There appear to be area-specific fa

There appear to be area-specific factors contributing to the spread of DHF and CHIKF, including dense population in tourist areas, daily movement of travelers and workers in and out of the tourist areas, labor flow into the tourist areas, and repeated long-distance travel of the Balinese between current residences and their original communities in other districts within the province.

In 2009, a total of 2,229,945 foreign and 3,521,135 domestic visitors (equivalent to the provincial population in 2008) traveled to Bali [22]. There were 2,473,648 international and 2,300,132 domestic flight passengers recorded at Ngurah Rai Airport in Denpasar. Ketapang Gilimanuk Harbour received 3,161,183 people [22]. Subtracting foreign and domestic visitors from total passengers recorded at the two ports leaves 2,183,883 unaccounted, possibly local and foreign residents, inter-island migrants, and others. Australian nationals (647,872) visited Bali the most frequently in 2010, followed by Japanese (246,465) [29]. Although there were visitors from countries where DENV and CHIKV infections are endemic, estimating the impact of foreign travelers is difficult due to the lack of statistics regarding imported cases in Bali Province.

Personal interviews conducted in June and September 2010 with ten Balinese workers originally from Buleleng and other districts revealed that they travel frequently with family members between their original communities and the current residences by motor bicycles and that the main reason for this frequent travel is to fulfill community ritual service obligations [15, 16]. Although the sample size interviewed is small, daily conversations with the local people during the fieldwork confirmed that this movement of Balinese is common.

Additionally, a significant number of job seekers move into tourist-concentrated areas from other parts of the province (intra-island migrants) and from other provinces (inter-island migrants). They apparently remain unrecorded in the official statistics. It is not rare to find workers from the Special Province of Jakarta (DKI Jakarta) and East Java Province in hotels, restaurants and other establishments in Denpasar, the provincial capital, and Badung District. The Bali Provincial Health Office found that as many as 300,000 inter-island migrants a year arrive in Bali and that about 200,000 people move in and out of Denpasar every day (unpublished data, Bali Provincial Health Office). This movement of people infers that population density in tourism-concentrated areas is much higher than the official records. Hence, the present research focuses on the number of reported cases in Bali instead of incident rates that use population numbers as a denominator.

When the mosquito-borne infectious diseases became topics of conversation, many local residents assumed that domestic tourists and inter-island migrants from DKI Jakarta and East Java Province had brought the diseases into Bali Province. However, information on the number, timing and places of population movements, as well as virus information that allow phylogenetic analysis, is unavailable. Therefore, it is difficult to evaluate the association between DHF/CHIKF cases in Bali and those in DKI Jakarta and East Java. Nevertheless, when comparing yearly reported DHF cases in three areas between 2001 and 2010, we found a similar trend between East Java and Bali in 2009 and 2010 (Fig. 9). The monthly reported cases in these years revealed similarities between East Java and Bali from August–November 2009 to August–December 2010 (Fig. 10).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีปรากฏ เป็นปัจจัยเฉพาะพื้นที่การแพร่กระจายของ DHF และ CHIKF รวมทั้งประชากรหนาแน่นในสถานที่ท่องเที่ยว ความเคลื่อนไหวประจำวันของนักท่องเที่ยวและผู้ปฏิบัติงานและออกจากสถานที่ท่องเที่ยว แรงงานไหลเข้าสู่พื้นที่ท่องเที่ยว และซ้ำเดินทางไกลของสไตล์บาหลีระหว่างที่อยู่อาศัยปัจจุบันและชุมชนดั้งเดิมในอำเภออื่น ๆ ภายในจังหวัดในปี 2009, 2,229,945 ต่างประเทศและชมภายในประเทศ 3,521,135 (เทียบเท่ากับประชากรจังหวัดในปี 2551) รวมเดินทางไปบาหลี [22] มี 2,473,648 ที่ต่างประเทศ และผู้โดยสารเที่ยวบินภายในประเทศ 2,300,132 บันทึกที่สนามบินเชียงรายติงูระห์ไรในเดนปาซาร์ ฮาเบอร์ Gilimanuk เราได้รับ 3,161,183 คน [22] ลบนักท่องเที่ยวภายในประเทศ และต่างประเทศจากผู้โดยสารทั้งหมดที่บันทึกไว้ในพอร์ต 2 ใบคนสูง อาจจะภายในประเทศ และต่างประเทศ 2,183,883 เกาะระหว่างอพยพ และอื่น ๆ ชาวออสเตรเลีย (647,872) เยี่ยมชมบาหลีบ่อยที่สุดใน 2010 ตาม ด้วยญี่ปุ่น (246,465) [29] แม้ว่าจะมีนักท่องเที่ยวจากประเทศยุงติดเชื้อ DENV และ CHIKV ประเมินผลกระทบของนักท่องเที่ยวต่างประเทศเป็นเรื่องยากเนื่องจากมีสถิติเกี่ยวกับกรณีนำเข้าจังหวัดบาหลีสัมภาษณ์บุคคลที่ดำเนินการในเดือนมิถุนายนและเดือน 2553 กันยายนกับงานบาหลีสิบเดิมจากเจมบรานาและเขตอื่น ๆ เปิดเผยว่า พวกเขาเดินทางบ่อยกับสมาชิกในครอบครัวระหว่างชุมชนดั้งเดิมและเรสซิเดนซ์ปัจจุบัน โดยจักรยานมอเตอร์ และว่า เหตุผลหลักสำหรับการเดินทางนี้บ่อย ๆ คือการ ตอบสนองพันธกรณีพิธีบริการชุมชน [15, 16] แม้ว่าขนาดตัวอย่างที่สัมภาษณ์มีขนาดเล็ก สนทนาประจำวันกับคนในท้องถิ่นในระหว่างสามารถยืนยันว่า การเคลื่อนไหวของบาหลีทั่วไปนอกจากนี้ จำนวนมากของผู้หางานย้ายไปยังพื้นที่ท่องเที่ยวเข้มข้น จากส่วนอื่น ๆ ของจังหวัด (อพยพภายในเกาะ) และจังหวัดอื่น ๆ (เกาะระหว่างอพยพ) เห็นได้ชัดยังคง unrecorded ในสถิติอย่างเป็นทางการ ไม่ยากที่จะหางานพิเศษจังหวัดของจาการ์ตา (จาการ์ตา DKI) และจังหวัดชวาตะวันออกในโรงแรม ร้านอาหาร และสถานประกอบการอื่น ๆ ในเดนปาซาร์ อำเภอเมือง อำเภอ Badung สุขภาพสำนักงานจังหวัดบาหลีพบว่า อพยพระหว่างเกาะจำนวน 300000 ปีมาถึงบาหลี และที่ประมาณ 200000 คนย้ายออกของบาหลี (ยกเลิกการประกาศข้อมูล สำนักสุขภาพจังหวัดบาหลี) ทุกวัน การเคลื่อนไหวของคน infers ประชากรที่ความหนาแน่นในพื้นที่ท่องเที่ยวเข้มข้นจะสูงกว่าข้อมูลอย่างเป็นทางการ ดังนั้น การวิจัยที่นำเสนอเน้นในกรณีรายงานในบาหลีแทนเหตุการณ์พิเศษที่ใช้จำนวนประชากรเป็นตัวหารเป็นจำนวนเมื่อยุงแบกรับโรคติดเชื้อกลายเป็น หัวข้อของการสนทนา ชาวมากสันนิษฐานว่า นักท่องเที่ยวภายในประเทศและระหว่างเกาะอพยพจากจาการ์ตา DKI และจังหวัดชวาตะวันออกได้นำโรคในจังหวัดบาหลี อย่างไรก็ตาม ข้อมูลจำนวน เวลา และสถานที่ของการเคลื่อนย้ายประชากร และข้อมูลไวรัสที่ทำให้การวิเคราะห์ phylogenetic พร้อมใช้งาน ดังนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่จะประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง DHF/CHIKF กรณีดาวในจาการ์ตา DKI และชวาตะวันออก อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกรณีรายปีรายงาน DHF ในสามระหว่างปีค.ศ. 2001 และ 2010 เราพบแนวโน้มที่คล้ายกันระหว่างบาหลีและชวาตะวันออกในปี 2009 และ 2010 (Fig. 9) รายเดือนที่รายงานความเหมือนระหว่างชวาตะวันออกและบาหลีจากเดือนสิงหาคม – 2009 พฤศจิกายนสิงหาคม – ธันวาคม 2010 (Fig. 10) เปิดเผยกรณีในปีนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูเหมือนจะมีปัจจัยพื้นที่เฉพาะที่เอื้อต่อการแพร่ระบาดของโรคไข้เลือดออกและ CHIKF รวมทั้งประชากรหนาแน่นในพื้นที่ท่องเที่ยว, การเคลื่อนไหวในชีวิตประจำวันของนักเดินทางและคนงานที่เข้าและออกจากพื้นที่ท่องเที่ยว, การไหลเวียนของแรงงานในพื้นที่ท่องเที่ยวและซ้ำแล้วซ้ำอีกยาวไกล การเดินทางของบาหลีระหว่างที่พักอาศัยในปัจจุบันและในชุมชนเดิมของพวกเขาในเขตอื่น ๆ ภายในจังหวัดในปี 2009 รวมทั้งสิ้น 2,229,945 ต่างประเทศและในประเทศ 3,521,135 ผู้เข้าชม (เทียบเท่าประชากรจังหวัดในปี 2008) เดินทางไปบาหลี [22] มี 2,473,648 2,300,132 ระหว่างประเทศและผู้โดยสารเที่ยวบินภายในประเทศบันทึกที่สนามบิน Ngurah Rai ในเดนปาซาร์เป็น Ketapang Gilimanuk ฮาร์เบอร์ได้รับ 3,161,183 คน [22] ลบผู้เข้าชมจากต่างประเทศและในประเทศจากผู้โดยสารทั้งหมดบันทึกที่สองพอร์ตใบ 2,183,883 แปลกท้องถิ่นอาจจะเป็นในและต่างประเทศที่อาศัยอยู่ในแรงงานข้ามชาติระหว่างเกาะและอื่น ๆ ออสเตรเลียในพระบรมราชูปถัมภ์ (647872) เข้าเยี่ยมชมบาหลีบ่อยที่สุดในปี 2010 ตามมาด้วยญี่ปุ่น (246,465) [29] แม้ว่าจะมีผู้เข้าชมจากประเทศที่ DENV และ CHIKV การติดเชื้อเป็นถิ่น, การประเมินผลกระทบจากการเดินทางต่างประเทศเป็นเรื่องยากเนื่องจากขาดสถิติเกี่ยวกับกรณีที่นำเข้ามาในบาหลีประเทศสัมภาษณ์ส่วนบุคคลดำเนินการในเดือนมิถุนายนและเดือนกันยายนปี 2010 กับสิบคนบาหลีมีพื้นเพมาจากใน Buleleng และหัวเมืองอื่น ๆ เปิดเผยว่าพวกเขาเดินทางบ่อยกับสมาชิกในครอบครัวระหว่างชุมชนเดิมของพวกเขาและที่อยู่อาศัยในปัจจุบันโดยจักรยานยนต์และว่าเหตุผลหลักสำหรับการเดินทางนี้บ่อยคือการปฏิบัติตามข้อผูกพันบริการพิธีกรรมชุมชน [15, 16] แม้ว่าขนาดของกลุ่มตัวอย่างสัมภาษณ์มีขนาดเล็ก, การสนทนาในชีวิตประจำวันกับคนท้องถิ่นในระหว่างการวิจัยยืนยันว่าการเคลื่อนไหวของบาหลีนี้เป็นเรื่องธรรมดานอกจากนี้ในจำนวนที่มีนัยสำคัญของผู้หางานย้ายเข้าไปอยู่ในพื้นที่ท่องเที่ยวเข้มข้นจากส่วนอื่น ๆ ของจังหวัด (ภายในเกาะ อพยพ) และจากจังหวัดอื่น ๆ (ผู้อพยพระหว่างเกาะ) พวกเขาเห็นได้ชัดว่ายังคงอยู่มิได้บันทึกไว้ในสถิติอย่างเป็นทางการ มันไม่ยากที่จะหาแรงงานจากจังหวัดพิเศษของจาการ์ตา (DKI จาการ์ตา) และชวาตะวันออกจังหวัดในโรงแรมร้านอาหารและสถานประกอบการอื่น ๆ ในเดนปาซาร์, เมืองหลวงของจังหวัดและอำเภอ Badung สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบาหลีพบว่ามากที่สุดเท่าที่ 300,000 อพยพระหว่างเกาะปีที่ประสบความสำเร็จในบาหลีและว่าประมาณ 200,000 คนย้ายเข้าและออกจาก Denpasar ทุกวัน (ข้อมูลไม่ได้, บาหลีสำนักงานสาธารณสุขจังหวัด) การเคลื่อนไหวของคนนี้อ้างว่าความหนาแน่นของประชากรในพื้นที่ท่องเที่ยวที่เข้มข้นจะสูงกว่าการบันทึกอย่างเป็นทางการ ดังนั้นงานวิจัยนี้มุ่งเน้นไปที่จำนวนคดีที่มีการรายงานในบาหลีแทนของอัตราเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ใช้จำนวนประชากรเป็นตัวหารเมื่อโรคติดเชื้อที่มียุงเป็นพาหะกลายเป็นหัวข้อของการสนทนา, ประชาชนในท้องถิ่นหลายคนสันนิษฐานว่านักท่องเที่ยวในประเทศและการย้ายถิ่นระหว่างเกาะ จาก DKI จาการ์ตาและชวาตะวันออกจังหวัดได้นำโรคเข้ามาในจังหวัดบาหลี อย่างไรก็ตามข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนเวลาและสถานที่การเคลื่อนไหวของประชากรรวมทั้งข้อมูลไวรัสที่ช่วยให้การวิเคราะห์สายวิวัฒนาการ, ใช้งานไม่ได้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะประเมินความสัมพันธ์ระหว่างกรณี DHF / CHIKF ในบาหลีและผู้ที่อยู่ใน DKI จาการ์ตาและชวาตะวันออก อย่างไรก็ตามเมื่อเปรียบเทียบกับรายงานประจำปีกรณีโรคไข้เลือดออกในพื้นที่สามระหว่างปี 2001 และปี 2010 เราพบว่ามีแนวโน้มที่คล้ายกันระหว่างตะวันออกชวาและบาหลีในปี 2009 และ 2010 (รูปที่. 9) รายงานรายเดือนในกรณีที่ปีนี้เผยให้เห็นความคล้ายคลึงกันระหว่างตะวันออกของเกาะชวาและบาหลีตั้งแต่เดือนสิงหาคมถึงเดือนพฤศจิกายน 2009 ถึงเดือนสิงหาคมธันวาคม 2010 (รูปที่. 10)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีปรากฏเป็น พื้นที่เฉพาะ ปัจจัยที่มีผลต่อการกระจายของโรคและ chikf รวมทั้งประชากรหนาแน่นในพื้นที่ท่องเที่ยว การเคลื่อนไหวรายวันของนักท่องเที่ยวและแรงงานในและออกของการท่องเที่ยวในพื้นที่ , แรงงานไหลเข้าพื้นที่ท่องเที่ยว และซ้ำเดินทางทางไกลของบาหลีระหว่างที่อยู่อาศัยในปัจจุบันและชุมชนเดิมของพวกเขาในเขตอื่น ๆ ภายในจังหวัด

ใน 2009รวม 2229945 ต่างประเทศและในประเทศ 3521135 เข้าชม ( เทียบเท่ากับประชากรจังหวัดในปี 2551 ) เดินทางไปบาหลี [ 22 ] มี 2473648 ระหว่างประเทศและเที่ยวบินในประเทศ 2300132 ผู้โดยสารที่สนามบินงูราไรบันทึกไว้ใน Denpasar . ท่าเรือเคตาปังกิลิมานุได้รับ 3161183 คน [ 22 ]ลบผู้เข้าชมจากต่างประเทศและในประเทศ จากจำนวนผู้โดยสารที่บันทึกสองพอร์ต ใบ 2183883 มีผู้อยู่อาศัยอาจท้องถิ่นและต่างประเทศ อินเตอร์ แรงงานข้ามชาติ และเกาะอื่น ๆ สัญชาติออสเตรเลีย ( 647872 ) เยือนบาหลีบ่อยที่สุดใน 2010 , ตามด้วยญี่ปุ่น ( 246465 ) [ 29 ] มีผู้เข้าชมจากประเทศที่ denv และเชื้อจะระบาด chikv ,การประมาณค่าผลกระทบของนักท่องเที่ยวต่างประเทศเป็นเรื่องยากเนื่องจากไม่มีสถิติเกี่ยวกับนำเข้ารายจังหวัด บาหลี

ส่วนตัวสัมภาษณ์ดำเนินการในเดือนมิถุนายนและกันยายน 2553 10 บาหลีคนงานมาจากบูเลเล็ง และเขตอื่น ๆพบว่าพวกเขาเดินทางบ่อยกับสมาชิกในครอบครัวระหว่างต้นฉบับและชุมชนที่อยู่อาศัยในปัจจุบัน โดยจักรยานมอเตอร์และที่เป็นเหตุผลหลักสำหรับการเดินทางบ่อย ๆนี้คือการตอบสนองบริการชุมชนพิธีกรรม [ 15 : 16 ]แม้ว่าขนาดตัวอย่างสัมภาษณ์เล็ก พูดคุยกันทุกวัน กับคนในท้องถิ่นในการยืนยันว่าการเคลื่อนไหวของบาหลีทั่วไป .

นอกจากนี้ จำนวนที่มีนัยสำคัญของคนหางานย้ายเข้าไปท่องเที่ยวพื้นที่เข้มข้นจากส่วนอื่น ๆของจังหวัด ( ผู้อพยพเกาะภายใน ) และจากจังหวัดอื่น ๆ ( ระหว่างผู้อพยพบนเกาะ )พวกเขาเห็นได้ชัดว่ายังคงเป็นองค์ประกอบสำคัญที่กำหนดในสถิติอย่างเป็นทางการ มันไม่ยากที่จะหาแรงงานจากจังหวัดพิเศษจาการ์ตา ( จาการ์ตา ) และชวาตะวันออกจังหวัดในโรงแรม , ร้านอาหารและสถานประกอบการอื่น ๆ ใน เดนปาซาร์ เมืองหลวง และบาดุงอำเภอ บาหลี สำนักงานสาธารณสุขพบว่า เท่าที่ 300 ,000 ระหว่างเกาะแรงงานข้ามชาติปีมาถึงในบาหลี และที่เกี่ยวกับ 200000 คนย้ายเข้าและออกของเดนปาซาร์ทุกวัน ( สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบาหลีข้อมูล เผยแพร่ ) นี้การเคลื่อนไหวของคนอนุมานว่า ประชากรหนาแน่นในการท่องเที่ยวพื้นที่เข้มข้นจะสูงกว่าการบันทึกอย่างเป็นทางการ ดังนั้นการวิจัยในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่จำนวนของการรายงานกรณีในบาหลีแทนอัตราเหตุการณ์นั้นใช้จำนวนประชากรเป็นหน่วยเงิน

เมื่อยุงพาหะโรคที่ติดเชื้อกลายเป็นหัวข้อของการสนทนา ชาวบ้านหลายคนสันนิษฐานว่า นักท่องเที่ยวภายในประเทศและระหว่างเกาะและผู้อพยพจากจาการ์ตาจังหวัดชวาตะวันออกนำโรคในจังหวัด บาหลี อย่างไรก็ตามข้อมูล จํานวน เวลา และสถานที่ การเคลื่อนไหวของประชากร รวมทั้งไวรัสข้อมูลที่ให้วิเคราะห์ ซึ่งไม่สามารถติดต่อได้ ดังนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่จะประเมินความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยโรคไข้เลือดออก / chikf ในบาหลี และผู้ที่อยู่ในจาการ์ตาและชวาตะวันออก อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบรายปีรายงานโรคไข้เลือดออกราย ใน 3 พื้นที่ ระหว่างปี 2001 และ 2010เราพบแนวโน้มที่คล้ายกันระหว่างตะวันออกชวา และบาหลี ในปี 2009 และ 2010 ( ภาพที่ 9 ) รายเดือนรายงานคดีในปีนี้พบความคล้ายคลึงกันระหว่างตะวันออกชวา และบาหลี จากเดือนสิงหาคม - พฤศจิกายน 2552 ถึงเดือนสิงหาคม–ธันวาคม 2553 ( ภาพที่ 10 )