Competitive shootingMarksmanship ha

Competitive shooting
Marksmanship has inspired competition, and in several countries rifle clubs started to form in the 19th century.[1] Soon international shooting events evolved, including shooting at the Summer Olympics (from 1896) and World Championships (from 1897).[2] TheInternational Shooting Sport Federation still administers Olympic and non-Olympic rifle, pistol, shotgun, and running target shooting competitions, although there is also a large number of national and international shooting sports controlled by unrelated organizations.[2]
Shooting technique differs depending on factors like the type of firearm used (from a handgun to a sniper rifle; the distance to and nature of the target; the required precision; and the available time. Breathing and position play an important role when handling a handgun or a rifle. Some shooting sports, such as IPSC shooting, make a sport of combat style shooting.[3] The prone position,kneeling position, and standing position offer different amounts of support for the shooter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทียบ
Marksmanship ได้แรงบันดาลใจจากการแข่งขัน และปืนประเทศหลายสโมสรเริ่มฟอร์มในศตวรรษที่ 19[1] เร็ว ๆ นี้ เหตุการณ์ยิงปืนนานาชาติพัฒนา รวมถึงการยิงปืนในโอลิมปิก (จาก 1896) และชิงแชมป์โลก (จาก 1897)[2] สหพันธ์กีฬายิงปืน TheInternational ยังคงดูแลปืนโอลิมปิค และมีโอลิมปิค ปืน ปืน และใช้ยิงแข่งขัน เป้ายังมีจำนวนมาก และถูกควบคุม โดยองค์กรที่ไม่เกี่ยวข้องกีฬายิงปืนนานาชาติ[2]
ยิงเทคนิคแตกต่างกันขึ้นอยู่กับปัจจัยเช่นชนิดของอาวุธปืนที่ใช้ (จากปืนพกปืนยาวซุ่มยิง พัก และธรรมชาติของเป้าหมาย ความแม่นยำจำ และเวลาว่าง การหายใจและตำแหน่งเล่นมีบทบาทสำคัญเมื่อจัดการปืนพกหรือปืนยาว กีฬาการถ่ายภาพบางอย่าง เช่นยิงปืน IPSC กีฬายิงปืนแบบต่อสู้ได้[3] ตำแหน่ง ตำแหน่งที่นั่ง การยืนตำแหน่งให้เงินสนับสนุนนักกีฬาแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การถ่ายภาพในการแข่งขัน
ยิงปืนมีแรงบันดาลใจการแข่งขันและในหลายประเทศสโมสรปืนเริ่มต้นที่จะสร้างในศตวรรษที่ 19. [1] ไม่นานเหตุการณ์ยิงระหว่างประเทศพัฒนารวมทั้งการยิงที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน (จาก 1896) และการแข่งขันชิงแชมป์โลก (จาก 1897). [2 ] TheInternational ยิงกีฬาสภายังคงบริหารจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกและปืนไรเฟิลกีฬาโอลิมปิกที่ไม่ใช่ปืนปืนลูกซองและทำงานการแข่งขันยิงเป้า แต่ยังมีจำนวนมากของประเทศและระหว่างประเทศในการถ่ายภาพกีฬาควบคุมโดยองค์กรที่ไม่เกี่ยวข้อง. [2]
เทคนิคการถ่ายภาพที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับ ปัจจัยเช่นชนิดของอาวุธปืนที่ใช้ (จากปืนพกกับปืนไรเฟิล; ไกลออกไปและลักษณะของกลุ่มเป้าหมายนั้นมีความแม่นยำที่จำเป็น.. และเวลาที่มีการหายใจและตำแหน่งมีบทบาทสำคัญเมื่อการจัดการปืนพกหรือปืนยาวบาง การถ่ายภาพกีฬาเช่น IPSC ยิงให้การกีฬาของการถ่ายภาพสไตล์การต่อสู้. [3] ตำแหน่งคว่ำคุกเข่าตำแหน่งและตำแหน่งที่ยืนอยู่มีจำนวนแตกต่างกันของการสนับสนุนสำหรับนักกีฬาที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักแม่นปืนยิงแข่งขันมีการแข่งขันจากแรงบันดาลใจ และในประเทศหลายคลับปืนเริ่มสร้างในศตวรรษที่ 19 [ 1 ] เร็วระดับนานาชาติการพัฒนาการถ่ายภาพ รวมถึงกีฬายิงปืนในโอลิมปิก ( 1896 ) และโลกประชัน ( 1897 ) [ 2 ] ระหว่างประเทศสหพันธ์กีฬายิงปืนโอลิมปิกยังคงดูแลและไม่ปืนโอลิมปิก , ปืนพก , ปืนลูกซอง ,และการวิ่งแข่งยิงเป้า แต่ยังมีจำนวนมากของระดับชาติและนานาชาติกีฬายิงปืนควบคุมโดยองค์กรที่ไม่เกี่ยวข้อง . [ 2 ]
เทคนิคการถ่ายขึ้นอยู่กับปัจจัยเช่นชนิดของปืนที่ใช้ ( จากปืนเป็นปืนสไนเปอร์ ; ระยะทางและลักษณะของเป้าหมาย ที่ต้องการความเที่ยงตรงและ เวลาที่มีอยู่การหายใจและตำแหน่งมีบทบาทสำคัญเมื่อใช้ปืนพกหรือปืนยาว ยิงกีฬาเช่นยิง IPSC ให้กีฬาการยิงแบบต่อสู้ . [ 3 ] ตำแหน่ง มักจะตำแหน่งคุกเข่า และยืนให้ในปริมาณที่แตกต่างกันในการสนับสนุนนักกีฬา .