าน เกือบทุกอาคารแฟลตตอนนี้; คู่ผับและมีร้านค้าไม่กี่ แกรนท์และโลแกนเดินขึ้นไปตามขั้นตอนเพื่อประตูด้านหน้าของหนึ่งของอาคารและการศึกษาชื่อบนผนังที่อยู่ติดกับประตู. 'ดรัมมอนด์ ชั้นที่หนึ่ง.' ให้ชี้ไปที่ชื่อ. โลแกนและแกรนท์ก็เดินขึ้นบันได แกรนท์เคาะประตูและมันถูกเปิดออกโดยผู้หญิงในวัยสามสิบต้นของเธอ. 'ใช่' กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้น. 'นางฌองดรัมมอนด์? ถามโลแกน. 'ใช่.' 'ฉันสารวัตรโลแกนเอดินบะระตำรวจ' โลแกนกล่าวว่า 'ฉันขอโทษมันดึกแล้ว ฉันสามารถมีคำไม่กี่คำกับคุณโปรด? '' แน่นอน 'ดรัมมอนด์ฌองกล่าวว่า 'มา. ฌองดรัมมอนด์มีไหล่ยาวผมบลอนด์ตาสีฟ้าและรอยยิ้มที่อบอุ่น เธอได้รับการสวมใส่กางเกงยีนส์และเสื้อที่มีขนาดใหญ่เกินไปและเกือบจะลงมาถึงหัวเข่าของเธอ. 'ขออภัยเกี่ยวกับทั้งหมดนี้ "เธอกล่าวว่าชี้ไปที่โต๊ะและเก้าอี้ด้านบนของแต่ละกล่องอื่น ๆ และหลายของหนังสือบนพื้น 'ฉันวาดภาพห้องนั่งเล่น ผมจะทำมันเมื่อเรามาที่นี่แปดปีที่ผ่านมาและผมได้เริ่มต้นในที่สุด เข้ามาในห้องครัวและนั่งลง คุณชอบที่จะถ้วยชา '' ขอบคุณ 'โลแกนกล่าวว่า 'นั่นจะดี. แกรนท์และโลแกนนั่งลงบนเก้าอี้ไม้จากโต๊ะในครัวขณะที่ฌองดรัมมอนด์ทำชา ห้องครัวสะอาดและเป็นมิตร ผนังสีเหลือง, ผ้าม่านสีเหลือง มันเป็นแสงและอากาศถ่ายเทสะดวก มันให้ความรู้สึกสะดวกสบายในการนั่งอยู่ใน. โลแกนไม่ได้คิดทุกที่อื่น ๆ ที่แตกต่างจากจิมมี่บราวน์แบน. 'ฉันกลัวที่เราได้มาถามคำถามบางอย่างเกี่ยวกับพี่ชายของคุณเครกและการตายของเขา' โลแกนกล่าวว่า 'ฉันขอโทษที่จะมารอบและถามเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา แต่มันอาจจะเป็นสิ่งที่สำคัญ. ฌองดรัมมอนด์ใส่ถ้วยและกาน้ำชาบนโต๊ะและมองไปที่โลแกน เธอเป็นคนที่ไม่ยิ้ม แต่ดวงตาของเธอยังคงดูเหมือนนุ่มและอบอุ่น. 'ตรวจสอบไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา ฉันไม่. ฉันเสียใจมากเมื่อเครกถูกฆ่าตาย แต่มันก็ไม่แปลกใจที่ดี เขาเป็นคนที่มักจะมีปัญหา แม้แต่ตอนที่เขาเป็นเด็กที่เขาอยู่ในปัญหาที่โรงเรียน ตามเวลาที่เขาอายุสิบสี่ตำรวจถูกเสมอรอบมาที่บ้านของเราจะพูดคุยกับเขา ฉันเสียใจเมื่อเขาเสียชีวิต เศร้ามาก. ผมหมายถึงเขาเป็นพี่ชายของฉันและฉันรักเขา แต่ ... เธอหยุดพูดและผ่านชาโลแกนและจากนั้นให้สิทธิ์. 'นางดรัมมอนด์' โลแกนกล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าคุณเคยได้ยินข่าววันนี้ แต่รอนนี่แคมป์เบลคนที่อยู่ใน คุกในข้อหาฆาตกรรมน้องชายของคุณได้หลบหนีออก. ฌองดรัมมอนด์ใส่ลงถ้วยของเธอ โลแกนและแกรนท์เกือบจะได้เห็นความคิดที่แตกต่างกันจะผ่านหัวของเธอ. 'และผู้หญิงคนหนึ่งที่บอกว่าเธอเห็นแคมป์เบลกับพี่ชายของคุณในคืนที่เขาเสียชีวิตถูกฆ่าตายในวันนี้.' มือฌองดรัมมอนด์บินขึ้นไปที่ปากของเธอและเธอทำแปลกต่ำ เสียง โลแกนเอื้อมมือออกและใส่มือของเธอเบา ๆ บนแขนของผู้หญิง. 'ไม่ต้องกังวล' โลแกนกล่าวว่า 'แคมป์เบลจะไม่สนใจในตัวคุณ.' ตาฌองดรัมมอนด์เปิดกว้าง เธอมองกลัวมาก แต่เขาอาจจะ 'เธอกล่าวว่า เสียงของเธอฟังห่วงมาก 'แคมป์เบลมักจะบอกว่าเขาไม่ทราบจริงๆเครกเลย แต่ผมคิดเสมอว่าพวกเขาเป็นเพื่อน ผมเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันห้าหรือหกครั้งเป็นอย่างน้อย ผมคิดว่าพวกเขาอาจจะมีการทำงานร่วมกันขโมยและอื่น ๆ นั่นคือสิ่งที่ผมบอกตำรวจ และผมมั่นใจว่าแคมป์เบลจะไม่ลืมว่า. โลแกนแกรนท์มองหน้ากัน แล้วหันไปโลแกนดรัมมอนด์ฌอง 'ผมไม่คิดว่าคุณตกอยู่ในอันตรายใด ๆ "เธอกล่าวว่า' แต่แน่นอนเราไม่สามารถใช้โอกาสใด เราอาจจะขอให้ตำรวจที่จะอยู่กับคุณจนกว่าเราจะพบว่าแคมป์เบล. ฌองดรัมมอนด์นั่งเงียบ ๆ สำหรับช่วงเวลาที่คิด. 'ใช่ฉันคิดว่าฉันจะชอบที่ "เธอกล่าวในที่สุด 'สามีของฉันเป็นไปในทางธุรกิจในขณะนี้และฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ในแบนเพียงอย่างเดียว. โลแกนพยักหน้าแกรนท์ที่เดินออกจากห้องไปยังโทรศัพท์หาตำรวจได้. โลแกนพูดกับดรัมมอนด์ฌองอีกครั้ง 'คุณบอกว่าพี่ชายของคุณก็มักจะมีปัญหากับตำรวจ?' 'ใช่ ฉันมักจะรู้ว่าเครกเป็นความผิดทางอาญา "เธอพูด 'ผมหมายถึงเขามักจะมีเงินและเขาไม่เคยมีงานทำ เป็นเวลานานผมคิดว่าเขาเป็นเพียงความผิดทางอาญาที่มีขนาดเล็ก คุณจะรู้ว่าการซื้อและขายสิ่งที่ถูกขโมยไป บางทีอาจจะขโมยสิ่งตัวเองบางครั้งเช่นกัน ผมเคยคิดว่าเขาไม่ได้เป็นความผิดทางอาญาที่ร้ายแรงและว่าวันหนึ่งเขาจะเติบโตขึ้นและได้รับงาน. แกรนท์มาอย่างเงียบ ๆ กลับเข้ามาในห้องและนั่งลง โลแกนกล่าวว่าไม่มีอะไรรอเพื่อดูว่าฌองดรัมมอนด์อยากจะพูดมากขึ้น. 'ฉันไม่ได้คิดเกี่ยวกับเครกเป็นเวลานานกล่าวว่าฌองลุกขึ้นยืนและมองออกไปนอกหน้าต่างลงไปที่ถนนด้านล่าง 'ผมคิดเสมอว่าเขาจะออกจากชีวิตของเขาของอาชญากรรม แต่ในเย็นวันหนึ่งเขามารอบที่จะเห็นฉัน เขาต้องการมีมากเกินไปที่จะดื่มและเขาก็เต็มรูปแบบของการพูดคุยเกี่ยวกับเงิน ผมเห็นแล้วว่าเขาได้ตัดสินใจว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ในชีวิตของเขา ผมเห็นแล้วว่าเขามักจะเป็นความผิดทางอาญา. อีกครั้งโลแกนกล่าวว่าไม่มีอะไร บางครั้งก็ยังดีกว่าที่จะให้คนทำตามความคิดของพวกเขา. ฌองดรัมมอนด์หันกลับมาจากหน้าต่างด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ บนใบหน้าของเธอ 'ผมเกือบลืมเกี่ยวกับในเย็นวันนั้น ผมจำได้ว่าเครกกล่าวว่าสิ่งที่แปลก เขาบอกว่าบางอย่างเช่น "ฉันจะได้รับถุงเงิน." ผมคิดว่าเขาหมายความว่าเขากำลังจะได้รับเงินจำนวนมาก ผมคิดว่าเขาก็บอกผมว่าเขากำลังจะกลายเป็นคนรวยมากดังนั้นฉันกล่าวว่าสิ่งที่ต้องการ "นั่นจะดีที่จะมีถุงเงิน." แต่เขากล่าวว่า "ฉบับที่ฉบับที่ฉันจะได้รับถุงเงิน. เขาคิดว่าเขาเป็นนายใหญ่รอบ ๆ ที่นี่ ... " ฉันถามเขาว่าที่เขาพูดเกี่ยวกับ แต่เขาก็ทำซ้ำ "ถุงเงิน" ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เขาหมาย อย่างไรก็ตามเขาต้องการมีมากเกินไปที่จะดื่มดังนั้นมันอาจจะไม่ได้หมายถึงอะไร. ฌองดรัมมอนด์ไม่เห็นแกรนท์มองข้ามที่โลแกน แต่โลแกนได้ แกรนท์ได้มีบางสิ่งบางอย่าง มันเป็นสิ่งที่ว่าผู้หญิงคนนั้นได้กล่าวว่า โลแกนไม่ได้คิดว่ามันคืออะไรและเธอจะต้องรอที่จะหา. ฌองดรัมมอนด์ยิ้มกับตัวเองจำพี่ชายของเธอ. 'ฉันไม่ได้คิดเกี่ยวกับว่าสำหรับทุกวัย "เธอพูดขณะที่เธอนั่งลงบนหนึ่ง เก้าอี้ห้องครัว 'ฉันขอโทษ. คุณต้องคิดว่าฉันไม่สามารถหยุดพูด มันเป็นแค่ที่ผมยังไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเครกสำหรับทุกวัย. ครั้งที่ คุณจะได้ไม่ต้องเสียใจ "โลแกนกล่าวว่า 'ขอบคุณสำหรับการมองเห็นเรา คุณได้รับประโยชน์มาก. หลังจากที่ดรัมมอนด์ฌองบอกว่าตำรวจจะมาถึงในเวลาประมาณครึ่งชั่วโมงโลแกนและแกรนท์กล่าวลาและซ้ายแบน ขณะที่พวกเขาเดินลงบันได, โลแกนมองไปที่แกรนท์. 'ตกลง' เธอกล่าวว่า 'อะไรฌองดรัมมอนด์กล่าวว่าเป็นที่น่าสนใจเหรอ?' 'ดี' แกรนท์กล่าวว่า 'ซินแคลเครกได้เมามากเกินไป เกิดอะไรขึ้นถ้าเขาไม่ได้บอกว่าเขากำลังจะได้รับ "ถุงเงิน"? เกิดอะไรขึ้นถ้าจริง ๆ แล้วเขาบอกว่าเขาจะได้รับ "เงินถุงของ"? '' และผู้ที่ 'ถามโลแกน' เป็นกระเป๋า 'แกรนท์ให้เธอรอยยิ้มขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 4
ถุงเงิน
เซนต์สตีเฟ่นถนนเป็นถนนแคบ ๆ กับอาคารสูงในแต่ละด้าน เกือบทุกอาคารขณะนี้แฟลต ; คู่รักผับ และมีไม่กี่ร้าน แกรนท์และโลแกนก็เดินขึ้นบันไดไปที่หน้าประตูของอาคารและใช้ชื่อบนผนังข้างประตู
'drummond . ชั้น 1 ' ให้ชี้ไปที่ชื่อ .
โลแกนและให้เดินขึ้นบันได ให้เคาะที่ประตู และประตูก็เปิดออก ผู้หญิงใน thirties แรกของเธอ .
" ? กล่าวว่าผู้หญิง คุณนายชอง
ดรัมมอนด์ ? ถาม โลแกน .
" '
ฉันสารวัตรโลแกน , ตำรวจเอดินบะระ ' โลแกน . . . ขอโทษที่มาสาย ฉันมีบางอย่างกับคุณ , ได้โปรด ?
ที่ทุ่มทุนสร้างอย่างมากแถบจะแน่นอน ' ' ฌอง ดรัมมอนด์ มา '
จีน ดรัมมอนด์ มีไหล่ผมยาวสีบลอนด์ดวงตาสีฟ้าและรอยยิ้มอบอุ่น เธอสวมกางเกงยีนส์และเสื้อที่ค่อนข้างใหญ่และเกือบจะลงมาจนถึงหัวเข่า
" ขอโทษ " กับเรื่องทั้งหมดนี้ " เธอพูดแล้วชี้ไปที่โต๊ะและเก้าอี้ที่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆและหลายกล่องของหนังสือบนชั้น . ฉันวาดภาพห้องนั่งเล่น ผมกำลังจะทำตอนมาที่นี่เมื่อแปดปีที่แล้ว และในที่สุดฉันก็เริ่ม เข้ามาในครัวแล้วนั่งลงคุณต้องการชาสักถ้วยมั้ย ? '
ขอบคุณ ' ' กล่าวว่า โลแกน ก็ดี . . '
แกรนท์และโลแกน นั่งลงบนเก้าอี้ไม้ โดยครัวในขณะที่ฌอง ดรัมมอนด์ ทำให้ชา ครัวสะอาดและน่า . สีเหลืองผนัง , ม่านเหลือง มันเบาและโปร่งสบาย มันรู้สึกสบายนั่งใน โลแกนไม่คิดว่าทุกที่มากขึ้นแตกต่างจากจิมมี่
สีน้ำตาลเรียบ" ข้าเกรงว่าเราจะไปถามคุณเกี่ยวกับพี่ชายของคุณ เครก และความตายของเขา , ' ' โลแกน ขอโทษที่ต้องมาและถามเรื่องอดีต แต่มันอาจจะสำคัญ '
จีน ดรัมมอนด์ ใส่ถ้วยและกาต้มน้ำบนโต๊ะและมองโลแกน เธอไม่ยิ้มแต่สายตาของเธอยังดูอ่อนโยนและอบอุ่น .
'inspector , อย่ากังวลกับเรื่องที่ผ่านมา ผมไม่ฉันเศร้ามากเมื่อเคร็ก ถูกฆ่าตาย แต่มันก็ไม่แปลกใจที่ดี . เขามักจะมีปัญหา แม้แต่ตอนที่เขาเป็นเด็ก เขามีปัญหาที่โรงเรียน ตอนอายุสิบสี่ ตำรวจก็มา รอบบ้านเราจะพูดกับเขา ฉันเศร้าเมื่อเขาเสียชีวิต เศร้ามาก ฉันหมายถึง เขาเป็นพี่ชายของฉัน และฉันรักเขา แต่ . . . . . . . '
เธอหยุดการพูดผ่านชาโลแกนแล้ว แกรนท์
' คุณนาย Drummond ' โลแกน ' ฉันไม่รู้ถ้าคุณได้ยินข่าววันนี้ แต่รอนแคมป์เบล คนที่อยู่ในคุกในข้อหาฆาตกรรมน้องชายหนีไป '
จีน ดรัมมอนด์ ใส่ลงในถ้วยของเธอ . โลแกน และ แกรนท์ จะเห็นความคิดที่แตกต่างกันไปผ่านหัวของเธอ .
และผู้หญิงที่บอกว่าเธอเห็น แคมป์เบลล์กับพี่ชายของคุณในคืนที่เขาตาย ถูกฆ่าในวันนี้ '
.ของฌอง ดรัมมอนด์มือบินไปที่ปากของเธอ เธอเลยทำแปลกต่ำเสียง โลแกนถึงออกและใส่มือเธอเบา ๆบนแขนของผู้หญิง
ห้ามเป็นห่วง ' ' โลแกนกล่าว แคมป์เบลไม่ได้สนใจเธอ '
จีน ดรัมมอนด์ ดวงตาก็เบิกกว้าง เธอดูตกใจมาก . . . แต่เขาอาจจะ ' เธอพูด น้ำเสียงเธอดูกังวลมาก . แคมป์เบลล์ กล่าวเสมอว่า เขาไม่ได้รู้จริงๆ เคร็ก ที่ทั้งหมดแต่ฉันมักจะคิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกัน หนูเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน ห้า หรือ หกครั้งเป็นอย่างน้อย ฉันคิดว่าพวกเขาคงทำงานด้วยกัน ขโมย และอื่น ๆ นั่นคือสิ่งที่ฉันบอกกับตำรวจ และฉันแน่ใจว่าแคมป์เบลจะไม่ลืมว่า '
โลแกนและให้มองที่แต่ละอื่น ๆ แล้ว โลแกนหันมา ' ฌอง ดรัมมอนด์ ผมไม่คิดว่าเธออยู่ในอันตราย , ' เธอกล่าวแต่แน่นอน เราก็ต้องเสี่ยง เราสามารถขอตำรวจไปอยู่กับคุณ จนกว่าเราจะหาแคมป์เบล '
จีน ดรัมมอนด์ นั่งเงียบๆสักพัก คิด .
" ฉันคิดว่าฉันต้องการมัน " เธอกล่าวในที่สุด . สามีของฉันไปทำงานในขณะนี้และฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ในแฟลตคนเดียว '
โลแกนพยักหน้าตาม แกรนท์ ที่ออกไปจากห้องเพื่อโทรศัพท์
ตำรวจหญิงโลแกนพูดกับฌอง ดรัมมอนด์อีกครั้ง . คุณบอกว่าพี่ชายของเธอมักจะมีปัญหากับตำรวจ ?
" . ฉันรู้เสมอว่า เครก เป็นอาชญากร , ' ' เธอกล่าวว่า ฉันหมายถึง เขามักจะมีเงิน และเขาไม่เคยมีงานทำ เป็นเวลานานที่ฉันคิดว่าเขาเป็นแค่อาชญากรขนาดเล็ก คุณรู้มั้ย การซื้อและขายสิ่งที่ถูกขโมยไป บางทีอาจจะขโมยสิ่งตัวเองในบางครั้งเช่นกันผมเคยคิดว่าเขาไม่ได้เป็นร้ายแรงและอาญาว่า วันหนึ่งเขาจะโตขึ้นและได้งาน '
ให้มาเงียบๆ กลับเข้าไปในห้อง และนั่งลง โลแกนบอกว่าไม่มีอะไร รอดูว่า ฌอง ดรัมมอนด์ อยากพูดอีก ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องเครก
เป็นเวลานาน ' ฌอง ลุกขึ้นยืนและมองออกไปทางหน้าต่างลงไปที่ถนนด้านล่าง' ผมเคยคิดว่าเขาจะทิ้งชีวิตของอาชญากรรม แต่ในเย็นวันหนึ่ง เขาเข้ามาพบฉัน เค้าดื่มมากเกินไป และเขาก็พูดแต่เรื่องเงิน ผมเห็นแล้วว่า เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าเขาจะใช้ชีวิตของเขา ผมเห็นแล้วว่า เขาจะเป็นฆาตกร '
อีกโลแกนบอกว่าไม่มีอะไร บางครั้งมันก็ดีกว่าให้คนอื่นทำตามความคิดของตน
ฌอง ดรัมมอนด์กลับมาจากหน้าต่างด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ . ฉันเกือบลืมเรื่องที่เย็น ผมจำได้ว่า เครก พูดอะไรแปลกๆ เขาพูดว่า " ผมจะเอากระเป๋าเงิน " ผมคิดว่าเขาตั้งใจ เขาจะได้รับเงินมากมาย ฉันคิดว่า เขาบอกฉันว่า เขาจะกลายเป็นคนร่ำรวยดังนั้นฉันกล่าวว่าสิ่งที่ชอบ " ที่ จะ ดี มี กระเป๋าเงิน แต่เขากล่าวว่า " ไม่ ไม่ ผมจะไปเอากระเป๋าเงิน เขาคิดว่าเขาเป็นนายใหญ่ของที่นี่ . . . . . . . " ฉันถามเขา คนที่เขาพูดถึง แต่เขาแค่พูดว่า " กระเป๋าเงิน " ฉันไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร ยังไงก็ตาม เขาก็มีไกลมากเกินไปที่จะดื่มมันอาจจะไม่ได้มีความหมายอะไร '
จีน ดรัมมอนด์ ไม่เห็นให้มองไปที่โลแกนแต่โลแกนแล้ว แกรนท์ได้บางอย่าง มันเป็นสิ่งที่ผู้หญิงพูด โลแกนไม่ได้ว่าอะไรมัน และเธอจะต้องรอเพื่อหา .
จีน ดรัมมอนด์ ยิ้มกับตัวเอง นึกถึงพี่ชายของเธอ .
" ยังไม่ได้คิดเรื่องนั้นอยู่นาน เธอกล่าวว่า เธอนั่งลงบนเก้าอี้ในครัว . . . ฉันขอโทษ คุณคงคิดว่า ฉันหยุดพูดไม่ได้มันก็แค่ว่าฉันไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเคร็กวัย '
'no. คุณไม่ต้องขอโทษหรอก ' ' กล่าวว่า โลแกน ขอบคุณที่มาพบเรา คุณได้รับประโยชน์มาก . '
หลังจากบอกฌอง ดรัมมอนด์ที่ตำรวจจะมาถึงในอีกครึ่งชั่วโมง โลแกน และ แกรนท์ กล่าวอำลา แล้วแบน ขณะที่พวกเขาเดินลงบันได โลแกนมองแกรนท์ .
'ok , ' เธอกล่าว' อะไรที่จีน ดรัมมอนด์บอกว่าน่าสนใจดี ?
'well ' แกรนท์ ' เครก ซินแคลร์ ได้เมามากไป ถ้าเกิดเขาไม่ได้บอกว่าเขาจะเอา " ถุงเงิน " ถ้าเขาบอกว่าเขาจะเอา " เงิน " กระเป๋า ?
และที่ ' ถามโลแกน ' กระเป๋า ' ?
อนุญาตให้เธอ
ยิ้มใหญ่