Soil and water conservation (SWC) c

Soil and water conservation (SWC) can influence the amount of sediment yield leaving a catchment and the availability of water for up- and downstream stakeholders.
The extent of this influence depends heavily on hydro-climatic conditions in the upstream catchments.
This study investigated the changes in blue and green water distribution and sediment yield in a meso-scale catchment in the Wet Wenya Dega agro-climatic zone in the upper Blue Nile basin, where the implementation of SWC measures has been
documented for the last 29 years.
We implemented the temporal and spatial variability of SWC in the
form of terracing into the Soil and Water Assessment Tool (SWAT) and modelled its influence on discharge and sediment load. Using the Sequential Uncertainty Fitting program (SUFI-2), we calibrated and validated discharge and sediment load with a 31-year data set from a sub-catchment (113 ha) and validated the model for the entire catchment (4818 ha) with a two-year data set.
Modelling showed that discharge at the catchment level, and thus water availability for downstream stakeholders, did not change significantly with the implementation of new SWC measures, but SWC could substantially reduce
sediment yield.
Two modelled SWC scenarios showed that with the implementation of SWC measures
the average annual sediment yield of the study area could be reduced from 37 t/ha to 17 t/ha.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนุรักษ์ดินและน้ำ (SWC) สามารถมีอิทธิพลต่อปริมาณของผลผลิตตะกอนในลุ่มน้ำและความพร้อมของน้ำขึ้นและปลายน้ำเสียขอบเขตอิทธิพลนี้ขึ้นอยู่กับพลังงานน้ำสภาพอากาศใน catchments ต้นน้ำ การศึกษานี้ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงสีน้ำเงิน และผลผลิตจ่ายน้ำเขียวและตะกอนในที่ลุ่มน้ำเมโสสเกลในเขตภูมิอากาศเกษตร Wenya Dega เปียกในลุ่มแม่น้ำไนล์สีน้ำเงินด้านบน ที่ได้รับการดำเนินการมาตรการ SWCเอกสารปี 29 เราใช้ความแปรปรวนที่ขมับ และอวกาศของ SWC ในการรูปแบบของ terracing ลงในดินและน้ำการประเมินเครื่องมือ (ตบ) และจำลองแบบมาอิทธิพลโหลดปล่อยและตะกอน ใช้โปรแกรมตามลำดับที่เหมาะสมความไม่แน่นอน (ศู-2), เราสอบเทียบ และตรวจปล่อยและตะกอนโหลดกับชุดข้อมูล 31 ปีจากลุ่มน้ำย่อยที่ (113 ฮา) และตรวจสอบแบบจำลองสำหรับลุ่มน้ำทั้งหมด (4818 ฮา) กับชุดข้อมูลสองปี สร้างแบบจำลองแสดงให้เห็นว่าปล่อยระดับลุ่มน้ำ และดังนั้นความพร้อมน้ำปลายน้ำเสีย ไม่ได้เปลี่ยนอย่างมีนัยสำคัญกับการใช้มาตรการใหม่ SWC แต่สามารถลด SWCผลผลิตตะกอนสถานการณ์ SWC สองแบบจำลองแสดงให้เห็นว่า กับการใช้ SWC วัดผลผลิตตะกอนประจำปีเฉลี่ยของพื้นที่ศึกษาอาจลดลงจาก 37 t/ha เป็น 17 t/ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุรักษ์ดินและน้ำ (SWC) สามารถมีอิทธิพลต่อปริมาณของผลผลิตตะกอนออกจากการเก็บกักน้ำและความพร้อมของผู้มีส่วนได้เสียน้ำขึ้นและปลายน้ำ.
ขอบเขตของอิทธิพลนี้ขึ้นอยู่กับสภาพภูมิอากาศพลังน้ำในลุ่มน้ำต้นน้ำ.
การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบ การเปลี่ยนแปลงในการกระจายน้ำทะเลสีฟ้าและสีเขียวและผลผลิตตะกอนในการเก็บกักน้ำ Meso-โยในเขตภูมิอากาศเกษตรเปียก Wenya Dega ในตอนบนลุ่มน้ำบลูไนล์ที่ดำเนินการตามมาตรการ SWC ได้รับ
การบันทึกไว้ในช่วง 29 ปีที่ผ่านมา.
เราดำเนินการ ความแปรปรวนของเวลาและพื้นที่ของ SWC ใน
รูปแบบของการลดหลั่นลงไปในดินและน้ำเครื่องมือการประเมิน (SWAT) รูปแบบและอิทธิพลที่มีต่อการปล่อยและตะกอนโหลด ใช้ลำดับความไม่แน่นอนโปรแกรมฟิตติ้ง (SUFI-2) เราสอบเทียบและตรวจสอบการปล่อยและตะกอนที่มีข้อมูล 31 ปีที่ตั้งไว้จากการย่อยการเก็บกักน้ำ (113 ฮ่า) และตรวจสอบรูปแบบสำหรับกักเก็บน้ำทั้งหมด (4818 ฮ่า) ด้วย สองปีชุดข้อมูล.
การสร้างแบบจำลองแสดงให้เห็นว่าการปล่อยในระดับเก็บกักน้ำและทำให้มีน้ำสำหรับผู้มีส่วนได้เสียปลายน้ำไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญกับการดำเนินการตามมาตรการ SWC ใหม่ แต่ SWC อย่างมีนัยสำคัญสามารถลด
อัตราผลตอบแทนตะกอน.
สองแบบจำลองสถานการณ์ SWC แสดงให้เห็นว่ามี ดำเนินการตามมาตรการ SWC
ผลผลิตตะกอนเฉลี่ยต่อปีของพื้นที่ศึกษาอาจจะลดลงจาก 37 ตัน / เฮกตาร์ถึง 17 ตัน / เฮกตาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอนุรักษ์ดินและน้ำ ( SWC ) สามารถมีอิทธิพลต่อปริมาณตะกอนออกจากการเก็บกักน้ำและความพร้อมของน้ำขึ้น - และผู้มีส่วนได้เสียประโยชน์ขอบเขตของอิทธิพลนี้พึ่งพาน้ำ สภาพภูมิอากาศใน catchments ขั้นต้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงในการกระจายน้ำสีฟ้าและสีเขียว และตะกอนในลุ่มน้ำเมโสสเกลในเปียก wenya เดกาเกษตรภูมิอากาศเขตตอนบนลุ่มน้ำไนล์สีฟ้าที่ใช้มาตรการ SWC ได้เอกสารสำหรับที่ผ่านมา 29 ปีเราใช้ชั่วคราว และมิติความแปรปรวนของ SWC ในรูปแบบของ terracing เป็นเครื่องมือการประเมินและน้ำ ( สวาท ) และตัวละครที่มีอิทธิพลต่อการโหลดและตะกอน การใช้โปรแกรมการปรับความไม่แน่นอนต่อเนื่อง ( sufi-2 ) เราได้ทำการสอบเทียบและตรวจสอบการโหลดและตะกอนที่มี 31 ปีข้อมูลจากลุ่มน้ำย่อย ( 113 ฮา ) และการตรวจสอบรูปแบบสำหรับพื้นที่รับน้ำทั้งหมด ( 4818 ฮา ) กับสองชุดข้อมูลแบบจำลองพบว่าจำหน่ายในระดับลุ่มน้ำ จึงสะดวกสำหรับผู้มีส่วนได้เสียน้ำท้ายเขื่อนไม่ได้เปลี่ยนความสัมพันธ์กับการดำเนินการของมาตรการ SWC ใหม่ แต่อาจลด SWC เป็นอย่างมากผลผลิตตะกอนสองตัวละคร SWC สถานการณ์พบว่าการใช้มาตรการ SWCเฉลี่ยทั้งปีผลผลิตตะกอนของพื้นที่ศึกษาอาจจะลดลงจาก 37 T / ฮา 17 t / ฮา