Liu Cang Lan didn’t pay attention t

Liu Cang Lan didn’t pay attention to Duan Tian Lang. He was worthless.



What Liu Cang Lan was regretting the most was that he let Duan Tian Lang join them in the first place. He should have known better than to think Duan Tian Lang would be of any actual use on the battlefield.



With the smile of victory on his face, Duan Tian Lang the Chief Commander was escaping from Duan Ren City with his army. Liu Cang Lan would inevitably stay there and fight Mo Yue resulting in his death. This battle would be even worse for them, no one would be able to escape uninjured. When the right moment came, Duan Tian Lang would report Liu Cang Lan’s crimes to His Majesty.



………………



The third day, the deadline was slowly arriving.



Rumbling noises filled the atmosphere. Mo Yue soldiers on their horses were arriving outside of Duan Ren Border. Their army stretched across the landscape as far as the eye could see.



But at that moment, on the hills of Duan Ren Border, there was nobody at all.



Mo Jie moved towards the frontline on his horse. He looked at the empty mountains and looked like he was lost in thought.



Could it be that the troops of Xue Yue had really withdrawn and were offering the Duan Ren Border to the Mo Yue Country?



“Bring the princess to the front!” said Mo Jie indifferently. Duan Xin Ye was on a horseback and was wearing armor. Besides, she wasn’t chained or restrained in any way. Just like Mo Jie said, they hadn’t harmed the princess at all.



“First row of black guards, go secure the cliffs of the Duan Ren Border and do a thorough inspection.” said Mo Jie. In a flash, a row of black guards galloped towards the top of Duan Ren Border.



If Mo Jie gave them an order, they obeyed it even if it cost them their life.



This group of black guards were extremely skillful, if there was nobody to guard Duan Ren Border, it was easy for them to reach the top. At the top, they could check if there was an ambush lying in wait for them.



One hour later, the entire row of black guards came back, nobody was missing.



“Your Highness, there is nobody to be seen from the top of the Duan Ren Border. There is nobody in Duan Ren City either, not even soldiers.” said one of them. Mo Jie was surprised. Not only was there nobody in the Duan Ren Border but there was nobody in Duan Ren City either?



“Clear the way first.” said Mo Jie while sounding cold and detached. Maybe that Duan Ren City was already completely abandoned. If there wasn’t the Duan Ren Border, he would have already engaged in battle and definitely would have won.



The soldiers were walking forwards and then disappeared beyond the Duan Ren Border. Mo Jie and his troops were prudently moving forwards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลิวคาง Lan ไม่ได้สนใจกับด้วนเทียนทองหลาง เขาก็ไร้ค่า อะไรหลิวคาง Lan ถูก regretting มากที่สุดคือ ว่า เขาให้ด้วนเทียนลังเข้าร่วมพวกเขาในสถานที่แรก เขาน่าจะทราบดีว่าการด้วนเทียนทองหลางจะเป็นการใช้งานจริงในสนามรบ ด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเขา ด้วนเทียนทองหลางบัญชาการประธานถูกหนีจากเมือง Ren ด้วนของกองทัพ หลิวคาง Lan ย่อมจะมีอยู่ และต่อสู้ Yue Mo ที่เกิดขึ้นในชีวิต รบนี้จะแย่สำหรับพวกเขา ไม่มีผู้ใดจะนำไป uninjured เมื่อจังหวะเหมาะมา ด้วนเทียน Lang จะรายงานอาชญากรรมหลิวคาง Lan พระชนมพรรษา ……………… วันสาม กำหนดเวลาคือช้ามาถึง เสียงดังก้องเสียงเต็มไปด้วยบรรยากาศ Mo Yue ทหารม้าของพวกเขาได้เดินนอกเส้นขอบ Ren ด้วน กองทัพยืดในภูมิประเทศเท่าที่ตาเห็น แต่ในขณะ บนเนินเขาของ Ren ด้วนเส้นขอบ มีไม่มีใครเลย Mo Jie ย้ายไปแนวหน้าม้าของเขา เขาไปดูว่างเปล่า และดูเหมือนเขาก็หายไปในความคิด อาจจะเป็นว่า กองกำลังของ Xue Yue ถอนได้จริง ๆ และถูกนำเสนอในขอบ Ren ด้วน Mo Yue ประเทศ "นำเจ้าหญิงหน้า" กล่าวว่า Mo Jie indifferently ด้วนซิเยบนเป็นม้า และสวมเกราะ นอกเหนือจาก เธอไม่ถูกล่ามโซ่ หรือเสี้ยวอย่างใด เหมือนว่า Mo Jie กล่าวว่า พวกเขาไม่ได้รับอันตรายเจ้าหญิงเลย "แถวแรกของยามดำ ไปหน้าผาของขอบ Ren ด้วนความปลอดภัย และทำการตรวจสอบอย่างละเอียด" กล่าวว่า Mo Jie ในแฟลช แถวของยามดำ galloped ด้านบนของขอบ Ren ด้วน ถ้า Mo Jie ให้สั่ง พวกเขาเชื่อฟังมันแม้ว่าค่าใช้จ่ายให้ชีวิตของพวกเขา ยามดำกลุ่มนี้มีฝีมือมาก ถ้ามีไม่มีใครคุมเส้นขอบ Ren ด้วน มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาถึงด้านบน ที่ด้านบน พวกเขาสามารถตรวจสอบถ้ามีการซุ่มนอนรออยู่ในนั้น หนึ่งชั่วโมงหลัง ทั้งแถวของยามดำกลับมา ไม่มีใครหายไป "ฝ่าบาท มีใครมองเห็นจากด้านบนของขอบ Ren ด้วน มีอยู่ไม่มีใครในเมือง Ren ด้วนใด ไม่แม้ทหาร"กล่าวว่า หนึ่งในพวกเขา Mo Jie รู้สึกประหลาดใจ ไม่เพียงแต่มีใครในขอบ Ren ด้วน แต่ก็ไม่มีใครในเมือง Ren ด้วนอย่างใดอย่างหนึ่ง "เปิดทางแรก" กล่าวว่า Mo Jie ขณะส่งเสียงเย็น และบ้านเดี่ยว บางทีเมือง Ren ด้วนที่แก้ไขสมบูรณ์แล้วทิ้ง ถ้ามีไม่ขอบ Ren ด้วน เขาจะมีส่วนร่วมในการรบแล้ว และแน่นอนจะชนะ ทหารกำลังเดินไปข้างหน้าแล้ว หายไปเกินขอบ Ren ด้วน Mo Jie และกองกำลังของเขาได้อย่างรอบคอบเคลื่อนไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลิว Cang ลานไม่ได้ใส่ใจที่จะด้วนเทียนหรั่ง เขาเป็นคนไร้ค่า. อะไรหลิว Cang ลานถูกเสียใจมากที่สุดก็คือการที่เขาปล่อยให้ด้วนเทียนหรั่งเข้าร่วมพวกเขาในสถานที่แรก เขาควรจะได้เป็นที่รู้จักกันดีกว่าที่จะคิดด้วนเทียนหรั่งจะมีการใช้งานจริงใด ๆ ในสนามรบ. ด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเขาด้วนเทียนหรั่งหัวหน้าผู้บัญชาการทหารได้รับการหนีออกจากเมืองด้วน Ren กับกองทัพของเขา หลิว Cang ลานหลีกเลี่ยงไม่ได้จะอยู่ที่นั่นและต่อสู้โม Yue ทำให้เกิดการตายของเขา สงครามครั้งนี้จะยิ่งเลวร้ายยิ่งสำหรับพวกเขาไม่มีใครจะสามารถที่จะหลบหนีได้รับบาดเจ็บ เมื่อช่วงเวลาที่เหมาะสมมาด้วนเทียนหรั่งจะรายงานอาชญากรรมหลิว Cang Lan เพื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. .................. วันที่สามกำหนดเส้นตายที่เดินทางมาถึงช้า. เสียง Rumbling ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศ ทหารโมยูบนม้าของพวกเขากำลังจะมาถึงด้านนอกของด้วน Ren ชายแดน กองทัพของพวกเขาทอดข้ามภูมิทัศน์เท่าที่ตาเห็น. แต่ในขณะที่อยู่บนเนินเขาของด้วน Ren ชายแดนที่ไม่มีใครได้ทั้งหมด. Mo Jie ย้ายไปแนวหน้าบนหลังม้าของเขา เขามองไปที่ภูเขาที่ว่างเปล่าและดูเหมือนเขาก็หายไปในความคิด. มันอาจจะเป็นว่าทหารของ Xue ยูต้องถอนตัวออกจริงๆและถูกนำเสนอด้วน Ren ชายแดนโม Yue ประเทศ? "พาเจ้าหญิงไปข้างหน้า!" กล่าวว่า Mo Jie เอาใจใส่ ด้วนซินเจ้าอยู่บนหลังม้าและสวมเสื้อเกราะ นอกจากนี้เธอไม่ได้ถูกล่ามโซ่หรือยับยั้งในทางใดทางหนึ่ง เช่นเดียวกับ Mo Jie กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้ทำร้ายเจ้าหญิง at all. "แถวแรกของยามสีดำให้ไปรักษาความปลอดภัยหน้าผาด้วน Ren ชายแดนและทำตรวจสอบอย่างละเอียด." Mo Jie กล่าวว่า ในแฟลชแถวของยามสีดำวิ่งไปทางด้านบนของด้วน Ren ชายแดน. หาก Mo Jie ให้พวกเขามีการสั่งซื้อสินค้าที่พวกเขาเชื่อฟังได้แม้ว่าจะมีค่าใช้จ่ายพวกเขามีชีวิตของพวกเขา. กลุ่มของยามสีดำมีความชำนาญอย่างมากหากมีใคร เพื่อป้องกันด้วน Ren ชายแดนมันเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาไปถึงด้านบน ที่ด้านบนสุดที่พวกเขาสามารถตรวจสอบว่ามีการซุ่มโจมตีนอนรอสำหรับพวกเขา. หนึ่งชั่วโมงต่อมาทั้งแถวของยามสีดำกลับมาไม่มีใครได้รับหายไป. "ใต้ฝ่าพระบาทมีใครที่จะเห็นได้จากด้านบนของ ด้วน Ren ชายแดน ไม่มีใครในด้วน Ren ไม่เป็นทั้งทหารแม้กระทั่ง. "กล่าวว่าหนึ่งในพวกเขา Mo Jie รู้สึกประหลาดใจ ไม่เพียง แต่ไม่มีใครในด้วน Ren ชายแดน แต่ไม่มีใครในเมือง Ren ด้วนทั้ง? "ล้างทางแรก." กล่าวว่า Mo Jie ในขณะที่เสียงเย็นและเดี่ยว บางทีนั่นอาจจะด้วน Ren เมืองได้แล้วทิ้ง ถ้ามีไม่ด้วน Ren ชายแดนเขาจะได้มีส่วนร่วมอยู่ในการต่อสู้และแน่นอนจะได้รับรางวัล. ทหารกำลังเดินไปข้างหน้าแล้วก็หายไปเกินด้วน Ren ชายแดน Mo Jie และกองทัพของเขาถูกรอบคอบเคลื่อนที่ไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิวฉาง LAN ไม่ได้สนใจกับต้วนเทียนแลง เขาก็ไร้ค่าสิ่งที่หลิวฉาง LAN คือเสียใจที่สุดคือการที่เขาให้ต้วนเทียนหลางเข้าร่วมพวกเขาในสถานที่แรก เขาน่าจะรู้ดีกว่าว่าต้วนเทียนหลางจะใช้จริงในสนามรบด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเขา ต้วนเทียนหลางผู้บัญชาการหัวหน้าหนีด้วนเรนเมืองกับกองทัพของเขา หลิวฉาง LAN จะย่อมอยู่ที่นั่น สู้เว่ โม สาเหตุการเสียชีวิตของเขา การต่อสู้นี้จะเลวร้ายสำหรับพวกเขา ไม่มีใครสามารถหนีไม่ได้รับอันตราย เมื่อเวลาที่เหมาะสมมาถึง ต้วนเทียนหลางจะรายงานของหลิว กางลานอาชญากรรมต่อฝ่าบาท.วันที่สาม เส้นตายคือช้ามาถึงครืน เสียงอิ่มบรรยากาศ โมเว่ทหารม้าของพวกเขามาถึงนอกด้วนเรนชายแดน กองทัพของพวกเขายืดข้ามภูมิไกลเท่าที่สายตาจะมองเห็นแต่ ณตอนนั้น บนเนินเขาของต้วนเรนชายแดน ไม่มีใครอยู่เลยโม เจีย ย้ายไปยังแนวหน้าบนม้าของเขา เขามองดูภูเขาที่ว่างเปล่าและดูเหมือนจะหายไปในความคิดอาจจะเป็นว่า กองกำลังของ Xue Yue ได้ถอนตัวและให้ด้วน เรนมีอาณาเขตติดต่อกับโมเว่ประเทศ ?" พาเจ้าหญิงไปไว้ข้างหน้า " บอกว่าโมเจี๋ยไม่แตกต่างกัน ด่วน ซินเยอยู่บนหลังม้า และใส่เกราะ นอกจากนี้ เธอไม่ได้ถูกล่ามโซ่หรือกักขังแต่อย่างใด เหมือนกับโม Jie กล่าวว่า พวกเขาไม่ได้ทำร้ายเจ้าหญิงเลย" แถวแรกของทหารสีดำ ไปกลายเป็นหน้าผาของต้วนเรนชายแดน และทำการตรวจสอบอย่างละเอียด " บอกว่าโม Jie ในแฟลช , แถวของทหารสีดำควบม้าไปทางด้านบนของต้วนเรนชายแดนถ้าโมเจี๋ยให้คำสั่ง พวกเขาเชื่อฟังมันแม้ว่ามันจะเสียค่าใช้จ่ายพวกเขาชีวิตของพวกเขากลุ่มของทหารสีดำ แสนเก่ง ถ้าไม่มีใครไปยามด้วน เรนชายแดน มันง่ายสำหรับพวกเขาในการเข้าถึงด้านบน ที่ด้านบน , พวกเขาสามารถตรวจสอบว่ามีการซุ่มโจมตี นอนรอพวกเขาหนึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งแถวของทหารดำกลับมา ไม่มีใครหายไป" องค์ชาย ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้จากด้านบนของต้วนเรนชายแดน ไม่มีใครในด้วนเรนเมืองเหมือนกัน แม้แต่ทหาร กล่าวว่า หนึ่งในพวกเขา โม พี่ก็แปลกใจ ไม่เพียง แต่ไม่มีใครในด้วนเรนชายแดนแต่ไม่มีใครอยู่ในเมืองต่วน เรนด้วย" เคลียร์ทางก่อน กล่าวว่า " โมเจี๋ยในขณะที่มีเสียงเย็นและแฝด บางทีที่ด้วนเรนเมืองได้ถูกทิ้งร้าง ถ้าไม่มีการด้วนเรนชายแดน เขาจะได้ร่วมในการต่อสู้และจะชนะทหารกำลังเดินไปข้างหน้าแล้วหายไปเกินเดือนเรนชายแดน โมเจี๋ยและกองทหารของเขาอย่างรอบคอบย้ายไปข้างหน้า