The patello-femoral joint reaction

The patello-femoral joint reaction force has a different pattern and
different values during level walking than the tibio-femoral joint
reaction force.
Morrison (1967) obtained in his experiments a mean peak value of
3.4 body weight for the tibio-femoral joint reaction force during level
walking.
We calculated as the highest value for the PFJR force 35 kg or 0.5
body weight. The patello-femoral joint reaction force is not only
dependent upon the quadriceps muscle force, but also upon the angle
of knee flexion (Figure 3). Since the angles of flexion are kept quite
low during the activity, the PFJR force is always smaller than the
QF muscle force.
The opposite is true for an activity during which the knee is flexed
to larger angles, such as deep knee bends.
Here, the larger angles of flexion yield a higher value for the vector
sum of the QF force and the patellar tendon force, which the PFJR
force must equilibrate. The maximum value calculated for the PFJR
force during this activity was 650 kg. The subject's body weight was
85 kg and this joint reaction force represents a force which is 7.6
times body weight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรงปฏิกิริยาร่วมที่ patello femoral มีรูปแบบแตกต่างกัน และค่าแตกต่างกันระหว่างระดับที่เดินกว่าร่วม tibio femoralแรงปฏิกิริยาMorrison (1967) ได้ค่าเฉลี่ยสูงสุดในการทดลองของเขาน้ำหนัก 3.4 ตัวสำหรับแรงปฏิกิริยา tibio femoral ร่วมระหว่างระดับเดินเราคำนวณจากค่าสูงสุดสำหรับ PFJR การบังคับ 35 กิโลกรัมหรือ 0.5น้ำหนักของร่างกาย แรงปฏิกิริยา patello femoral ร่วมไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับแรงของกล้ามเนื้อ quadriceps แต่ยังตามมุมของเข่างอ (รูปที่ 3) เนื่องจากมุมของการงอเก็บค่อนข้างต่ำระหว่างกิจกรรม PFJR แรงก็น้อยกว่าการกอง QF กล้ามเนื้อตรงกันข้ามคือความจริงสำหรับกิจกรรมที่เกร็งเข่ามุมจะมีขนาดใหญ่ เช่นลึกเข่าโค้งที่นี่ มุมใหญ่ของงอให้ค่าสูงกว่าสำหรับเวกเตอร์ผลรวมของแรง QF และเอ็นสะบ้าบังคับ ซึ่ง PFJR การแรงต้อง equilibrate ค่าสูงสุดที่คำนวณได้สำหรับการ PFJRแรงในระหว่างกิจกรรมนี้ถูก 650 กก. คือน้ำหนักของวัตถุ85 กก.และแรงปฏิกิริยาร่วมนี้แสดงถึงแรงที่ 7.6น้ำหนักตัวครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงปฏิกิริยา patello-เส้นเลือดร่วมกันมีรูปแบบที่แตกต่างกันและ
ค่าที่แตกต่างระหว่างการเดินระดับกว่า tibio-เส้นเลือดร่วม
แรงปฏิกิริยา.
มอร์ริสัน (1967) ที่ได้รับในการทดลองของเขามีมูลค่าสูงสุดเฉลี่ยของ
น้ำหนัก 3.4 ร่างกายสำหรับแรงปฏิกิริยา tibio-เส้นเลือดร่วม ในช่วงระดับ
ที่สามารถเดินได้.
เราคำนวณเป็นค่าสูงสุดสำหรับ PFJR แรง 35 กิโลกรัมหรือ 0.5
ของน้ำหนักตัว แรงปฏิกิริยาร่วม patello-เส้นเลือดไม่ได้เป็นเพียง
ขึ้นอยู่กับแรงของกล้ามเนื้อ quadriceps แต่ยังอยู่กับมุม
ของการงอเข่า (รูปที่ 3) ตั้งแต่มุมงอจะถูกเก็บไว้ค่อนข้าง
ต่ำในช่วงกิจกรรมที่ PFJR แรงอยู่เสมอมีขนาดเล็กกว่า
แรงของกล้ามเนื้อ QF.
ตรงข้ามเป็นจริงสำหรับกิจกรรมในระหว่างที่เข่าเกร็ง
มุมที่มีขนาดใหญ่เช่นโค้งเข่าลึก.
ที่นี่ มุมงอขนาดใหญ่ของผลผลิตที่มีมูลค่าสูงขึ้นสำหรับเวกเตอร์
ผลรวมของแรง QF และแรงเอ็น patellar ซึ่ง PFJR
แรงต้องสมดุล ค่าสูงสุดคำนวณสำหรับ PFJR
แรงในช่วงกิจกรรมนี้เป็น 650 กก. น้ำหนักตัวของเรื่องก็คือ
85 กก. และแรงปฏิกิริยานี้ร่วมกันแสดงให้เห็นถึงแรงซึ่งเป็น 7.6
น้ำหนักตัวครั้ง