Social Implications of Human Popula

Social Implications of Human Population Growth and the Effect on Global Climate Change
ctb
ctb, Yahoo! Contributor Network
Aug 25, 2005 "Share your voice on Yahoo! websites. Start Here."

More:
Climate Change
Populations

FlagPost a comment
One of the most pressing social issues of the 21st century, both in the United States and abroad, will be human population growth and its effect on global climate change. In 1995, the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) concluded that the observed increase in global average temperature over the last century "is unlikely to be entirely natural in origin" and that "the balance of evidence suggests that there is a discernible human influence on global climate." Much of the IPCC's research has been inspired by the dramatic increase in human population over the past 50 years. When there were few people, the dominant factors controlling the ecosystem were natural ones, but now that the human population has grown so large, there is concern that humans are becoming a significant influence on ecosystem dynamics. Because of the quadrupling of human population and more than tripling per capita carbon dioxide emissions in the 20th century, the human species now has a more significant impact on the earth's climate than ever before. In the following discussion I will address human behaviors and lifestyles contributing to global warming, disparities between developed and developing countries, population and climate change policies, the effect of global climate change on humans, and finally, what can be done to help the situation.

The human population is currently larger than ever before, and it continues to grow. Because of the increasing human presence on earth, human behavior and lifestyle will be a major factor driving the extent of global warming. In the industrialized world, energy use contributes more to global warming than any other human activity. This is because most of the energy comes from carbon-based fossil fuels like coal, oil, and natural gas. Transportation (the movement of people and goods) accounts for about one-third of the developed world's CO2 emissions. Transportation's carbon emissions result from a combination of three factors: number of miles traveled, amount of fuel used, and the amount of CO2 released when a particular fuel is consumed.

Currently, per capita energy and resource consumption is increasing much faster than population. People must consider the sustainability of their lifestyles. Do we need so many cars? The United States currently leads the world in per capita car ownership at 1.7 persons per car. Do we need to burn fossil fuels to transport goods and people, manufacture products, heat and cool buildings, light spaces, and cook food? Can we practice moderation? Can we compromise with alternative energy sources?

Human behavior's effect on global climate extends beyond energy consumption and the burning of fossil fuels. Over the past 50 years, nearly half the world's original forest cover has been lost. Each year another 16 million hectares of virgin forest are cut, bulldozed, or burned. The average person probably does not realize that forest cover regulates climate by absorbing carbon dioxide and producing oxygen. Destruction of forests, therefore, contributes to global warming. Living trees soak up and store carbon dioxide from the atmosphere, whereas trees that are cut down and burned release carbon into the atmosphere. Human activities resulting in deforestation include logging, farming, ranching, use as fuel wood and lumber, mining, building of dams, and urban expansion. Can we manage and harvest forests in a more sustainable manner?

Although population and climate change are global issues, there are huge disparities in per capita emissions by country. Developed, industrialized countries contribute far more to global warming than developing countries. In 1995, the 20 percent of the world's population living in countries with the highest per capita emissions contributed 63 percent of the world's fossil fuel CO2 emissions. The 20 percent of the world at the opposite end of the spectrum contributed only two percent of global fossil fuel CO2. For example, the average person in the United States contributes five times as much carbon dioxide to the atmosphere as the average Mexican, and 19 times as much as the average Indian. In addition, inequality in distribution of wealth often means that a small percentage of the population of a country may be responsible for the majority of greenhouse gas emissions. There is currently much debate about whether developing countries will need to exploit resources and pollute in order to develop their economies.

In recent years, as scientists and policy makers have learned more about human population and its effect on climate change, there have been efforts to implement international policy to avoid future problems. In 1992, the United Nations Framework Convention on Climate Change was opened for signature at the Rio Earth Summit. It was signed and ratified by most low-lying island states and countries with extensive coastal area. Unfortunately, the Convention was not binding and did not set targets or deadlines.

The Kyoto Protocol was presented in 1997 and, if ratified, would require the 38 developed countries to reduce their national emissions of greenhouse gases by five percent from 1990 levels by the year 2012.

Due to objections by many nations and individuals, the Kyoto Protocol has not yet been ratified by all 38 developed nations. Some object to the fact that developing nations face no specific emissions limitations on the principle that industrialized nations have contributed the most to the problem and therefore have an obligation to take the first steps. There are also objections because population is not specifically addressed. The Kyoto Protocol is based on national caps that will not be adjusted for increases or decreases in population. The United States' population is projected to rise 24 percent between 1990-2010. Since population increases result in more houses, cars, energy use, and consequently, emissions, countries with rising populations are at a comparative disadvantage under the Kyoto Protocol.

In order to be successful, future policy should address national population growth and decline as well as emissions in developing countries. Developing countries such as South Korea, South Africa, and especially China, produce per capita emissions that already exceed those of some developed countries. China, with its enormous population, is expected to surpass the United States in per capita emissions in the next few decades.

The general population is uninformed about global climate change, and many people are unaware of how global warming could effect the human population. There are many reasons for the "average" person to care about global climate change. The IPCC's "best estimate" scenario projects a sea-level rise of about half a meter by the year 2100. The impacts of these rising oceans would be tremendous, including increased flooding, coastal erosion, salination of aquifers, and loss of coastal cropland and living space. A warming climate will also affect public health. Higher average temperatures mean more intense heat waves, corresponding to potential for more cases of severe heat stress. The geographic range of temperature-sensitive tropical diseases, such as malaria and dengue fever, would also expand. As temperatures warm, and episodes of droughts and floods become more frequent, the incidence of water-borne diseases and a resurgence and spread of infectious diseases carried by mosquitoes and other disease vectors would probably increase.

Based on my ethical values and knowledge of conservation biology, there are certain crucial steps the global community must take to curb the effect of a growing human population on the earth's climate. Because environmental policy and law regarding climate and population are slow in developing, we must not rely solely on their guidance to determine our actions. We must make critical lifestyle choices; we must engage in sustainable behaviors.

The human population must be stabilized; that is, we must slow population growth. In many countries of sub-Saharan Africa, the Near East, and South Asia, human population continues growing at 2 percent a year or faster, and the average woman bears four to seven children. We should help people plan their families by funding family planning and information services.
Energy efficiency must be improved. We should work to develop new and renewable energy sources, encourage the design and use of low-energy buildings, eliminate government subsidies for fossil fuels, encourage energy efficiency programs in industry, invest in public transportation, and introduce "hypercars."

Deforestation must be limited. We should strive for technological improvements in recycling and paper-making technology (i.e. decrease the amount of pulp needed to produce paper). We should encourage forest products certification (a way of identifying products that come from sustainable forestry) and provide incentive to developing countries to limit deforestation.

We must practice sustainable development, including wise public investment, effective natural resource management, cleaner agricultural and industrial technologies, and less pollution. We should limit CFCs, often used as coolants in appliances like refrigerators and product propellants in spray cans, because they remain in the atmosphere for extended periods of time and contribute to global warming.

Finally, we need better intergovernmental response and action on a large scale, and better urban planning on a smaller scale. Internationally, we must work to ratify something like the Kyoto Protocol. Locally, we must plan our cities better with the help of strong local governments supported by active citizen groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบทางสังคมของการเติบโตของประชากรมนุษย์และผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก

CTB CTB, yahoo! ร่วมเครือข่าย
25 สิงหาคม 2005 "แบ่งปันเสียงของคุณบนเว็บไซต์ yahoo เริ่มต้นที่นี่!.."

เพิ่มเติมได้ที่: เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ



ประชากร flagpost ความคิดเห็น
หนึ่งในปัญหาสังคมที่เร่งด่วนที่สุดของศตวรรษที่ 21 ทั้งใน สหรัฐอเมริกาและต่างประเทศจะมีการเติบโตของประชากรมนุษย์และส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก ในปี 1995 คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) ได้ข้อสรุปว่าการเพิ่มขึ้นของการสังเกตของอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา "ไม่น่าจะเป็นไปตามธรรมชาติอย่างสิ้นเชิงในการให้กำเนิด" และ "ความสมดุลของหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่ามีอิทธิพลต่อมนุษย์มองเห็น เมื่อสภาพภูมิอากาศโลก"มากของการวิจัย IPCC ได้รับแรงบันดาลใจจากการเพิ่มขึ้นอย่างมากในประชากรมนุษย์ที่ผ่านมา 50 ปี. เมื่อมีคนไม่กี่ปัจจัยที่โดดเด่นของการควบคุมระบบนิเวศเป็นคนธรรมชาติ แต่ตอนนี้ที่ประชากรมนุษย์มีการเจริญเติบโตที่มีขนาดใหญ่เพื่อให้มี ความกังวลที่ว่ามนุษย์จะกลายเป็นอิทธิพลสำคัญในระบบนิเวศที่เป็นพลวัตเพราะ quadrupling ของประชากรมนุษย์และอื่น ๆ กว่าสามต่อการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หัวในศตวรรษที่ 20, เผ่าพันธุ์มนุษย์ในขณะนี้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกับสภาพภูมิอากาศของโลกมากขึ้นกว่าเดิม ในการอภิปรายต่อไปนี้ฉันจะอยู่ที่พฤติกรรมของมนุษย์และวิถีชีวิตที่เอื้อต่อการเกิดภาวะโลกร้อน, ความแตกต่างระหว่างประเทศที่พัฒนาและกำลังพัฒนาประชากรและนโยบายการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกมนุษย์และในที่สุดสิ่งที่สามารถทำได้เพื่อช่วยให้สถานการณ์.

ประชากรมนุษย์ในปัจจุบันคือมีขนาดใหญ่กว่าที่เคยมีมาและจะยังคงเติบโต เพราะการปรากฏตัวของมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นบนโลกพฤติกรรมของมนุษย์และวิถีชีวิตจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ผลักดันขอบเขตของภาวะโลกร้อน ในโลกอุตสาหกรรม,การใช้พลังงานมากขึ้นในการก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนกว่ากิจกรรมของมนุษย์อื่น ๆ นี้เป็นเพราะส่วนใหญ่ของพลังงานที่มาจากเชื้อเพลิงฟอสซิลคาร์บอนตามเช่นถ่านหินน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ การขนส่งทางบัญชี (การเคลื่อนไหวของผู้คนและสินค้า) ประมาณหนึ่งในสามของการปล่อย CO2 ในโลกที่พัฒนาขึ้นได้ คาร์บอนผลการขนส่งของการปล่อยก๊าซจากการรวมกันของปัจจัยที่สาม:จำนวนไมล์เดินทางปริมาณของน้ำมันเชื้อเพลิงที่ใช้และปริมาณของ CO2 ที่ปล่อยออกมาเมื่อน้ำมันเชื้อเพลิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการบริโภค.

ขณะนี้การบริโภคต่อหัวพลังงานและทรัพยากรที่จะเพิ่มขึ้นเร็วกว่าประชากร คนจะต้องพิจารณาความยั่งยืนของการดำเนินชีวิตของพวกเขา เราต้องทำหลายคันเพื่อ? ประเทศสหรัฐอเมริกาขณะนี้นำไปสู่​​โลกในเจ้าของรถต่อหัวของประชากรที่ 1.7 คนต่อรถเราจำเป็นต้องทำในการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลในการขนส่งสินค้าและคนผลิตสินค้า, อาคารความร้อนและเย็นช่องแสงและปรุงอาหาร? เราสามารถฝึกการดูแล? เราสามารถประนีประนอมกับแหล่งพลังงานทางเลือก?

ผลกระทบต่อพฤติกรรมของมนุษย์กับสภาพภูมิอากาศทั่วโลกมีมากกว่าการใช้พลังงานและการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงฟอสซิล ที่ผ่านมา 50 ปี,เกือบครึ่งหนึ่งเป็นป่าปกคลุมโลกเดิมได้สูญหายไป ในแต่ละปีอีก 16 ล้านไร่ป่าบริสุทธิ์ที่ถูกตัด, ยื่นคำขาดหรือเผา คนเฉลี่ยอาจไม่ตระหนักว่าป่าปกคลุมควบคุมสภาพภูมิอากาศโดยการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และผลิตออกซิเจน การทำลายป่าจึงก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนต้นไม้ที่มีชีวิตอยู่อุ้มและเก็บก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากบรรยากาศในขณะที่ต้นไม้ที่ถูกตัดลงและเผาคาร์บอนที่ปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศ กิจกรรมของมนุษย์ทำให้เกิดการตัดไม้ทำลายป่ารวมถึงการเข้าสู่ระบบการทำฟาร์ม, ranching, ใช้เป็นไม้เชื้อเพลิงและไม้การทำเหมืองแร่, การสร้างเขื่อนและการขยายตัวของเมือง เราสามารถจัดการและเก็บเกี่ยวป่าในลักษณะที่ยั่งยืนมากขึ้น

แม้ว่าประชากรและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นประเด็นที่ทั่วโลกมีความแตกต่างอย่างมากในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อหัวประชากรในแต่ละประเทศ การพัฒนาประเทศอุตสาหกรรมให้มากขึ้นเพื่อลดภาวะโลกร้อนกว่าประเทศที่พัฒนาแล้ว ในปี 1995 ร้อยละ 20 ของประชากรที่อาศัยอยู่ในโลกในประเทศที่มีการปล่อยก๊าซที่สูงที่สุดต่อหัวของประชากรส่วนร้อยละ 63 ของโลกที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากเชื้อเพลิงฟอสซิล co2ร้อยละ 20 ของโลกในอีกฟากหนึ่งของสเปกตรัมส่วนเพียงสองเปอร์เซ็นต์ของทั่วโลก co2 เชื้อเพลิงฟอสซิล ตัวอย่างเช่นคนโดยเฉลี่ยในประเทศสหรัฐอเมริกาก่อห้าครั้งเป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่ชั้นบรรยากาศมากเป็นค่าเฉลี่ยเม็กซิกัน, และ 19 เท่าของค่าเฉลี่ยของอินเดีย นอกจากนี้ความไม่เท่าเทียมกันในการกระจายตัวของความมั่งคั่งมักจะหมายความว่าร้อยละขนาดเล็กของประชากรของประเทศอาจต้องรับผิดชอบส่วนใหญ่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ขณะนี้ยังถกเถียงกันมากเกี่ยวกับว่าประเทศกำลังพัฒนาจะต้องใช้ประโยชน์จากทรัพยากรและก่อให้เกิดมลพิษเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจของพวกเขา.

ในปีที่ผ่านมาเป็นนักวิทยาศาสตร์และผู้กำหนดนโยบายได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับประชากรมนุษย์และผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมีความพยายามที่จะใช้นโยบายต่างประเทศเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในอนาคต ในปี 1992 กรอบอนุสัญญาสหประชาชาติเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้รับการเปิดให้ลงนามที่การประชุมสุดยอดริโอดินมันจะถูกลงนามและเป็นที่ยอมรับโดยส่วนใหญ่ต่ำรัฐเกาะและประเทศที่มีพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่กว้างขวาง น่าเสียดายที่การประชุมไม่ได้มีผลผูกพันและไม่ได้กำหนดเป้​​าหมายหรือกำหนดเวลา.

พิธีสารเกียวโตที่ถูกนำเสนอในปี 1997 และถ้าให้สัตยาบันจะต้องมีประเทศที่พัฒนาแล้ว 38 เพื่อลดการปล่อยของชาติของก๊าซเรือนกระจกโดยห้าเปอร์เซ็นต์จากปี 1990 โดย ในปี 2012.

เนื่องจากการคัดค้านของหลายประเทศและบุคคลพิธีสารเกียวโตยังไม่ได้รับการยอมรับจากทั้ง 38 ประเทศที่พัฒนาแล้ว วัตถุความจริงที่ว่าประเทศกำลังพัฒนาต้องเผชิญกับข้อ จำกัด การปล่อยไม่มีที่เฉพาะเจาะจงบนหลักการที่ว่าประเทศอุตสาหกรรมมีส่วนร่วมมากที่สุดในการแก้ไขปัญหาและทำให้บางคนมีภาระที่จะต้องทำตามขั้นตอนแรกนอกจากนี้ยังมีการคัดค้านเพราะประชากรไม่ได้รับการแก้ไขโดยเฉพาะ พิธีสารเกียวโตจะขึ้นอยู่กับหมวกของชาติที่จะไม่ปรับเพิ่มขึ้นหรือลดลงของประชากร ประชากรของสหรัฐคาดว่าจะเพิ่มขึ้นร้อยละ 24 ระหว่าง 1990-2010 ตั้งแต่จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นส่งผลให้อยู่ในบ้านมากขึ้น, รถยนต์, การใช้พลังงานและผลกระทบต่อการปล่อยมลพิษประเทศที่มีประชากรเพิ่มขึ้นเป็นเบี้ยล่างเปรียบเทียบภายใต้พิธีสารเกียวโต.

ในการที่จะประสบความสำเร็จนโยบายในอนาคตควรจะอยู่การเติบโตของประชากรในระดับชาติและปรับตัวลดลงเช่นเดียวกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในประเทศกำลังพัฒนา ประเทศที่กำลังพัฒนาเช่นเกาหลีใต้, แอฟริกาใต้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศจีนผลิตต่อการปล่อยก๊าซหัวที่มีอยู่แล้วเกินกว่าบรรดาประเทศที่พัฒนาบางส่วนประเทศจีนที่มีประชากรมหาศาลของตนที่คาดว่าจะเกินสหรัฐอเมริกาในการปล่อยก๊าซต่อหัวต่อปีในอีกไม่กี่ทศวรรษ.

ประชากรทั่วไปคือไม่รู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกและผู้คนจำนวนมากไม่รู้จักวิธีการที่ภาวะโลกร้อนจะส่งผลกระทบต่อประชากรมนุษย์ . มีหลายเหตุผลสำหรับคนที่ "เฉลี่ย" ที่จะดูแลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกเป็นIPCC ของ "ประมาณการที่ดีที่สุด" โครงการสถานการณ์การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลประมาณครึ่งเมตรโดยปี 2100 ผลกระทบของมหาสมุทรที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้จะเป็นอย่างมากรวมทั้งน้ำท่วมเพิ่มขึ้นการกัดเซาะชายฝั่ง, salination ของชั้นหินอุ้มน้ำและการสูญเสียชายฝั่ง cropland และพื้นที่ใช้สอย สภาพภูมิอากาศที่ร้อนขึ้นยังจะส่งผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน สูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยหมายถึงคลื่นความร้อนรุนแรงมากขึ้นที่สอดคล้องกับศักยภาพในการเพิ่มเติมกรณีของความเครียดความร้อนรุนแรง ช่วงทางภูมิศาสตร์ของโรคเขตร้อนอุณหภูมิที่สำคัญเช่นมาลาเรียและไข้เลือดออกยังจะขยายตัว เป็นอุณหภูมิที่อบอุ่นและเอพจากภัยแล้งและน้ำท่วมกลายเป็นบ่อยมากขึ้น,อุบัติการณ์ของโรคที่เกิดจากน้ำและการฟื้นฟูและการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อดำเนินการโดยยุงพาหะและโรคอื่น ๆ ที่อาจจะเพิ่มขึ้น.

ขึ้นอยู่กับค่าทางจริยธรรมของฉันและความรู้เกี่ยวกับชีววิทยาการอนุรักษ์มีขั้นตอนที่สำคัญบางอย่างที่ประชาคมโลกจะต้องใช้เวลาในการเป็น ลดผลกระทบของประชากรมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นกับสภาพภูมิอากาศของโลกเพราะนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมและกฎหมายที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและจำนวนประชากรจะช้าในการพัฒนาเราไม่ต้องพึ่งคำแนะนำของพวกเขาเพื่อตรวจสอบการกระทำของเรา เราจะต้องสร้างทางเลือกการดำเนินชีวิตที่สำคัญเราต้องมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่ยั่งยืน

ประชากรมนุษย์จะต้องมีความเสถียร. นั่นคือเราจะต้องชะลอการเติบโตของประชากร ในหลายประเทศของ sub-Saharan Africa, ใกล้ทางทิศตะวันออกและเอเชียใต้ประชากรมนุษย์ยังคงมีการเติบโตที่ร้อยละ 2 ปีหรือเร็วขึ้นและผู้หญิงเฉลี่ยหมี 4-7 เด็ก เราควรจะช่วยให้ผู้คนวางแผนครอบครัวของพวกเขาโดยการวางแผนครอบครัวการระดมทุนและการให้บริการข้อมูล. ประสิทธิภาพการใช้พลังงาน
ต้องได้รับการปรับปรุง เราควรจะทำงานในการพัฒนาแหล่งพลังงานใหม่และพลังงานทดแทนส่งเสริมการออกแบบและการใช้อาคารพลังงานต่ำ,กำจัดเงินอุดหนุนจากรัฐสำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิลสนับสนุนโปรแกรมประสิทธิภาพการใช้พลังงานในอุตสาหกรรม, การลงทุนในระบบขนส่งสาธารณะและแนะนำ "hypercars."

ตัดไม้ทำลายป่าจะต้องถูก จำกัด เราควรมุ่งมั่นสำหรับการปรับปรุงเทคโนโลยีในการรีไซเคิลและเทคโนโลยีทำกระดาษ (เช่นลดปริมาณเยื่อกระดาษจำเป็นในการผลิตกระดาษ)เราควรส่งเสริมให้ป่าได้รับการรับรองผลิตภัณฑ์ (วิธีการระบุผลิตภัณฑ์ที่มาจากป่าไม้อย่างยั่งยืน) และให้แรงจูงใจให้ประเทศกำลังพัฒนาที่จะ จำกัด การตัดไม้ทำลายป่า.

เราจะต้องฝึกการพัฒนาอย่างยั่งยืนรวมทั้งการลงทุนภาครัฐที่ชาญฉลาดในการจัดการทรัพยากรที่มีประสิทธิภาพธรรมชาติทำความสะอาดเกษตรกรรมและอุตสาหกรรม เทคโนโลยีและมลพิษน้อย เราควร จำกัด CFCs,มักจะใช้เป็นสารหล่อเย็นในเครื่องใช้เช่นตู้เย็นและขับเคลื่อนผลิตภัณฑ์ในกระป๋องสเปรย์เพราะพวกเขายังคงอยู่ในบรรยากาศที่เป็นระยะเวลานานของเวลาและนำไปสู่​​ภาวะโลกร้อน.

ในที่สุดเราต้องตอบสนองที่ดีขึ้นระหว่างรัฐบาลและการดำเนินการในระดับที่มีขนาดใหญ่กว่าและดีกว่า การวางผังเมืองในระดับที่มีขนาดเล็ก ต่างประเทศเราต้องทำงานเพื่อให้สัตยาบันสิ่งที่ชอบพิธีสารเกียวโตเฉพาะที่เราต้องวางแผนเมืองของเราได้ดียิ่งขึ้นด้วยความช่วยเหลือของรัฐบาลท้องถิ่นที่แข็งแกร่งสนับสนุนโดยประชาชนกลุ่มที่ใช้งานอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกและสังคมผลกระทบของมนุษย์ประชากรเติบ
ctb
ctb เครือข่ายผู้สนับสนุนของ yahoo!
25 aug, 2005 "ร่วมเสียงบนเว็บไซต์ yahoo!ของคุณ เริ่มต้นที่นี่

เพิ่มเติม:
สภาพ
ประชากร

FlagPost คิด
ที่สุดกดประเด็นทางสังคมในศตวรรษ ทั้ง ในสหรัฐอเมริกาและต่างประเทศ อย่างใดอย่างหนึ่ง จะสามารถเจริญเติบโตของประชากรมนุษย์และผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก ใน 1995 แผงว่าด้วยในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) สรุปว่า อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกเพิ่มสังเกตกว่าศตวรรษที่ผ่านมา "ไม่น่าเป็นธรรมชาติทั้งหมดในจุดเริ่มต้น" และว่า "ยอดดุลของหลักฐาน แนะว่า มีอิทธิพลต่อมนุษย์เป็น discernible ในสภาพภูมิอากาศโลก"มากในงานวิจัยของ IPCC ได้รับแรงบันดาลให้ประชากรมนุษย์ 50 ปีผ่านมา มีไม่กี่คน การควบคุมระบบนิเวศปัจจัยหลักถูกคนธรรมชาติ แต่ตอนนี้ว่าประชากรมนุษย์มีพัฒนาใหญ่มาก มีความกังวลที่ว่า มนุษย์จะกลายเป็น อิทธิพลสำคัญในระบบนิเวศ dynamics เนื่องจากการ quadrupling ของประชากรมนุษย์และมากกว่า tripling ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต่อหัวในศตวรรษ 20 ชนิดมนุษย์ตอนนี้ได้มีผลกระทบสำคัญมากในสภาพภูมิอากาศของโลกเคยมีมาก่อน ในการสนทนาต่อไปนี้ ฉันจะอยู่มนุษย์พฤติกรรมและวิถีชีวิตที่เอื้อต่อการภาวะ ความแตกต่างระหว่างประเทศพัฒนา และกำลังพัฒนา ประชากรและภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงนโยบาย ผลของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกมนุษย์ และสุดท้าย สิ่งที่สามารถทำได้เพื่อช่วยให้สถานการณ์การ

ประชากรมนุษย์เป็นปัจจุบันใหญ่กว่าเดิม และยังเติบโต เนื่องจากสถานะมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นบนโลก พฤติกรรมมนุษย์และการใช้ชีวิตจะเป็นปัจจัยสำคัญขับรถขอบเขตของภาวะโลกร้อน ในโลกอุตสาหกรรม การใช้พลังงานจัดสรรเพิ่มเติมมากกว่ากิจกรรมอื่น ๆ มนุษย์ภาวะ ทั้งนี้เนื่องจากพลังงานส่วนใหญ่มาจากคาร์บอนที่ใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลเช่นถ่านหิน น้ำมัน และก๊าซธรรมชาติ ขนส่ง (การเคลื่อนไหวของผู้คนและสินค้า) บัญชีสำหรับประมาณหนึ่งในสามของการปล่อย CO2 ในโลกพัฒนาแล้ว ปล่อยก๊าซคาร์บอนของขนส่งเกิดจากการรวมกันของปัจจัยสามประการ: จำนวนไมล์ในการเดินทาง จำนวนเชื้อเพลิงที่ใช้ และปริมาณ CO2 ที่ปล่อยออกมาเมื่อมีใช้น้ำมันเฉพาะ

ปัจจุบัน ปริมาณการใช้พลังงานและทรัพยากรต่อหัวเพิ่มมากเร็วกว่าประชากร คนต้องพิจารณาถึงความยั่งยืนของวิถีชีวิตของพวกเขา เราต้องการรถจำนวนมาก สหรัฐอเมริกากำลังนำโลกในความเป็นเจ้าของรถต่อหัวที่ 1.7 คนต่อรถ เราต้องการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลเพื่อการขนส่งสินค้าและผู้คน ผลิตผลิตภัณฑ์ ความร้อน และเย็น อาคาร ช่องแสง และปรุงอาหารอะไร เราสามารถฝึกดูแล เราสามารถประนีประนอมกับแหล่งพลังงานทางเลือก?

ผลของพฤติกรรมมนุษย์กับสภาพภูมิอากาศโลกเกินปริมาณการใช้พลังงานและการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงฟอสซิล กว่า 50 ปีที่ผ่านมา เกือบครึ่งของโลกเดิมป่าหายไป แต่ละปีอีก 16 ล้านไร่ป่าบริสุทธิ์ตัด bulldozed หรือเขียน คนเฉลี่ยคงไม่ตระหนักว่า ป่ากำหนดสภาพภูมิอากาศ โดยการดูดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และออกซิเจนที่ผลิต ดังนั้น ทำลายป่า สนับสนุนภาวะ ต้นไม้นั่งเล่นเย็น ๆ และเก็บคาร์บอนไดออกไซด์จากบรรยากาศ ในขณะที่ต้นไม้ที่โค่น และเผาปล่อยคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศ กิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์เกิดขึ้นในการตัดไม้ทำลายป่ารวมถึงการเข้าสู่ระบบ เกษตร ranching ใช้เป็นไม้เชื้อเพลิงและไม้ ทำเหมือง สร้างเขื่อน และขยายเมือง สามารถเราจัดการ และเก็บเกี่ยวป่าไม้อย่างยั่งยืนมากขึ้น?

แม้ว่าประชากรและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นประเด็นที่ทั่วโลก มีความแตกต่างใหญ่ในประเทศปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อหัว ประเทศพัฒนา อุตสาหกรรมมีส่วนร่วมมากขึ้นกว่าประเทศกำลังพัฒนาภาวะ ใน 1995 ร้อยละ 20 ของประชากรโลกอาศัยอยู่ในประเทศที่มีการปล่อยก๊าซต่อหัวสูงสุดส่วนร้อยละ 63 ของการปล่อย CO2 ของเชื้อเพลิงฟอสซิลของโลก ร้อยละ 20 ของโลกที่สุดตรงกันข้ามของคลื่นส่วนเพียงสองเปอร์เซ็นต์ของเชื้อเพลิงฟอสซิลสากล CO2 ตัวอย่าง บุคคลเฉลี่ยในสหรัฐอเมริการวมห้าครั้งเท่าคาร์บอนไดออกไซด์บรรยากาศเป็นเฉลี่ยเม็กซิกัน และ 19 ครั้งเป็นมากเป็นเฉลี่ยอินเดีย นอกจากนี้ ความไม่เท่าเทียมกันในการกระจายของทรัพย์สินมักจะหมายความ ว่า เล็กเปอร์เซ็นต์ของประชากรของประเทศอาจจะชอบส่วนใหญ่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ในปัจจุบันมีการถกเถียงกันมากเกี่ยวกับว่าประเทศกำลังพัฒนาจำเป็นต้องใช้ทรัพยากร และสร้างมลพิษเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจของตน

ในปีที่ผ่านมา เป็นนักวิทยาศาสตร์และผู้กำหนดนโยบายได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับประชากรมนุษย์และผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ได้มีความพยายามที่จะดำเนินนโยบายต่างประเทศเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในอนาคต ในปี 1992 อนุสัญญาสหประชาชาติในสภาพ