Advocates for local foods – from in

Advocates for local foods – from individual consumers to government agencies – rally around the idea that knowing who grew their food and how can be means for enacting social change and improving the environment. The United States Department of Agriculture (USDA) has codified this sentiment by placing a diverse set of the agency's initiatives – from greenhouse cost-shares to grants for beginning farmers – into an umbrella program named “Know Your Farmer, Know Your Food” (USDA, 2011). USDA has national ambitions with the program, yet the acts of knowing farmers and knowing food vary greatly from farm to farm. In this paper, I provide a way of explaining how they come to be different and argue that demonstrating why they differ should come before judging whether different ways of knowing are positive or negative for social and ecological change. I describe the varied practices that farms perform in order to give their products market value as embedded in a specific socio-ecological context (Hinrichs, 2000). My main point is to advance an awareness of hybridity in local foods institutions (Harris, 2009 and Mount, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนับสนุนสำหรับอาหาร – จากผู้บริโภคแต่ละหน่วยงานราชการ – ชุมนุมรอบ ๆ ความคิดที่ที่อาหารของพวกเขาเติบโต และจะหมายถึงการปฏิบัติการเปลี่ยนแปลงทางสังคม และปรับปรุงสิ่งแวดล้อม ฝ่ายสหรัฐอเมริกาของเกษตร (จาก) ได้ ประมวลกฎหมายสูงนี้ความเชื่อมั่น โดยการกำหนดความหลากหลายของการริเริ่มของหน่วยงานที่ทำ – จากเรือนกระจก ต้นทุนหุ้นการเงินช่วยเหลือสำหรับเกษตรกร – เริ่มต้นลงโปรแกรมร่มชื่อ "รู้ชาวนาของคุณ รู้จักอาหาร" (จาก 2011) จากยังไม่ได้ความทะเยอทะยานชาติกับโปรแกรม กระทำ ความรู้เกษตรกรรู้อาหารที่แตกต่างกันมากจากฟาร์มกับฟาร์ม ในเอกสารนี้ ฉันมีวิธีอธิบายว่า พวกเขามาจะแตกต่างกัน และโต้เถียงว่า ทำไมพวกเขาต่างเห็นควรมาก่อนที่จะตัดสินว่า ลักษณะต่าง ๆ ของการรู้จะบวก หรือลบการเปลี่ยนแปลงทางสังคม และระบบนิเวศ อธิบายการปฏิบัติแตกต่างกันที่ฟาร์มทำการกำหนดค่าการตลาดของผลิตภัณฑ์เป็นที่ฝังตัวอยู่ในเฉพาะบริบทสังคมนิเวศน์ (Hinrichs, 2000) จุดหลักของฉันคือการ เลื่อนการรับรู้ของ hybridity ในสถาบันอาหาร (แฮร์ริส 2009 และภูเขา 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชาสัมพันธ์สำหรับอาหารท้องถิ่น - จากผู้บริโภคแต่ละหน่วยงานภาครัฐ - การชุมนุมรอบความคิดที่ว่ารู้ที่เติบโตอาหารของพวกเขาและวิธีการที่อาจจะหมายถึงการชิงตัวประกันเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการปรับปรุงสภาพแวดล้อม สหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร (USDA) ได้ประมวลความเชื่อมั่นนี้โดยการวางชุดหลากหลายของความคิดริเริ่มของหน่วยงาน - จากหุ้นที่ค่าใช้จ่ายที่เรือนกระจกเพื่อมอบให้กับเกษตรกรที่จุดเริ่มต้น - ลงในโปรแกรมร่มชื่อ "รู้เกษตรกรของคุณรู้ว่าอาหารของคุณ" (USDA 2011) USDA มีความทะเยอทะยานแห่งชาติที่มีโปรแกรมที่ยังทำหน้าที่ของการรู้เกษตรกรและอาหารรู้แตกต่างกันมากจากฟาร์มไปที่ฟาร์ม ในบทความนี้ผมให้วิธีการของการอธิบายวิธีการที่พวกเขามาจะแตกต่างกันและแสดงให้เห็นถึงเหตุผลว่าทำไมพวกเขาแตกต่างกันควรจะมาก่อนที่จะตัดสินว่าวิธีการที่แตกต่างกันของการรู้เป็นบวกหรือลบสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและระบบนิเวศ ผมอธิบายการปฏิบัติที่แตกต่างกันที่ฟาร์มดำเนินการเพื่อที่จะให้ค่าการตลาดผลิตภัณฑ์ของพวกเขาเป็นที่ฝังอยู่ในบริบททางสังคมและระบบนิเวศเฉพาะ (Hinrichs, 2000) จุดหลักของฉันคือการก้าวไปสู่​​การรับรู้ของ hybridity ในอาหารท้องถิ่นสถาบัน (แฮร์ริส 2009 และภูเขา 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนับสนุนสำหรับ–อาหารพื้นบ้านจากผู้บริโภคแต่ละหน่วยงานราชการ–ชุมนุมรอบความคิดที่รู้ที่เติบโตอาหารของพวกเขาและวิธีการที่สามารถจะหมายความว่าอำนาจการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการปรับปรุงสภาพแวดล้อมสหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร ( USDA ) ได้ประมวลความรู้สึกนี้โดยวางชุดหลากหลายของหน่วยงานที่ริเริ่มจากหุ้นและต้นทุนโรงเรือนเพื่อมอบต้นเกษตรกร–ในร่มโปรแกรมชื่อ " รู้ชาวนาของคุณรู้ว่าอาหารของคุณ " ( USDA , 2011 ) USDA มีความทะเยอทะยานแห่งชาติกับโปรแกรมแต่การกระทำของเกษตรกร และทราบว่าอาหารที่แตกต่างกันอย่างมากจากฟาร์มฟาร์ม ในบทความนี้ผมให้วิธีอธิบายว่าพวกเขามาต่างกัน และยืนยันว่าทำไมพวกเขาไม่ควรจะมาแสดงก่อนที่จะตัดสินว่า วิธีการต่าง ๆ ทราบว่าเป็นบวกหรือลบสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและนิเวศวิทยาผมอธิบายถึงการปฏิบัติที่หลากหลายที่ฟาร์มแสดงเพื่อให้ผลิตภัณฑ์ของตนมูลค่าตลาดที่ฝังตัวอยู่ในสังคมโดยเฉพาะในบริบท ( Hinrichs , 2000 ) ประเด็นหลักของผมคือ ให้เลื่อนการรับรู้ของ Hybridity ในสถาบันอาหารพื้นบ้าน ( Harris , 2009 และภูเขา , 2012 )