The Haʻikū Stairs, a.k.a. Haʻikū Ladder, Pali Ladder, and Stairway to Heaven, is a series of galvanized-steel ship ladders from valley floor to the top of Puu Keahiakahoe. At an altitude of more than 2,800 feet, the top of the Stairs is some 2,200 feet above the main building of the now decommissioned U.S. Coast Guard OMEGA Station and about 2,300 feet above the bottom step. (Haʻikū is a Hawaiian word meaning Kahili flower and has no connection to the Japanese word for a poetry genre.)
The ladders are 18 inches wide and altogether about 4,000 feet long. The average slope is about 30 degrees, despite its reputation of being “nearly straight up.” Of course there are some sections that are quite steep, but others much less so.
Each section of the ladder contains seven steps, and the sections are numbered consecutively to the top. There are other steps apart from the ladders themselves, however, which complicates the counting. Various counts have been made, but the most widely accepted is 3,922—the number on the Friends of Haʻikū Stairs T-shirts.
Beginning in 1942, contractors for the U.S. Navy began construction of the Haʻikū Radio Station, a top secret facility that was to be used to transmit radio signals to the Navy ships that were then operating throughout the Pacific.
“One more item was needed to give the Pacific fleet full striking power: absolute certain means of radio communications with headquarters at Pearl… A giant sending station must be built that would reach not only to the waters of Australia and the Indian Ocean but also to every Allied submarine submerged, especially if she were on the bottom of Tokyo harbor.” (Excerpt from Builders for Battle, Woodbury 1946).
To transmit such a powerful signal, the Navy needed a transmitter of greater capability than was then possible with vacuum tube technology. They therefore decided upon an Alexanderson Alternator, a huge device capable of generating powerful radio-frequency signals, and requiring an antenna of heroic proportions.
In order to obtain the necessary height for the antennae, the Navy stretched them across Haiku valley, a natural amphitheater surrounded by high ridges. To accomplish this, they needed “easy” access to the top of the ridges, so they installed a wooden ladder up the mountain. The ladder was later replaced by a wooden staircase. (Those who had made the climb before the installation of the ladder referred to it as a “sissy climb.”) Once the cable car was in operation, most workers preferred to ride the car to the upper hoist house rather than enduring the tedious climb up the stairs. Some remnant parts of the wooden ladder may still be seen beside the metal steps. The radio station was commissioned in 1943.
The Radio Station at Haʻikū Valley was inactivated in 1958 and began to function as an experimental OMEGA radio-navigation station. The military stretched a new antenna across the valley in 1971, and the Coast Guard moved into the station in 1972.
Millions of people got a good look at the Stairs on April 9,1981, when an episode of “Magnum P.I.” included several exciting scenes featuring action on the Stairs (J. Digger Doyle, guest-starring Hawaii-born Erin Gray). The Stairs continue to attract interest from film and television production companies. Following the telecast, on September 13, a story about the Haʻikū Stairs appeared in the Today Section of the Star-Bulletin & Advertiser. The “Magnum P.I.” episode was re-telecast on October 9, the same year. These events sparked enormous interest in the previously little-known structure.
On October 18, the Honolulu Star-Bulletin published an article “It’s Getting Crowded at the Top.” The article reported that Coast Guard Station had been flooded with requests to climb—as many as 200 people a day on weekends. The Coast Guard quickly limited to 75 the number of climbers allowed on the Stairs at one time.
Vandalism and littering were (and are) problems. Plants were cut, off-limits properties were trespassed upon, and climbers who had no trouble carrying full food and drink containers up the Stairs often would not carry the empties back down. A large pile of litter accumulated at the top.
Gradually the use of the Stairs returned to a more-manageable c. 20,000 climbers per year, according to Coast Guard records. The Stairs were closed for repairs in May, then permanently in June 1987, after an act of major vandalism in which three sections of the ladder, in two different locations, were de-coupled and allowed to fall down the mountainside.
Soon after the initial closing, Frank Stong, Suzanne Hieb, and John Flanigan formed “The Friends of Haʻikū Stairs” in an attempt to organize popular support to encourage the transfer of the Stairs to the City or State and to reopen them to hikers. This effort gained much popular and official support, but was thwarted when the area was closed for construction of the H3 highway.
The Haʻikū Stairs, a.k.a. Haʻikū Ladder, Pali Ladder, and Stairway to Heaven, is a series of galvanized-steel ship ladders from valley floor to the top of Puu Keahiakahoe. At an altitude of more than 2,800 feet, the top of the Stairs is some 2,200 feet above the main building of the now decommissioned U.S. Coast Guard OMEGA Station and about 2,300 feet above the bottom step. (Haʻikū is a Hawaiian word meaning Kahili flower and has no connection to the Japanese word for a poetry genre.)The ladders are 18 inches wide and altogether about 4,000 feet long. The average slope is about 30 degrees, despite its reputation of being “nearly straight up.” Of course there are some sections that are quite steep, but others much less so.Each section of the ladder contains seven steps, and the sections are numbered consecutively to the top. There are other steps apart from the ladders themselves, however, which complicates the counting. Various counts have been made, but the most widely accepted is 3,922—the number on the Friends of Haʻikū Stairs T-shirts.Beginning in 1942, contractors for the U.S. Navy began construction of the Haʻikū Radio Station, a top secret facility that was to be used to transmit radio signals to the Navy ships that were then operating throughout the Pacific.“One more item was needed to give the Pacific fleet full striking power: absolute certain means of radio communications with headquarters at Pearl… A giant sending station must be built that would reach not only to the waters of Australia and the Indian Ocean but also to every Allied submarine submerged, especially if she were on the bottom of Tokyo harbor.” (Excerpt from Builders for Battle, Woodbury 1946).To transmit such a powerful signal, the Navy needed a transmitter of greater capability than was then possible with vacuum tube technology. They therefore decided upon an Alexanderson Alternator, a huge device capable of generating powerful radio-frequency signals, and requiring an antenna of heroic proportions.In order to obtain the necessary height for the antennae, the Navy stretched them across Haiku valley, a natural amphitheater surrounded by high ridges. To accomplish this, they needed “easy” access to the top of the ridges, so they installed a wooden ladder up the mountain. The ladder was later replaced by a wooden staircase. (Those who had made the climb before the installation of the ladder referred to it as a “sissy climb.”) Once the cable car was in operation, most workers preferred to ride the car to the upper hoist house rather than enduring the tedious climb up the stairs. Some remnant parts of the wooden ladder may still be seen beside the metal steps. The radio station was commissioned in 1943.The Radio Station at Haʻikū Valley was inactivated in 1958 and began to function as an experimental OMEGA radio-navigation station. The military stretched a new antenna across the valley in 1971, and the Coast Guard moved into the station in 1972.Millions of people got a good look at the Stairs on April 9,1981, when an episode of “Magnum P.I.” included several exciting scenes featuring action on the Stairs (J. Digger Doyle, guest-starring Hawaii-born Erin Gray). The Stairs continue to attract interest from film and television production companies. Following the telecast, on September 13, a story about the Haʻikū Stairs appeared in the Today Section of the Star-Bulletin & Advertiser. The “Magnum P.I.” episode was re-telecast on October 9, the same year. These events sparked enormous interest in the previously little-known structure. On October 18, the Honolulu Star-Bulletin published an article “It’s Getting Crowded at the Top.” The article reported that Coast Guard Station had been flooded with requests to climb—as many as 200 people a day on weekends. The Coast Guard quickly limited to 75 the number of climbers allowed on the Stairs at one time.Vandalism and littering were (and are) problems. Plants were cut, off-limits properties were trespassed upon, and climbers who had no trouble carrying full food and drink containers up the Stairs often would not carry the empties back down. A large pile of litter accumulated at the top.Gradually the use of the Stairs returned to a more-manageable c. 20,000 climbers per year, according to Coast Guard records. The Stairs were closed for repairs in May, then permanently in June 1987, after an act of major vandalism in which three sections of the ladder, in two different locations, were de-coupled and allowed to fall down the mountainside.
Soon after the initial closing, Frank Stong, Suzanne Hieb, and John Flanigan formed “The Friends of Haʻikū Stairs” in an attempt to organize popular support to encourage the transfer of the Stairs to the City or State and to reopen them to hikers. This effort gained much popular and official support, but was thwarted when the area was closed for construction of the H3 highway.
การแปล กรุณารอสักครู่..
The Haʻikū Stairs, a.k.a. Haʻikū Ladder, Pali Ladder, and Stairway to Heaven, is a series of galvanized-steel ship ladders from valley floor to the top of Puu Keahiakahoe. At an altitude of more than 2,800 feet, the top of the Stairs is some 2,200 feet above the main building of the now decommissioned U.S. Coast Guard OMEGA Station and about 2,300 feet above the bottom step. (Haʻikū is a Hawaiian word meaning Kahili flower and has no connection to the Japanese word for a poetry genre.)
The ladders are 18 inches wide and altogether about 4,000 feet long. The average slope is about 30 degrees, despite its reputation of being “nearly straight up.” Of course there are some sections that are quite steep, but others much less so.
Each section of the ladder contains seven steps, and the sections are numbered consecutively to the top. There are other steps apart from the ladders themselves, however, which complicates the counting. Various counts have been made, but the most widely accepted is 3,922—the number on the Friends of Haʻikū Stairs T-shirts.
Beginning in 1942, contractors for the U.S. Navy began construction of the Haʻikū Radio Station, a top secret facility that was to be used to transmit radio signals to the Navy ships that were then operating throughout the Pacific.
“One more item was needed to give the Pacific fleet full striking power: absolute certain means of radio communications with headquarters at Pearl… A giant sending station must be built that would reach not only to the waters of Australia and the Indian Ocean but also to every Allied submarine submerged, especially if she were on the bottom of Tokyo harbor.” (Excerpt from Builders for Battle, Woodbury 1946).
To transmit such a powerful signal, the Navy needed a transmitter of greater capability than was then possible with vacuum tube technology. They therefore decided upon an Alexanderson Alternator, a huge device capable of generating powerful radio-frequency signals, and requiring an antenna of heroic proportions.
In order to obtain the necessary height for the antennae, the Navy stretched them across Haiku valley, a natural amphitheater surrounded by high ridges. To accomplish this, they needed “easy” access to the top of the ridges, so they installed a wooden ladder up the mountain. The ladder was later replaced by a wooden staircase. (Those who had made the climb before the installation of the ladder referred to it as a “sissy climb.”) Once the cable car was in operation, most workers preferred to ride the car to the upper hoist house rather than enduring the tedious climb up the stairs. Some remnant parts of the wooden ladder may still be seen beside the metal steps. The radio station was commissioned in 1943.
The Radio Station at Haʻikū Valley was inactivated in 1958 and began to function as an experimental OMEGA radio-navigation station. The military stretched a new antenna across the valley in 1971, and the Coast Guard moved into the station in 1972.
Millions of people got a good look at the Stairs on April 9,1981, when an episode of “Magnum P.I.” included several exciting scenes featuring action on the Stairs (J. Digger Doyle, guest-starring Hawaii-born Erin Gray). The Stairs continue to attract interest from film and television production companies. Following the telecast, on September 13, a story about the Haʻikū Stairs appeared in the Today Section of the Star-Bulletin & Advertiser. The “Magnum P.I.” episode was re-telecast on October 9, the same year. These events sparked enormous interest in the previously little-known structure.
On October 18, the Honolulu Star-Bulletin published an article “It’s Getting Crowded at the Top.” The article reported that Coast Guard Station had been flooded with requests to climb—as many as 200 people a day on weekends. The Coast Guard quickly limited to 75 the number of climbers allowed on the Stairs at one time.
Vandalism and littering were (and are) problems. Plants were cut, off-limits properties were trespassed upon, and climbers who had no trouble carrying full food and drink containers up the Stairs often would not carry the empties back down. A large pile of litter accumulated at the top.
Gradually the use of the Stairs returned to a more-manageable c. 20,000 climbers per year, according to Coast Guard records. The Stairs were closed for repairs in May, then permanently in June 1987, after an act of major vandalism in which three sections of the ladder, in two different locations, were de-coupled and allowed to fall down the mountainside.
Soon after the initial closing, Frank Stong, Suzanne Hieb, and John Flanigan formed “The Friends of Haʻikū Stairs” in an attempt to organize popular support to encourage the transfer of the Stairs to the City or State and to reopen them to hikers. This effort gained much popular and official support, but was thwarted when the area was closed for construction of the H3 highway.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ฮาʻอิคยู . . ฮาʻอิคยูบันได บันได บันได บาลี และบันไดสวรรค์ เป็นชุดของบันไดเรือเหล็กชุบสังกะสีจากหุบเขาพื้นด้านบนของปู่ keahiakahoe . ที่ระดับความสูงกว่า 2 , 800 ฟุต ด้านบนของบันไดคือ 2 , 200 ฟุตเหนืออาคารหลักของตอนนี้ปลดประจำการสหรัฐอเมริกายามรักษาการณ์ชายฝั่งสถานีประมาณ 2 , 300 ฟุต โอเมก้า และตอนล่าง( ฮาʻอิคยูเป็นคำความหมาย kahili ฮาวายดอกไม้และไม่เกี่ยวข้องกับคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับบทกวีประเภท )
บันไดกว้าง 18 นิ้วทั้งหมดประมาณ 4 , 000 ฟุต ความลาดชันเฉลี่ยประมาณ 30 องศา แม้ชื่อเสียงของการเป็น " เกือบตรง แน่นอนมีบางส่วนที่ค่อนข้างชัน แต่คนอื่นน้อยมากดังนั้น .
แต่ละส่วนของบันไดมีเจ็ดขั้นตอน และส่วนที่เป็นหมายเลขติดต่อกันไปด้านบน มีขั้นตอนอื่น ๆนอกเหนือจากบันไดเอง อย่างไรก็ตาม ซึ่งมีความซับซ้อนนับ ต่าง ๆ นับได้ แต่ยอมรับกันมากที่สุด คือ 3922 หมายเลขบนเพื่อนฮาʻอิคยู
บันไดเสื้อยืด เริ่มต้นในปี 1942 , ผู้รับเหมาสำหรับสหรัฐอเมริกากองทัพเรือได้เริ่มการก่อสร้างของฮาʻอิคยูสถานีวิทยุ ความลับสุดยอด สถานที่ที่ถูกใช้ในการส่งสัญญาณวิทยุเพื่อให้เรือลำนั้นแล้วปฏิบัติทั่วแปซิฟิก .
" อีกหนึ่งรายการที่จำเป็นเพื่อให้กองเรือแปซิฟิกโดดเด่นเต็มอำนาจแน่นอนบางวิธีการของการสื่อสารทางวิทยุกับสำนักงานใหญ่ที่มุก . . . . . . . ยักษ์ส่งสถานี ต้องถูกสร้างขึ้นที่จะเข้าถึงไม่เพียง แต่น่านน้ำของออสเตรเลีย และมหาสมุทรอินเดีย แต่ยังทุกพันธมิตรเรือดำน้ำจมอยู่ใต้น้ำ โดยเฉพาะถ้าเขาอยู่ด้านล่างของโตเกียว ท่าเรือ " ( สกัดจากผู้สร้างเพื่อต่อสู้
วูดเบอรี 2489 ) ส่งเป็นสัญญาณที่มีประสิทธิภาพกองทัพเรือต้องการส่งของมากกว่าความสามารถมากกว่าก็เป็นไปได้ด้วยเทคโนโลยีหลอดสูญญากาศ พวกเขาจึงตัดสินใจเมื่อแอเลิกแซนเดอร์สันกําเนิดไฟฟ้ากระแสสลับ ขนาดใหญ่ อุปกรณ์ที่สามารถสร้างสัญญาณความถี่วิทยุที่มีประสิทธิภาพและมีเสาอากาศของสัดส่วนกล้าหาญ .
เพื่อให้ได้ความสูงที่จำเป็นสำหรับเสาอากาศ กองทัพเรือยืดข้ามไฮกุหุบเขาธรรมชาติอัฒจันทร์ล้อมรอบด้วยสันเขาสูง เพื่อให้บรรลุนี้พวกเขาต้องการ " ง่าย " การเข้าถึงด้านบนของสันเขา จึงติดตั้งไม้บันไดขึ้นภูเขา บันไดถูกแทนที่ในภายหลังด้วยบันไดไม้ ( ผู้ที่ได้ปีนขึ้นไปก่อนการติดตั้งบันได เรียกมันว่า " กระเทยปีน " ) เมื่อรถเคเบิ้ลในการดําเนินการคนส่วนใหญ่เลือกที่จะขี่รถเข้าบ้าน รอกด้านบนมากกว่า อดทนนะ ปีนบันไดขึ้นไป มีเศษชิ้นส่วนของบันไดไม้อาจจะเห็นด้านข้างของโลหะขั้นตอน สถานีวิทยุที่ได้รับมอบหมายใน 1943 .
สถานีวิทยุที่ฮาʻอิคยูหุบเขาถูก inactivated ในปี 1958 และเริ่มการทำงานเป็นตัวทดลองนำร่องโอเมก้าวิทยุสถานีทหารขึงสายอากาศใหม่ข้ามหุบเขาในปี 1971 และหน่วยยามฝั่งไปสถานีในปี 1972
หลายล้านคนได้เห็นที่บันไดเมื่อวันที่ 91981 เมื่อตอนที่ " Magnum PI " รวมหลายฉากที่มีการกระทำที่น่าตื่นเต้นบนบันได ( J . ขุด ดอยล์ แขกแสดงฮาวาย เกิด Erin สีเทา )บันไดยังคงดึงดูดความสนใจจากภาพยนตร์และโทรทัศน์บริษัท ต่อไปนี้ออกอากาศทางโทรทัศน์ ในวันที่ 13 กันยายน เรื่องราวเกี่ยวกับ ฮาʻอิคยูบันไดปรากฏในวันนี้ส่วนของดาว&ประกาศโฆษณา " Magnum PI " ตอนที่กำลังจะแพร่ภาพในวันที่ 9 ตุลาคม ปีเดียวกัน เหตุการณ์เหล่านี้ได้จุดประกายความสนใจอย่างมากในโครงสร้างที่รู้จักกัน
ก่อนหน้านี้เมื่อวันที่ 18 ตุลาคม , โฮโนลูลูดาราวารสารตีพิมพ์บทความ " มันชักจะแออัดที่ด้านบน . " บทความ รายงานว่า หน่วยยามฝั่งสถานีที่ได้รับน้ำท่วมด้วยการร้องขอที่จะปีนเป็นจำนวนมากถึง 200 คน วัน ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ยามชายฝั่งอย่างรวดเร็ว จำกัด 75 จำนวนเลื้อยอนุญาตบนบันไดในครั้งเดียว .
ป่าเถื่อนและทิ้งขยะถูก ( และถูก ) ปัญหา ต้นไม้ถูกตัดปิดคุณสมบัติ จำกัด ถูกบุกรุกเมื่อ และไม้เลื้อยที่มีปัญหาไม่ถือเต็มรูปแบบอาหารและเครื่องดื่มบรรจุขึ้นบันไดบ่อยๆจะไม่แบกรถเปล่ากลับลงมา ที่กองขยะสะสมที่ด้านบน .
ค่อยๆใช้บันไดกลับไปง่าย C 20000 เลื้อยต่อปี ตามประวัติของยามชายฝั่ง บันไดที่ถูกปิดเพื่อซ่อมแซมในเดือนพฤษภาคมแล้วอย่างถาวรในมิถุนายน 1987 หลังจากการกระทำที่ป่าเถื่อนที่สำคัญสามส่วนของบันได สองสถานที่ที่แตกต่างกัน , de คู่และอนุญาตให้ตกไหล่เขา
หลังจากปิดเริ่มต้น , แฟรงค์ hieb stong , ซูซาน ,และจอห์นแฟลนนิเกินก่อตั้ง " เพื่อนฮาʻอิคยูบันได " ในความพยายามที่จะสนับสนุนองค์กรที่นิยมให้โอนของบันไดสู่เมืองหรือรัฐและเปิดให้นักเดินทางไกล . ความพยายามนี้ได้รับความนิยมมาก และได้รับการสนับสนุนอย่างเป็นทางการ แต่ถูกขัดขวาง เมื่อพื้นที่ถูกปิดสำหรับการก่อสร้างของ H3 ทางหลวง
การแปล กรุณารอสักครู่..