He saw Su Luo’s hand that was blanc

He saw Su Luo’s hand that was blanched white from being squeezed, with wrist bones close to shattering, as well as her other hand that was bitten until it was dripping blood. A thread of astonishment flashed through the depths of his eyes, and it was followed by a clear understanding of what had really transpired.

Since the first time they met he had always been harsh, unreasonable, and critical of Su Luo. Her very appearance would cause his eyebrows to stand and furrow at her. However he no longer had the malice and the provocation as before. This was something that was spread afterwards.

When Ling Feng quietly retreated outside, he saw Xu San hastened over. Behind him followed an elderly man with white hair. Following closely at the heels of the elderly man was a small child with a medicine box.

A chill flashed through Ling Feng’s eyes, he grabbed Xu San the third’s shirt collar. “Where is the one with surname of Leng?”

Didn’t they go to invite the Advanced Apothecary Leng Yan? How come the person that came was not him?

Xu San’s entire face was pale, he felt sad and helpless. “Steward Xu stayed behind at Master Leng’s manor, but nobody even saw a trace of Master Leng! Steward Xu was helpless and had no other choice but to send us to invite Apothecary Zuo here first.”

Apothecary Zuo was an intermediate Apothecary, which was one level lower than Leng Yan. However now they could only invite him first to have a look, Steward Xu was still trying to think of ideas over at Leng manor.

After Apothecary Zuo entered, he checked his pulse, then meticulously and carefully examined him. He frowned, then said to Ling Feng and Su Luo. “This is too serious, this old man has not the slightest confidence of a cure. It’s better to invite Apothecary Leng over to take a look.”

“If we were able to invite him over, why would we invite you!?” Ling Feng did not give him any face and immediately became angry.

His Highness Prince Jin’s injury almost drove him insane, like the roars of a trapped beast. At any time, he was prepared to pounce toward an enemy.

Apothecary Zuo was also a little helpless. Who told him that he would be so lacking in ability before the current situation?

Su Luo watched Nangong Liuyun continuously shivering on the bed, frowned and asked. “What would we need to invite that Apothecary Leng over here?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเห็นมือ Su ลูที่ขาว blanched จากการคั้น กับกระดูกข้อมือใกล้ซึ่งทำให้ป่นปี้ เช่นเดียวกับเธออีกที่ถูกกัดจนเลือดเสร็จ เธรดที่เมือประกายผ่านความลึกของดวงตาของเขา และจะตามมา ด้วยของอะไรมีจริง ๆ transpiredตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาพบ เขาได้เสมอที่รุนแรง สร้าง และที่สำคัญของลู Su ลักษณะของเธอมากจะทำให้คิ้วของเขายืน และ furrow ที่เธอ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เจ็บแค้นและการยั่วยุเป็นก่อน นี้เป็นสิ่งที่แพร่กระจายไปหลังจากนั้นเมื่อ Ling Feng เงียบ ๆ สภาพระส่ำนอก เขาเห็นซาน Xu พริบเหนือ หลังเขาตามเป็นคนแก่ผมขาว ติดตามอย่างใกล้ชิดที่ส้นเท้าของผู้สูงอายุคนเป็นเด็กเล็ก มีกล่องยาชิลล์ที่ประกายผ่านดวงตา Ling Feng เขาคว้าซาน Xu ที่สามเสื้อใส่ปลอกคอ ความที่คือหนึ่งที่ มีนามสกุลของเล้งพวกเขาไม่ได้ไปเชิญ Yan เล้ง Apothecary ที่ขั้นสูง ทำไมคนที่มาไม่เขาXu ซานทั่วใบหน้าซีด เขารู้สึกเศร้า และกำพร้า "สจ๊วต Xu พักหลังเมเนอร์หลักเล้ง แต่ไม่มีใครได้เห็นร่องรอยของหลักเล็ง Steward Xu เป็นกำพร้า และตัวเลือกอื่น ๆ แต่การส่งการเชิญซูยู Apothecary นี่ก่อน"ซูยู apothecary ถูกการ Apothecary กลาง ซึ่งเป็นหนึ่งระดับที่ต่ำกว่า Yan เล้ง อย่างไรก็ตามขณะนี้ พวกเขาสามารถเพียงชวนเขาก่อนเพื่อดู Xu สจ๊วตยังคงพยายามคิดว่า ความคิดผ่านเมเนอร์เล้งหลังจากซูยู Apothecary ที่ป้อน เขาตรวจสอบชีพจรของเขา แล้วอย่างพิถีพิถัน และระมัดระวังตรวจสอบเขา Frowned แล้วเขาว่า Ling Feng และลู Su "ได้รุนแรงเกินไป มีชายนี้ไม่มั่นใจนานในการรักษา มีเชิญ Apothecary เล้งมากกว่าที่จะหา""ถ้าเราสามารถที่จะเชิญเขาไป ทำไมต้องเชิญคุณ?" Ling Feng ไม่ได้ไม่ให้เขาหน้าใด ๆ และทันทีกลายเป็นโกรธจินส์เจ้าชายของเขาบาดเจ็บเกือบขับรถเขาบ้า เช่น roars ของสัตว์ติดอยู่ ตลอดเวลา เขาก็พร้อมที่จะโฉบเข้าหาข้าศึกซูยู apothecary ก็น้อยกำพร้า ผู้บอกเขาว่า เขาจะให้ขาดในความสามารถก่อนสถานการณ์ปัจจุบันSu ลูดู Nangong Liuyun สั่นอย่างต่อเนื่องบนเตียง frowned และถาม "อะไรจะต้องเชิญที่เล้ง Apothecary มากกว่าที่นี่ไหม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเห็นว่ามือของซู Luo ที่ลวกสีขาวจากการถูกบีบด้วยกระดูกข้อมือใกล้กับป่นปี้เช่นเดียวกับมืออื่น ๆ ของเธอที่ถูกกัดจนเลือดหยด ด้ายของความประหลาดใจประกายผ่านระดับความลึกของดวงตาของเขาและจะตามมาด้วยความเข้าใจที่ชัดเจนของสิ่งที่ได้ transpired จริงๆ. ตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาได้พบว่าเขาได้รับเสมอรุนแรงไม่มีเหตุผลและที่สำคัญของซู Luo การปรากฏตัวของเธอจะทำให้คิ้วของเขาที่จะยืนและร่องเธอ แต่เขาไม่ได้มีความอาฆาตพยาบาทและความเร้าใจเหมือน แต่ก่อน นี่คือสิ่งที่ถูกแพร่กระจายหลังจากนั้น. เมื่อหลิงฮเงียบ ๆ ถอยออกไปข้างนอกเขาเห็นเสี่ยวซานรีบมากกว่า หลังเขาตามชายสูงอายุคนหนึ่งที่มีผมสีขาว ต่อไปนี้อย่างใกล้ชิดที่ส้นเท้าของชายสูงอายุคนหนึ่งเป็นเด็กเล็กพร้อมกล่องยา. ชิลประกายผ่านสายตาหลิงฮเขาคว้าซูซานปกเสื้อที่สามของ "ที่เป็นหนึ่งที่มีนามสกุลของเล้งหรือไม่" พวกเขาไม่ได้ไปเชิญขั้นสูง Apothecary เล้งยัน? มาได้อย่างไรคนที่มาไม่ได้เขา? ใบหน้าซูซานเป็นซีดเขารู้สึกเศร้าและทำอะไรไม่ถูก "สจ๊วตเสี่ยวอยู่ข้างหลังที่คฤหาสน์โทเล้ง แต่ไม่มีใครเห็นร่องรอยของนายเล้งเป็นคนแรก! สจ๊วตเสี่ยวเป็นกำพร้าและไม่มีทางเลือกอื่น ๆ แต่จะส่งเราจะเชิญ Apothecary Zuo ที่นี่เป็นครั้งแรก. " Apothecary Zuo เป็นสื่อกลาง Apothecary ซึ่งเป็นหนึ่งในระดับต่ำกว่าเล้งยัน แต่ตอนนี้พวกเขาเท่านั้นที่จะเชิญชวนให้เขาเป็นครั้งแรกที่จะได้ดูสจ๊วตเสี่ยวก็ยังคงพยายามที่จะคิดของความคิดมากกว่าที่เล้งคฤหาสน์. หลังจาก Apothecary Zuo ป้อนเขาตรวจสอบชีพจรของเขาแล้วอย่างพิถีพิถันและระมัดระวังการตรวจสอบเขา เขาขมวดคิ้วแล้วพูดกับหลิงและซูฮ Luo "นี่เป็นเรื่องรุนแรงเกินไปชายชราคนนี้ยังไม่ได้ความเชื่อมั่นน้อยที่สุดของการรักษา มันจะดีกว่าที่จะเชิญ Apothecary เล้งมากกว่าที่จะดู. " " ถ้าเราสามารถที่จะเชิญเขาไปทำไมเราจะขอเชิญคุณ !? "หลิงฮไม่ได้ให้เขาใบหน้าใด ๆ และทันทีกลายเป็นโกรธ. ได้รับบาดเจ็บเสด็จเจ้าชายจินเกือบ เขาขับรถบ้าเหมือนเสียงคำรามของสัตว์ที่ติดอยู่ เมื่อใดก็ตามที่เขาได้รับการเตรียมที่จะฉกไปยังศัตรู. Apothecary Zuo ยังเป็นกำพร้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาบอกว่าเขาจะให้ขาดความสามารถก่อนที่สถานการณ์ปัจจุบัน? ซู Luo ดู Nangong Liuyun อย่างต่อเนื่องสั่นบนเตียงขมวดคิ้วและถาม "สิ่งที่เราจะต้องเชิญที่ Apothecary เล้งมากกว่าที่นี่?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเห็นซูหลัวที่ลวกมือขาวถูกบีบด้วยข้อมือกระดูกใกล้แตก เช่นเดียวกับ มืออีกข้างของเธอที่ถูกกัดจนเป็นหยดเลือด หัวข้อของความประหลาดใจแวบผ่านความลึกของตา และตามความเข้าใจที่ชัดเจนของสิ่งที่จริง transpiredตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกันเขามักจะรุนแรง ไร้เหตุผล และที่สําคัญของซูหลอ . เธอปรากฏตัว จะทำให้คิ้วของเขาที่จะยืนและรอยย่นที่เธอ แต่เขาไม่ได้มีเจตนาร้ายและเร้าใจเหมือนเดิม ในนี้มีบางอย่างที่ถูกเผยแพร่ภายหลังเมื่อหลิงฟงค่อยๆถอยออกไป เขาเห็น ซูซาน รีบจบ ข้างหลังเขาคือชายแก่ผมขาว ต่อไปนี้อย่างใกล้ชิดที่ส้นเท้าของคนแก่เป็นเด็กเล็กพร้อมกล่องยาเย็นแวบผ่านตาหลิงฟง เขาคว้าซูซาน 3 เสื้อคอ " ซึ่งเป็นนามสกุลของเล้ง ? "พวกเขาไม่ได้ไปเชิญขั้นสูงเภสัชกรเล้งยัน ? ทำไมคนที่มาไม่ใช่เขาซู ซาน ทั้งใบหน้าซีดขาว เขารู้สึกเสียใจและสิ้นหวัง " พ่อบ้านซออยู่ที่อาจารย์เล้ง เป็นคฤหาสน์ แต่ไม่มีใครเห็นร่องรอยของอาจารย์เล้ง ! พ่อบ้านซอ ถูกฆาตกรรม และไม่มีทางเลือกอื่น แต่เพื่อส่งเชิญเภสัชกรจั่วที่นี่ก่อน "ขายจั่วเป็นเภสัชกรกลางซึ่งเป็นระดับที่ต่ำกว่าเล้งยัน แต่ตอนนี้พวกเขาได้ชวนเขาก่อนเพื่อดู พ่อบ้านซอ ยังพยายามจะคิดอยู่ที่ตัวคฤหาสน์หลังจากที่เภสัชกรจั่วเข้ามาเขาตรวจชีพจรของเขาแล้ว อย่างละเอียด และพิจารณาอย่างรอบคอบ เขา เขาขมวดคิ้ว แล้วกล่าวกับหลิงฟงซูหลอ . " นี่มันจริงจังเกินไป ชายชราคนนี้มีความมั่นใจในการรักษา มันจะดีกว่าที่จะเชิญเภสัชกรเล้งไปดู "" ถ้าเราสามารถที่จะเชิญเขามา ทำไมเราขอเชิญคุณ ? " หลิงฟงทำไม่ให้เขามีใบหน้าและทันทีเริ่มโกรธองค์ชาย องค์ชายจินบาดเจ็บเกือบจะทำให้เขาเป็นบ้า เหมือนเสียงคำรามของกับดักอสูร ตลอดเวลา เขาพร้อมจะกระโจนเข้าหาศัตรูขายจั่วก็น้อยจริงๆ ใครบอกเขาว่าเขาจะไร้ความสามารถก่อน สถานการณ์ปัจจุบัน ?ซูลู ดู นังก๊อก liuyun อย่างต่อเนื่องตัวสั่นอยู่บนเตียง ขมวดคิ้ว แล้วถาม " สิ่งที่เราต้องการที่จะเชิญที่เภสัชกรเล้งที่นี่ "