The law of copyright was first intr

The law of copyright was first introduced around 1518 when King Henry VIII issued the first royal grant of printing privilege. This law gives the owner of the printed work the sole and exclusive right to reproduce, distribute, and perform the copyrighted work (mass media law). Copyright law has come a long way since 1518. Today, American copyright law protects nearly all conceivable intellectual creations. These creations include, but are not limited to: Â books, photographs, poetry, video tapes, compact discs, etc... But, just as necessity is the mother of invention, the more technology advances, the more copyright complications are generated. Of all the new technologies, nothing has challenged copyright law quite like the internet has.

As the internet is evolving, it is becoming increasingly difficult to keep the owners original works from being illicitly duplicated and distributed. This is because the internet hosts a plethora of digital information, most of which can be easily and quickly copied. The copy, every bit as good as the original, can then be just as efficiently distributed over the internet to users who can repeat the process and so on (john laird).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายลิขสิทธิ์ครั้งแรกถูกนำมาใช้ประมาณ 1518 เมื่อกษัตริย์เฮนรี่ VIII ออกเงินช่วยเหลือรอยัลแรกพิมพ์สิทธิ์ กฎหมายนี้ให้เจ้าของงานพิมพ์ด้านขวาเพียงอย่าง เดียวเพื่อทำซ้ำ เผยแพร่ และทำงานลิขสิทธิ์ (กฎหมายสื่อมวลชน) กฎหมายลิขสิทธิ์มีมาให้ตั้งแต่ 1518 วันนี้ กฎหมายลิขสิทธิ์สหรัฐอเมริกาปกป้องสร้างสรรค์ปัญญาหลากหลายเกือบทั้งหมด สร้างสรรค์เหล่านี้รวมถึง แต่ไม่จำกัด: Âหนังสือ รูปถ่าย บทกวี วิดีโอเทป แผ่น ฯลฯ ... แต่ เพียงเป็นสิ่งแม่ของประดิษฐ์ ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีเพิ่มมากขึ้น ภาวะแทรกซ้อนมากลิขสิทธิ์สร้างขึ้น ของทั้งหมดใหม่เทคโนโลยี ไม่ได้ท้าทายกฎหมายลิขสิทธิ์เช่นอินเทอร์เน็ตมีมากขณะที่มีการพัฒนาอินเทอร์เน็ต มันเป็นยากขึ้นเพื่อให้เจ้าของงานต้นฉบับจาก illicitly ซ้ำ และกระจาย ทั้งนี้เนื่องจากอินเทอร์เน็ตเป็นข้อมูลดิจิตอล มากที่สุดซึ่งคุณสามารถได้อย่างง่ายดาย และรวดเร็วคัดลอกให้เลือกมากมาย สำเนา ทุกบิตเป็นดีดั้งเดิม สามารถแล้วเพียงประสิทธิภาพกระจายผ่านอินเทอร์เน็ตกับผู้ใช้ที่สามารถทำซ้ำการกระบวนการและอื่น ๆ (จอห์น laird)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายลิขสิทธิ์เป็นครั้งแรกรอบ 1518 เมื่อกษัตริย์เฮนรี่ที่แปดออกทุนครั้งแรกที่พระราชสิทธิ์การพิมพ์ กฎหมายนี้จะช่วยให้เจ้าของของงานพิมพ์ที่ถูกต้อง แต่เพียงผู้เดียวในการทำซ้ำเผยแพร่และดำเนินการงานที่มีลิขสิทธิ์ (กฎหมายสื่อมวลชน) กฎหมายลิขสิทธิ์มีวิธีมานานตั้งแต่ 1518. วันนี้กฎหมายลิขสิทธิ์ปกป้องชาวอเมริกันเกือบทั้งหมดเท่าที่จะนึกออกสร้างสรรค์ทางปัญญา สร้างสรรค์เหล่านี้รวมถึง แต่ไม่ จำกัด เฉพาะ: หนังสือ, รูปถ่าย, บทกวี, วิดีโอเทปแผ่นซีดี ฯลฯ ... แต่เพียงเป็นความจำเป็นเป็นมารดาของประดิษฐ์ที่ความก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีมากขึ้นภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ลิขสิทธิ์สร้าง ของทุกเทคโนโลยีใหม่อะไรได้ท้าทายกฎหมายลิขสิทธิ์มากเช่นอินเทอร์เน็ตได้. เป็นอินเทอร์เน็ตคือการพัฒนามันจะกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นที่จะให้เจ้าของผลงานเดิมจากการทำซ้ำอย่างผิดกฏหมายและจัดจำหน่าย นี้เป็นเพราะอินเทอร์เน็ตเป็นเจ้าภาพมากมายเหลือเฟือของข้อมูลดิจิตอลซึ่งส่วนใหญ่ได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วคัดลอก คัดลอกทุกบิตดีเท่าเดิมนั้นเป็นเพียงการกระจายได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่านทางอินเทอร์เน็ตกับผู้ใช้งานที่สามารถทำซ้ำขั้นตอนและอื่น ๆ (จอห์นเจ้าของที่ดิน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายลิขสิทธิ์เป็นครั้งแรกรอบ 1518 เมื่อกษัตริย์เฮนรี่ viii ออกให้ราชวงศ์แรกของสิทธิ์การพิมพ์ กฎหมายนี้จะช่วยให้เจ้าของบ้านที่พิมพ์งานอย่างเดียว และสิทธิที่จะทำสำเนา แจกจ่าย และการดําเนินงานที่มีลิขสิทธิ์ ( มวลกฎหมายสื่อ ) กฎหมายลิขสิทธิ์ที่มีมานานวิธีตั้งแต่ 1518 . วันนี้กฎหมายลิขสิทธิ์สหรัฐอเมริกาปกป้องเป็นไปได้เกือบทั้งหมดทางปัญญาสร้างสรรค์ . การสร้างสรรค์เหล่านี้รวมถึง แต่ไม่ จำกัด : Âหนังสือ , ภาพถ่าย , บทกวี , วิดีโอเทป แผ่นซีดี ฯลฯ . . . . . . . แต่ก็เหมือนความเป็นแม่ของการประดิษฐ์เทคโนโลยีก้าวหน้ามากขึ้น ภาวะแทรกซ้อนลิขสิทธิ์มากขึ้น มีการสร้าง ทั้งหมดของเทคโนโลยีใหม่ ,ไม่มีอะไรท้าทายกฎหมายลิขสิทธิ์ค่อนข้างชอบอินเทอร์เน็ตได้

เป็นอินเทอร์เน็ตพัฒนามันจะกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นเพื่อให้เจ้าของผลงานเดิมจากการ illicitly คัดลอกและการกระจาย นี้เป็นเพราะอินเทอร์เน็ตโฮสต์มากมายเหลือเฟือของข้อมูลดิจิตอล ซึ่งส่วนใหญ่สามารถได้อย่างง่ายดายและรวดเร็วคัดลอก การคัดลอกทุกบิตดีเหมือนเดิมแล้วสามารถจะกระจายผ่านทางอินเทอร์เน็ตได้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อให้ผู้ใช้ที่สามารถทำซ้ำกระบวนการและอื่น ๆ ( จอห์น




แลด )