Native starch is a good texture sta

Native starch is a good texture stabilizer and regulator in food systems, but limitations, such as low shear resistance, thermal resistance, and high tendency toward retrogradation, limit its use in some food applications. These shortcomings can be overcome by starch modification, which is achieved through chemical (derivatization) or physical (heat–moisture and high-pressure) treatments, acid or enzymatic hydrolysis, or genetic modification. Chemical modification involves the introduction of functional groups into the starch molecule, resulting in markedly altered functional properties, and is generally achieved through derivatization such as etherification, esterification, cross-linking, and grafting of starch. The distinguishing factors that affect the efficiency of modification are the starch source, amylose to amylopectin ratio, granule morphology, and type and concentration of the modifying reagent. The physical state of the ingested starch has a major impact on its digestibility and postprandial glycemic response. The methods commonly used to modify starches for food applications are discussed in detail in the present article.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าแป้งเป็นเนื้อดีสั่นไหวและควบคุมในระบบอาหาร แต่ข้อจำกัด เช่นความต้านทานแรงเฉือนต่ำ ทนความร้อน และแนวโน้มสูงต่อ retrogradation จำกัดการใช้ในอาหารบาง สามารถเอาชนะข้อบกพร่องเหล่านี้ โดยปรับเปลี่ยนแป้ง ซึ่งเป็นผลมาจากสารเคมี (derivatization) หรือทางกายภาพ (ความร้อนความชื้น และแรงดันสูง) กรด หรือเอนไซม์ในระบบย่อย บริการ การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมได้ เปลี่ยนแปลงทางเคมีเกี่ยวข้องกับหมู่ในโมเลกุลแป้ง ส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเด่นชัดทำงานคุณสมบัติ และโดยทั่วไปคือความ derivatization เช่น etherification, esterification เชื่อมโยง และการปลูกถ่ายอวัยวะของแป้ง ปัจจัยเด่นที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปรับเปลี่ยนเป็นแหล่งแป้ง อมิ amylopectin สม เม็ดสัณฐาน วิทยา ชนิด และความเข้มข้นของสารปรับเปลี่ยน สถานะทางกายภาพของแป้งติดเครื่องมีผลกระทบสำคัญในการย่อยและการตอบสนองของน้ำตาล postprandial วิธีการใช้การปรับเปลี่ยนแป้งสำหรับอุตสาหกรรมอาหารมีการกล่าวถึงในรายละเอียดในบทความปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แป้งเป็นโคลงเนื้อดีและควบคุมในระบบอาหาร แต่ข้อ จำกัด เช่นความต้านทานต่ำเฉือนต้านทานความร้อนและมีแนวโน้มสูงที่มีต่อ retrogradation จำกัด การใช้งานในการใช้งานอาหารบางอย่าง ข้อบกพร่องเหล่านี้สามารถเอาชนะโดยการดัดแปรแป้งซึ่งประสบความสำเร็จผ่านทางเคมี (อนุพันธ์) หรือทางกายภาพ (ความร้อนความชื้นและแรงดันสูง) การรักษากรดหรือเอนไซม์หรือการดัดแปลงพันธุกรรม การเปลี่ยนแปลงทางเคมีที่เกี่ยวข้องกับการแนะนำของการทำงานเป็นกลุ่มเข้าไปในโมเลกุลแป้งที่มีผลในคุณสมบัติการทำงานมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดและจะประสบความสำเร็จทั่วไปผ่านอนุพันธ์เช่นอีเทอร์ริฟิเค, esterification ข้ามการเชื่อมโยงและการปลูกถ่ายอวัยวะของแป้ง ปัจจัยที่แตกต่างที่มีผลต่อประสิทธิภาพของการปรับเปลี่ยนเป็นแหล่งแป้งอะมิโลสอัตราส่วน amylopectin เม็ดสัณฐานวิทยาและชนิดและความเข้มข้นของน้ำยาปรับเปลี่ยน สถานะทางกายภาพของแป้งกินมีผลกระทบสำคัญในการย่อยและการตอบสนองของระดับน้ำตาลในเลือดภายหลังตอนกลางวัน วิธีการที่ใช้กันทั่วไปในการปรับเปลี่ยนแป้งสำหรับการใช้งานอาหารจะกล่าวถึงในรายละเอียดในบทความปัจจุบัน