Most material composition analyses

Most material composition analyses of cell phones focus on their metal content. This is for two reasons: First, the majority of environmental concerns regarding landfill of handsets come for their content of heavy metals, such as lead, nickel, chromium, and copper. However, there are
some other substances of concern as well, an example being toxic flame retardants such as polybrominated biphenyls and polybrominated diphenyl ether. Second, cell phone
recycling currently only recovers metals, in particular, copper, silver, gold, and the platinum group metals.
More comprehensive recycling processes, such as those described in [46] and [47] would also recover ferrous metals, aluminum, magnesium, lead, nickel, zinc, and tin, i.e., virtually 100% of
the metal content of cell phones [27, 46, 47]. However, current cell phone recycling operations are limited to copper and precious metals, i.e., they recover between 48% and 64% of the metals fraction, or 12% to 19% of the total cell phone [35, 48–50]. Almost all of this recycled material is copper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์องค์ประกอบวัสดุมากที่สุดของโทรศัพท์มือถือเน้นเนื้อหาของโลหะ นี่คือเหตุผลสองประการ: ครั้งแรก ส่วนใหญ่ของสิ่งแวดล้อมเกี่ยวกับการฝังกลบของโทรศัพท์มือถือที่มาเนื้อหาของโลหะหนัก เช่นตะกั่ว นิกเกิล โครเมียม ทองแดง อย่างไรก็ตาม มีบางสารอื่น ๆ ความกังวลเช่นกัน ตัวอย่างการสารหน่วงไฟที่เป็นพิษเช่นรมิเนตเต็ด biphenyls และรมิเนตเต็ดนไดฟีนิลไดอีเธอร์ โทรศัพท์มือสองรีไซเคิลในปัจจุบันเท่านั้นกู้คืนโลหะ โดยเฉพาะ ทองแดง เงิน ทอง และโลหะกลุ่มแพลทินัม ครอบคลุมมากขึ้น กระบวนการรีไซเคิลเช่นที่อธิบายไว้ใน [46] และ [47] จะยังกู้คืนโลหะเหล็ก อลูมิเนียม แมกนีเซียม ตะกั่ว นิกเกิล สังกะสี และ tin เช่น แทบ 100%เนื้อหาโลหะของโทรศัพท์มือถือ [27, 46, 47] อย่างไรก็ตาม การดำเนินการรีไซเคิลโทรศัพท์มือถือที่ปัจจุบันมีถึงทองแดงและโลหะมีค่า เช่น พวกเขากู้คืนระหว่าง 48% และ 64% ของเศษโลหะ หรือ 12% ถึง 19% ของโทรศัพท์มือถือรวม [35, 48-50] เกือบทั้งหมดของวัสดุรีไซเคิลนี้เป็นทองแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่วิเคราะห์องค์ประกอบของวัสดุของโทรศัพท์มือถือเน้นเนื้อหาโลหะของพวกเขา นี่คือเหตุผลสองประการคือประการแรกส่วนใหญ่ของความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมเกี่ยวกับการฝังกลบของโทรศัพท์มือถือมาสำหรับเนื้อหาของพวกเขาจากโลหะหนักเช่นตะกั่วนิกเกิลโครเมียมและทองแดง แต่มี
บางส่วนสารอื่น ๆ ของความกังวลเช่นกันตัวอย่างเช่นเป็นสารทนไฟที่เป็นพิษเช่น biphenyls polybrominated และอีเทอร์ diphenyl polybrominated ประการที่สองโทรศัพท์มือถือ
รีไซเคิลปัจจุบันเท่านั้นกู้โลหะโดยเฉพาะอย่างยิ่งทองแดง, เงิน, ทอง, และกลุ่มโลหะแพลทินัม.
กระบวนการรีไซเคิลที่ครอบคลุมมากขึ้นเช่นผู้ที่อธิบายไว้ใน [46] และ [47] นอกจากนี้ยังจะกู้คืนโลหะเหล็กอลูมิเนียม แมกนีเซียม, ตะกั่ว, นิกเกิลสังกะสีและดีบุกคือความจริง 100% ของ
ปริมาณโลหะของโทรศัพท์มือถือ [27, 46, 47] อย่างไรก็ตามการดำเนินการรีไซเคิลโทรศัพท์มือถือในปัจจุบันจะถูก จำกัด ให้ทองแดงและโลหะมีค่าเช่นพวกเขากู้คืนระหว่าง 48% และ 64% ของส่วนโลหะหรือ 12% ถึง 19% ของโทรศัพท์มือถือทั้งหมด [35, 48-50] เกือบทั้งหมดของวัสดุรีไซเคิลนี้เป็นทองแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่วัสดุการทดสอบองค์ประกอบของโทรศัพท์มือถือ เน้นเนื้อหาของโลหะ นี้สำหรับสองเหตุผล : แรก , ส่วนใหญ่ของความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมเกี่ยวกับขยะของโทรศัพท์มือถือมาปริมาณของโลหะหนัก เช่น ตะกั่ว นิกเกิล โครเมียมและทองแดง อย่างไรก็ตาม มีบางอื่น ๆ สารที่เกี่ยวข้องด้วย เช่น เป็นสารหน่วงเปลวไฟที่เป็นพิษ เช่น biphenyls polybrominated และ polybrominated ไดฟีนิล อีเธอร์ สองโทรศัพท์มือถือรีไซเคิลขณะนี้เพียงกู้คืนโลหะ โดยเฉพาะ ทองแดง เงิน ทองคำ และโลหะกลุ่มแพลทินัม .เพิ่มเติมครอบคลุมกระบวนการรีไซเคิล เช่นที่อธิบายไว้ใน [ 46 ] และ [ 47 ] ก็หาย โลหะ เหล็ก อลูมิเนียม แมกนีเซียม ตะกั่ว นิกเกิล สังกะสี ดีบุก คือ เกือบ 100 % ของโลหะเนื้อหาของโทรศัพท์มือถือ [ 27 , 46 , 47 ] อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันการรีไซเคิลโทรศัพท์มือถือปฏิบัติการ จํากัด ทองแดง และโลหะที่มีค่า เช่น พวกเขากู้คืนระหว่างร้อยละ 48 และ 64 ของโลหะ , สัดส่วนร้อยละ 12 ถึง 19 % ของทั้งหมดโทรศัพท์มือถือ [ 35 , 48 และ 50 ] เกือบทั้งหมดของวัสดุรีไซเคิลนี้เป็นทองแดง