They moved the screens and followed

They moved the screens and followed Chen Gongrang.

Amid the merry conversations and streams of people, Chen Gongrang unhurriedly walked toward the front.

By the time they got out the door and went down the steps where it was less crowded, Chen Gongrang shook his head and sighed to Chen Wei: “Marriage is something that should be discussed by the elders. It’s harmless for you youngsters to meet, but Ran Min belongs to the battlefields, and is in a hurry to leave again. As your uncle, I can only accommodate him and cannot keep to traditions.”

As he spoke, Chen Wei’s face turned so red that it could have bled. Her legs buckled, and she had to lean against Chen Rong while replying in a timid voice: “Aye, I leave everything in your hands, uncle.”

Chen Gongrang didn’t turn around, merely nodding at her words.

A dozen steps later, he made a turn toward the row of houses on the left.

The room was brightly lit, with people coming and going. The servants all gave Chen Gongrang a bow when they saw him.

He leisurely stepped inside.

In the empty room, Chen Wei went from being nervous to not even breathing. When she saw that the room was empty, she couldn’t help from exhaling in disappointment.

At her exhalation, Chen Gongrang turned to give her a glance while unhurriedly remarking: “A gentlewoman should conduct herself with grace and poise no matter the situation.”

This was an admonition.

Chen Wei quickly gave a bow. “Aye.”

She appeared to be obedient, but her yearning and zeal could not be concealed.

Chen Gongrang could not help frowning upon seeing Chen Wei like this.

However, he quickly relaxed his brow and Chen Wei did not notice the change.

He strode to the seat on the left side, slowly sat down, waved his sleeve and said, “Invite General Ran over.”

“Aye.”

When the servant stepped away, Chen Gongrang sighed again. While Chen Wei looked at him in perplexity, he helplessly remarked, “How absurd, is this marrying a wife? I guess a Hu has no sense of priority.”

Chen Wei was happy as long as Chen Gongrang didn’t change his mind. She immediately heaved in relief. She glanced to see that Chen Rong was standing in a corner, and so she called: “Ah Rong, come and accompany me.”

Chen Rong hummed a reply and walked over.

Chen Wei’s call made Chen Gongrang turn around. He studied Chen Rong and then suddenly asked, “Are you Ah Rong?”

“Aye.”

Chen Rong gave him a curtsy.

“Come here.”

“Aye.”

Chen Rong neared, stopping when she was three paces from Chen Gongrang. She kept her head bowed and nervously let him appraise her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาย้ายหน้าจอ และตาม Gongrang เฉินท่ามกลางการสนทนาร่าเริงและกระแสคน เฉิน Gongrang unhurriedly เดินทางด้านหน้าโดยเวลาพวกเขาได้ออกจากบ้าน และลงไปขั้นตอนที่ก็แออัด เฉิน Gongrang ส่ายหัว และถอนหายใจกับเว่ยเฉิน: "แต่งงานเป็นสิ่งที่ควรกล่าวถึง โดยผู้สูงอายุ ก็ไม่เป็นอันตรายสำหรับเยาวชนเพื่อตอบสนองคุณ แต่นาทีวิ่งอยู่รบ และไม่รีบร้อนที่จะปล่อยให้อีกครั้ง เป็นลุงของคุณ ฉันสามารถรองรับเขา และไม่ให้ประเพณี"ตามที่เขาพูด เฉินเว่ยหน้าเปิดสีแดงว่า มันอาจมีเบลด ขาของเธองอโค้ง และเธอต้องยืนพิงรองเฉินขณะตอบกลับเสียงขี้: "เอ ฉันทิ้งทุกอย่างในมือของคุณ ลุง"เฉิน Gongrang ไม่เปิดรอบ nodding เพียงที่คำของเธอสิบขั้นตอนภายหลัง เขาทำเลี้ยวไปทางแถวบ้านทางด้านซ้ายห้องคือสว่างสดใส มีคนมา และออก ข้าราชการทั้งหมดให้เฉิน Gongrang โบว์เมื่อเห็นเขาเขาสบาย ๆ ก้าวภายในในห้องว่างเปล่า เว่ยเฉินไปจากการถูกประสาทหายใจไม่ได้ เมื่อเธอเห็นว่าห้องว่างเปล่า เธอไม่สามารถช่วยจากการหายใจในความผิดหวังที่เธอหายใจออก เฉิน Gongrang หันไปให้เธออย่างรวดเร็วในขณะที่ unhurriedly remarking: "สุภาพสตรีควรดำเนินการเอง ด้วยพระคุณและความเที่ยงไม่ว่าสถานการณ์"Admonition ที่ได้เว่ยเฉินได้อย่างรวดเร็วให้โบว์ "เอ"เธอปรากฏการเชื่อฟัง แต่โหยและความกระตือรือร้นของเธอไม่ได้ปกปิดGongrang เฉินไม่ช่วย frowning เมื่อเห็นเฉินเว่ยเช่นนี้อย่างไรก็ตาม เขาผ่อนคลายคิ้วของเขาอย่างรวดเร็ว และเฉินเว่ยไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเขาก้าวไปนั่งด้านซ้าย ส.ช้าลง โบกแขนของเขา และกล่าว ว่า "เชิญทั่วไปวิ่งผ่าน""เอ"เมื่อข้าราชการที่ก้าวห่าง เฉิน Gongrang ถอนหายใจอีกครั้ง ในขณะที่เฉินเว่ยมองเขาใน perplexity ซมเขากล่าวว่า "วิธีที่ไร้สาระ เป็นนี้แต่งงานกับภรรยา ผมคิดว่า หูมีของสำคัญ"เว่ยเฉินมีความสุขตราบเท่าที่ Gongrang เฉินไม่ได้เปลี่ยนแปลงจิตใจของเขา เธอทันที heaved ในการบรรเทา เธอ glanced เพื่อดูว่า รองเฉินยืนอยู่ในมุม และเธอเรียกว่า: "ร่อง Ah มา และมากับฉัน"รองเฉิน hummed ตอบกลับ และเดินผ่านทำการเรียกเฉินเว่ยเฉิน Gongrang เปิดรอบ เขาศึกษาเฉินรอง และจากนั้น ก็ ถาม "ท่านรอง Ah""เอ"เฉินร่องเขา curtsy"มานี่""เอ"รองเฉิน neared หยุดเมื่อเธอก้าวสามจากเฉิน Gongrang เธอเก็บเธอหัวโค้งคำนับ แล้วปล่อยให้เป็นเขาแห่งเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเดินหน้าจอและตามเฉิน Gongrang.

ท่ามกลางการสนทนาร่าเริงและลำธารของผู้คน, เฉิน Gongrang ไม่รีบร้อนเดินไปทางด้านหน้า.

โดยเวลาที่พวกเขาได้ออกจากประตูและลงไปตามขั้นตอนที่มันเป็นที่แออัดน้อยเฉิน Gongrang ส่ายหัว และถอนหายใจไปเฉินเหว่ย: "การแต่งงานเป็นสิ่งที่ควรจะกล่าวโดยผู้สูงอายุ มันเป็นเรื่องที่ไม่เป็นอันตรายสำหรับคุณเยาวชนเพื่อตอบสนอง แต่วิ่งมินเป็นดำริและจะรีบร้อนที่จะออกอีกครั้ง ในฐานะที่เป็นลุงของคุณฉันเท่านั้นที่สามารถรองรับเขาและไม่สามารถเก็บประเพณี. "

ในขณะที่เขาพูดใบหน้าเฉินเหว่ยกลายเป็นสีแดงเพื่อที่มันจะได้เลือด ขาของเธอ buckled และเธอก็จะยันกับเฉินร่องในขณะที่การตอบกลับด้วยเสียงขี้อาย ". Aye ผมทิ้งทุกอย่างในมือของคุณลุง"

. เฉิน Gongrang ไม่ได้หันไปรอบ ๆ เพียงพยักหน้าในคำพูดของเธอ

โหลขั้นตอนต่อมา เขาหันไปแถวบ้านด้านซ้ายได้.

ห้องพักที่ได้รับแสงสว่างกับผู้คนที่มาและไป ข้าราชการทั้งหมดให้เฉิน Gongrang โบว์เมื่อพวกเขาเห็นเขา.

เขาก้าวสบายภายใน.

ในห้องที่ว่างเปล่า, เฉินเหว่ยไปจากการถูกประสาทไม่ได้หายใจ . เมื่อเธอเห็นว่าห้องว่างเปล่าเธอไม่สามารถช่วยหายใจออกจากความผิดหวัง

ในการหายใจออกของเธอเฉิน Gongrang หันไปให้เธอได้อย่างรวดเร็วในขณะที่ยังไม่รีบร้อนตั้งข้อสังเกต: "เป็นสุภาพสตรีควรดำเนินการตัวเองด้วยความสง่างามและความสุขุมไม่ว่าสถานการณ์ "

นี่คือการตักเตือน.

เฉินเหว่ยได้อย่างรวดเร็วให้โบว์ "ใช่."

เธอปรากฏตัวที่จะเชื่อฟัง แต่ความปรารถนาและความกระตือรือร้นของเธอไม่สามารถปกปิด.

เฉิน Gongrang ไม่สามารถช่วยมุ่ยเมื่อเห็นเฉินเหว่ย. เช่นนี้

อย่างไรก็ตามเขาได้อย่างรวดเร็วผ่อนคลายหน้าผากของเขาและเฉินเหว่ยไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง.

เขา ก้าวไปยังที่นั่งด้านซ้ายช้านั่งลงโบกแขนเสื้อของเขาและกล่าวว่า "เชิญทั่วไปวิ่งไป."

"ใช่."

เมื่อคนก้าวออกไปเฉิน Gongrang ถอนหายใจอีกครั้ง ในขณะที่เฉินเหว่ยมองไปที่เขาในความฉงนสนเท่ห์เขาทำอะไรไม่ถูกตั้งข้อสังเกตว่า "ไร้สาระนี้คือการแต่งงานกับภรรยาแล้วหรือ ฉันเดา Hu มีความรู้สึกของความสำคัญ no. "

เฉินเหว่ยก็มีความสุขตราบเท่าที่เฉิน Gongrang ไม่ได้เปลี่ยนความคิดของเขา ทันทีที่เธอยกในการบรรเทา เธอเหลือบมองไปจะเห็นว่าเฉินร่องกำลังยืนอยู่ในมุมและเพื่อให้เธอเรียกว่า: ". อาร่องมากับฉัน"

เฉินร่องฮัมตอบกลับและเดินไป.

โทรเฉินเหว่ยเฉินทำ Gongrang หันไปรอบ ๆ เขาศึกษาเฉินร่องแล้วก็ถามว่า "คุณอารงค์?"

"ใช่."

เฉินร่องให้เขาถวายบังคมได้.

"มาที่นี่."

"ใช่."

เฉินร่องใกล้จะหยุดเมื่อเธออายุได้สามก้าวจากเฉิน Gongrang เธอเก็บเธอก้มศีรษะและหงุดหงิดให้เขาประเมินของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาย้ายไปหน้าจอและตามเฉิน gongrang .ท่ามกลางการสนทนาที่รื่นเริงและกระแสของประชาชน เฉิน gongrang เอื่อยเดินตรงไปยังด้านหน้าโดยเวลาที่พวกเขาได้ออกจากประตูและเดินลงตามขั้นตอนที่แออัดน้อยกว่า เฉิน gongrang ส่ายหัวและถอนหายใจกับ Chen Wei : " การแต่งงานเป็นสิ่งที่ควรได้รับการกล่าวถึงโดยผู้ใหญ่ มันไม่มีอันตรายสำหรับเยาวชนที่คุณเจอ แต่วิ่งมินเป็นของสนามรบ และรีบกลับอีก ลุงแก ฉันเท่านั้นที่สามารถรองรับเขา และไม่สามารถเก็บประเพณี”ขณะที่เขาพูด ใบหน้าของ เฉินเว่ยหันมาสีแดงนั่นมันอาจจะมีเลือดออก ขาเธออ่อน และเธอต้องพิง Chen ร่องขณะตอบกลับด้วยเสียงขลาด : " ใช่ ผมทิ้งทุกอย่างในมือของคุณลุง "เฉิน gongrang ไม่ได้หันกลับไป เพียงพยักหน้ากับคำพูดของเธอ12 ขั้นตอนต่อมา เขาเลี้ยวไปทางแถวบ้านบนซ้ายห้องก็สว่างจ้า มีคนมาและไป ข้าราชการทั้งหมดให้เฉิน gongrang โบว์เมื่อเห็นเขาเค้าค่อยๆก้าวเข้าไปในห้องพักว่าง เฉิน เว่ยก็กระวนกระวาย ไม่หายใจ เมื่อเธอพบว่าห้องว่างเปล่าที่เธอไม่สามารถช่วยหายใจออกในความผิดหวังที่หายใจออก , เฉิน gongrang หันไปให้เธออย่างรวดเร็วในขณะที่เรื่อยเฉื่อย remarking " สุภาพสตรีควรปฏิบัติเองได้ด้วยพระคุณและความเที่ยงไม่ว่าสถานการณ์ .นี้คือการตักเตือนเฉิน เว่ยก็ธนู " ใช่ " .ดูเหมือนเธอจะเชื่อฟัง แต่ติดใจเธอ และความกระตือรือร้น ไม่สามารถปกปิดเฉิน gongrang ไม่สามารถช่วยมุ่ยเมื่อเห็นเฉินเว่ย แบบนี้อย่างไรก็ตาม เขารีบผ่อนคลายของเขา คิ้ว และ เฉินเว่ยไม่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเขา strode ไปนั่งด้านซ้าย ค่อยๆ นั่งลง โบกแขนของเขาและกล่าวว่า " เชิญทั่วไปวิ่งมา "" ใช่ " .เมื่อคนใช้เดินออกไป เฉิน gongrang ถอนหายใจอีกครั้ง ขณะที่ เฉิน เหว่ย มองเขาอย่างงุนงง เขาหมดหนทาง กล่าวว่า " เหลวไหล นี่แต่งงานกับภรรยา ? ฉันคิดว่าหูไม่มีสำนึกในความสำคัญของ " .เฉินเว่ยมีความสุขตราบใดที่เฉิน gongrang ไม่ได้เปลี่ยนใจ ทันทีที่เธอทุ่มในที่โล่ง เธอเหลือบไปเห็นเฉินหยงยืนอยู่ในมุม และ ดังนั้น เธอจึงเรียก " อาหยง มาเป็นเพื่อนฉันเฉินหยง hummed ตอบแล้วเดินมาเฉิงเหว่ยเฉิน gongrang เรียกให้หันไป เขาศึกษา Chen ร่องแล้วก็ถามว่า " คุณอาหยง ? "" ใช่ " .เชนร้องให้เขาคำนับ" มานี่ "" ใช่ " .เฉินหยง neared , หยุดเมื่อเธออายุได้สามก้าวจากเฉิน gongrang . เธอเอาแต่หัวของเธอโค้งอย่างหงุดหงิดและให้เขาประเมินเธอ