The traditional model, then, is one

The traditional model, then, is one which plays down the role of parties in the policy process because constitutional principles disperse power, internal party organization in legislative bodies is not cohesive, and external pressures produce conflicts. The implicit argument is that parties cannot overcome these features of the system-parties as organizations or as leadership groups do not coordinate policy making, parties in fact are secondary to other influences on policy making, and partisan considerations and motivations do not explain policy actions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบดั้งเดิมก็คือหนึ่งที่เล่นไปตามบทบาทของบุคคลในกระบวนการนโยบายเพราะหลักการรัฐธรรมนูญกระจายอำนาจองค์กรบุคคลภายในสภานิติบัญญัติร่างไม่ได้เป็นเหนียวและความกดดันภายนอกที่ผลิตความขัดแย้งอาร์กิวเมนต์โดยปริยายคือบุคคลที่ไม่สามารถเอาชนะคุณสมบัติเหล่านี้ของฝ่ายระบบเป็นองค์กรหรือเป็นกลุ่มผู้นำที่ไม่ประสานงานการกำหนดนโยบายฝ่ายในความเป็นจริงเป็นรองอิทธิพลอื่น ๆ ในการวางนโยบายและการพิจารณาพรรคและแรงจูงใจไม่ได้อธิบายการกระทำของนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบบดั้งเดิม แล้ว เป็นที่เล่นลงบทบาทของบุคคลในกระบวนการของนโยบายเนื่องจากรัฐธรรมนูญหลักกระจายอำนาจ องค์กรภายในพรรคในสภาเนื้อไม่เหนียว และความดันภายนอกสร้างความขัดแย้ง อาร์กิวเมนต์นัยมีว่า ฝ่ายไม่เอาชนะฝ่ายระบบเป็นองค์กรคุณลักษณะเหล่านี้ หรือเป็นผู้นำกลุ่มประสานงานนโยบายทำ บุคคลในความเป็นจริงจะรองกับอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อนโยบายที่ทำ และพรรคพิจารณา และโต่งอธิบายนโยบายการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นแบบดั้งเดิมแล้วเป็นที่ลงไปเล่นบทบาทของบุคคลในกระบวนการนโยบายเพราะหลักการรัฐธรรมนูญกระจายอำนาจองค์กรอื่น ภายใน ในหน่วยงานนั้นอย่างเป็น เอกภาพ ไม่ใช่ สภานิติบัญญัติ แห่งชาติมีแรงกดดัน ภายนอก และทำให้เกิดความขัดแย้งทางผลประโยชน์อาร์กิวเมนต์ที่ถือได้ว่าเป็นบุคคลที่ไม่สามารถเอาชนะคุณสมบัติเหล่านี้ในระบบ - บุคคลที่เป็นองค์กรหรือเป็นกลุ่มผู้นำไม่ได้ประสานงานนโยบายการทำให้บุคคลในความเป็นจริงมีรองอิทธิพลอื่นๆในการวางนโยบายและแรงจูงใจและข้อควรพิจารณาเกี่ยวกับผู้ที่เข้าข้างฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่สามารถอธิบายถึงการดำเนินการนโยบาย