Global warming and climate change h

Global warming and climate change have the potential to alter biological systems. More specifically, changes to near-surface air temperatures will likely influence ecosystem functioning and thus the biodiversity of plants, animals, and other forms of life. The current geographic ranges of plant and animal species have been established by adaptation to long-term seasonal climate patterns. As global warming alters these patterns on timescales considerably shorter than those that arose in the past from natural climate variability, relatively sudden climatic changes may challenge the natural adaptive capacity of many species.

A large fraction of plant and animal species are likely to be at an increased risk of extinction if global average surface temperatures rise another 1.5 to 2.5 °C (2.7 to 4.5 °F) by the year 2100. Species loss estimates climb to as much as 40 percent for a warming in excess of 4.5 °C (8.1 °F)—a level that could be reached in the IPCC’s higher emissions scenarios. A 40 percent extinction rate would likely lead to major changes in the food webs within ecosystems and have a destructive impact on ecosystem function.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกร้อนและสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงมีศักยภาพในการเปลี่ยนแปลงระบบชีวภาพ อื่น ๆ โดยเฉพาะ การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของอากาศใกล้พื้นผิวจะอิทธิพลแนวโน้มการทำงานระบบนิเวศ และความหลากหลายทางชีวภาพของพืช สัตว์ และแบบฟอร์มอื่น ๆ ของชีวิต ช่วงทางภูมิศาสตร์ปัจจุบันของสปีชีส์พืชและสัตว์ได้ถูกก่อตั้งขึ้น โดยรูปแบบของภูมิอากาศตามฤดูกาลระยะยาวการปรับตัว เป็นภาวะเปลี่ยนแปลงรูปแบบเหล่านี้ใน timescales มากสั้นกว่าที่เกิดจากความแปรผันของสภาพธรรมชาติในอดีต เปลี่ยนแปลง climatic ค่อนข้างฉับพลันอาจท้าทายกำลังปรับธรรมชาติหลายชนิดเศษส่วนขนาดใหญ่ของสปีชีส์พืชและสัตว์มีแนวโน้มที่จะเสี่ยงสูญพันธุ์ถ้าอุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยทั่วโลกเพิ่มขึ้นอีก 1.5-2.5 ° C (2.7-4.5 ° F) ภายในปี 2100 ประเมินการสูญเสียพันธุ์ปีนไปถึง 40 เปอร์เซ็นต์สำหรับความร้อนเกินกว่า 4.5 ° C (8.1 ° F) คือระดับที่สามารถเข้าถึงได้ในสถานการณ์การปล่อยก๊าซสูงกว่าของ IPCC อัตราการสูญพันธุ์ 40 เปอร์เซ็นต์จะอาจทำให้หลักการเปลี่ยนแปลงในเว็บอาหารภายในระบบนิเวศ และมีผลกระทบทำลายในระบบนิเวศฟังก์ชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มีศักยภาพในการปรับเปลี่ยนระบบชีวภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของอากาศใกล้พื้นผิวมีแนวโน้มที่จะมีอิทธิพลต่อการทำงานของระบบนิเวศและความหลากหลายทางชีวภาพจึงของพืชสัตว์และรูปแบบอื่น ๆ ของชีวิต ช่วงทางภูมิศาสตร์ในปัจจุบันของพืชและสัตว์สายพันธุ์ที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นตามการปรับตัวระยะยาวรูปแบบของสภาพภูมิอากาศตามฤดูกาล ในขณะที่ภาวะโลกร้อนเปลี่ยนแปลงรูปแบบเหล่านี้ในระยะเวลาสั้นกว่ามากที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมาจากความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศตามธรรมชาติการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่ค่อนข้างฉับพลันอาจท้าทายความสามารถในการปรับตัวตามธรรมชาติของหลายชนิดส่วนใหญ่ของพืชและสัตว์สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่จะอยู่ที่ เพิ่มความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ถ้าอุณหภูมิพื้นผิวโลกเฉลี่ยเพิ่มขึ้นอีก 1.5-2.5 องศาเซลเซียส (2.7-4.5 ° F) โดยในปี 2100. ประมาณการพันธุ์การสูญเสียปีนขึ้นไปมากถึง 40 เปอร์เซ็นต์สำหรับร้อนเกินกว่า 4.5 ° C (8.1 ° F) ระดับ -a ที่สามารถเข้าถึงได้ในสถานการณ์ที่สูงขึ้น IPCC ของการปล่อยก๊าซ อัตราการสูญเสียร้อยละ 40 มีแนวโน้มที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในใยอาหารในระบบนิเวศและมีผลกระทบต่อการทำงานของการทำลายระบบนิเวศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มีศักยภาพที่จะเปลี่ยนแปลงระบบทางชีวภาพ มากขึ้นโดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของอากาศใกล้ผิวมีแนวโน้มที่จะมีอิทธิพลต่อการทำงานของระบบนิเวศและความหลากหลายทางชีวภาพของพืช สัตว์และรูปแบบอื่น ๆของชีวิต ปัจจุบันช่วงทางภูมิศาสตร์ของพืชและสัตว์สายพันธุ์ที่ได้รับการยอมรับ โดยการปรับตัวตามฤดูกาลระยะยาวรูปแบบสภาพอากาศเช่น ภาวะโลกร้อนเปลี่ยนแปลงรูปแบบเหล่านี้ใน timescales มากสั้นกว่าที่เกิดขึ้นในอดีต จากความแปรปรวนสภาพภูมิอากาศธรรมชาติ การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศค่อนข้างกะทันหันอาจท้าทายธรรมชาติ ขีดความสามารถในการปรับตัวของหลายสายพันธุ์

ส่วนขนาดใหญ่ของพืชและสัตว์สายพันธุ์มีแนวโน้มที่จะมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการสูญเสียถ้าทั่วโลกเฉลี่ยอุณหภูมิเพิ่มขึ้นอีก 1.5 2 .5 ° C ( 2.7 4.5 ° F ) ภายในปี 2100 . การสูญพันธุ์ประมาณการขึ้นไปมากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 40 สำหรับร้อนเกิน 4.5 ° C ( 8.1 ° F ) - ระดับที่สามารถเข้าถึงได้ในของ IPCC สูงกว่าการปล่อยภาพ 40 เปอร์เซ็นต์ อัตราการสูญพันธุ์ อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในอาหารใยภายในระบบนิเวศและมีผลกระทบที่เป็นอันตรายต่อการทำงานของระบบนิเวศ