Treatment occurred between Tests 2

Treatment occurred between Tests 2 and 3. Test 3 measured
post-treatment skills.
A grammatical construction was considered a potential
treatment target if the child made at least six
errors on the Grammar Elicitation Test. If a child made
errors on several target constructions, the construction
which occurred first on the developmental continuum
was chosen.
Group allocation
Treatment conditions were allocated on the basis of site.
The LDC was located on three sites, all under the direction
of one school principal and senior speech pathologist.
Three classes on one site were allocated to the
expressive grammar programme and two classes at two
different sites were assigned to the control program. As
the three sites were under the same administration, class
sizes, access to professional development and administrative
procedures were the same. There is no reason
to believe that the general level of teaching expertise or
language environment differed between the sites. The
sites drew on the same socio-economic population. All
testing and intervention was carried out at the children’s
school. The study was approved by the Macquarie University
Human Ethics Committee.
Interventions
Each child received one of two interventions; either
an expressive grammar programme (experimental intervention)
or one of the school’s regular programmes
which focused on following directions and comprehension
of prepositions (control intervention). Treatment
took place as part of the regular classroom program,
within the established treatment model of the school.
Groups differed in that the experimental group received
focused grammar treatment for individually identified
targets (as detailed below) and the control group received
their usual program, in this case, focused on comprehension.
Thus, both groups received small group intervention
within a language-enriched classroom, with the
critical difference being the language targets.
Experimental intervention: expressive grammar
programme
As detailed above, children who participated in the
expressive grammar programme completed grammar
tests and had two grammatical targets identified for
them. One target was treated and one target remained
untreated.
The treatment programme consisted of the regular
model employed by the LDC, manualized and monitored
for research purposes. As per usual practice, once
weekly, for 8 weeks, the staff speech pathologist visited
each classroom. She first delivered a whole group lesson
focused on one of three treatment goals (subject pronouns
‘he’ and ‘she’, possessive ‘s’ or past tense ‘ed’).
Children were then divided into three groups, based on
their identified treatment target. All the children in each
group were learning the same target. Each small group
carried out three activities designed to teach them their
specific grammatical target. The activities were lead by
the speech pathologist, the classroom teacher or a teacher
272 Karen M. Smith-Lock et al.
assistant.Groups rotated such that each child completed
activitieswith each of the speech pathologist, teacher and
teacher assistant. The number of children in each group
ranged from three to six. The entire session, including
the whole class introduction and the three small group
activities, lasted 1 h.
Treatment used the techniques of focused stimulation,
recasting and imitation, which have been shown
in the literature to be efficacious. In addition, direct
teaching was used, as it was a technique in use in the
LDC. The grammatical target was first introduced using
direct teaching. For example, the speech pathologist
explained that ‘when we talk about boys, we say “he”
and when we talk about girls, we say “she”’. Activities
were designed which demonstrated the meaning of the
target and allowed for frequent modelling of the structure.
Modelling included a slight emphasis of the target.
Each child was asked a question which would elicit the
grammatical target in question. If the child made an error,
the teacher/clinician was instructed to offer the child
the opportunity to repeat himself and potentially correct
the error. If that did not result in a correct answer, the
teacher would model the correct answer (recast), with
slight emphasis on the grammatical target in question,
and then give the child another chance to respond. If
the child still produced an incorrect answer, the teacher
would model the structure, then instruct the child ‘you
say that.’ After a correct response, the teacher would say
‘yes’ and model the correct response again.
Treatment sessions consisted of play-based activities
designed to incorporate the targeted grammatical
items. Teachers were provided with detailed activity
plans, scripts and vocabulary. For example, one activity
involved playing with Play-Doh. Each child was provided
with Play-Doh and given an instruction such as
‘You roll your Play-Doh’. The past tense group then
discussed what the child did (e.g. ‘he rolled his Play-
Doh’). The next child was given a different instruction
(e.g. ‘you squish your Play-Doh’). Each child in the
group was given an equal number of opportunities to
use the past tense in these situations. The activities were
designed to be naturalistic, fun activities and the teachers
were encouraged to model and cue grammar targets
systematically, in the context of play.
The key factors that distinguished the treatment programme
fromthe general classroom programmewere (1)
the identification of specific targets for each individual,
(2) the repeated modelling of grammatical targets, followed
by (3) multiple opportunities for the children to
produce the targets, followed by (4) feedback to the
child, and (5) opportunities for the child to correct
him/herself. An example of a treatment plan can be
found in appendix B.
Outside of these treatment sessions, teachers were
asked to carry out their classroom programme as they
normally would. They were provided with a list of
the items that would be targeted during the treatment.
Teachers were not discouraged from modelling
or reinforcing the targets in whatever fashion they normally
would throughout the day, but neither were
they specifically asked to do so. Teachers reported that
they generally did reinforce the goals between weekly
sessions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรักษาที่เกิดขึ้นระหว่างการทดสอบ 2 และ 3 ทดสอบ 3 วัดหลังการรักษาทักษะการสร้างไวยากรณ์ถือเป็นศักยภาพเป้าหมายการรักษาถ้าเด็กน้อย 6ข้อผิดพลาดในการทดสอบ Elicitation ไวยากรณ์ ถ้าเด็กทำข้อผิดพลาดในหลาย ๆ เป้าหมายก่อสร้าง ก่อสร้างซึ่งเกิดขึ้นครั้งแรกในสมิติพัฒนามีการเลือกการปันส่วนกลุ่มรักษาเงื่อนไขถูกปันส่วนตามไซต์ตั้งอยู่บนเว็บไซต์ 3 ทั้งหมดภายใต้ทิศทาง LDCครูใหญ่โรงเรียนหนึ่งและการบำบัดการพูดระดับสูงชั้นสามในเว็บไซต์หนึ่งถูกปันส่วนไปหลักสูตรไวยากรณ์แสดงออกและ 2 ชั้นที่สองไซต์ต่าง ๆ ถูกกำหนดให้กับโปรแกรมควบคุม เป็นสามถูกภายใต้การจัดการเดียวกัน ระดับขนาด เพื่อพัฒนาอาชีพ และจัดการการเข้าถึงขั้นตอนเหมือนกัน มีเหตุผลไม่การเชื่อว่าระดับของความเชี่ยวชาญในการสอนทั่วไป หรือสภาพแวดล้อมของภาษาที่แตกต่างระหว่างไซต์ ที่อเมริกาดึงประชากรสังคมเศรษฐกิจเดียวกัน ทั้งหมดการทดสอบและการแทรกแซงถูกดำเนินการที่เด็กโรงเรียน อนุมัติการศึกษาตามมหาวิทยาลัยแม็กคัวเรียคณะกรรมการจริยธรรมในมนุษย์การแทรกแซงเด็กแต่ละคนได้รับสองงานวิจัย หนึ่ง อย่างใดอย่างหนึ่งหลักสูตรไวยากรณ์แสดงออก (ทดลองแทรกแซง)หรือโปรแกรมปกติของโรงเรียนอย่างใดอย่างหนึ่งที่เน้นทิศทางและความเข้าใจต่อไปนี้ของบุรพบท (ควบคุมแทรกแซง) รักษาเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของห้องเรียนปกติโปรแกรมภายในแบบรักษาที่ตั้งของโรงเรียนกลุ่มที่แตกต่างในการที่กลุ่มทดลองได้รับเน้นรักษาไวยากรณ์ทีระบุเป้าหมาย (ตามรายละเอียดด้านล่าง) และกลุ่มควบคุมได้รับโปรแกรมปกติของพวกเขา ในกรณีนี้ เน้นทำความเข้าใจดังนั้น ทั้งสองได้รับแทรกแซงกลุ่มเล็ก ๆภายในห้องเรียนภาษาอุดมไป มีการความแตกต่างสำคัญที่เป็นเป้าหมายของภาษาแทรกแซงทดลอง: ไวยากรณ์ที่แสดงออกหลักสูตรตามรายละเอียดข้างต้น เด็กที่เข้าร่วมในการไวยากรณ์ไวยากรณ์แสดงออกโครงการที่เสร็จสมบูรณ์ทดสอบและมีเป้าหมายสองไวยากรณ์สำหรับพวกเขา เป้าหมายหนึ่งที่ปฏิบัติ และยังคงเป้าหมายหนึ่งไม่ถูกรักษาไว้โปรแกรมการรักษาประกอบด้วยการปกติแบบว่า LDC, manualized และตรวจสอบเพื่อวัตถุประสงค์ของการวิจัย ตามทำนอง ครั้งรายสัปดาห์ 8 สัปดาห์ การบำบัดการพูดดีเยี่ยมแต่ละห้องเรียน เธอส่งบทเรียนทั้งกลุ่มแรกเน้นเป้าหมายรักษาสาม (เรื่องคำสรรพนามอย่างใดอย่างหนึ่ง'เขา' และ 'เธอ' ความเป็นเจ้าของ ' หรืออดีตกาล 'เอ็ด')เด็กได้แล้วแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม ตามเป้าหมายการรักษาที่ระบุ เด็กทั้งหมดในแต่ละกลุ่มเรียนรู้เป้าหมายเดียวกัน แต่ละกลุ่มขนาดเล็กดำเนินการ 3 กิจกรรมที่ออกแบบมาเพื่อสอนให้พวกเขาเป้าหมายหลักไวยากรณ์เฉพาะ กิจกรรมนำหน้าด้วยการบำบัดการพูด ครูห้องเรียน หรือครู272 กะเหรี่ยงเมตรล็อคสมิธ et alผู้ช่วย กลุ่มหมุนให้เด็กแต่ละคนเสร็จสมบูรณ์activitieswith แต่ละของการบำบัดการพูด ครู และครูผู้ช่วย จำนวนเด็กในแต่ละกลุ่มอยู่ในช่วงที่ 3 6 เซสชันทั้งหมด รวมถึงแนะนำชั้นเรียนทั้งหมดและกลุ่มขนาดเล็ก 3กิจกรรม กินเวลา 1 ชั่วโมงใช้เทคนิคการกระตุ้นโฟกัสrecasting และเทียม ซึ่งได้รับการแสดงในวรรณคดีให้บ็อช นอกจากนี้ โดยตรงสอนใช้ มันเป็นเทคนิคที่ใช้ในการLDC เป้าหมายไวยากรณ์ไม่รู้จักใช้สอนโดยตรง ตัวอย่าง การบำบัดการพูดอธิบายว่า "เมื่อเราพูดถึงเด็กผู้ชาย เรากล่าวว่า "เขา"เมื่อเราพูดถึงสาว เราพูดว่า "เธอ" ' กิจกรรมได้ออกแบบซึ่งแสดงความหมายของการเป้าหมาย และได้รับอนุญาตสำหรับการเป็นแบบจำลองของโครงสร้างแบบจำลองรวมเน้นเล็กน้อยของเป้าหมายเด็กแต่ละคนถูกถามคำถามซึ่งจะบอกปลายทางไวยากรณ์ในคำถาม ถ้าเด็กทำผิดครู/clinician ถูกคำสั่งให้เด็กโอกาสที่จะทำซ้ำตัวเอง และอาจมีแก้ไขข้อผิดพลาด หากที่ได้ผลในคำตอบที่ถูกต้อง การครูจะตัวคำตอบที่ถูกต้อง (recast),เน้นเป้าหมายทางไวยากรณ์ในคำถาม เล็กน้อยแล้ว เด็กอื่นเปิดโอกาสให้ตอบสนอง หากเด็กยังคงผลิตคำตอบไม่ถูกต้อง ครูจะรูปแบบโครงสร้าง แล้วแนะนำเด็ก ' คุณที่พูด ' หลังจากการตอบสนองที่ถูกต้อง ครูจะบอกว่า'ใช่' และรูปแบบการตอบสนองที่ถูกต้องอีกครั้งเซสชันการรักษาประกอบด้วยการเล่นกิจกรรมออกแบบมาเพื่อการกำหนดเป้าหมายรวมไวยากรณ์สินค้า ครูที่มีรายละเอียดกิจกรรมแผน สคริปต์ และคำศัพท์ ตัวอย่าง กิจกรรมหนึ่งเกี่ยวข้องกับการเล่นกับ Play Doh ให้เด็กแต่ละคนเล่น Doh และ ให้คำแนะนำเช่น'คุณสะสมของเล่น-Doh' กลุ่มอดีตกาลแล้วกล่าวถึงสิ่งที่เด็กได้ (เช่น ' เขาสะสมเล่นพระ -Doh') เด็กถัดไปได้รับคำสั่งต่าง ๆ(เช่น 'คุณ squish Doh เล่นของ') เด็กแต่ละคนในการกลุ่มได้รับของโอกาสใช้อดีตกาลในสถานการณ์เหล่านี้ กิจกรรมออกแบบ naturalistic สนุกกิจกรรมและครูได้ให้รูปแบบ และไวยากรณ์เป้าหมายเลื่อนในบริบทของการเล่นอย่างเป็นระบบปัจจัยสำคัญที่แตกต่างแผนการรักษาจาก programmewere ห้องเรียนทั่วไป (1)ระบุเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับแต่ละบุคคล(2)แบบจำลองซ้ำเป้าหมายไวยากรณ์ ตาม(3) โอกาสหลายสำหรับเด็กที่จะเป้าหมาย ตามความคิดเห็น (4) การผลิตการเด็ก และโอกาส (5) เด็กต้องเขา/ตัวเอง ตัวอย่างของการวางแผนการรักษาได้พบในภาคผนวกบีนอกช่วงเวลารักษา ครูได้ขอให้ดำเนินการโครงการห้องเรียนของพวกเขาเหล่านั้นโดยปกติจะ พวกเขาได้กับรายการสินค้าที่จะกำหนดเป้าหมายการรักษาครูไม่ท้อจากการทำแบบจำลองหรือเป้าหมายในสิ่งเสริมแฟชั่นพวกเขาตามปกติจะตลอดทั้งวัน แต่ไม่ได้โดยเฉพาะพวกเขาถูกถามดัง ครูรายงานว่าพวกเขาโดยทั่วไปไม่ได้เสริมเป้าหมายระหว่างสัปดาห์เซสชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาที่เกิดขึ้นระหว่างการทดสอบที่ 2 และ 3 การทดสอบ 3
วัดทักษะหลังการรักษา.
การสร้างไวยากรณ์ได้รับการพิจารณาศักยภาพเป้าหมายการรักษาถ้าเด็กทำอย่างน้อยหกข้อผิดพลาดในไวยากรณ์สอบถามทดสอบ ถ้าเด็กทำข้อผิดพลาดในการก่อสร้างเป้าหมายหลายการก่อสร้างที่เกิดขึ้นครั้งแรกที่ความต่อเนื่องในการพัฒนาได้รับการแต่งตั้ง. จัดสรรกลุ่มเงื่อนไขการรักษาที่ได้รับการจัดสรรบนพื้นฐานของเว็บไซต์. LDC ตั้งอยู่บนสามเว็บไซต์ทั้งหมดภายใต้ทิศทางของครูใหญ่โรงเรียนหนึ่งและพยาธิวิทยาพูดอาวุโส. สามชั้นเรียนเกี่ยวกับเว็บไซต์หนึ่งได้รับการจัดสรรให้กับโปรแกรมไวยากรณ์ที่แสดงออกและสองชั้นที่สองเว็บไซต์ต่างๆ ที่ได้รับมอบหมายในการเขียนโปรแกรมควบคุม ในฐานะที่เป็นสามเว็บไซต์อยู่ภายใต้การบริหารงานเดียวกันระดับขนาดการเข้าถึงการพัฒนาอาชีพและการบริหารขั้นตอนการได้เหมือนกัน ไม่มีเหตุผลที่จะเชื่อว่าระดับทั่วไปของความเชี่ยวชาญด้านการเรียนการสอนหรือสภาพแวดล้อมภาษาแตกต่างกันระหว่างเว็บไซต์ เว็บไซต์ดึงประชากรเศรษฐกิจและสังคมเดียวกัน ทุกการทดสอบและการแทรกแซงได้ดำเนินการที่เด็ก ๆ โรงเรียน การศึกษาได้รับการอนุมัติจากมหาวิทยาลัยมนุษย์คณะกรรมการจริยธรรม. แทรกแซงแต่ละเด็กได้รับหนึ่งในสองการแทรกแซง; ทั้งโปรแกรมไวยากรณ์แสดงออก (แทรกแซงการทดลอง) หรือหนึ่งในโปรแกรมปกติของโรงเรียนที่มุ่งเน้นไปที่ทิศทางต่อไปและความเข้าใจของคำบุพบท(แทรกแซงควบคุม) การรักษาที่เกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมห้องเรียนปกติในรูปแบบการรักษาที่จัดตั้งขึ้นของโรงเรียน. กลุ่มที่แตกต่างกันในการที่กลุ่มทดลองได้รับการรักษาไวยากรณ์เน้นสำหรับการระบุเป้าหมาย(รายละเอียดด้านล่าง) และกลุ่มควบคุมกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมปกติของพวกเขาใน. กรณีนี้มุ่งเน้นไปที่ความเข้าใจดังนั้นทั้งสองกลุ่มได้รับการแทรกแซงของกลุ่มเล็กๆภายในห้องเรียนภาษาที่อุดมด้วยความแตกต่างที่สำคัญเป็นเป้าหมายภาษา. แทรกแซงการทดลอง: ไวยากรณ์แสดงออกโปรแกรมตามรายละเอียดข้างต้นเด็กที่เข้าร่วมในโปรแกรมไวยากรณ์การแสดงเสร็จสิ้นไวยากรณ์การทดสอบและได้สองเป้าหมายหลักไวยากรณ์การระบุสำหรับพวกเขา หนึ่งในเป้าหมายที่ได้รับการรักษาและเป็นหนึ่งในเป้าหมายที่ยังคงได้รับการรักษา. โปรแกรมการรักษาประกอบด้วยปกติรูปแบบการจ้างงานโดย LDC, manualized และตรวจสอบเพื่อการวิจัย เป็นต่อการปฏิบัติตามปกติเมื่อสัปดาห์เป็นเวลา 8 สัปดาห์พยาธิวิทยาพูดพนักงานเข้าเยี่ยมชมห้องเรียนแต่ละ เธอส่งมอบครั้งแรกเป็นบทเรียนที่ทั้งกลุ่มมุ่งเน้นไปที่หนึ่งในสามของเป้าหมายการรักษา (สรรพนามเรื่อง 'เขา' และ 'เธอ' หวง 's' หรืออดีตกาล 'เอ็ด). เด็กแล้วถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มบนพื้นฐานของการรักษาระบุของพวกเขาเป้าหมาย เด็กทุกคนในแต่ละกลุ่มได้เรียนรู้เป้าหมายเดียวกัน แต่ละคนกลุ่มเล็ก ๆ ที่ดำเนินการสามกิจกรรมที่ออกแบบมาเพื่อสอนให้พวกเขาเป้าหมายไวยากรณ์ที่เฉพาะเจาะจง กิจกรรมถูกนำโดยอายุรเวชพูดครูประจำชั้นหรือครู272 กะเหรี่ยงเอ็มสมิ ธ ล็อค et al. assistant.Groups หมุนดังกล่าวว่าเด็กแต่ละคนเสร็จactivitieswith แต่ละพยาธิวิทยาพูดของครูและครูผู้ช่วย จำนวนของเด็กในแต่ละกลุ่มที่อยู่ในช่วง 3-6 เซสชั่นรวมทั้งการเปิดตัวทั้งชั้นและสามกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มกิจกรรมกินเวลานาน1 ชม. การรักษาที่ใช้เทคนิคของการกระตุ้นที่เน้นการแต่งและการเลียนแบบซึ่งได้รับการแสดงในวรรณคดีที่จะมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้โดยตรงการเรียนการสอนที่ใช้มันเป็นเทคนิคที่ใช้ในการLDC เป้าหมายหลักไวยากรณ์เป็นครั้งแรกโดยใช้การเรียนการสอนโดยตรง ยกตัวอย่างเช่นการพูดพยาธิวิทยาอธิบายว่า 'เมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับเด็กผู้ชายที่เราบอกว่า "เขา" และเมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับสาว ๆ เราบอกว่า "เธอ" กิจกรรมได้รับการออกแบบที่แสดงให้เห็นถึงความหมายของเป้าหมายและได้รับอนุญาตสำหรับการสร้างแบบจำลองที่พบบ่อยของโครงสร้าง. การสร้างแบบจำลองรวมถึงการเน้นเล็กน้อยของเป้าหมาย. เด็กแต่ละคนถูกถามคำถามซึ่งจะล้วงเอาเป็นเป้าหมายหลักไวยากรณ์ในคำถาม ถ้าหากเด็กทำผิดพลาดครู / แพทย์ได้รับคำสั่งให้มีเด็กที่มีโอกาสที่จะทำซ้ำตัวเองและอาจแก้ไขข้อผิดพลาด ถ้าไม่ได้ผลในคำตอบที่ถูกต้องครูจะจำลองคำตอบที่ถูกต้อง (รูปใหม่) ที่มีความสำคัญเล็กน้อยบนเป้าหมายไวยากรณ์ในคำถามแล้วให้เด็กมีโอกาสที่จะตอบสนองต่ออีก ถ้าเด็กยังคงผลิตคำตอบที่ไม่ถูกต้องครูจะจำลองโครงสร้างแล้วสั่งให้เด็ก'คุณบอกว่า. หลังจากที่มีการตอบสนองที่ถูกต้องครูจะบอกว่า'ใช่' และแบบตอบที่ถูกต้องอีกครั้ง. การประชุมการรักษาประกอบด้วยกิจกรรมการเล่นตามที่ออกแบบมาเพื่อรวมไวยากรณ์เป้าหมายรายการ ครูให้กับกิจกรรมรายละเอียดแผนการสคริปต์และคำศัพท์ ตัวอย่างเช่นหนึ่งในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเล่นกับ Play-Doh เด็กแต่ละคนให้กับ Play-Doh และได้รับการเรียนการสอนเช่น 'คุณม้วน Play-Doh ของคุณ กลุ่มอดีตกาลแล้วพูดถึงสิ่งที่เด็กได้ (เช่น 'เขากลิ้งของเขา Play- Doh) เด็กต่อไปที่ได้รับการเรียนการสอนที่แตกต่างกัน(เช่น 'คุณ squish Play-Doh ของคุณ) เด็กแต่ละคนในกลุ่มได้รับจำนวนของโอกาสที่เท่าเทียมกันในการใช้อดีตกาลในสถานการณ์เหล่านี้ กิจกรรมที่ได้รับการออกแบบให้เป็นธรรมชาติ, กิจกรรมที่สนุกสนานและครูผู้สอนได้รับการสนับสนุนในการจำลองและคิวเป้าไวยากรณ์อย่างเป็นระบบในบริบทของการเล่น. ปัจจัยที่สำคัญที่โดดเด่นโปรแกรมการรักษาfromthe ห้องเรียนทั่วไป programmewere (1) บัตรประจำตัวของเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับ แต่ละบุคคล(2) การสร้างแบบจำลองย้ำเป้าไวยากรณ์ตามโดย(3) โอกาสที่หลากหลายสำหรับเด็กที่จะผลิตเป้าหมายตาม(4) ข้อเสนอแนะไปยังเด็กและ(5) โอกาสสำหรับเด็กที่จะแก้ไขให้เขา/ ตัวเธอเอง ตัวอย่างของการวางแผนการรักษาที่สามารถพบได้ในภาคผนวกขนอกบำบัดรักษาเหล่านี้ครูได้รับการขอให้ดำเนินการโครงการห้องเรียนของพวกเขาขณะที่พวกเขาตามปกติ พวกเขาได้รับให้กับรายชื่อของรายการที่จะได้รับการกำหนดเป้าหมายในระหว่างการรักษา. ครูที่ไม่ได้กำลังใจจากการสร้างแบบจำลองหรือเสริมเป้าหมายในสิ่งที่แฟชั่นที่พวกเขาตามปกติจะตลอดทั้งวันแต่ไม่ได้รับพวกเขาถามเฉพาะที่จะทำ ครูรายงานว่าพวกเขามักไม่เสริมสร้างเป้าหมายระหว่างสัปดาห์การประชุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาเกิดขึ้น ระหว่างแบบที่ 2 และ 3 แบบทดสอบวัดทักษะการ 3
.
การก่อสร้างทางไวยากรณ์มีการพิจารณาเป้าหมาย
รักษาศักยภาพถ้าเด็กทำอย่างน้อยหก
ข้อผิดพลาดในไวยากรณ์การทดสอบ ถ้าเด็กทำ
ข้อผิดพลาดในที่ดินเป้าหมายหลาย , ซึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในการก่อสร้าง

ต่อเนื่องการพัฒนา

กลุ่มการเลือกเงื่อนไขการพิจารณาบนพื้นฐานของเว็บไซต์ .
LDC ตั้งอยู่บนสามเว็บไซต์ทั้งหมดภายใต้ทิศทาง
ของผู้อำนวยการโรงเรียนและพยาธิวิทยาการพูดอาวุโส .
3 ห้องเรียน ในเว็บไซต์หนึ่งที่ถูกจัดสรรให้ใช้ไวยากรณ์โปรแกรมสอง

เรียนที่แตกต่างกันสองเว็บไซต์ได้รับโปรแกรมควบคุม โดย
สามเว็บไซต์อยู่ภายใต้การปกครองเดียวกัน คลาส
ขนาดการเข้าถึงการพัฒนาวิชาชีพและการบริหาร
ขั้นตอนเหมือนกัน ไม่มีเหตุผล
เชื่อว่าระดับทั่วไปของการสอนความเชี่ยวชาญหรือ
สภาพแวดล้อมภาษาแตกต่างกันระหว่างเว็บไซต์
เว็บไซต์ดึงประชากรเศรษฐกิจสังคมเดียวกัน ทั้งหมดการทดสอบและการแทรกแซงครั้งนี้

ที่โรงเรียนของเด็ก การศึกษาได้รับอนุมัติจากมหาวิทยาลัย
คณะกรรมการจริยธรรมของมนุษย์

( เด็กแต่ละคนได้รับหนึ่งในสองการแทรกแซง ; ทั้ง
หลักสูตรไวยากรณ์ที่แสดงออก ( โดยทดลอง )
หรือหนึ่งในโรงเรียนปกติโปรแกรม
ซึ่งเน้นตามทิศทางและความเข้าใจ
คำบุพบท ( การแทรกแซงควบคุม ) การรักษา
เอาสถานที่เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมห้องเรียนปกติ
ในรูปแบบของการรักษาที่จัดตั้งขึ้นในโรงเรียน กลุ่มที่แตกต่างกันในนั้น

เน้นกลุ่มทดลองจะได้รับการรักษาที่ระบุไวยากรณ์
แบบเป้าหมาย ( ตามรายละเอียดด้านล่าง ) และกลุ่มควบคุมได้รับ
โปรแกรมปกติของพวกเขา ในกรณีนี้ เน้นความเข้าใจ
จึงได้รับทั้งกลุ่มเล็กกลุ่ม
ภายในภาษาอุดมสมบูรณ์
ห้องเรียนด้วยความแตกต่างวิกฤตเป็นภาษาเป้าหมาย โดยทดลองใช้ไวยากรณ์

: )
ตามรายละเอียดข้างต้น เด็กที่เข้าร่วมโครงการทดสอบไวยากรณ์ไวยากรณ์เสร็จน่ะค่ะ

และมีไวยากรณ์ที่เป้าหมายระบุ
. เป้าหมายหนึ่งคือการปฏิบัติและเป้าหมายหนึ่ง

ยังคงดิบ โปรแกรมการรักษาเป็นปกติ
รูปแบบการจ้างงานโดย LDC ,manualized และตรวจสอบ
เพื่อศึกษา ต่อการปฏิบัติตามปกติ เมื่อ
สัปดาห์ เป็นเวลา 8 สัปดาห์ พยาธิวิทยาการพูดเจ้าหน้าที่เยี่ยม
แต่ละชั้นเรียน เธอส่งทั้งกลุ่มบทเรียน
เน้นหนึ่งในสามของการรักษาเป้าหมาย ( เรื่องสรรพนาม
เขา ' และ ' เธอ ' หวง ' s ' หรือ ' ในอดีตกาลเอ็ด ' )
เด็ก แล้วแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม บนพื้นฐานของการรักษา
ระบุเป้าหมายเด็กทุกคนในแต่ละกลุ่มการเรียนรู้
เป้าหมายเดียวกัน แต่ละกลุ่มเล็ก
ดำเนินการ 3 กิจกรรมที่ออกแบบมาเพื่อสอนพวกเขา เป้าหมายของพวกเขา
ไวยากรณ์ที่เฉพาะเจาะจง กิจกรรมนำโดย
การพูดพยาธิวิทยา , ห้องเรียนครูหรืออาจารย์
272 กะเหรี่ยงเมตรสมิทล็อค et al .
assistant.groups หมุนเช่นที่เด็กแต่ละคนเสร็จ
activitieswith การพูดพยาธิวิทยาของแต่ละ ,
ครูและครูผู้ช่วย จำนวนของเด็กแต่ละกลุ่ม
ระหว่างสามถึงหก . เซสชันทั้งหมด รวมทั้ง
ทั้งชั้นความรู้เบื้องต้นและสามกลุ่มเล็กใช้เวลา 1 ชั่วโมง

กิจกรรม การใช้เทคนิคของการมุ่งเน้นการกระตุ้น
การเปลี่ยนรูปใหม่และการเลียนแบบ ซึ่งมีการแสดง
ในวรรณคดี เป็นผู้ นอกจากนี้ การสอนโดยตรง
ใช้มันเป็นเทคนิคที่ใช้ใน
LDC . เป้าหมายหลักไวยากรณ์เป็นครั้งแรกโดยใช้
สอนโดยตรง ตัวอย่างเช่น การพูดพยาธิวิทยา
อธิบายว่าเวลาที่เราคุยเรื่องหนุ่มๆ เราบอกว่า " เขา "
เมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับผู้หญิงและเราพูดว่า " เธอ " " กิจกรรม
ออกแบบซึ่งแสดงให้เห็นถึงความหมายของเป้าหมาย และได้รับอนุญาตสำหรับการสร้างแบบจำลองบ่อย

ของโครงสร้างแบบรวมเน้นเล็กน้อยของเป้าหมาย
เด็กแต่ละคนถูกถามคำถามซึ่งจะกระตุ้น
เป้าหมายทางไวยากรณ์ในคำถาม ถ้าเด็กทำข้อผิดพลาด
/ ครู แพทย์แนะนำให้เพื่อให้เด็กมีโอกาสที่จะทำซ้ำตัวเอง

และอาจแก้ไขข้อผิดพลาด ถ้าไม่พบคำตอบที่ถูกต้อง ,
ครูแบบถูกต้อง ( แต่งใหม่ ) กับ
เน้นเล็กน้อยในเป้าหมายทางไวยากรณ์ในคำถาม
แล้วให้เด็กมีโอกาสที่จะตอบสนอง ถ้า
เด็กยังคงผลิตคำตอบที่ไม่ถูกต้อง ครู
จะรูปแบบโครงสร้าง จึงสั่งให้เด็ก ' คุณ
กล่าวว่า หลังจากการตอบสนองที่ถูกต้อง ครูจะพูด
' ใช่ ' และรูปแบบการตอบสนองที่ถูกต้องอีกครั้ง
รักษาตัวประกอบด้วยกิจกรรม
เล่นตามที่ออกแบบมาเพื่อรวมเป้าหมายไวยากรณ์
รายการ ครูให้กับแผนกิจกรรม
รายละเอียดสคริปต์และคำศัพท์ ตัวอย่างเช่น กิจกรรมหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการเล่นเล่น
กรมทางหลวง เด็กแต่ละคนได้รับให้กับกรมทางหลวง และให้เล่น

" คำสั่งเช่นม้วนโด ' การเล่นของคุณ กลุ่มอดีตแล้ว
กล่าวถึงสิ่งที่เด็กทำ ( เช่น ' เขารีดเขาเล่น -
โด ' )เด็กต่อไปได้รับ
การเรียนการสอนที่แตกต่างกัน ( เช่น ' คุณ squish กรมทางหลวง ' เล่นของคุณ ) เด็กในแต่ละกลุ่มได้รับเท่ากัน

ใช้หมายเลขของโอกาสที่อดีตกาลในสถานการณ์เหล่านี้ กิจกรรม
ออกแบบมาให้ด กิจกรรม และครู
สนุกมีรูปแบบและคิวเป้าหมายไวยากรณ์
อย่างเป็นระบบ ในบริบทของการเล่น .
ปัจจัยสําคัญที่แตกต่างจากทั่วไปการรักษาโปรแกรม

เรียน programmewere ( 1 ) การกำหนดเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงสำหรับแต่ละบุคคล ,
( 2 ) ซ้ำแบบของเป้าหมายไวยากรณ์ตาม
( 3 ) โอกาสหลายสำหรับเด็ก
ผลิตชิ้นงานตาม ( 4 ) ติชม
เด็ก และ ( 5 ) การเปิดโอกาสให้เด็กได้ถูกต้อง
เขา / ตัวเองตัวอย่างของการวางแผนการรักษาที่สามารถพบได้ในภาคผนวก B .

นอกของเซสชันการรักษาเหล่านี้ ครูก็ขอให้ดำเนินการโครงการ

ห้องเรียนของพวกเขาที่พวกเขาตามปกติ พวกเขาให้กับรายการของ
รายการที่จะเป็นเป้าหมายในการรักษา .
ครูไม่ได้ท้อ จากแบบจำลอง
หรือเสริมเป้าหมายในสิ่งที่พวกเขาปกติ
แฟชั่นได้ตลอดทั้งวัน แต่ทั้งคู่
เขาถามอย่างนั้น ครูรายงานว่าพวกเขาโดยทั่วไปไม่ได้เสริมสร้าง
เป้าหมายระหว่างช่วงสัปดาห์