The problem of heat conduction in h

The problem of heat conduction in heterogenic materials
is mathematically analogous to the problems of electrical
conductivity, permittivity and magnetic permeability
of such materials. Study of these topics dates back to
early works of Maxwell and Lord Rayleigh [1, 2]. Since
the late 19th century, many models allowing the prediction
of effective thermal conductivity of various types of
composite materials were proposed. In the majority of
older models the interfacial thermal resistance (ITR) between
matrix and filler is not taken into account. However,
later studies show that this type of thermal resistance may
have a relatively large influence on the value of effective
thermal conductivity [3, 4]. First expressions for effective
thermal conductivity of composite materials, which
included the influence of ITR, were derived by Hasselman
and Johnson [5]. in the 1980s by modifying the original
Maxwell model. In this paper, models of effective thermal
conductivity of composite materials most frequently
appearing in the literature are presented and compared,
both including and not including the influence of ITR

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาของการนำความร้อนในวัสดุ heterogenicทางคณิตศาสตร์คล้ายกับปัญหาของการไฟฟ้าการนำไฟฟ้า permittivity และซึมผ่านแม่เหล็กวัสดุดังกล่าว ศึกษาหัวข้อเหล่านี้ย้อนกลับไปงานแรกของแมกซ์เวลล์และพระราคาย่อมเยา [1, 2] ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 หลายรุ่นช่วยให้การคาดการณ์ของการนำความร้อนที่มีประสิทธิภาพหลายประเภทวัสดุที่ถูกนำเสนอ ในส่วนของเก่ารุ่นต้านทานความร้อนแรง (ITR) ระหว่างเมทริกซ์และฟิลเลอร์จะไม่นำมาพิจารณา อย่างไรก็ตามภายหลังศึกษาแสดงให้เห็นว่า การต้านทานความร้อนชนิดนี้อาจมีอิทธิพลค่อนข้างมากในค่าของประสิทธิภาพนำความร้อน [3, 4] นิพจน์แรกสำหรับการมีประสิทธิภาพการนำความร้อนของวัสดุคอมโพสิต ซึ่งรวมอิทธิพลของ ITR ได้มา โดย Hasselmanและจอห์นสัน [5] ในทศวรรษ 1980 โดยการปรับเปลี่ยนเดิมรุ่นแมกซ์เวลล์ ในกระดาษนี้ รูปแบบของความร้อนที่มีประสิทธิภาพการนำไฟฟ้าของวัสดุคอมโพสิตบ่อยที่สุดปรากฏในวรรณคดีมีการนำเสนอ และเปรียบ เทียบทั้งรวม และไม่รวมอิทธิพลของ ITR

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาที่เกิดจากการนำความร้อนในวัสดุ heterogenic
คณิตศาสตร์คล้ายคลึงกับปัญหาของการไฟฟ้า
การนำ permittivity และการซึมผ่านแม่เหล็ก
ของวัสดุดังกล่าว การศึกษาของหัวข้อเหล่านี้วันที่กลับไป
งานแรกของแมกซ์เวลและลอร์ดเรย์ลี [1, 2] ตั้งแต่
ปลายศตวรรษที่ 19 หลายรุ่นที่ช่วยให้การทำนาย
ของการนำความร้อนที่มีประสิทธิภาพของประเภทต่างๆของ
วัสดุคอมโพสิตถูกเสนอ ในส่วนใหญ่ของ
รุ่นเก่าความต้านทานความร้อน interfacial (ITR) ระหว่าง
เมทริกซ์และฟิลเลอร์ไม่ได้นำเข้าบัญชี อย่างไรก็ตาม
การศึกษาต่อมาแสดงให้เห็นว่าประเภทของความต้านทานความร้อนนี้อาจ
มีอิทธิพลค่อนข้างมากเกี่ยวกับคุณค่าของที่มีประสิทธิภาพ
การนำความร้อน [3, 4] การแสดงออกครั้งแรกสำหรับการที่มีประสิทธิภาพใน
การนำความร้อนของวัสดุคอมโพสิตซึ่ง
รวมถึงอิทธิพลของ ITR ที่ได้มาโดย Hasselman
และจอห์นสัน [5] ในช่วงปี 1980 โดยการปรับเปลี่ยนเดิม
รุ่นแมกซ์เวล ในบทความนี้รูปแบบของการระบายความร้อนที่มีประสิทธิภาพ
การนำของวัสดุคอมโพสิตบ่อยที่สุด
ที่ปรากฏในวรรณกรรมจะถูกนำเสนอและเปรียบเทียบ
ทั้งสองรวมและไม่รวมถึงอิทธิพลของ ITR