The causes of deforestation, comple

The causes of deforestation, complex and inherently economic and political, range from poverty in rural areas to economic development and consumerism in Bangkok (Rigg 1995:6).

They include commercial logging (illegal since 1989), gathering fuel wood and making charcoal by rural poor, and swidden agriculture in highland areas (although the blame placed on swidden agriculturalists often ignores the recent decrease in available land that would allow sustainable fallow periods and the upland migration of increasing numbers of lowland peoples).

Rural people, encouraged to clear more forests to join in the market economy, have increased cash-crop production, but at the cost of clearing natural forests.

National security, especially during the pre-1980 era of Communist insurgency based in remote forest areas, contributed to deforestation by building roads to make the forests more accessible and diminish the areas in which the Communists could hide.

Farmers in search of land quickly moved into the secured forests.

The process of state formation linked the national peripheries with the center in Bangkok over the past century, similarly creating greater access to previously isolated areas (Hirsch 1993:29).

Cultural views also promoted deforestation as the forests (paa and theuan) were traditionally seen as wild or untamed (Stott 1991) and available to the general population as common land to be brought into civilization and productivity.

These factors contributed to deforestation and the integration of the rural population into mainstream political discourse (Hirsch 1993: 14).

Both the environmental degradation and the limits placed upon rural peoples through public policy (in particular, the efforts by the government to remove farmers from national forest reserve lands in favor of either conservation or economic development of productive forests) affect the quality of life of the rural population.

These issues have provoked some monks into socially conscious action in the name of religious practice and responsibility.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาเหตุของการทำลายป่า ซับซ้อน และมีความทางเศรษฐกิจ และการ เมือง ช่วงจากความยากจนในชนบทการพัฒนาเศรษฐกิจบริโภคนิยมในกรุงเทพมหานคร (Rigg 1995:6)พวกเขารวมพาณิชย์บันทึก (ที่ไม่ถูกต้องตั้งแต่พ.ศ. 2532), การรวบรวมไม้เชื้อเพลิง และการทำถ่านจากคนจน swidden เกษตรในพื้นที่ราบสูง (แม้ว่าตำหนิไว้บน swidden agriculturalists มักละเว้นลดลงล่าสุดมีที่ดินที่จะอนุญาตให้ยั่งยืน fallow รอบระยะเวลาและการย้ายค่อยเพิ่มจำนวนคนราบ)คนชนบท สนับสนุนให้ป่าชัดเจนเพิ่มเติมเพื่อเข้าร่วมในระบบเศรษฐกิจการตลาด ได้เพิ่มการผลิตพืช- แต่ ค่าล้างป่าธรรมชาติความ โดยเฉพาะในช่วงยุค 1980 ก่อนแดนคอมมิวนิสต์ที่อยู่ในพื้นที่ป่าระยะไกล ส่วนการตัดไม้ทำลายป่า โดยการสร้างถนนทำให้ป่าเข้าถึงได้ และลดพื้นที่ที่คอมมิวนิสต์สามารถซ่อนเกษตรกรค้นหาที่ดินย้ายไปยังป่ามีความปลอดภัยรวดเร็วกระบวนการก่อตัวของรัฐเชื่อมโยง peripheries ชาติกับศูนย์ในกรุงเทพกว่าศตวรรษผ่านมา สร้างมากถึงก่อนหน้านี้แยกพื้นที่ (เฮิร์ช 1993:29) ทำนองเดียวกันมุมมองวัฒนธรรมนอกจากนี้ยังส่งเสริมการทำลายป่าเป็นป่า (paa และ theuan) ซึ่งได้เห็นเป็นป่า หรือบอร์เนียว (Stott 1991) และมีประชากรทั่วไปเป็นแผ่นดินทั่วไปให้สามารถนำเข้าอารยธรรมและผลผลิตปัจจัยเหล่านี้ส่วนการตัดไม้ทำลายป่าและการรวมของประชากรชนบทเป็นวาทกรรมทางการเมืองหลัก (เฮิร์ช 1993:14)สร้างสิ่งแวดล้อมและวาระเมื่อคนชนบทผ่านนโยบายสาธารณะ (ในเฉพาะ ความพยายาม โดยรัฐบาลเพื่อออกเกษตรกรที่ดินสงวนแห่งชาติป่าสามารถอนุรักษ์หรือพัฒนาทางเศรษฐกิจของป่าผลิต) มีผลต่อคุณภาพชีวิตของประชากรชนบทปัญหาเหล่านี้ได้ท่านบางพระสงฆ์ไปสู่การปฏิบัติที่สังคมตระหนักในความรับผิดชอบและการฝึกอบรมทางศาสนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาเหตุของการทำลายป่าซับซ้อนและโดยเนื้อแท้ทางเศรษฐกิจและการเมืองช่วงจากความยากจนในชนบทเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจและการคุ้มครองผู้บริโภคในกรุงเทพมหานคร (Rigg 1995: 6). พวกเขารวมถึงการเข้าสู่ระบบในเชิงพาณิชย์ (ที่ผิดกฎหมายตั้งแต่ปี 1989) รวบรวมไม้น้ำมันเชื้อเพลิงและการทำถ่านจากชนบท ยากจนและการเกษตร swidden ในพื้นที่สูง (แม้ว่าโทษที่วางอยู่บน swidden เกษตรกรมักจะไม่สนใจลดลงล่าสุดในที่ดินที่มีที่จะช่วยให้ระยะเวลาการเพาะปลูกอย่างยั่งยืนและการย้ายถิ่นที่สูงของตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของประชาชนลุ่ม). คนชนบทได้รับการสนับสนุนเพื่อล้างป่ามากขึ้น ที่จะเข้าร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาดได้เพิ่มกำลังการผลิตเงินสดพืช แต่ค่าใช้จ่ายของการล้างป่าธรรมชาติ. การรักษาความปลอดภัยแห่งชาติโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงก่อนยุค 1980 จากการจลาจลคอมมิวนิสต์อยู่ในพื้นที่ป่าระยะไกลส่วนร่วมในการตัดไม้ทำลายป่าโดยการสร้างถนนที่จะทำให้ ป่าเข้าถึงได้มากขึ้นและลดลงในพื้นที่ที่คอมมิวนิสต์สามารถซ่อน. เกษตรกรในการค้นหาของแผ่นดินย้ายอย่างรวดเร็วในป่าที่มีความปลอดภัย. กระบวนการของการสร้างรัฐชาติร่ำรวยที่เชื่อมโยงกับศูนย์ในกรุงเทพฯในช่วงศตวรรษที่ผ่านมาในทำนองเดียวกันการสร้างการเข้าถึงมากขึ้น ไปยังพื้นที่ที่แยกได้ก่อนหน้านี้ (เฮิร์ช 1993: 29). มุมมองทางวัฒนธรรมที่ยังให้ความสำคัญตัดไม้ทำลายป่าเป็นป่า (Paa และ theuan) ​​ได้เห็นประเพณีที่ป่าหรือเปลี่ยว (ตอทท์ 1991) และสามารถใช้ได้กับประชาชนทั่วไปเป็นดินแดนเรื่องธรรมดาที่จะถูกนำเข้าสู่อารยธรรมและ . การผลิตปัจจัยเหล่านี้มีส่วนทำให้การตัดไม้ทำลายป่าและบูรณาการของประชากรในชนบทเป็นวาทกรรมทางการเมืองกระแสหลัก (เฮิร์ช 1993: 14). ทั้งความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและข้อ จำกัด อยู่กับคนชนบทผ่านนโยบายสาธารณะ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งความพยายามของรัฐบาลที่จะลบ เกษตรกรจากดินแดนป่าสงวนแห่งชาติในความโปรดปรานของการอนุรักษ์หรือการพัฒนาทางเศรษฐกิจของป่าไม้การผลิต) ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของประชากรในชนบท. ปัญหาเหล่านี้มีเคืองพระบางไปสู่การปฏิบัติที่ใส่ใจสังคมในนามของการปฏิบัติทางศาสนาและความรับผิดชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาเหตุของการตัดไม้ทำลายป่า ซับซ้อน และโดยเนื้อแท้ทางเศรษฐกิจและการเมืองช่วงจากความยากจนในชนบทเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจ และการคุ้มครองผู้บริโภค ในเขตกรุงเทพมหานคร ( ริก 1995:6 )

ซึ่งรวมถึงการบันทึกในเชิงพาณิชย์ ( ผิดกฎหมายตั้งแต่ปี 1989 ) , การทำถ่านจากไม้เชื้อเพลิงและยากจนในชนบทข่าวสาร และการเกษตรในพื้นที่สูง ( แม้ว่าโทษอยู่ในข่าวสารเกษตรกรมักจะมองข้ามการลดลงล่าสุดในของที่ดินที่จะอนุญาตให้ระยะเวลา fallow ยั่งยืนที่ดอนที่ลุ่มการย้ายถิ่นของตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของประชาชน )

คนในชนบทให้ชัดเจนป่ามากขึ้นที่จะเข้าร่วมในระบบเศรษฐกิจตลาดได้เพิ่มการผลิตพืชสดแต่ที่ค่าใช้จ่ายของการล้างป่าธรรมชาติ

ความมั่นคงของชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงก่อนปี 1980 ยุคของกบฎคอมมิวนิสต์อยู่ในพื้นที่ป่าระยะไกล , สนับสนุนการตัดไม้ทำลายป่า โดยถนนอาคาร เพื่อให้ป่าได้ง่ายขึ้นและลดพื้นที่ที่คอมมิวนิสต์อาจซ่อนอยู่

เกษตรกรในการค้นหาของที่ดินได้อย่างรวดเร็วย้ายลงในลานป่า

กระบวนการของการก่อตัวของรัฐเชื่อมโยง peripheries แห่งชาติกับศูนย์ในกรุงเทพมากกว่าศตวรรษที่ผ่านมา , เช่นเดียวกับการเข้าถึงมากขึ้นเพื่อแยกพื้นที่ ( เฮิร์ช 1993:29 ก่อนหน้านี้

)มุมมองทางวัฒนธรรมยังส่งเสริมการทำลายป่าเป็นป่า ( ป่า และ theuan ) มีประเพณีที่เห็นเป็นป่าเปลี่ยว ( Stott 1991 ) และใช้ได้กับประชากรทั่วไปทั่วไป ที่ดินที่จะนำอารยธรรมและผลผลิต .

ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลต่อการตัดไม้ทำลายป่าและการรวมของประชากรในชนบทที่สำคัญในวาทกรรมทางการเมือง ( เฮิร์ช 2536 : 14

)ทั้งสิ่งแวดล้อมการย่อยสลายและขอบเขตวางไว้ประชาชนชนบทผ่านนโยบายสาธารณะ ( โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความพยายามของรัฐบาลที่จะเอาความรู้จากป่าสงวนแห่งชาติป่าดินแดนในความโปรดปรานของการอนุรักษ์ หรือพัฒนาเศรษฐกิจของป่ามีประสิทธิภาพ ) ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของประชากรในชนบท

ปัญหาเหล่านี้ได้ทำให้บางพระเข้าไปในจิตสำนึกสังคมการกระทำในนามของการปฏิบัติทางศาสนา และความรับผิดชอบ