Finally, that night, Milford’s hand

Finally, that night, Milford’s handsomest young couple are married by the minister, and his veil casts a pall over the whole ceremony. When the Reverend Mr. Hooper catches a glimpse of himself in a mirror at the reception, he shudders and spills some wedding wine on the carpet, then leaves abruptly.

By morning, the minister’s black veil is the central topic of conversation in the village of Milford, and it seems that no one can solve the mystery. A deputation from the church is sent to the minister’s home to question him about the black veil, but they return entirely disappointed. Only one person can solve the mystery, Elizabeth, who is engaged to be married to the Reverend Hooper. At the first opportunity, she approaches him on the subject of the black veil, and to her questions his reply is enigmatic. “Know, then, this veil is a type and a symbol, and I am bound to wear it ever, both in light and darkness, in solitude and before the gaze of multitudes, and as with strangers, so with my familiar friends.” Though Elizabeth asks him to let her alone see his face, it quickly becomes apparent that he has no intention of ever removing the veil, not even for Elizabeth. As Elizabeth starts away, the Reverend Mr. Hooper catches her arm, pleading with her to have patience. “Lift the veil but once . . . ,” she says, and he replies “Never!” With that, she leaves him, and they are never married, though Elizabeth provides a surprise at the conclusion of this tale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืน คู่หนุ่มสาวของดพา handsomest จะแต่งงาน โดยรัฐมนตรีว่าการ และผิวของเขาตลอดไปเป็นแถบวายผ่านพิธีทั้งหมด เมื่อรับนาย Reverend จับ a glimpse ของตัวเองในกระจกที่แผนกต้อนรับ เขา shudders และกระเซ็นใส่ไวน์บางแต่งงานบนพรม นั้นทิ้งทันทีโดยตอนเช้า ผิวสีดำของรัฐมนตรีกลางหัวข้อของการสนทนาในหมู่ดพา และดูเหมือนว่า ไม่มีใครสามารถแก้ปริศนา Deputation จากคริสตจักรถูกส่งไปบ้านของรัฐมนตรีเพื่อสอบถามเกี่ยวกับผิวดำ แต่พวกเขากลับผิดหวังทั้งหมด คนเดียวสามารถแก้ปริศนา เอลิซาเบธ ที่จะหมั้นกับรับ Reverend ในโอกาสแรก เธอใกล้เขาในเรื่องของผิวสีดำ และถามเธอ ตอบเขาทำนาย "รู้ แล้ว ม่านนี้ชนิดและสัญลักษณ์ และฉันกับสวมมันเคย ทั้งแสงและความมืด สันโดษ และ ก่อนที่สายตาของ multitudes และเช่นเดียว กับคนแปลก หน้า กับเพื่อนที่คุ้นเคย" ว่าเอลิซาเบธถามเขาเพื่อให้เธอคนเดียวเห็นหน้าของเขา อย่างรวดเร็วเป็นที่แน่ชัดว่า เขามีความตั้งใจไม่เคยเอาออกคลุม ไม่ได้สำหรับเอลิซาเบธ เอลิซาเบธเริ่มเก็บ รับนาย Reverend จับแขนของเธอ ขอกับเธอมีความอดทน "ยกชุดแต่ครั้งเดียว...," เธอกล่าวว่า และเขาตอบกลับ "ไม่" ที่เธอทิ้งเขา และพวกเขาจะไม่แต่ง งาน ว่าเอลิซาเบธแสดงความประหลาดใจของเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดคืนนั้นฟอร์ดของคู่หนุ่มสาวหล่อแต่งงานโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงและผ้าคลุมหน้าของเขาปลดเปลื้องศพในช่วงพิธีทั้งหมด เมื่อนายนายฮูเปอร์จับเหลือบของตัวเองในกระจกที่แผนกต้อนรับเขาสั่นและการรั่วไหลบางส่วนไวน์ที่จัดงานแต่งงานบนพรมจากนั้นออกทันที. ตอนเช้า, ผ้าคลุมหน้าสีดำของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเป็นหัวข้อหลักของการสนทนาในหมู่บ้าน ฟอร์ดและดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถแก้ปริศนา ตัวแทนจากคริสตจักรจะถูกส่งไปที่บ้านของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่จะถามเขาเกี่ยวกับผ้าคลุมหน้าสีดำ แต่พวกเขากลับมาผิดหวังอย่างสิ้นเชิง เพียงคนเดียวสามารถแก้ปริศนาลิซาเบ ธ ที่เป็นคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกับนายฮูเปอร์ ในโอกาสแรกที่เธอเข้ามาใกล้เขาในเรื่องของม่านสีดำและคำถามของเธอคำตอบของเขาเป็นปริศนา "รู้แล้วม่านนี้เป็นชนิดและสัญลักษณ์และฉันผูกพันที่จะสวมใส่มันเคยทั้งในแสงและความมืดในความสันโดษและก่อนที่สายตาของประชาชนและเช่นเดียวกับคนแปลกหน้าจึงมีเพื่อนที่คุ้นเคยของฉัน." แม้ว่าลิซาเบ ธ ถามว่าเขาจะปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นที่ชัดเจนว่าเขามีความตั้งใจที่เคยเอาผ้าคลุมหน้าไม่มีไม่ได้สำหรับลิซาเบ ธ ในฐานะที่เป็นลิซาเบ ธ เริ่มออกไปนายนายฮูเปอร์จับแขนของเธอขอร้องให้เธอมีความอดทน "ยกม่าน แต่เมื่อ . . "เธอกล่าวและเขาตอบ" ไม่! "ด้วยความที่เธอทิ้งเขาและพวกเขาจะไม่แต่งงาน แต่ลิซาเบ ธ มีความประหลาดใจที่ข้อสรุปของเรื่องนี้