“okay.” kim sunggyu nods determined

“okay.” kim sunggyu nods determinedly before recites his digits. then he smiles and woohyun resists the urge to frown at the pretty display. “i’m so sorry for your lunch, but i hope you’re not mad at me―oh! pardon me, i’m kim sunggyu.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ดี" คิม sunggyu nods ไอดีลวันก่อน recites ตำแหน่งของเขา แล้ว เขายิ้มและ woohyun พยายามขัดขวางกระตุ้นหน้าบึ้งที่แสดงสวย "ผมเสียใจมากสำหรับมื้อกลางวันของคุณ แต่ฉันหวังว่า คุณไม่ได้บ้าที่ me―oh โทษ ฉัน sunggyu คิม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอเค." พยักหน้า kim ซองกยูแน่วแน่ก่อนที่จะท่องหลักของเขา แล้วเขาก็ยิ้มและอูฮยอนต่อต้านการกระตุ้นให้นิ่วที่จอแสดงผลสวย "ผมเสียใจกับอาหารกลางวันของคุณ แต่ฉันหวังว่าคุณไม่ได้บ้าที่ฉันโอ้! ให้อภัยฉันฉัน kim ซองกยู. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอเค " คิมซองกยูพยักหน้าเขม้นขะมัก ก่อนท่องตัวเลขของเขา แล้วเขาก็ยิ้ม และอูฮยอนต่อต้านกระตุ้นที่จะขมวดคิ้วแสดงผลสวย " ฉันขอโทษสำหรับมื้อกลางวันของคุณ แต่ฉันหวังว่าคุณจะไม่โกรธฉันแล้วผมอยากโอ้ ! ขอโทษนะ ฉันคิมซองกยู "