Violence against women is an obstac

Violence against women is an obstacle to the
achievement of the objectives of equality, development
and peace. It both violates and impairs or
nullifies the enjoyment by women of their human
rights and fundamental freedoms. In all societies, to
a greater or lesser degree, women and girls are subjected
to physical, sexual and psychological abuse
that cuts across lines of income, class and culture.
The low social and economic status of women can
be both a cause and a consequence of this violence.1
Violence against women throughout their life cycle
is a manifestation of the historically unequal power
relations between women and men. It is perpetuated
by traditional and customary practices that
accord women lower status in the family, workplace,
community and society, and it is exacerbated
by social pressures. These include the shame
surrounding and hence difficulty of denouncing
certain acts against women; women’s lack of access
to legal information, aid or protection; a dearth
of laws that effectively prohibit violence against
women; inadequate efforts on the part of publi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรุนแรงต่อผู้หญิงเป็นอุปสรรคในการความสำเร็จของวัตถุประสงค์ของความเท่าเทียมกัน การพัฒนาและสันติภาพ มันทั้งละเมิด และบั่นทอน หรือnullifies หย่อน โดยผู้หญิงมนุษย์ของพวกเขาสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ในทุกสังคม การอาจมีมากกว่า หรือน้อยกว่าระดับ ผู้หญิง และเด็กหญิงการละเมิดทางเพศ กาย และจิตใจที่ตัดข้ามบรรทัด ชั้น และวัฒนธรรมสถานะทางเศรษฐกิจ และสังคมต่ำของผู้หญิงเป็นได้ทั้งสาเหตุและผลของ violence.1 นี้ความรุนแรงต่อผู้หญิงตลอดวงจรชีวิตของพวกเขาคือยามที่พลังงานไม่เท่าในอดีตความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงและผู้ชาย มันเป็นชุลมุนโดยดั้งเดิม และประเพณีปฏิบัติที่แอคคอร์ดผู้หญิงลดสถานะในครอบครัว ที่ทำงานชุมชน และสังคม และมันจะมาโดยแรงกดดันทางสังคม เหล่านี้รวมถึงอัปยศรอบ และด้วยเหตุนี้ความยากง่ายของ denouncingการกระทำบางอย่างกับผู้หญิง ผู้หญิงไม่สามารถเข้าข้อมูลเกี่ยวกับกฎหมาย ความช่วยเหลือ หรือ ป้องกัน ขาดแคลนกฎหมายที่มีประสิทธิภาพห้ามรุนแรงกับผู้หญิง ความพยายามไม่เพียงพอในส่วนของ publi

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรุนแรงต่อผู้หญิงเป็นอุปสรรคต่อการที่บรรลุวัตถุประสงค์ของความเสมอภาคการพัฒนาและความสงบสุข มันทั้งละเมิดและบั่นทอนหรือโมฆะความเพลิดเพลินโดยผู้หญิงของมนุษย์สิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ในสังคมทั้งหมดเพื่อศึกษาระดับปริญญามากกว่าหรือน้อยกว่าผู้หญิงและเด็กผู้หญิงอยู่ภายใต้การทางกายภาพล่วงละเมิดทางเพศและจิตใจที่ตัดข้ามเส้นของรายได้ระดับและวัฒนธรรม. สถานะทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำของผู้หญิงสามารถเป็นทั้งเหตุและผลของ violence.1 นี้ความรุนแรงต่อผู้หญิงตลอดวงจรชีวิตของพวกเขาคือการประกาศของอำนาจที่ไม่เท่าเทียมกันในอดีตความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงและผู้ชาย มันเป็นที่ชุลมุนโดยการปฏิบัติแบบดั้งเดิมและจารีตประเพณีที่สอดคล้องหญิงสถานะที่ต่ำกว่าในครอบครัวที่ทำงานชุมชนและสังคมและมันคือที่มาจากแรงกดดันทางสังคม เหล่านี้รวมถึงความอัปยศโดยรอบและด้วยเหตุนี้ความยากลำบากในประนามการกระทำบางอย่างกับผู้หญิง ขาดของผู้หญิงในการเข้าถึงข้อมูลที่ถูกต้องตามกฎหมายให้ความช่วยเหลือหรือป้องกัน ขาดแคลนกฎหมายที่มีประสิทธิภาพห้ามใช้ความรุนแรงกับผู้หญิง ความพยายามที่ไม่เพียงพอในส่วนรัฐประศาสนศาสตร์