When the scroll was completely pres

When the scroll was completely presented before his eyes, Lou Che’s one glance immediately recognised the beauty in the painting, his face could not help but show a change, his mind a mess, his temper in a volatile state, and as he looks at the scroll, he shows a clear look of displeasure.

The incessant talking amongst the imperial court does not subside, all officials whispers to one another, first marvelling over the beauty in the painting, secondly, expressing their curiosity towards her identity. A small number of ministers remains silent, amongst the few, were those who happened to have caught a glance of the person in question during the imperial banquet, such person truly is an unforgettable one, but seeing Lou Che’s face, no one dares to offer any words.

On the right side, a military commander steps out to speak, he is stood closest to the scroll, and looking at the painting in this very moment, he could not bring himself to look away, in an utterly astonished state, he says: “The Nu really has good eyes, to actually want such a stunning beauty.” Having said that, he laughs towards the emissary, highly praising the Nu Prince’s great eyes.

Seeing him foolishly continue to remain unaware of the impending doom, the military senior official who stands at the front, lightly calls out: “Do not chatter in court.” Only then did the officials gradually quieten down.

In this precise moment of quiet, Prince Duan suddenly sounds a laugh, within the curious eyes of others, he alone says: “Not only the Nu Prince has such great eyes, our Prime Minister Lou’s eyes are also astounding.”

Hearing the insinuation in his remark, everyone looks to the side, looking at Prime Minister Lou’s face, and then turning again to look at Prince Duan’s expression, both sides were people who are not to trifled with, the ministers who were knowledgeable and tactful, all chose to not say anything.

Seated above on the dragon throne, the Emperor was also very curious. He sees that the officials were unable to show any response, too bad he is too far from the painting, thus unable to get a clear look at it, at that moment, he beckons, allowing the emissary to bring the painting closer, upon an closer inspection, he was stunned on the spot, blurting out: “Is this Minister Lou’s……” Immediately shutting his mouth, he looks towards the first person on the left.

Lou Che smiles like the spring breeze, his face lit with warmth, turning around, he says to the emissary: “May Nu emissary leave the painting scroll behind, our court shall weight out and consider our reply, emissary can rest in the Capital for two days.” Having said that, he waves his hand, not giving the person the chance to answer or reject.

The Nu man was somewhat dumbfounded, momentarily not knowing what to say. Seeing the guards come up to take the painting, he hesitates for a long while, and gathers up the painting, saying: “This painting is the Prince’s most loved……the Prince has ordered that the painting must not leave me, if Celestial Empire wants to find the person according to the painting, you can have painters make a few copies.” Saying that, he places the painting back into the box with great care.

Prince Duan could not hold back his laugh, appearing as though he’s in particularly high spirits, “Your Prince truly is an attentive one.” Saying that, he glances at Lou Che.

The Emperor could also sense the tense atmosphere, on the verge of exploding, he beckons a nearby eunuch, quietly saying: “First send the emissary to get some rest, allow a painter to copy the painting.”

Seeing the emissary leave with long strides, the atmosphere within the hall completely changes, and an unpredictable silence falls.

The Emperor lightly coughs, breaking through everyone’s low spirits, seeing everyone turn their attention to him, he too did not know what to say, and could only faintly smile.

The military official on the right does not understand his actions, loudly saying: “Your majesty, we just need to find the person in the painting, we can immediately paste an imperial notice in search for the person.” Having battled at the borders for many years, there is finally hope for a peaceful settlement, the excitement was brewing within his heart, and he hated that they were not immediately reaching settlement in order to relieve urgency of the border wars.

Hearing such words, all the knowing people shows a change in expression, even the Emperor was unable to respond. Only Prince Duan appeared playful, saying: “Ho-ho, that’ll depend on Prime Minister Lou’s intentions. The person in the painting, doesn’t Prime Minister Lou just happen to be familiar with?”

The entire court fell into deeper silence, a portion of the officials who have never seen Gui Wan before were stirred up, one after the other looking towards Lou Che. Lou Che calmly smiles, his tone is as usual: “There are things in the world that are similar in appearance, people have look-a-likes, does the painting have to be of a real person? Just finding someone who looks seven points similar to the painting will do.”

“As far as I know, this painting coincidently looks exactly like the real person.” Prince Duan persistently refuses to comply.

No one makes a sound within the court, only military commander on the right was completely shocked, dumbly asking: “Who is it?”

Prince Duan turns around, facing Lou Che, seeming to unintentionally mention: “Other than the enchanting beauty of Prime Minister Lou’s household, what other family could possibly have a woman of such grace?”

His words triggers something, completely tearing through layers of paper, within the great hall, no one dares to speak again, all officials looks towards one another. Especially the military commander who could not hold back his words just now, his face looking particularly pale, thinking back to the words he had spoke of before, he was immediately dripping in cold sweat.

Face showing no change, Lou Che continues to speak in that voice that brings comfort and warmth to others: “Can I Lou Che not even recognise his own wife now? Needing Prince Duan to remind me.”

Every single person in the hall knew that Lou Che has really been angered, this young prime minister is famed for the hidden blades within his smiles, his face is like the spring breeze, yet between his smile, he sentences his enemies to death. Within this huge hall, there is also only a small number of ministers who dares to speak frankly in front of him, as for those who dares to rebuke him, perhaps there is only Prince Duan.

Prince Duan coldly laughs, and no longer speaks again, he turns to face the imperial throne, Lou Che’s eyes sweeps across the entire area, laughingly saying: “Those who have seen I, Lou Che’s wife, feel free to tell me, is the person in the painting my wife?”

An air of breath-taking force flows out, filling the entire hall. One after the other, the officials lowers their heads, avoiding the spearhead, no one dared to directly speak up. Lin Rui En frowns, deeply thinking for a moment, in the end he still keeps his lips sealed, saying nothing.

All of sudden, a soft voice sounds: “The person in the painting just happens to look a bit like Madam Lou, there was just some mix up just now.” Noticing Lou Che look over, he hurriedly speaks again, “From henceforth no one will make the same mistake again.”

“How could Madam Lou’s painting fall into the hands of barbarians?”

“Exactly.”

“I have seen Madam Lou before, she looks utterly different from the person in the painting.”

Hearing such comments, Lou Che smiles, without commenting, he turns to face the Emperor.

The Emperor upon seeing such a scene, was completely startled, his expression looks complicated as he calmly asks: “Ministers, how do you think this matter should be dealt with?”

Yet another tricky question has been thrown out, having gone through the incident just now, who would dare to step up right now? Silence falls, the extreme silence in the imperial court creates an awkward atmosphere.

In this inexplicably strange atmosphere, a crimson red figure steps out from the very back on the right side, bowing his upper body, his clear voice carries a kind of clear texture, invigorating people’s spirits: “Your majesty, allow this subject to take care of this matter.”

A very slim and handsome figure, with crystal clear temperament, the new First Ranked Scholar is like a breath of fresh air within the imperial court, seeing him step out, the officials let out a sigh of relief, considering he is Prime Minister Lou’s star pupil, there should not be much of a problem.

Lou Che turns his head, seeing the last in line on the right, Guan Xiu Wen, a look of surprise flashes by his eyes, upon looking at this youngster again, there is suddenly a strange feeling, he seems to have never seen through this youth, never noticed that he also carries the air of hidden danger within him.

The Emperor gives him a commending nod, looking at this young talent, he too was extremely satisfied. His head turns to the left, asking for Lou Che’s opinion.

Lou Che silently nods, and half the people in the court sighs in relief. The Emperor immediately orders Guan Xiu Wen to take care of this matter, thinking about it, this matter only need to finds someone who looks six or seven points similar to the painting, to send off, and so the matter can be considered to have been perfectly solved.

The court assembly today seems to have been particularly long, but one can at least consider themselves to have safely survived it. Once the Emperor has turned in, the officials also disperses, Lou Che was just about to start heading out, when a voice sounded from behind: “That beauty in the painting sure is extraordinary, with peerless elegance, no wonder the Nu would come all the way to the Capital in search for someone.”

Steps halting, Lou Che stops, turning his head around, and sil

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเลื่อนถูกนำเสนออย่างสมบูรณ์ ก่อนตา Lou Che ชำเลืองทันทียังความสวยงามในภาพวาดจิตรกรรม ใบหน้าของเขาไม่สามารถช่วย แต่แสดงการเปลี่ยนแปลง จิตใจของเขามีระเบียบ อารมณ์ของเขาในการระเหย และเขาลักษณะที่เลื่อน เขาแสดงลักษณะชัดเจนของไม่พอใจพูด incessant หมู่อิมพีเรียลคอร์ทไม่เบาบาง whispers เจ้าหน้าที่ทั้งหมดอื่น ก่อน marvelling ผ่านความงามในจิตรกรรม ประการที่สอง แสดงความเห็นต่อตัวตนของเธอ จำนวนรัฐมนตรียังคงเงียบ หมู่บาง เล็กได้ที่เกิดขึ้นจับคร่าว ๆ ของบุคคลคำถามในระหว่างงานเลี้ยงอิมพีเรียล บุคคลดังกล่าวอย่างแท้จริงเป็นหนึ่งน่าจดจำ แต่เห็นหน้าลู Che ไม่กล้าดูถูกให้คำทางด้านขวา ผู้บัญชาการทหารก้าวออกมาพูด เขาจะยืนเคียงเพื่อเลื่อน และมองภาพในขณะนี้ เขาสามารถนำตนเอง มองในสถานะโคตรประหลาด เขากล่าวว่า: "นูจริง ๆ แล้วสายตาดี ต้องการจริง เช่นห้องงาม" เขาต้องบอกว่า หัวเราะทีทางทูตไปยัง คำสรรเสริญของเจ้าชายนูตาดีเห็นเขาโง่ต่อไปต่ำลงโทษใกล้ เจ้าหน้าที่อาวุโสทหารที่ยืนหน้า เรียกเบา ๆ ออก: "ไม่ chatter ในศาล" หลังจากนั้น ไม่ได้เจ้าหน้าที่ค่อย ๆ quieten ลงในขณะนี้ความแม่นยำของเงียบสงบ เจ้าด้วนก็เสียงหัวเราะ ในสายตาอยากรู้อยากเห็นของผู้อื่น เดียวกล่าวว่า: "ไม่เพียงเจ้าชายนูได้เช่นตาดี ตาของ Lou นายกรัฐมนตรีของเรายังน่าตกใจ"ฟัง insinuation ในคำพูดของเขา คนดูด้าน มองหน้านายกรัฐมนตรี Lou แล้ว เปิดดูอีกที่เจ้าด้วนนิพจน์ ทั้งสองคนที่จะไม่ trifled กับ รัฐมนตรีที่มีความรู้ และ tactful ทั้งหมดเลือกที่จะไม่พูดอะไรนั่งข้างบนบัลลังก์มังกร จักรพรรดิได้ยังอยากรู้อยากเห็นมาก เขาเห็นว่า เจ้าหน้าที่ไม่สามารถแสดงการตอบสนองใด ๆ เกินไปเลวเขาไม่ไกลจากจิตรกรรม จึงได้รับการล้างดูได้ ขณะที่ เขา beckons ให้ทูตไปยังการนำภาพเข้า เมื่อใกล้สอบ เขาตกตะลึงไปในจุด blurting ออก: "คือนี้รัฐมนตรี Lou ของ..." ทันทีปิดปาก ดูเขาต่อคนแรกทางด้านซ้ายLou Che ยิ้มเหมือนสายลมสปริง หน้าสว่างอบอุ่น เปิดรอบ เขากล่าวว่า การทูตไปยังการ: "นูทูตไปยังอาจปล่อยเลื่อนจิตรกรรมหลัง ศาลเราจะน้ำหนักออก และพิจารณาตอบกลับของเรา ทูตไปยังสามารถพักผ่อนในเมืองหลวงสองวันได้" ต้องบอกว่า เขาคลื่นมือ ไม่ให้บุคคลมีโอกาสที่จะตอบรับ หรือปฏิเสธแมนนูได้ค่อนข้าง dumbfounded ข้ามไม่รู้จะพูดอะไร เห็นเจ้าหน้าที่มารับภาพ เขา hesitates ระยะยาว และรวบรวมค่าทาสี พูดว่า: "จิตรกรรมสีนี้เป็นของเจ้าชายสุดรัก...เจ้าได้สั่งว่า ภาพต้องไม่ทิ้งฉัน จักรวรรดิฟ้าที่ต้องการค้นหาบุคคลตามภาพ คุณสามารถให้ชื่อจิตรกรที่ทำสำเนาได้" เขาบอกว่า ที่ วางภาพกลับเข้าไปในกล่องที่มีการดูแลที่ดีเจ้าด้วนอาจไม่เหนี่ยวรั้งเขาหัวเราะ ปรากฏเหมือน ในจิตใจสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "เจ้าชายของคุณอย่างแท้จริงได้มาเป็นส่วนหนึ่ง" เขาบอกว่า ที่ สายตาที่ Lou Cheจักรพรรดิอาจยังรู้สึกบรรยากาศตึงเครียด เจียนระเบิด เขา beckons eunuch ใกล้เคียง อย่างเงียบ ๆ พูด: "ส่งทูตไปยังจะได้รับส่วนที่เหลือ อนุญาตการคัดลอกภาพวาด"เห็นทูตไปยังปล่อยให้ มีก้าวหน้ายาว สมบูรณ์เปลี่ยนบรรยากาศภายในห้องโถง และความเงียบที่ไม่แน่นอนอยู่จักรพรรดิเบา coughs ตัดผ่านของทุกคนต่ำวิญญาณ เห็นคนเปิดความสนใจกับเขา เขาเกินไปไม่รู้จักพูด และรวย ๆ เท่านั้นยิ้มเป็นทหารอยู่ทางด้านขวาไม่เข้าใจการกระทำของเขา พูดดัง: "มหาบพิตร เราเพียงต้องการค้นหาบุคคลในภาพ เราสามารถวางได้ทันทีแจ้งอิมพีเรียลในค้นหาบุคคล" มีกับปัญหาธนบัตรที่เส้นขอบสำหรับหลายปี ในที่สุด หวังว่าสำหรับการชำระเงินดี นี่คือทำการหมักภายในหัวใจของเขา และเขาเกลียดชังที่พวกเขาได้ไม่ทันทีถึงการชำระเงินเพื่อบรรเทาความเร่งด่วนของสงครามชายแดนได้ยินคำนั้น ทุกคนรู้แสดงการเปลี่ยนแปลงในนิพจน์ แม้แต่จักรพรรดิสามารถตอบสนอง เดียวเจ้าด้วนปรากฏขี้เล่น พูดว่า: "โฮจิมินห์โฮจิมินห์ ซึ่งจะขึ้นอยู่กับความตั้งใจของ Lou นายกรัฐมนตรี บุคคลในภาพ ไม่ Lou นายกรัฐมนตรีเพียงเกิดขึ้นต้องคุ้นเคยกับ"ศาลทั้งตกลึกเงียบ ส่วนของเจ้าหน้าที่ที่ไม่เคยเห็น Gui Wan ลงก่อนถูกสะเทือน หนึ่งหลังจากอื่นดูต่อ Lou Che Lou Che ยิ้มเบา ๆ เสียงของเขาตามปกติ: "สิ่งในโลกที่มีลักษณะคล้าย คนมีลักษณะที่ชอบ ไม่ภาพต้องเป็นคนจริงหรือไม่ เพียงหาคนที่มีลักษณะเจ็ดจุดคล้ายกับภาพเขียนจะทำ""เท่าที่ฉันรู้ จิตรกรรมนี้ coincidently มีลักษณะเหมือนคนจริง" เจ้าด้วนสามารถปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามไม่มีใครช่วยให้เสียงภายในศาล เพียงทัพขวาตกใจอย่างสมบูรณ์ dumbly ถาม: "ใครเป็นหรือไม่"เจ้าด้วนหมุนรอบ หัน Lou Che ด้วยตั้งใจพูด: "ไม่ใช่ความงามเสน่ห์ของบ้านนายกรัฐมนตรี Lou ครอบครัวใดอาจได้หญิงที่มีพระคุณดังกล่าว"คำพูดของเขาก่อให้เกิดบางสิ่งบางอย่าง ฉีกขาดอย่างสมบูรณ์ผ่านชั้นของกระดาษ ภายในห้องโถงเอก ไม่มีใครกล้าพูดอีก เจ้าหน้าที่ทั้งหมดมองไปทางอื่น โดยเฉพาะทหารผู้บัญชาการที่ไม่ได้ถือกลับคำพูดของเขาเดี๋ยว หน้ามองโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่อ คิดกลับไปยังคำที่เขาพูดก่อน เขาทันทีแฉะในกาฬหน้าไม่เปลี่ยนแปลง การแสดง Lou Che ยังพูดเสียงที่นำความสะดวกสบายและความอบอุ่นกับผู้อื่น: "สามารถฉัน Lou Che แม้ไม่รู้ภรรยาของเขาเองตอนนี้ ต้องเจ้าด้วนการเตือนฉันด้วย"ทุกคนเดียวในห้องรู้ว่า Lou Che จริง ๆ แล้ว angered นายกรัฐมนตรีหนุ่มนี้มีชื่อเสียงด้านใบมีดซ่อนอยู่ภายในรอยยิ้มของเขา ใบหน้าของเขาเป็นเหมือนสายลมสปริง แต่ระหว่างรอยยิ้มของเขา เขา sentences ศัตรูตาย ภายในหอนี้มาก มีเพียงจำนวนน้อยของรัฐมนตรีผู้กล้าพูดตรงไปตรงมาด้านหน้าของเขา สำหรับผู้ที่กล้าตำหนิเขา อาจจะมีเฉพาะเจ้าด้วนเจ้าด้วนหัวเราะที coldly และไม่พูดอีก เขาเปิดไปหน้าราชบัลลังก์อิมพีเรียล ลู Che ตาเว้าในพื้นที่ทั้งหมด เก่งกาจว่า: "ผู้ที่ได้เห็น Lou Che ภรรยา รู้สึกฟรีเพื่อบอกฉัน เป็นบุคคลในภาพภรรยาของฉัน? "บรรยากาศบังคับยูนิตไหล ไส้หอทั้งหมด หนึ่งหลังจากอื่น เจ้าหน้าที่ออกหัวของพวกเขา หลีกเลี่ยงปลายหอกปลายดาบ ไม่มีใครกล้าพูดตรงขึ้น น้ำหลินรุ่ย frowns ลึกคิดครู่ ในสุด เขายังรักษาของเขาริมฝีปากที่ปิดสนิท พูดอะไรทั้งหมดของฉับพลัน เสียงนุ่มเสียง: "บุคคลในภาพก็เกิดให้ เล็กเหมือนผู้หญิง Lou มีเพียงผสมค่าเมื่อกี้นี้" สังเกตเห็น Lou Che ที่มองเห็น รีบพูดอีก "จากแท้ๆ ไม่มีใครจะได้ความผิดเดียวกันอีก""วิธีอาจม่าย Lou จิตรกรรมตกอยู่ในมือของอนารยชน""ถูกต้อง""ฉันได้เห็นลูม่ายก่อน เธอดูเพราะแตกต่างจากบุคคลในภาพ"ฟังข้อคิดเห็นดังกล่าว Lou Che ยิ้ม ไม่แสดงความคิดเห็น เขาจะเจอะจักรพรรดิจักรพรรดิเมื่อเห็นเช่นฉาก สมบูรณ์ startled นิพจน์ของเขามีลักษณะซับซ้อนเป็นเบา ๆ ถาม: "รัฐมนตรี วิธีทำคุณคิดว่า ควรจะจัดการเรื่องนี้"ยัง ถามหากินอื่นมีการโยน มีไปถึงเหตุการณ์เมื่อกี้นี้ ใครจะกล้าให้ขั้นตอน ตกอยู่ในความเงียบ ความเงียบมากในศาลอิมพีเรียลบรรยากาศตกใจในบรรยากาศแปลก inexplicably ตัวเลขสีแดงสีแดงเข้มขั้นตอนออกจากด้านหลังมากด้านขวา โค้งร่างกายส่วนบนของเขา เขาเสียงใสดำเนินชนิดของพื้นผิวใส สดชื่นจิตใจประชาชน: "มหาบพิตร อนุญาตให้เรื่องนี้จะดูแลเรื่องนี้"ตัวบาง และหล่อรูป มี temperament ใส ใหม่แรกอันดับนักวิชาการเป็นเหมือนลมสดอากาศภายในอิมพีเรียลคอร์ท เห็นเขาก้าวออก เจ้าหน้าที่ให้ออกแยกกันของบรรเทา พิจารณาเขาเป็นนายกรัฐมนตรี Lou ม่านดาว ไม่ควรมีมากของปัญหาLou Che เปิดศีรษะ เห็นสุดท้ายในบรรทัดบนด้านขวา กวน Xiu Wen กระพริบตาประหลาดใจ โดยตาของเขา เมื่อมองที่ youngster นี้อีก ก็มีความรู้สึกแปลก เขาดูเหมือนว่าจะไม่เคยเห็นผ่านเยาวชนนี้ ไม่เคยสังเกตเห็นว่า เขายังยึดอากาศอันตรายซ่อนอยู่ภายในเขาจักรพรรดิให้เขาพยักหน้า commending มองพรสวรรค์นี้หนุ่ม เกินไปกำลังพอใจมาก หัวหมุนซ้าย ขอความเห็น Lou CheLou Che เงียบ ๆ nods และคนครึ่งในศาล sighs ในบรรเทา จักรพรรดิได้ทันทีสั่งซื้อ Xiu Wen กวนดูแลเรื่อง คิดเกี่ยวกับมัน เรื่องนี้ต้องค้นหาคนที่มีลักษณะหก หรือเจ็ดจุดคล้ายกับภาพวาด ส่งออก และดังนั้น เรื่องจะถือว่ามีการเชิญแก้ไขแอสเซมบลีศาลวันนี้น่าจะ ได้ยาวนานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่หนึ่งน้อยสามารถพิจารณาตัวเองได้อย่างปลอดภัยรอดชีวิตได้ เมื่อจักรพรรดิได้เปิดใน เจ้าหน้าที่ยัง disperses, Lou Che เพิ่งจะ เริ่มต้นจาก เมื่อเสียงแต่เพียงแห่งจากด้านหลัง: "ที่ความงามในจิตรกรรมแน่เป็นพิเศษ เพียร์เลสสง่างาม พบนูจะมาทางหลวงหาคน"ขั้นตอนยุติการทำงาน Lou Che หยุด เปิดเขาใหญ่สถาน และภาษาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเลื่อนถูกนำเสนอก่อนที่ดวงตาของเขาลูเจ๊หนึ่งอย่างรวดเร็วรับรู้ทันทีความงามในภาพวาดใบหน้าของเขาไม่สามารถช่วย แต่แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงความคิดของเขาระเบียบอารมณ์ของเขาอยู่ในสภาพที่มีความผันผวนและในขณะที่เขามีลักษณะที่ เลื่อนเขาแสดงให้เห็นรูปลักษณ์ที่ชัดเจนของความไม่พอใจ. ไม่หยุดหย่อนการพูดคุยในหมู่ราชสำนักไม่บรรเทาเจ้าหน้าที่ทุกกระซิบกับอีกคนหนึ่งเป็นครั้งแรกที่ประหลาดใจมากกว่าความงามในภาพวาดประการที่สองการแสดงความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขาที่มีต่อตัวตนของเธอ จำนวนเล็ก ๆ ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยังคงเงียบในหมู่ไม่กี่เหล่านั้นที่เกิดขึ้นจะมีการจับได้อย่างรวดเร็วของบุคคลในคำถามในช่วงที่จัดเลี้ยงจักรวรรดิบุคคลดังกล่าวอย่างแท้จริงเป็นหนึ่งที่น่าจดจำ แต่เห็นใบหน้าของลูเจ๊ไม่มีใครกล้าที่จะนำเสนอ คำใด ๆ . ทางด้านขวาผู้บัญชาการทหารก้าวออกจะพูดเขาจะยืนอยู่ใกล้เคียงกับเลื่อนและมองไปที่ภาพวาดในขณะนี้เขาไม่สามารถพาตัวเองที่จะมองออกไปในสภาพที่ประหลาดใจอย่างเต็มที่เขา กล่าวว่า "นูจริงๆมีตาดีเพื่อต้องการจริงเช่นความงามที่สวยงาม." ต้องบอกว่าเขาหัวเราะต่อการทูตที่สูงยกย่องตาดีเจ้าชายนูของ. เห็นเขาโง่ยังคงตระหนักถึงการลงโทษอันใกล้นี้ ข้าราชการทหารที่ยืนอยู่ที่หน้าเบา ๆ เรียกว่า "อย่าพูดพล่อยในศาล." เท่านั้นแล้วก็เจ้าหน้าที่ค่อยๆเงียบลง. ในขณะนี้ที่แม่นยำของเงียบ, เจ้าชายด้วนทันใดนั้นเสียงหัวเราะภายในสายตาอยากรู้อยากเห็นของคนอื่น ๆ เขาคนเดียวกล่าวว่า "ไม่เพียง แต่เจ้าชาย Nu มีดวงตาที่ดีเช่นตานายกรัฐมนตรีของเราลูนอกจากนี้ยังมีที่น่าประหลาดใจ." การได้ยินการพูดสอดแทรกในคำพูดของเขาที่ทุกคนมองไปที่ด้านข้างมองไปที่ใบหน้าของนายกรัฐมนตรีลูแล้วเปลี่ยนอีกครั้ง จะมองไปที่การแสดงออกของเจ้าชายด้วนของทั้งสองฝ่ายเป็นคนที่ไม่ได้ที่จะล้อเล่นกับรัฐมนตรีที่มีความรู้และมีไหวพริบทั้งหมดเลือกที่จะไม่พูดอะไร. นั่งข้างต้นบนบัลลังก์มังกรจักรพรรดิก็ยังอยากรู้อยากเห็นมาก เขาเห็นว่าเจ้าหน้าที่ไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นการตอบสนองใด ๆ ที่เลวร้ายเกินไปเขาอยู่ไกลเกินไปจากการวาดภาพจึงไม่สามารถที่จะได้รับการมองที่ชัดเจนที่มันในขณะนั้นเขา beckons ช่วยให้นักการทูตที่จะนำภาพที่ใกล้ชิดและเมื่อ ตรวจสอบใกล้ชิดเขาตะลึงในจุดที่ blurting ออก:. "นี่คือรัฐมนตรีว่าการกระทรวงลู ...... " ทันทีปิดปากของเขาเขามองไปทางคนแรกด้านซ้ายลูเจ๊ยิ้มเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิที่ใบหน้าของเขาสว่างด้วยความอบอุ่นหันกลับมาเขากล่าวว่าการทูตที่ว่า "อาจ Nu ทูตออกจากการเลื่อนการวาดภาพที่อยู่เบื้องหลังศาลของเราให้น้ำหนักออกและพิจารณาการตอบกลับของเราทูตสามารถพักผ่อนในเมืองเป็นเวลาสองวัน." ต้องบอกว่าคลื่นเขามือของเขาไม่ได้ ให้คนโอกาสที่จะรับหรือปฏิเสธ. คน Nu ตะลึงค่อนข้างชั่วขณะไม่ทราบว่าสิ่งที่จะพูด เห็นทหารมาขึ้นที่จะใช้ภาพวาดของเขาลังเลในขณะที่นานและรวบรวมขึ้นภาพกล่าวว่า "ภาพนี้เป็นที่รักที่สุดของเจ้าชาย ...... เจ้าชายได้มีคำสั่งว่าภาพไม่ต้องออกจากฉันถ้าฟ้าเอ็มไพร์ ต้องการที่จะหาคนตามภาพที่คุณสามารถมีช่างทำสำเนาไม่กี่. "บอกว่าเขาวางภาพกลับเข้ามาในกล่องที่มีการดูแลที่ดี. เจ้าชายด้วนไม่สามารถกลั้นหัวเราะของเขาปรากฏราวกับว่าเขาอยู่ในโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สุราสูง, "เจ้าชายของคุณอย่างแท้จริงเป็นหนึ่งที่ใส่ใจ." บอกว่าเขาสายตาที่ลู Che. จักรพรรดิยังสามารถรู้สึกถึงบรรยากาศที่เครียดอยู่บนปากเหวของการระเบิดเขา beckons ขันทีในบริเวณใกล้เคียงอย่างเงียบ ๆ พูดว่า: "ครั้งแรกที่ส่ง ทูตที่จะได้รับบางส่วนที่เหลือให้เป็นจิตรกรที่จะคัดลอกภาพวาด. "เห็นลาทูตที่มีความก้าวหน้าอย่างยาวบรรยากาศภายในฮอลล์ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์และเงียบคาดเดาไม่ได้ตก. จักรพรรดิเบา ๆ ไอทะลุทุกคนดื่มที่มีแอลกอฮอล์ต่ำทุกคนได้เห็น หันความสนใจของพวกเขากับเขาเขาก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูดและมีเพียงแผ่วเบาสามารถยิ้ม. อย่างเป็นทางการทหารที่อยู่ด้านขวาไม่เข้าใจการกระทำของเขาเสียงดังว่า "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเราก็ต้องการที่จะหาบุคคลที่อยู่ในภาพวาด เราได้ทันทีสามารถวางแจ้งจักรพรรดิในการค้นหาคนที่. "มีการต่อสู้ที่ชายแดนเป็นเวลาหลายปีมีในที่สุดความหวังสำหรับการตั้งถิ่นฐานสงบสุขความตื่นเต้นได้เบียร์ที่อยู่ในหัวใจของเขาและเขาเกลียดที่พวกเขาไม่ได้ทันทีถึง การตั้งถิ่นฐานเพื่อบรรเทาความเร่งด่วนของสงครามชายแดน. ได้ยินคำพูดเช่นนี้ทุกคนที่รู้ว่าแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกแม้จักรพรรดิก็ไม่สามารถที่จะตอบสนอง เพียงเจ้าชายด้วนปรากฏขี้เล่นกล่าวว่า "โฮโฮที่จะขึ้นอยู่กับความตั้งใจของนายกรัฐมนตรีลู บุคคลที่อยู่ในภาพวาดที่ไม่ได้นายกรัฐมนตรีลูเพิ่งเกิดขึ้นจะคุ้นเคยกับ "ศาลทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบลึกเป็นส่วนหนึ่งของเจ้าหน้าที่ที่ไม่เคยเห็นกุยวานก่อนที่จะได้รับการขยับขึ้นหนึ่งหลังจากที่อื่นๆ มองไปทาง ลูเช ลูเชใจเย็นยิ้มเสียงของเขาตามปกติ "มีสิ่งที่อยู่ในโลกที่มีความคล้ายคลึงกันในลักษณะที่มีคนได้ดู-a-ชอบภาพวาดไม่จำเป็นต้องเป็นของคนจริง? เพียงแค่หาคนที่มีลักษณะเจ็ดจุดที่คล้ายกับภาพวาดที่จะทำ. "" เท่าที่ผมรู้ว่าภาพนี้บังเอิญมีลักษณะเหมือนคนจริง. "เจ้าชายด้วนเสมอปฏิเสธที่จะปฏิบัติตาม. ไม่มีใครทำให้เสียงที่อยู่ภายในศาลเท่านั้น ผู้บัญชาการทหารด้านขวาก็ต้องตกใจอย่างสมบูรณ์ซึมกะทือถาม: "ใครมันคืออะไร" เจ้าชายด้วนหันไปรอบ ๆ หันหน้าไปทางลูเชดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจพูดถึง "นอกเหนือจากความงามที่มีเสน่ห์ของใช้ในครัวเรือนนายกรัฐมนตรีลูของสิ่งที่ครอบครัวคนอื่น ๆ อาจจะมี ผู้หญิงที่สง่างามดังกล่าวหรือไม่ "คำพูดของเขาก่อให้เกิดบางสิ่งบางอย่างสมบูรณ์ผ่านชั้นฉีกกระดาษภายในห้องโถงใหญ่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอีกครั้งเจ้าหน้าที่ทุกคนมองไปอีกคนหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้บัญชาการทหารที่ไม่สามารถถือกลับคำพูดของเขาเพียงแค่ตอนนี้ใบหน้าของเขามองซีดโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดกลับไปคำพูดที่เขาได้พูดก่อนเขาได้ทันทีหยดเหงื่อเย็น. หน้าแสดงไม่มีการเปลี่ยนแปลงลู Che ยังคงพูด เสียงที่นำความสะดวกสบายและความอบอุ่นให้กับผู้อื่น "ฉันสามารถลูเจ๊ไม่ได้ตระหนักถึงภรรยาของเขาเองตอนนี้หรือไม่ ต้องเจ้าชายด้วนเพื่อเตือนให้ฉัน. "ทุกคนเดียวในห้องโถงรู้ว่าลูChe ได้รับจริงๆโกรธนี้หนุ่มนายกรัฐมนตรีเป็นที่เลื่องลือในใบมีดที่ซ่อนอยู่ภายในรอยยิ้มของเขาใบหน้าของเขาเป็นเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ แต่ระหว่างรอยยิ้มของเขา ประโยคที่เขาศัตรูของเขาไปสู่ความตาย ภายในห้องโถงขนาดใหญ่นี้ยังมีเพียงจำนวนน้อยของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่กล้าที่จะพูดตรงไปตรงมาในด้านหน้าของเขาในขณะที่สำหรับผู้ที่กล้าที่จะตำหนิเขาอาจจะมีเพียงเจ้าชายด้วน. เจ้าชายด้วนเย็นชาหัวเราะและไม่พูดถึงอีกครั้ง เขาหันไปเผชิญหน้ากับราชบัลลังก์ตาลูเจ๊เรตติ้งทั่วพื้นที่ทั้งหัวเราะพูดว่า: "ผู้ที่ได้เห็นฉันภรรยาลูเจ๊รู้สึกอิสระที่จะบอกฉันเป็นบุคคลที่อยู่ในภาพวาดภรรยาของฉันได้หรือไม่" อากาศ ของแรงหายใจไหลออกมาเติมห้องโถงทั้งหมด หนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ เจ้าหน้าที่ลดหัวของพวกเขาหลีกเลี่ยงหัวหอกที่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดขึ้นโดยตรง . หลิน Rui En ขมวดคิ้วลึกคิดสักครู่ในที่สุดเขาก็ยังคงช่วยให้ริมฝีปากของเขาปิดผนึกว่าอะไรทั้งหมดในทันทีที่เสียงเสียงนุ่ม"คนในภาพวาดเพิ่งเกิดขึ้นมีลักษณะบิตเช่นมาดามลูมี เป็นเพียงบางส่วนผสมขึ้นเพียงแค่ตอนนี้. "สังเกตเห็นลูเจ๊ดูมากกว่าเขารีบพูดอีกครั้ง" ตั้งแต่นี้ไปจะไม่มีใครทำผิดพลาดเหมือนเดิมอีกครั้ง "." วิธีการได้ Madam ฤดูใบไม้ร่วงภาพวาดของลูอยู่ในมือของป่าเถื่อน? "" แน่นอน "" ฉันได้เห็นมาดามลูก่อนที่เธอมองอย่างเต็มที่ที่แตกต่างจากคนที่อยู่ในภาพวาด. "ได้ยินความคิดเห็นดังกล่าวลูเจ๊ยิ้มโดยไม่ต้องแสดงความคิดเห็นเขาหันไปเผชิญหน้ากับจักรพรรดิ. จักรพรรดิเมื่อเห็นเช่นฉากก็ต้องสะดุ้งอย่างสมบูรณ์ การแสดงออกของเขามีลักษณะที่ซับซ้อนในขณะที่เขาใจเย็นถาม: "รัฐมนตรีว่าคุณคิดว่าเรื่องนี้ควรจะจัดการกับ" อีกคำถามหากินได้รับการโยนออกมาหลังจากผ่านเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงแค่ตอนนี้ใครจะกล้าที่จะก้าวขึ้นในขณะนี้ ? เงียบตกเงียบมากในราชสำนักจะสร้างบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจ. ในบรรยากาศที่แปลกลึกลับร่างสีแดงสีแดงเข้มก้าวออกจากด้านหลังมากในด้านขวาโค้งบนร่างกายของเขาเสียงที่ชัดเจนของเขาดำเนินชนิดของพื้นผิวที่ชัดเจน , เติมพลังวิญญาณของผู้คน ". พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณให้กับเรื่องนี้ที่จะดูแลเรื่องนี้" ร่างบางมากและรูปหล่อด้วยคริสตัลอารมณ์ที่ชัดเจนใหม่นักวิชาการอยู่ในอันดับแรกคือเหมือนลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์ภายในราชสำนักเห็น เขาก้าวออกจากเจ้าหน้าที่ให้ออกถอนหายใจโล่งพิจารณาเขาเป็นนายกรัฐมนตรีนักเรียนดาวลู, ไม่ควรมีปัญหามาก. ลูเจ๊หันศีรษะของเขาเห็นสุดท้ายในแถวด้านขวากวนซิ่วเหวิน ลักษณะของกระพริบแปลกใจด้วยตาของเขาเมื่อมองไปที่เจ้าหนูนี้อีกครั้งมีก็เป็นความรู้สึกที่แปลกดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยเห็นผ่านชายหนุ่มผู้นี้ไม่เคยสังเกตเห็นว่าเขายังดำเนินอากาศของอันตรายที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเขา. จักรพรรดิให้ เขาพยักหน้า commending มองที่ความสามารถของหนุ่มคนนี้เขาก็มีความพึงพอใจมากเกินไป ศีรษะของเขาหันไปทางซ้ายเพื่อขอความเห็นลูเจ๊. ลูเจ๊เงียบพยักหน้าและครึ่งหนึ่งของคนในศาลถอนหายใจด้วยความโล่งอก จักรพรรดิทันทีสั่งกวนซิ่วเหวินที่จะดูแลเรื่องนี้คิดเกี่ยวกับมันเรื่องนี้จะต้องพบใครบางคนที่มีลักษณะหกหรือเจ็ดจุดที่คล้ายกับภาพวาดเพื่อส่งออกและเพื่อให้เรื่องนี้ได้รับการพิจารณาว่าจะได้รับ แก้ไขได้อย่างสมบูรณ์แบบ. ประกอบศาลในวันนี้ดูเหมือนว่าจะมีมานานแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่ก็สามารถอย่างน้อยคิดว่าตัวเองจะมีชีวิตรอดได้อย่างปลอดภัยมัน เมื่อจักรพรรดิได้หันเจ้าหน้าที่ยังกระจายที่ลูเจ๊เป็นเพียงเกี่ยวกับการเริ่มต้นที่จะมุ่งออกเมื่อเสียงฟังจากด้านหลัง: "ความงามในภาพวาดที่แน่ใจว่าเป็นพิเศษกับความสง่างามหาที่เปรียบไม่น่าแปลกใจที่ไม่มี Nu จะมาทั้งหมด วิธีการที่เงินทุนในการค้นหาสำหรับใครบางคน. "ลังเลขั้นตอนลูเชหยุดหันหัวของเขาไปรอบๆ และสไอแอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเลื่อนได้นำเสนอก่อนที่ดวงตาของเขา ลูเช หนึ่งได้อย่างรวดเร็วทันทีได้รับการยอมรับความงามในการวาดภาพใบหน้าของเขาไม่สามารถช่วย แต่แสดงการเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขายุ่งเหยิง อารมณ์ของเขาในภาวะผันผวน และเขาดูที่เลื่อน เขาแสดงให้เห็นลักษณะชัดเจน

ของความไม่พอใจ ไม่พูดท่ามกลางราชสำนักไม่ทรุด ทั้งหมดเจ้าหน้าที่กระซิบกันแรก marvelling กว่าความงามในจิตรกรรม ประการที่สอง แสดงความอยากรู้ของพวกเขากับตัวตนของเธอ จำนวนเล็ก ๆของรัฐมนตรียังคงเงียบ หมู่น้อย เป็นผู้ที่ได้จับ เหลือบมองของบุคคลในคำถาม ระหว่างงานเลี้ยง อิมพีเรียล บุคคลดังกล่าวเป็นที่หนึ่ง แต่เห็นหน้าลูเช ไม่มีใครกล้าที่จะเสนอคำ

บนด้านขวาa โก้เก๋ military steps ๆ to speak , he ยุง closest to the scroll , ( looking at the painting in moment very จาก he ช่วง ) เป็น himself to นี่กับ an utterly astonished state , คุณ : " the nu และ good eyes , to actually want such a เรา stunning . " ฉัน said that เขาหัวเราะกับท่านทูต ขอชื่นชมนู๋ดี

เจ้าชายตาเห็นเขาโง่ต่อไปยังคงไม่รู้สึกตัวของหายนะที่กำลังใกล้เข้ามา ทหารเจ้าหน้าที่อาวุโสที่ยืนที่หน้าเบา ๆโทรออก : " อย่าพูดในศาล แต่ " แล้วเจ้าหน้าที่ค่อย ๆ เงียบๆ หน่อยสิ

ตอนนี้แม่นยำของเงียบ เจ้าชายต้วนก็เสียงหัวเราะ ภายในสายตาอยากรู้อยากเห็นของ คนอื่น เขาคนเดียวที่กล่าวว่า : " ไม่เพียง แต่นู๋ เจ้าชายมีตาที่ดีเช่นนายกรัฐมนตรีลูดวงตาเป็นที่น่าอัศจรรย์ "

ได้ยินบอกเป็นนัยในความเห็นของเขา ทุกคนมองไปด้านข้าง มองหน้านายกฯ ลู แล้ว เปิดอีกครั้งเพื่อดูสีหน้าของเจ้าชายต้วน ทั้งสองฝ่ายยังคนที่ไม่ไปต่อกรกับรัฐมนตรีที่มีความรู้ และมีไหวพริบทั้งหมดเลือกที่จะไม่พูดอะไร

นั่งขึ้นไปบนบัลลังก์มังกรพระราชาก็สงสัยมาก เขาเห็นว่า เจ้าหน้าที่ไม่สามารถที่จะแสดงการตอบสนองใด ๆ แย่จัง เขาอยู่ไกลจากภาพวาด , จึงไม่สามารถที่จะได้รับดูที่ชัดเจนแล้ว ในตอนนั้น เขาผงกหัวให้คณะทูตนำภาพวาดใกล้ๆ เมื่อตรวจสอบใกล้ชิด เขาตะลึงในจุด blurting : " นี่รัฐมนตรีของลู . . . . . . . " รีบปิดปากเขามองไปยังบุคคลแรกทางซ้าย

ลูเชยิ้มเหมือนกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ ใบหน้าของเขาสว่างอบอุ่น , หันกลับมา เขาบอกว่าให้ทูต " อาจไม่ทิ้งจิตรกรรมเลื่อนทูตหลังศาลของเราจะหนักออกและพิจารณาตอบกลับของเรา ท่านทูตได้พักในเมืองหลวงเป็นเวลาสองวัน " ต้องบอกว่ามันลื่นมือ ไม่ใช่ให้คนโอกาสที่จะตอบหรือปฏิเสธ .