ฉันรักแปการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยว

ฉันรักแปการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษา อายุ และเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง เพศชาย จํานวน 3 คน เพศหญิงจำนวน 7 คน ระดับการศึกษาได้แก่ ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คน ระดับปริญญาโท จำนวน 3 คน และระดับปริญญาตรี จำนวน 6 คน และช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทาง Positive Politeness มากกว่าในช่วงอายุ 31-40
ผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็น Positive Politeness e มีการใช้ เพียงอย่างเดียว และโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับ Politeness Strategies มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือ ส่วนหน้าตามด้วย Positive Politeness และตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภท โดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ ชื่นชม ขอโทษ และอวยพร ส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผล และชี้แจงสถานการณ์ที่เป็น Negative Politeness พบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1)ส่วนหน้า และส่วนหลัง โดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ ขอร้อง และชี้แจง ส่วนหลังที่พบได้แก่ เหตุผล เงื่อนไข และชดเชย 2) ส่วนหน้า ตามด้วย Negative Politeness ส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือ ขอร้อง
พบว่าระดับมากที่ใช้ Positive Politeness และกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชาย ที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนาม






การวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษา อายุ และเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง เพศชาย จํานวน 3 คน เพศหญิงจำนวน 7 คน ระดับการศึกษาได้แก่ ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คน ระดับปริญญาโท จำนวน 3 คน และระดับปริญญาตรี จำนวน 6 คน และช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทาง Positive Politeness มากกว่าในช่วงอายุ 31-40
ผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็น Positive Politeness e มีการใช้ เพียงอย่างเดียว และโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับ Politeness Strategies มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือ ส่วนหน้าตามด้วย Positive Politeness และตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภท โดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ ชื่นชม ขอโทษ และอวยพร ส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผล และชี้แจงสถานการณ์ที่เป็น Negative Politeness พบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1)ส่วนหน้า และส่วนหลัง โดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ ขอร้อง และชี้แจง ส่วนหลังที่พบได้แก่ เหตุผล เงื่อนไข และชดเชย 2) ส่วนหน้า ตามด้วย Negative Politeness ส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือ ขอร้อง
พบว่าระดับมากที่ใช้ Positive Politeness และกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชาย ที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนาม











การวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษา อายุ และเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง เพศชาย จํานวน 3 คน เพศหญิงจำนวน 7 คน ระดับการศึกษาได้แก่ ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คน ระดับปริญญาโท จำนวน 3 คน และระดับปริญญาตรี จำนวน 6 คน และช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทาง Positive Politeness มากกว่าในช่วงอายุ 31-40
ผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็น Positive Politeness e มีการใช้ เพียงอย่างเดียว และโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับ Politeness Strategies มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือ ส่วนหน้าตามด้วย Positive Politeness และตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภท โดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ ชื่นชม ขอโทษ และอวยพร ส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผล และชี้แจงสถานการณ์ที่เป็น Negative Politeness พบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1)ส่วนหน้า และส่วนหลัง โดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ ขอร้อง และชี้แจง ส่วนหลังที่พบได้แก่ เหตุผล เงื่อนไข และชดเชย 2) ส่วนหน้า ตามด้วย Negative Politeness ส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือ ขอร้อง
พบว่าระดับมากที่ใช้ Positive Politeness และกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชาย ที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรักแปการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษาอายุและเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่างเพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษาได้แก่ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คนมากกว่า 40 จำนวน 20-30 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุมีการให้เหตุผลทางบวกสุภาพมากกว่าในช่วงอายุ 31-40 ผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็นสุภาพบวก e มีการใช้เพียงอย่างเดียวและโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับสุภาพกลยุทธ์มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยสุภาพบวกและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็นสุภาพลบพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2 ส่วนหน้าตามด้วยสุภาพลบส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือขอร้องพบว่าระดับมากที่ใช้สุภาพบวกและกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชายที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนามการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษาอายุและเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่างเพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษาได้แก่ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คนมากกว่า 40 จำนวน 20-30 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุมีการให้เหตุผลทางบวกสุภาพมากกว่าในช่วงอายุ 31-40 ผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็นสุภาพบวก e มีการใช้เพียงอย่างเดียวและโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับสุภาพกลยุทธ์มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยสุภาพบวกและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็นสุภาพลบพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2 ส่วนหน้าตามด้วยสุภาพลบส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือขอร้องพบว่าระดับมากที่ใช้สุภาพบวกและกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชายที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนามการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษา อายุ และเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง เพศชาย จํานวน 3 คน เพศหญิงจำนวน 7 คน ระดับการศึกษาได้แก่ ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คน ระดับปริญญาโท จำนวน 3 คน และระดับปริญญาตรี จำนวน 6 คน และช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทาง Positive Politeness มากกว่าในช่วงอายุ 31-40 ผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็นสุภาพบวก e มีการใช้เพียงอย่างเดียวและโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับสุภาพกลยุทธ์มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยสุภาพบวกและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็นสุภาพลบพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2 ส่วนหน้าตามด้วยสุภาพลบส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือขอร้องพบว่าระดับมากที่ใช้ Positive Politeness และกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชาย ที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อายุ เพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษา ได้แก่ ระดับปริญญาเอก จำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทางบวกความสุภาพมากกว่าในช่วงอายุ
บวกสุภาพ E มีการใช้เพียงอย่างเดียว กลยุทธ์สุภาพมีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยบวกความสุภาพและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดย ส่วนหน้าที่พบ ได้แก่ ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบ ได้แก่ เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็น ความสุภาพเชิงลบพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1 ) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่ พบ ได้แก่ ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบ ได้แก่ เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2) ส่วนหน้าตามด้วยความสุภาพเชิงลบ ขอร้อง
พบว่าได้ระดับมากที่ใช้ความสุภาพในเชิงบวก อายุ เพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษา ได้แก่ ระดับปริญญาเอก จำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทางบวกความสุภาพมากกว่าในช่วงอายุ บวกสุภาพ E มีการใช้เพียงอย่างเดียว กลยุทธ์สุภาพมีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยบวกความสุภาพและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดย ส่วนหน้าที่พบ ได้แก่ ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบ ได้แก่ เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็น ความสุภาพเชิงลบพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1 ) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่ พบ ได้แก่ ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบ ได้แก่ เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2) ส่วนหน้าตามด้วยความสุภาพเชิงลบ ขอร้องพบว่าได้ระดับมากที่ใช้ความสุภาพในเชิงบวก อายุ เพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษา ได้แก่ ระดับปริญญาเอก จำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คน มากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทางบวกความสุภาพมากกว่าในช่วงอายุ บวกสุภาพ E มีการใช้เพียงอย่างเดียว กลยุทธ์สุภาพมีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยบวกความสุภาพและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดย ส่วนหน้าที่พบ ได้แก่ ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบ ได้แก่ เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็น ความสุภาพเชิงลบพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1 ) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่ พบ ได้แก่ ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบ ได้แก่ เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2) ส่วนหน้าตามด้วยความสุภาพเชิงลบ ขอร้องพบว่าได้ระดับมากที่ใช้ความสุภาพในเชิงบวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรักแปการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษาและเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกล Place of Birth ุ่มตัวอย่างเพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษาได้แก่ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คนมากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทางบวกมารยาทมากกว่าในช่วงอายุ 31-40 ปีผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็นบวกมีการใช้เพียงอย่างเดียวและโครงสร้างส่วนหน้าและส่วนหลังที่ปรากฏร่วมกับความสุภาพความสุภาพและกลยุทธ์มีเพียงแค่ 1 โครงสร้างคือส่วนหน้าตามด้วยบวกมารยาทและตามด้วยส่วนหลังแต่ละประเภทโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ชื่นชมขอโทษและอวยพรส่วนหลังที่พบไ ด้แก่เหตุผลและชี้แจงสถานการณ์ที่เป็นลบความสุภาพพบว่ามี 2 โครงสร้างคือ 1 ) ส่วนหน้าและส่วนหลังโดยส่วนหน้าที่พบได้แก่ขอร้องและชี้แจงส่วนหลังที่พบได้แก่เหตุผลเงื่อนไขและชดเชย 2 ) ส่วนหน้าตามด้วยลบส่วนหน้าที่พบมีเพียงประเภทเดียวคือขอร้องสุภาพพบว่าระดับมากที่ใช้บวกมารยาทและกระบวนการสื่อกับเพื่อนร่วมงานจากเพศหญิงมีความใช้ความสุภาพเชิงรักษาหน้ามากกว่าเพศชายที่ใช้ในการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานชาวเวียดนามการวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์ความสุภาพของพนักงานชาวไทยที่มีต่อชาวเวียดนามที่ทำงานร่วมกับบริษัทข้ามชาติโดยผู้วิจัยศึกษาประเด็นระดับศึกษาและเพศของชาวไทยที่มีผลกระทบต่อการเลือกใช้กลยุทธ์ความสุภาพกับชาวเวียดนามลักษณะทั่วไปของกลุ่มตัวอย Place of Birth ่างเพศชายจํานวน 3 คนเพศหญิงจำนวน 7 คนระดับการศึกษาได้แก่ระดับปริญญาเอกจำนวน 1 คนระดับปริญญาโทจำนวน 3 คนและระดับปริญญาตรีจำนวน 6 คนและช่วงอายุ 20-30 จำนวน 5 คน 31-40 จำนวน 3 คนมากกว่า 40 จำนวน 2 คนซึ่งได้พบว่าในช่วงอายุ 20-30 มีการให้เหตุผลทางบวกมารยาทมากกว่าในช่วงอายุ 31-40 ปีผลการวิจัยพบว่าในสถานการณ์ที่เป็นบวกความสุภาพ E แอง