Yin Zi angrily sat up, pointed at m

Yin Zi angrily sat up, pointed at my nose, and angrily said, “Even if you had a dream, you don’t have to bite me! I’m not ribs!”

“You guys are so loud…..” Wawa called out from her sleep in stupor, using her hands to cover her ears, she went back to sleep.

I immediately became silent. Looking at Yin Zi’s puzzled and confused face, I quietly whispered, “I just dreamt of Shifu looking all over the place for me, he looked really scared. Said that he was going to kill you. How about we hurry and think of ways to go back.”

“You’re just dreaming, the stuff in dreams aren’t real.” Yin Zi’s face showed signs of frustration, “Who knows, maybe he isn’t looking for you at all, but is waiting at Xuan Qing Palace waiting for you the entire time.”

“But…..I’m really worried…..” I held onto Yin Zi sleeves and pled.

“The snow storm is really strong right now, so I can’t do anything about it. I’m a crow, not a penguin.” Yin Zi wanted to go back to sleep, but he suddenly held onto me, “Do you still remember how we first met?”

I obediently sat next to him, gently asking, “Was it the day when I thought you were tasty delicacy and bit you?”

“It’s not that time, why is it that you heartless cat do not remember…..” Yin Zi’s voice contained a deep concern and regret, “That time, I still haven’t been able to attain a human form, my body was weak, and no one in the mountain was willing to give shelter to the anonymous crow. I was once again kicked out, and just as I was about to fall into despair, I met you at Luoying Mountain.”

I didn’t understand any of the words that were entering my ears, as if it was a completely different story.

“That day, the radiance of the sun spread for tens of thousands of miles, you were wearing light green clothes and standing in the grass staring at me. Your face wore a confident and brilliant smile, it was incomparably beautiful. And myself who was covered in stains, was strikingly the opposite in comparison. You laughed loudly that I was a coward who could only escape, so you kept me by your side to manage finances and protected me from being bullied by other monsters.”

“I don’t remember…..”

Yin Zi ignored me and continued to ramble on, “I worshipped and admired you. You were such a smart and powerful cat demon, you caused all the other monsters to surrender to your feet, and caused waves of suitors to flood to you. But you still remained your composure, you didn’t care about any of the people, nor did you felt love towards any of them. Whatever you wanted to do, you were able to do. No one dared to interfere.”

“I really don’t remember…..”

[TN] : In case you guys are confused about the what Yin Zi is talking about or forgotten about earlier chapters, the current Miao Miao and the Miao Miao that Yin Zi is talking about is not the same. Of course, Yin Zi doesn’t know this and neither does Miao Miao, but our current Miao Miao time traveled (and possibly crossed dimensions) to enter in the body of a cat demon (the Miao Miao that Yin Zi knows) due to reasons unknown. Refer to Chapter 1.

“Afterwards, compared to the others, I tried hard and gave twice as much effort as them in anything I did, and finally when I was able to attain a human form, I also passed through the trials of the purification of the heart. You happily congratulated me and asked what kind of gemstone I would like in return. I didn’t want any gemstones, I just wanted you to agree to one thing…..” He raised his head and stared at me bewildered, let out a sigh, and then continue to speak, “You promised to never leave me behind. I really thought that this promise would be never-changing just like how gemstones won’t change into another object.”

“I didn’t leave you behind though.”

“But you’ve changed…..around three hundred years ago, you displayed a sudden change. But I still continued to like you, although the current you has become a bit more stupid and a lot more easy to approach, and also a lot cuter. That doesn’t matter, as long as it’s you, it’s ok, I just want to continue to spend my days with you happily and warmly.”

“Of course we can spend our days together!”

“But not in the cold and reclusive heavenly realm, not with three people! You made me a promise, I forbid you to break it, you absolutely can’t!” Yin Zi’s voice became coarse, “The feeling of being abandoned, the feeling of loneliness, the feeling of exclusion, are all more painful than the pain from purifying one’s heart, I’d rather die than feel it again.”

“Yin Zi…..I don’t understand what you’re talking about, why are you grabbing me with so much force?” I glanced at the blue veins protruding from his arms due to the excessive force utilized, my heart was thrown into even more confusion.

“Something that belongs to me, I’d rather die than let it go. If someone wants to steal it from me, then he’ll first have to behead me first.”

“Who ever that wants to kill you, I go all out with them!” I hurried to console, “Yin Zi, you shouldn’t to continue talking about t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หยินซิลุกขึ้นนั่งด้วยความโกรธ ชี้ไปที่จมูกของฉัน และกล่าวด้วยความโกรธ ว่า "แม้ว่าคุณมีความฝัน คุณไม่จำกัดฉัน ฉันไม่ซี่โครง""พวกคุณจะดัง..." Wawa เรียกจากหลับในสิ้นพระชนม์ ใช้มือของเธอจะปิดหูของเธอ เธอก็กลับไปนอนทันทีผมก็เงียบ มองที่ใบหน้าสับสน และงงงวย Yin Zi ฉันเงียบ ๆ กระซิบ "ฉันเพียงฝันของชิฟูกำลังทั่วทุกสถานที่สำหรับฉัน เขาดูกลัวจริง ๆ กล่าวว่า เขาจะฆ่าคุณ วิธีการเกี่ยวกับเรารีบ และคิดถึงวิธีการกลับไป""คุณเพียงฝันถึง สิ่งในฝันไม่จริง" หยินซิหน้าพบสัญญาณของความยุ่งยาก "ใครรู้ บางทีเขาไม่ได้มองหาคุณเลย แต่รอพาเลสชิงซวนรอคุณตลอดเวลา""แต่... อยากเจอจริง ๆ..." ผมจับไว้แขน Yin Zi และ pled"พายุหิมะได้ดีจริง ๆ ตอนนี้ ดังนั้นฉันไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับมัน ผมอีกา นกเพนกวินไม่ได้" หยินซิอยากกลับไปนอน แต่เขาก็จับไว้ฉัน "คุณยัง จำวิธีเราพบกันครั้งแรก"ฉันเชื่อฟังนั่งถัดจากเขา ค่อย ๆ ถาม "เป็นวันที่เมื่อฉันคิดว่า คุณถูกอร่อยอาหารอันโอชะ และบิตคุณ""มันไม่ใช่เวลานั้น ทำไมจึงที่คุณแมวใจร้ายจำไว้..." หยินซิเสียงอยู่ความกังวลลึกและเสียใจ "เวลานั้น ผมยังไม่ได้บรรลุแบบมนุษย์ ร่างกายของฉันคืออ่อนแอ และไม่มีใครในภูเขาก็เต็มใจจะให้พักพิงให้อีกาไม่ระบุชื่อ ผมถูกเตะออกอีกครั้ง และเหมือนว่าผมจะตกอยู่ในความสิ้นหวัง ฉันได้พบคุณที่ภูเขา Luoying"ผมไม่เข้าใจคำที่ถูกใส่หูของฉัน เป็นถ้ามันเป็นเรื่องแตกต่างอย่างสิ้นเชิง"วันนั้น เปล่งของดวงอาทิตย์กระจายตัวหมื่นไมล์ คุณสวมใส่เสื้อผ้าสีเขียวอ่อน และยืนจ้องมองฉันหญ้า ใบหน้าของคุณสวมรอยยิ้มมั่นใจ และสดใส ก็สวยงามเหลือใจ และตัวเองที่ถูกปกคลุมในคราบ อันโดดเด่นตรงข้ามในการเปรียบเทียบ คุณหัวเราะเสียงดังที่ผมเป็นคนขี้ขลาดที่อาจเพียงหลบ หนี คุณควรฉันเคียงข้างคุณในการจัดการการเงิน และป้องกันผมจากการถูกรังแกโดยมอนสเตอร์อื่นๆ ""จำไม่ได้..."หยินซิละเว้นฉัน และยังคงเลื้อยบน "ผมบูชา และชื่นชมคุณ คุณมีสมาร์ท และมีประสิทธิภาพแมวสาง คุณเกิดมอนสเตอร์ทั้งหมดอื่น ๆ จะยอมจำนนกับเท้าของคุณ และเกิดคลื่นของ suitors น้ำท่วมกับคุณ แต่คุณยังคงอยู่ความสงบของคุณ คุณไม่ได้ใส่ใจใด ๆ ของผู้คน หรือคุณรักสักหลาดต่อใด ๆ ของพวกเขา สิ่งที่คุณต้องการจะทำ คุณก็สามารถที่จะทำ ไม่มีใครกล้าจะแทรกแซง""จริง ๆ จำไม่ได้..."[TN]: ในกรณีที่พวกคุณกำลังสับสนเกี่ยวกับอะไรหยินจื่อพูด หรือลืมเกี่ยวกับบทก่อนหน้า Miao Miao ปัจจุบันและ Miao Miao ที่ Yin Zi พูดไม่เหมือนกัน แน่นอน หยินซิไม่รู้นี้ และนวัต Miao Miao แต่เรา Miao Miao ปัจจุบันเวลาเดินทาง (และอาจจะข้ามมิติ) ไปใส่ในร่างกายของปีศาจเป็นแมว (Miao Miao ที่รู้ Yin Zi) เนื่องจากเหตุผลที่ไม่รู้จัก โปรดดูบทที่ 1"หลังจากนั้น เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ฉันพยายามอย่างหนัก และให้สองเท่าความพยายามเป็นในสิ่ง ที่ฉันได้ และในที่สุด เมื่อผมสามารถบรรลุแบบมนุษย์ ผมยังผ่านการทดลองการทำให้บริสุทธิ์ของหัวใจ คุณยินดีแสดงความยินดีกับฉัน และคำถามชนิดของพลอยอยากกลับ ผมไม่ได้ต้องการอัญมณี ฉันแค่อยากให้คุณยอมรับสิ่งหนึ่ง..." เขายกศีรษะของเขา และจ้องที่ฉันสับสน ให้ออกด้วย[ และทำการพูด "คุณสัญญาว่า จะไม่ทิ้งฉัน ฉันจริง ๆ คิดว่า คำสัญญานี้จะไม่เคยเปลี่ยนเหมือนว่าพลอยจะไม่เปลี่ยนเป็นวัตถุอื่น""ฉันจะไม่ทิ้งคุณก็"" แต่คุณเปลี่ยน...รอบสามร้อยปีที่ผ่านมา คุณแสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน แต่ผมยังคงดำเนินต่อไปเช่นคุณ แม้ว่าปัจจุบันคุณ กลายเป็นโง่เป็นบิตเพิ่มเติม และเข้าหาได้ง่ายมาก น่ารักมาก ที่ไม่ สำคัญ ตราบเท่าที่คุณ มันก็โอเค ฉันต้องการจะใช้จ่ายวันของฉันกับคุณอย่างมีความสุข และอบอุ่น""แน่นอนเราสามารถใช้จ่ายวันของเรากัน! ""แต่ไม่ใช่ ในเย็น และสันโดษสวรรค์ดิน แดน ไม่มีสามคน คุณทำให้ฉันสัญญา ผมห้ามคุณทำลายมัน ไม่อย่างแน่นอน" หยินซิเสียงกลายเป็นหยาบ "ความรู้สึกถูกทอดทิ้ง ความรู้สึกของความเหงา ความรู้สึกยกเว้น จะเจ็บปวดทั้งหมดมากขึ้นกว่าความเจ็บปวดจากใจบริสุทธิ์ ฉันค่อนข้างจะตายมากกว่ารู้สึกอีกครั้ง""หยินซิ... ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณกำลังพูดถึง ทำไมคุณมีโลภฉันแรงมาก" ผม glanced ที่ยื่นออกมาจากแขนของเขาเนื่องจากใช้แรงมากเกินไปเส้นเลือดสีน้ำเงิน หัวใจของฉันถูกโยนลงไปในความสับสนมากยิ่งขึ้น"สิ่งที่เป็นของฉัน ฉันจะค่อนข้างตายกว่าให้มันไป ถ้ามีคนต้องการขโมยมันจากฉัน แล้วเขาจะต้องประหารฉันแรก""ที่เคยที่ต้องฆ่าคุณ ฉันออกไปกับพวกเขา" ฉันรีบประโลม "Yin Zi คุณไม่ควรไปพูดถึง t