This poem is extremely broad and do

This poem is extremely broad and doesn't give too many clues as to what the author is really talking about. By saying "you will come to it" and using the word "there" instead of a specific place, Creeley leaves room for the reader to interpret. After researching the poem and the author a little bit I realized there are two extreme ideas about this poem, that it's about coming to a positive self purpose and realization, or the complete opposite that you've wandered too far away from your morals and purpose and the idea of temptation. Also alluding to heaven and hell. Before reading these other opinions I thought it was the first of the two. I pictured a person who had been wandering and searching their whole life until finally they found their purpose. As they realized this they could relax in the "nice chair" and be content with their lives, their friends would surround them and find the same happiness. The only think contradicting my thoughts was the title: Oh, No. Why would this cause any anxiety or stress to say "Oh, No?"
After thinking more about the title I could see the poem in a completely different way. Wandering suddenly takes on a lost and confused tone. Now the person has drifted so far away from this self purpose that they are in a bad place. As they negative influences urge the person to sit and enjoy the comfy chair all to themselves, it shows selfishness and glutton. The so called friends are just planning how to add more corruption as they are smiling.
Although I'd love to believe it's the first of the two, the second fits with the title and Robert Creeley's typical style of subtle messages. This poem is simply written with hardly any punctuation adding to the quietly bold style.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลอนนี้กว้างมาก และไม่ให้ปมมากเกินไปเป็นสิ่งผู้เขียนเป็นจริง ๆ พูด โดยพูดว่า "คุณจะมาถึง" และใช้คำว่า "มี" แทนเฉพาะ Creeley ออกจากห้องผู้อ่านตีความ หลังจากทำการวิจัยกลอนและผู้เขียน น้อย ฉันรู้มีสองความคิดมากเกี่ยวกับกลอนนี้ มันเป็นมาวัตถุประสงค์ตนเองในเชิงบวก และรับรู้ หรือตรงข้ามสมบูรณ์ที่คุณเคยได้เดินไปมาไกลเกินไปจากศีลธรรมของวัตถุประสงค์ และความคิดของการทดลอง ยัง ชิ้นสวรรค์และนรก ก่อนที่จะอ่านความเห็นอื่น ๆ เหล่านี้ ผมคิดว่า มันเป็นครั้งแรกของทั้งสอง ฉันภาพคนที่ได้หลง และค้นหาชีวิตของพวกเขาทั้งหมดจนในที่สุด พวกเขาพบวัตถุประสงค์ของ เป็นที่รับรู้นี้พวกเขาสามารถผ่อนคลายใน "เก้าอี้ดี" และเนื้อหากับชีวิต เพื่อนของพวกเขาจะล้อมรอบพวกเขา และค้นหาความสุขกัน คิดเฉพาะ contradicting ความคิดของฉันมีชื่อเรื่อง: โอ้ หมายเลข ทำไมต้องนี้ทำให้เกิดความวิตกกังวลหรือความเครียดใด ๆ ว่า "Oh, No " หลังคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องฉันได้เห็นกลอนอย่างสมบูรณ์ หลงทันใดนั้นจะใช้เสียงสับสน และสูญหาย ขณะนี้ บุคคลได้ลอยไกลจากวัตถุประสงค์นี้เองที่พวกเขาอยู่ในไม่ดี เป็นพวกเขาลบ อิทธิพลกระตุ้นให้คนนั่ง และเพลิดเพลินกับเก้าอี้ที่นุ่มสบายให้ตัวเอง แสดงความเห็นแก่ตัวและ glutton เพื่อนสิ่งที่เรียกว่าเป็นเพียงวางวิธีการเพิ่มความเสียหายเพิ่มเติม ตามที่พวกเขาจะยิ้ม ถึงแม้ว่าผมจะชอบที่จะเชื่อว่าเป็นครั้งแรกของสอง ที่สองเหมาะกับชื่อเรื่องและโรเบิร์ต Creeley ลักษณะทั่วไปของข้อความรายละเอียด กลอนนี้เป็นเพียงแค่เขียน ด้วยเครื่องหมายวรรคตอนยังเพิ่มรูปแบบตัวหนาอย่างเงียบ ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลอนบทนี้เป็นอย่างมากในวงกว้างและไม่ได้ให้เบาะแสมากเกินไปเป็นสิ่งที่ผู้เขียนที่เป็นจริงที่พูดคุยเกี่ยวกับ โดยกล่าวว่า "คุณจะได้มัน" และใช้คำว่า "มี" แทนที่จะเป็นสถานที่ที่เฉพาะเจาะจง Creeley ออกจากห้องสำหรับผู้อ่านที่จะตีความ หลังจากการค้นคว้าบทกวีและนักเขียนนิด ๆ หน่อย ๆ ฉันรู้มีสองความคิดที่รุนแรงเกี่ยวกับบทกวีนี้ว่ามันเป็นเรื่องของการที่จะมาถึงจุดประสงค์ของตัวเองในเชิงบวกและการก่อให้เกิดหรือตรงข้ามที่สมบูรณ์แบบที่คุณเคยเดินไกลออกไปจากศีลธรรมและวัตถุประสงค์ของคุณ และความคิดของสิ่งล่อใจ นอกจากนี้ยิ่งทำให้สวรรค์และนรก ก่อนที่จะอ่านความคิดเห็นของผู้อื่น ๆ เหล่านี้ผมคิดว่ามันเป็นครั้งแรกของทั้งสอง ฉันภาพบุคคลที่ได้รับการเดินและการค้นหาทั้งชีวิตของพวกเขาจนในที่สุดพวกเขาพบว่าวัตถุประสงค์ของพวกเขา ขณะที่พวกเขาตระหนักในเรื่องนี้พวกเขาจะได้พักผ่อนใน "เก้าอี้ที่ดีนะ" และเป็นเนื้อหาที่มีชีวิตของพวกเขาและเพื่อน ๆ ของพวกเขาจะล้อมรอบพวกเขาและพบความสุขเหมือนกัน เพียง แต่คิดว่าขัดแย้งกับความคิดของฉันเป็นชื่อ: โอ้เลขที่ทำไมนี้จะก่อให้เกิดความวิตกกังวลหรือความเครียดที่จะบอกว่า "โอ้ไม่?"
หลังจากคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับชื่อเรื่องที่ผมจะได้เห็นบทกวีในทางที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง เดินทันใดนั้นจะใช้เวลาในเสียงที่หายไปและสับสน ตอนนี้คนที่ได้ลอยเพื่อให้ห่างไกลจากจุดประสงค์นี้เองที่พวกเขาอยู่ในสถานที่ที่ไม่ดี ขณะที่พวกเขาอิทธิพลเชิงลบกระตุ้นให้คนที่จะนั่งและเพลิดเพลินเก้าอี้อุ่นหนาฝาคั่งทั้งหมดเพื่อตัวเองก็แสดงให้เห็นความเห็นแก่ตัวและตะกละ เพื่อนที่เรียกว่าเป็นเพียงการวางแผนวิธีการเพิ่มความเสียหายมากกว่าที่พวกเขาจะยิ้ม.
แม้ว่าฉันชอบที่จะเชื่อว่ามันเป็นครั้งแรกของทั้งสองที่สองเหมาะกับชื่อเรื่องและโรเบิร์ตสไตล์ตามแบบฉบับ Creeley ของข้อความที่ลึกซึ้ง กลอนบทนี้ถูกเขียนขึ้นเพียงกับแทบจะไม่ใช้เครื่องหมายวรรคตอนใด ๆ เพื่อเพิ่มสไตล์ที่ถนัดอย่างเงียบ ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนบทนี้มันกว้างมาก และไม่ได้ให้ข้อมูลที่มากเกินไปเป็นสิ่งที่ผู้เขียนจริง ๆ พูดถึง โดยกล่าวว่า " คุณจะมา " และใช้คำว่า " มี " แทนสถานที่ที่เฉพาะเจาะจง , ครีลีย์ออกจากห้องสำหรับผู้อ่านที่จะตีความ หลังจากการค้นคว้าและเขียนกลอนนิดหน่อยฉันตระหนักว่ามีสองความคิดสุดโต่งเกี่ยวกับกลอนบทนี้นั่นมันเรื่องมาเพื่อจุดประสงค์ในเชิงบวกและการรับรู้ตนเอง หรือตรงข้ามสมบูรณ์ที่คุณเดินอยู่ห่างไกลจากศีลธรรมและวัตถุประสงค์และแนวคิดของสิ่งล่อใจ ยังพาดพิงไปถึงสวรรค์และนรก ก่อนที่เหล่านี้อ่านความคิดเห็นอื่น ๆ ฉันคิดว่ามันเป็นครั้งแรกของ 2ผมเห็นภาพคนที่เคยเดินและค้นหาชีวิตทั้งหมดของพวกเขา จนในที่สุดพวกเขาก็พบเป้าหมายของพวกเขา เช่นที่พวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถผ่อนคลายในเก้าอี้ดี " และเป็นเนื้อหาที่มีชีวิตของพวกเขา , เพื่อนของพวกเขาจะล้อมรอบพวกเขา และพบความสุขเหมือนกัน แค่คิดขัดแย้งกับความคิดของฉันคือชื่อเรื่อง : โอ้ ไม่นะ ทำไมมันถึงเกิดความกังวลหรือความเครียดที่จะพูดว่า " ไม่ " ?
หลังจากคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับชื่อเรื่องผมเห็นบทกวีในวิธีที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เดินก็มีสับสนเสียง ตอนนี้คนที่ได้ล่องลอยไปไกลแสนไกลจากตนเองเพื่อที่พวกเขาอยู่ในที่ไม่ดี เช่นที่พวกเขาลบอิทธิพลกระตุ้นให้คนนั่งและเพลิดเพลินไปกับเกม comfy เก้าอี้ทุกตัว มันแสดงถึงความเห็นแก่ตัว และตะกละที่เรียกว่าเพื่อน เพียงแค่วางแผนวิธีการเพิ่มความเสียหายมากขึ้นเช่นที่พวกเขากำลังยิ้ม
ถึงแม้ฉันอยากจะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องแรกของ สอง พอดีสองกับชื่อเรื่อง และ โรเบิร์ต ครีลีย์โดยทั่วไปลักษณะของข้อความลึกลับ กลอนบทนี้ก็เขียนด้วยเครื่องหมายวรรคตอนเพิ่มแทบทุกรูปแบบอย่างกล้าหาญ