One day I Dodge in the library. Out

One day I Dodge in the library. Outside the school building
And the feature of library in a Copenhagen prison, Thaiใ Now it is time for 5 consecutive rain a long time. I'm stuck in the waiting room, the rain stops. I do not have an umbrella. And at home when we are all working people.
I was reading at the library desk . And then it sat in my library. because the teachers are caught the rain the same . After about half an hour later, I felt the rain began to dwindle. I went to the open window . Then went back to sit at the table. And I heard a loud voice pung! . It was the sound of a large wooden door. The library entrance.
When I went to see that the door is closed. The teacher was not present. I went to open the door. Then went back to reading the table . And I felt that there was something shiny in front. I took a look to the face. I have seen people standing in the library. I went, but did not find anyone. I felt someone standing behind me and turned his back. I see a teacher standing. With the voice asked. She's standing right here. I was shocked. I told the story to my audience. The teacher told me that. I used to have a child, he liked to sneak friends in the library. Then I fell asleep in a corner like this often. That day has come and the child is asleep, he is unconscious.Doctors say the child had died

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่งฉันหลบในห้องสมุด นอก
อาคารเรียนและคุณลักษณะของห้องสมุดในคุกโคเปนเฮเกน, ไทยใตอนนี้มันเป็นเวลาสำหรับฝนตกติดต่อกัน 5 เป็นเวลานาน ฉันติดอยู่ในห้องนั่งรอฝนหยุด ฉันไม่ได้ร่ม และที่บ้านเมื่อเราทุกคนที่ทำงาน.
ผมอ่านที่โต๊ะห้องสมุด แล้วก็นั่งอยู่ในห้องสมุดของฉันเพราะครูจะถูกจับฝนเดียวกัน หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมาผมรู้สึกว่าฝนจะเริ่มลดน้อยลง ผมไปเปิดหน้าต่าง จากนั้นก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ และฉันได้ยินเสียงผึ้งดัง! . มันเป็นเสียงของประตูไม้ขนาดใหญ่ ประตูทางเข้าห้องสมุด.
เมื่อผมไปเห็นว่าประตูถูกปิด ครูไม่ได้อยู่ ผมไปเปิดประตูจากนั้นก็เดินกลับไปที่ตารางการอ่าน และฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างที่เป็นประกายเงางามอยู่ตรงหน้า ผมจึงมองไปที่ใบหน้า ฉันได้เห็นคนยืนอยู่ในห้องสมุด ผมไป แต่ไม่พบใคร ผมก็รู้สึกว่ามีใครบางคนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมและหันกลับมาของเขา ฉันเห็นยืนครู ด้วยเสียงถาม เธอยืนอยู่ที่นี่ ผมตกใจ ผมเล่าเรื่องให้กับผู้ชมของฉัน ครูบอกว่าผมเคยมีเด็กเขาชอบที่จะแอบเพื่อน ๆ ในห้องสมุด แล้วฉันผล็อยหลับไปในมุมเช่นนี้มักจะ ในวันนั้นได้มาและเด็กคือนอนหลับเขาเป็น unconscious.doctors บอกเด็กเสียชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งฉันหลบในไลบรารี ภายนอกอาคารโรงเรียน
และคุณลักษณะของห้องสมุดในเรือนจำโคเปนเฮเกน Thaiใ ขณะนี้เป็นเวลาติดต่อกัน 5 ฝนนานครั้ง ฉันกำลังติดในห้อง หยุดฝน ฉันไม่มีร่ม และ เมื่อเราได้ทั้งหมดทำงานคนที่บ้าน
ฉันได้อ่านที่โต๊ะห้องสมุด แล้ว ก็นั่งอยู่ในไลบรารีของฉัน เนื่องจากครูติดฝนเหมือนกัน หลังประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันรู้สึกฝนเริ่มโอกาส ผมไปเปิดหน้าต่าง แล้ว ก็กลับไปนั่งที่ตาราง และผมได้ยินเป็นเสียงผึ้ง เสียงประตูไม้ได้ เข้าห้องสมุด
เมื่อผมไปดูที่ประตูปิด ครูไม่อยู่ ผมไปเปิดประตู แล้ว ก็กลับไปอ่านตาราง และผมรู้สึกว่า มีบางสิ่งบางอย่างเงาหน้า เอาแบบไปหน้า ฉันได้เห็นคนที่ยืนอยู่ในไลบรารี ฉันไป แต่ไม่พบใคร ผมรู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ข้างหลัง และเปิดหลังของเขา เห็นครูยืนอยู่ มีเสียงถาม เธอจะยืนอยู่ได้ที่นี่ ผมตกใจแทบสิ้นสติ บอกเรื่องราวให้ผู้ชมของฉัน ครูบอกว่า เคยมีลูก เขาชอบแอบเพื่อนในไลบรารี แล้ว ฉันล้มหลับในมุมนี้บ่อย ที่มาวัน และเด็กอยู่ในโหมดสลี เขาได้สติแพทย์บอกว่า เด็กเสียชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งผมหลบในไลบรารีนี้ได้ ทางด้านนอกของอาคารโรงเรียน
และโดดเด่นไปด้วยที่ของไลบรารีในคุกโคเปนเฮเกนที่ thaiใ ตอนนี้มันเป็นช่วงเวลาสำหรับ 5 ฝนตกติดต่อกันมาเป็นเวลานาน ผมติดอยู่ในห้องรอที่จะหยุดฝนได้ ฉันไม่มีร่ม ที่บ้านและเมื่อเรามีการทำงานคน.
ผมก็อ่านหนังสืออยู่ที่เคาน์เตอร์ไลบรารีได้ และแล้วก็นั่งอยู่ในไลบรารีของฉันเนื่องจากครูที่ถูกจับฝนตกที่เดียวกัน หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นผมรู้สึกว่าฝนที่เริ่มหด ผมไปที่หน้าต่างเปิดให้บริการได้ จากนั้นจึงกลับไปนั่งที่โต๊ะ และผมได้ยินเสียงเขาพังเหยเสียงดัง .... มันเป็นเสียงที่ประตูไม้ขนาดใหญ่ ไลบรารีเข้าชม.
เมื่อผมไปดูที่ประตูปิดอยู่หรือไม่ ครูที่ไม่ได้อยู่ ผมก็ไปเปิดประตูจากนั้นจึงกลับไปอ่านหนังสือที่โต๊ะ และผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างเป็นประกายเงางามอยู่ทางด้านหน้า ผมมองไปที่หน้าที่ ฉันได้เห็นคนยืนอยู่ในไลบรารีได้ ผมก็ไปแต่ไม่พบใครก็ตาม ผมรู้สึกว่ามีใครบางคนยืนอยู่ข้างหลังผมและหันหลังกลับของเขา ฉันเห็นครูที่ยืนอยู่ พร้อมด้วยระบบเสียงที่ถาม. เธอตั้งอยู่ที่นี่ ผมตกใจ ผมเล่าให้ผู้ฟังของฉัน ครูที่บอกผมว่าผมใช้ในการมีลูกที่เขาชอบที่จะนำเสนอเพื่อนๆในไลบรารี จากนั้นผมก็หลับไปในมุมที่เหมือนกับที่พักแห่งนี้บ่อยครั้ง วันที่ได้เข้ามาและเด็กจะผล็อยหลับแล้วเขาอยู่ในระดับจิตไร้สำนึก.หมอบอกว่าเด็กที่เสียชีวิต