Ever since I arrived in Bangkok in

Ever since I arrived in Bangkok in 2011, I’ve being witnessing the amazing spread of English fever. At the national level, Thailand is wholeheartedly invested in the promise of English – the idea that proficiency in English will make ‘it’ happen for them, be it more economic development, more participation in global spheres or more 21st century cosmopolitan look to the international community. “Learn/teach English, better and faster!” is very much the message at the education level where we are seeing the rising number of English-medium programs in secondary and higher education, the constant come-and-go of fly-in/fly-out ‘language experts’ in Bangkok, and mushrooming private English language schools throughout the country. Similar to those in many other non-English speaking Asian nations, everybody I know wants to learn English to get a good job, and most academics I meet speak of English as the key to Thailand’s brighter economic future.

The discourse of English for employment and for national competitiveness was also on everyone’s lips at this year’s Thai TESOL Conference (27 -28 Jan, 2012). One of the first panels on Day 1, “Thailand English language readiness and action plans for ASEAN 2015”, argued that English is imperative towards the launch of the Asean Community in 2015. In less than three years from now, they pointed out, the ten Asean nations will open their national borders, and Thai nationals will have to compete against English-speaking professionals and skilled workers from the other member states in local employment sectors. The panel warned that Thai people’s English is not good enough and that lack of English will leave the nation out in the cold, a sentiment that is widely circulating in media. Having attended this panel and other papers, I came out of the conference with a sense of renewed interest in the issue as well as a great sense of puzzlement.

First of all, although everyone seems to recite “Thai people’s English is not good enough”, the discussion stops short of explaining what not good enough means and for what. Most academics I speak to suggest that the notion of ‘native-speaker’ is dead in that non-native speakers should be proud of their ‘non-standard variety of English’ (whatever that maybe). However, papers at the conference and discussions I’ve had in Bangkok to date seem to suggest otherwise; these are all about how a Thai accent has to be eliminated or how Thai grammar interferes with standard English grammar, or that Thai people should stop being shy, etc. All of these discourses are evidence for the fact that the native speaker/Western ideal is well and truly alive. This schizophrenic-like approach to assessment of what’s good English is the hidden mechanism that keeps Thai non-native speakers of English forever insecure about their English, and that keeps Western native speaker teachers popular in the job market.

Another sense of puzzlement comes from a near-absence of research reports on actual language needs in Thailand’s employment sectors. This strikes me as odd, particularly since the current push for English has a strong employment basis as discussed above. At the conference, little information was offered as to what level of proficiency in what languages are needed or valued for what kinds of positions in what industry. The lack of such research, and the single-minded focus on English, also seem to blind us from multilingual resources that already exist and have worked well in industries such as tourism, and that could be expanded to strengthen Thailand’s competitiveness.

Phanisara (Nina) Logsdon on the panel above rightly called for a sustainable approach to improving language policy and education in Thailand towards 2015. Collaborative research between researchers and local industry partners, with an aim to producing an in-depth understanding of linguistic resources and changing linguistic needs in local employment sectors, may just contribute towards building part of a sustainable approach. In Asia as a whole, it’s been a popular practice to bring in Western ‘language experts’ to a country for a week or so, but such an approach has proven to be of limited benefits. A sustainable approach to researching language resources and needs entails inviting experts with a proven record of industry-based research, to work with us for capacity building on a long-term basis.

Without empirically-based research and long-term research collaborations between local and international researchers from relevant fields and industrial partners, Thailand’s debate on language policy and programs, including Thailand’s Year 2012 English Speaking Program (for which Tony Blair is a fly-in/fly-out English teacher), will remain uninformed and even continue to work as an unproductive threat to society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ผมมาถึงกรุงเทพใน 2011 ฉันได้เป็นพยานการแพร่กระจายที่ตื่นตาตื่นใจของไข้ภาษาอังกฤษ คำลงทุนไทยในระดับชาติ ในสัญญาคิดในภาษาอังกฤษจะทำให้ ''เกิดขึ้นสำหรับพวกเขา สามารถพัฒนาเศรษฐกิจเพิ่มมากขึ้น มีส่วนร่วมมากขึ้นในโลกทรงกลมหรือมากกว่าศตวรรษคอสดูชุมชนนานาชาติ – ภาษาอังกฤษ "ศึกษา/สอนภาษาอังกฤษ เร็ว และดีกว่า" ได้มากข้อความในระดับการศึกษาที่เราเห็นจำนวนโปรแกรมสื่อภาษาอังกฤษในมัธยมศึกษา และอุดมศึกษาเพิ่มขึ้น คงมา และไปบิน- / บินออก 'ผู้เชี่ยวชาญภาษา"ในกรุงเทพมหานคร โรงเรียนภาษาอังกฤษ mushrooming ทั่วประเทศ เช่นเดียวกับในหลายไม่ใช่ภาษาอังกฤษพูดเอเชียประเทศอื่น ๆ ฉันรู้ว่าทุกคนต้องเรียนรู้ภาษาอังกฤษจะได้รับงานที่ดี และฉันพบนักวิชาการส่วนใหญ่พูดภาษาอังกฤษเป็นกุญแจสู่ประเทศ brighter เศรษฐกิจในอนาคตวาทกรรมของภาษาอังกฤษ สำหรับการจ้างงาน และ การแข่งขันแห่งชาติถูกยังกับทุกคนได้ริมฝีปากที่ประชุม TESOL ไทยในปีนี้ (-28 27 มกราคม 2012) หนึ่งแผงแรกในวันที่ 1 "ประเทศไทยภาษาอังกฤษความพร้อมและดำเนินการวางแผนสำหรับอาเซียน 2015" โต้เถียงว่า ภาษาอังกฤษมีความจำเป็นต่อการเปิดตัวของประชาคมอาเซียนใน 2015 น้อยกว่าสามปีจากนี้ พวกเขาชี้ให้เห็น Asean 10 ประเทศจะเปิดพรมแดนของประเทศ และสัญชาติไทยจะต้องแข่งขันกับอังกฤษผู้เชี่ยวชาญและแรงงานฝีมือจากอื่น ๆ รัฐสมาชิกในภาคการจ้างงานในท้องถิ่น แผงเตือนว่า ภาษาอังกฤษของคนไทยไม่ดีพอ และที่ขาดของอังกฤษจะทำให้ประเทศในเย็น มีความเชื่อมั่นที่กำลังหมุนเวียนกันอย่างแพร่หลายในสื่อ มีร่วมแผงนี้และกระดาษอื่น ๆ ฉันมาจากการประชุมมีความสนใจต่ออายุในปัญหารู้สึก puzzlementครั้งแรกของทั้งหมด แม้ว่าทุกคนดูเหมือนไป "ของคนไทยภาษาอังกฤษไม่ดีพอ" การสนทนาหยุด ขาดอธิบายหมายความว่าไม่ได้ดีพอ และสำหรับการ นักวิชาการส่วนใหญ่ที่ผมพูดเพื่อแนะนำแนวคิดของ 'เจ้าลำโพง' ว่าตายที่ไม่ใช่เจ้าลำโพงควรภูมิใจของพวกเขา' มาตรฐานอังกฤษ' (สิ่งที่อาจจะ) อย่างไรก็ตาม เอกสารการประชุมและสนทนาที่ผมได้ในวันที่ดูเหมือนจะ แนะนำอย่างอื่น เหล่านี้จะเกี่ยวกับวิธีมีสำเนียงไทยจะตัดออกหรือว่ากกรบกวนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ หรือ ที่คนไทยควรหยุดการอาย ฯลฯ ประการเหล่านี้ทั้งหมดมีหลักฐานจริงว่าเจ้าลำโพง/ตะวันตกเหมาะดี และแท้จริงชีวิต วิธีการนี้เหมือน schizophrenic เพื่อประเมินสิ่งดีซ่อนกลไกที่ช่วยให้ไทยไม่ใช่เจ้าของภาษาอังกฤษตลอดไม่ปลอดภัยเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ และที่ช่วยให้ครูเจ้าของภาษาตะวันตกยอดนิยมในตลาดงานได้ความ puzzlement อื่นมาจากที่ใกล้ขาดของรายงานการวิจัยความต้องการภาษาที่ใช้จริงในภาคการจ้างงานของประเทศไทย นี้นัดฉันเป็นคี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ผลักปัจจุบันภาษาอังกฤษมีพื้นฐานแข็งแรงงานดังที่กล่าวไว้ข้างต้น ในการประชุม ข้อมูลน้อยแนะนำเป็นระดับความสามารถภาษาอะไรจำเป็น หรือค่าสำหรับชนิดของตำแหน่งในอุตสาหกรรมใด ขาดการวิจัย และเน้นภาษาอังกฤษ ใจดูเหมือน ตาบอดเราจากภาษาทรัพยากรที่ได้มี การทำงานในอุตสาหกรรมเช่นการท่องเที่ยว และที่สามารถขยายเพื่อเสริมสร้างศักยภาพในการแข่งขันของประเทศไทยเรื่อง Logsdon Phanisara (นีน่า) บนแผงด้านบนเรียกว่าสำหรับวิธีการแบบยั่งยืนเพื่อปรับปรุงนโยบายภาษาและศึกษาต่อ 2015 วิจัยร่วมระหว่างนักวิจัยและหุ้นส่วนอุตสาหกรรมท้องถิ่น มีเป้าหมายการผลิตความเข้าใจในเชิงลึกของทรัพยากรภาษาศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงความต้องการในภาคการจ้างงานท้องถิ่น ภาษาศาสตร์อาจเพียงนำไปสร้างเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการแบบยั่งยืน ในเอเชียทั้งหมด แล้วปฏิบัตินิยมนำใน 'ผู้เชี่ยวชาญภาษา' กับประเทศตะวันตกในสัปดาห์หรือมากกว่านั้น แต่วิธีการดังกล่าวได้พิสูจน์ให้ประโยชน์จำกัด วิธีการแบบยั่งยืนเพื่อวิจัยทรัพยากรภาษาและต้องมีการเชิญผู้เชี่ยวชาญพิสูจน์ระเบียนตามอุตสาหกรรมวิจัย ทำงานกับเรากำลังสร้างในระยะยาวไม่ใช้ empirically วิจัยและวิจัยความร่วมมือระยะยาวระหว่างการวิจัยท้องถิ่น และนานาชาติจากฟิลด์ที่เกี่ยวข้อง และคู่ค้าอุตสาหกรรม ข้อโต้แย้งของไทยในภาษานโยบายและโปรแกรม รวมทั้งของประเทศไทยปี 2012 โปรแกรมภาษาอังกฤษพูด (ที่โทนีแบลร์เป็นครูอังกฤษบิน/บินออก), จะยังคงไม่รู้ แล้วแม้ยังเป็นภัยคุกคามต่อสังคมการก่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับตั้งแต่ผมเข้ามาในกรุงเทพฯในปี 2011 ผมได้เป็นพยานการแพร่กระจายของโรคที่น่าตื่นตาตื่นใจภาษาอังกฤษ ในระดับชาติไทยมีการลงทุนในสัญญาบริสุทธิ์ใจภาษาอังกฤษ - ความคิดที่ว่าความสามารถในภาษาอังกฤษจะทำให้มันเกิดขึ้น "สำหรับพวกเขาไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาทางเศรษฐกิจมากขึ้นการมีส่วนร่วมมากขึ้นในทรงกลมทั่วโลกหรือมากกว่าศตวรรษที่ 21 ลักษณะเป็นสากลระหว่างประเทศ ชุมชน "เรียนรู้ / การสอนภาษาอังกฤษที่ดีขึ้นและเร็วขึ้น!" เป็นอย่างมากข้อความในระดับการศึกษาที่เราจะเห็นจำนวนที่เพิ่มขึ้นของโปรแกรมภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในการศึกษามัธยมศึกษาและอุดมศึกษาอย่างต่อเนื่องมาและไปของการบินใน / บินออก 'ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาในกรุงเทพและเห็ดโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษภาคเอกชนทั่วประเทศ คล้ายกับที่ในหลาย ๆ ที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษอื่น ๆ ที่พูดภาษาประเทศในเอเชียทุกคนฉันรู้ว่าต้องการที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อให้ได้งานที่ดีและนักวิชาการมากที่สุดที่ฉันได้พบพูดภาษาอังกฤษเป็นกุญแจสำคัญในอนาคตทางเศรษฐกิจที่สดใสของประเทศไทย. วาทกรรมภาษาอังกฤษเพื่อการจ้างงานและการ สำหรับการแข่งขันของประเทศยังเป็นที่ริมฝีปากของทุกคนที่ปีที่ไทย TESOL ประชุมนี้ (27 -28 มกราคม 2012) หนึ่งในการติดตั้งครั้งแรกในวันที่ 1 "การเตรียมความพร้อมของไทยภาษาอังกฤษและแผนปฏิบัติการอาเซียน 2015" ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าภาษาอังกฤษมีความจำเป็นต่อการเปิดตัวของประชาคมอาเซียนในปี 2015 ในเวลาน้อยกว่าสามปีนับจากตอนนี้พวกเขาชี้ให้เห็น สิบประเทศอาเซียนจะเปิดพรมแดนของประเทศของพวกเขาและคนไทยจะต้องแข่งขันกับผู้เชี่ยวชาญด้านการพูดภาษาอังกฤษและแรงงานที่มีทักษะจากรัฐสมาชิกอื่น ๆ ในภาคการจ้างงานในท้องถิ่น แผงเตือนว่าภาษาอังกฤษของคนไทยไม่ดีพอและที่ขาดภาษาอังกฤษจะออกจากประเทศที่ออกในเย็น, ความเชื่อมั่นที่มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันสื่อ หลังจากเข้าร่วมการประชุมนี้แผงและเอกสารอื่น ๆ ที่ฉันออกมาจากการประชุมกับความรู้สึกของความสนใจในปัญหาเช่นเดียวกับความรู้สึกที่ดีของความงุนงง. ครั้งแรกของทั้งหมดแม้ว่าทุกคนน่าจะอ่าน "ภาษาอังกฤษของคนไทยไม่ดีพอ" การอภิปรายจะหยุดสั้นของการอธิบายวิธีการสิ่งที่ไม่ดีพอและสำหรับสิ่งที่ นักวิชาการส่วนใหญ่ฉันพูดเพื่อแสดงให้เห็นว่าแนวความคิดของ 'ลำโพงพื้นเมือง' ตายในลำโพงที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาที่ควรจะเป็นความภาคภูมิใจของพวกเขา 'ความหลากหลายที่ไม่ได้มาตรฐานของอังกฤษ (สิ่งที่อาจจะ) แต่เอกสารในที่ประชุมและการอภิปรายที่ฉันเคยมีในกรุงเทพฯวันที่ดูเหมือนจะแนะนำเป็นอย่างอื่น เหล่านี้ทั้งหมดเกี่ยวกับวิธีสำเนียงไทยจะต้องมีการตัดออกหรือว่าไวยากรณ์ไทยรบกวนกับมาตรฐานไวยากรณ์ภาษาอังกฤษหรือว่าคนไทยควรหยุดการขี้อาย, ฯลฯ ทั้งหมดของวาทกรรมเหล่านี้มีหลักฐานความจริงที่ว่าเจ้าของภาษา / เหมาะตะวันตก เป็นอย่างดีและมีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง วิธีนี้จิตเภทเหมือนกับการประเมินของสิ่งที่ภาษาอังกฤษได้ดีเป็นกลไกที่ซ่อนอยู่ที่ช่วยให้ลำโพงที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาไทยภาษาอังกฤษของพวกเขาตลอดไม่ปลอดภัยเกี่ยวกับภาษาอังกฤษและที่ช่วยให้ครูเจ้าของภาษาตะวันตกที่นิยมในตลาดงาน. ความรู้สึกของความสับสนอีกมาจาก ใกล้ขาดของรายงานการวิจัยความต้องการที่เกิดขึ้นจริงในภาษาไทยภาคการจ้างงาน นี้นัดฉันเป็นคี่โดยเฉพาะตั้งแต่การผลักดันในปัจจุบันภาษาอังกฤษมีพื้นฐานการจ้างงานที่แข็งแกร่งเป็นที่กล่าวข้างต้น ที่ประชุมข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกนำเสนอเป็นสิ่งที่ระดับของความสามารถในสิ่งที่ภาษาที่มีความจำเป็นหรือมีมูลค่าสำหรับสิ่งที่ชนิดของตำแหน่งในสิ่งที่อุตสาหกรรม ขาดการวิจัยดังกล่าวและเน้นใจเดียวในภาษาอังกฤษก็ดูเหมือนว่าจะตาบอดเราจากทรัพยากรที่พูดได้หลายภาษาที่มีอยู่แล้วและมีการทำงานได้ดีในอุตสาหกรรมเช่นการท่องเที่ยวและที่อาจจะขยายตัวเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทย. Phanisara (นีน่า) Logsdon บนแผงข้างต้นเรียกว่าถูกต้องสำหรับวิธีการที่ยั่งยืนในการปรับปรุงนโยบายภาษาและการศึกษาในประเทศไทยที่มีต่อการวิจัยในปี 2015 ความร่วมมือระหว่างนักวิจัยและพันธมิตรในอุตสาหกรรมท้องถิ่นที่มีจุดมุ่งหมายที่จะผลิตในเชิงลึกความเข้าใจของทรัพยากรทางภาษาและการเปลี่ยนแปลงความต้องการทางภาษาในท้องถิ่น ภาคการจ้างงานก็อาจมีส่วนร่วมต่อการสร้างส่วนหนึ่งของวิธีการที่ยั่งยืน ในเอเชียโดยรวมจะได้รับการปฏิบัติที่เป็นที่นิยมเพื่อนำมาในเวสเทิร์ 'ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษา' ไปยังประเทศสำหรับสัปดาห์หรือมากกว่านั้น แต่วิธีการดังกล่าวได้พิสูจน์ให้เป็นผลประโยชน์ที่ จำกัด วิธีการที่ยั่งยืนให้กับการวิจัยแหล่งข้อมูลภาษาและความต้องการรายละเอียดเชิญผู้เชี่ยวชาญที่มีประวัติที่พิสูจน์แล้วของการวิจัยตามอุตสาหกรรมที่จะทำงานร่วมกับเราเพื่อสร้างขีดความสามารถในระยะยาว. โดยไม่ต้องสังเกตุการวิจัยที่ใช้การวิจัยและความร่วมมือระยะยาวระหว่างท้องถิ่นและ นักวิจัยระหว่างประเทศจากสาขาที่เกี่ยวข้องและคู่ค้าอุตสาหกรรมการอภิปรายของไทยเกี่ยวกับนโยบายภาษาและโปรแกรมรวมทั้งปีของไทยแลนด์ 2012 ภาคภาษาอังกฤษพูด (ซึ่งโทนี่แบลร์เป็นบินใน / บินออกจากครูสอนภาษาอังกฤษ) จะยังคงไม่รู้และแม้กระทั่งการทำงานต่อไป เป็นภัยคุกคามที่ไม่ก่อผลต่อสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ฉันมาถึงกรุงเทพฯ ใน 2011 , ฉันเป็นพยานกระจายที่น่าตื่นตาตื่นใจของไข้ภาษาอังกฤษ ในระดับประเทศ คือ สุดใจ ลงทุนในสัญญาภาษาอังกฤษและความคิดที่ความสามารถทางภาษาอังกฤษจะทำให้มันเกิดขึ้นสำหรับพวกเขาเป็นมากกว่าเศรษฐกิจการพัฒนาการมีส่วนร่วมมากขึ้นในศตวรรษที่ 21 มากกว่าทรงกลมโลก หรือไปดูชุมชนระหว่างประเทศ " เรียน / สอนภาษาอังกฤษที่ดีขึ้นและเร็วขึ้น ! " มีเยอะมาก ข้อความ ในระดับการศึกษาที่เราเห็นการเพิ่มขึ้นของโปรแกรมสื่อภาษาอังกฤษมัธยมศึกษาและอุดมศึกษา , ค่าคงที่มาและไปของบิน / บิน ' ผู้เชี่ยวชาญภาษาในกรุงเทพโรงเรียนภาษาภาษาอังกฤษ และ mushrooming ทั่วประเทศ คล้ายกับผู้ที่อยู่ในประเทศอื่น ๆที่พูดภาษาอังกฤษไม่กี่ ทุกคนฉันรู้ว่าต้องการเรียนภาษาอังกฤษเพื่อให้ได้งานที่ดีและมากที่สุดนักวิชาการเจอพูดภาษาอังกฤษเป็นคีย์ไทย

ยิ่งทางเศรษฐกิจในอนาคตวาทกรรมของภาษาอังกฤษสำหรับการจ้างงาน และการแข่งขันของประเทศคือบนริมฝีปากของทุกคนในปีนี้การประชุมภาษาไทย TESOL ( 27 - 28 ม.ค. 2554 ) หนึ่งในแผงแรก ในวันที่ 1 , " ประเทศไทย ภาษาอังกฤษ ภาษา ความพร้อมและแผนปฏิบัติการอาเซียน 2015 " แย้งว่าภาษาอังกฤษจำเป็นต่อการเปิดประชาคมอาเซียนในปี 2015 ในน้อยกว่าสามปีพวกเขาชี้ให้เห็น , 10 ประเทศอาเซียนจะเปิดพรมแดนของประเทศของพวกเขา และมีสัญชาติไทยจะต้องแข่งขันกับการพูดภาษาอังกฤษผู้เชี่ยวชาญและแรงงานจากประเทศสมาชิกอื่น ๆในภาค การจ้างงานในท้องถิ่น แผงเตือนว่าคนไทยภาษาอังกฤษไม่ดีพอ และการขาดของภาษาอังกฤษจะออกจากประเทศที่ออกในเย็นความเชื่อมั่นที่หมุนเวียนกันอย่างแพร่หลายในสื่อ มีเข้าร่วมแผงนี้ และเอกสารอื่น ๆ ผมกลับมาจากการประชุมกับความรู้สึกของการต่ออายุความสนใจในปัญหา ตลอดจนความรู้สึกที่ดีของความสับสน

ครั้งแรกของทั้งหมด แต่ดูเหมือนทุกคนจะท่อง " ของคนไทยภาษาอังกฤษไม่ดีพอ " การหยุดสั้น ๆอธิบายอะไรไม่เก่งพอ หมายความว่าอย่างไร และเพื่ออะไรมากที่สุดนักวิชาการพูดเพื่อแสดงให้เห็นว่าความคิดของ ' เจ้าของภาษา ' คือตายในที่ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาลำโพงควรจะภาคภูมิใจของพวกเขา ' มาตรฐานความหลากหลายของภาษาอังกฤษ ( ที่อาจจะ ) อย่างไรก็ตาม เอกสารในการประชุมและการอภิปรายได้ในกรุงเทพในวันที่ดูเหมือนจะตรงข้าม ;เหล่านี้ทุกเรื่องสำเนียงไทยต้องตกรอบหรือวิธีไวยากรณ์ภาษาไทยรบกวนด้วยไวยากรณ์ภาษาอังกฤษมาตรฐานหรือที่คนไทยควรเลิกอาย ฯลฯ ทั้งหมดของวาทกรรมเหล่านี้มีหลักฐานข้อเท็จจริงว่า เจ้าของภาษา / ตะวันตกเหมาะดี และชีวิตอย่างแท้จริงนี้เป็นโรคประสาทเหมือนแนวทางการประเมินที่ภาษาอังกฤษดี เป็นกลไกที่ช่วยให้คนที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาไทยที่ซ่อนอยู่ของภาษาอังกฤษตลอดไปไม่ปลอดภัยเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ และช่วยให้ครูฝรั่งเจ้าของภาษาเป็นที่นิยมในตลาดงาน

อีกหนึ่งความรู้สึกของความสับสน มาจากการขาด ใกล้ ของการวิจัยรายงานภาษาที่แท้จริงความต้องการในภาคการจ้างงานในประเทศไทย .นัดนี้ผมเป็นคี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ดันปัจจุบันภาษาอังกฤษได้แข็งแรงการจ้างงานพื้นฐานตามที่กล่าวข้างต้น แถลงข่าว ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆที่ถูกเสนอเป็นสิ่งที่ระดับของความสามารถในภาษาอะไรที่จำเป็นหรือมูลค่าสำหรับชนิดของตำแหน่งในอุตสาหกรรมอะไร ขาดการวิจัยดังกล่าว และมุ่งมั่นเน้นภาษาอังกฤษดูเหมือนเราตาบอดจากทรัพยากรที่มีอยู่แล้วและมีหลายภาษา ทำงานในโรงงานอุตสาหกรรม เช่น การท่องเที่ยว และอาจจะขยายเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการแข่งขันของไทย

phanisara ( นีน่า ) ล็อกสเดิ้นบนแผงด้านบนเรียกว่าถูกต้องเป็นแนวทางการปรับปรุงอย่างยั่งยืนนโยบายภาษาและการศึกษาในไทยต่อปีความร่วมมือการวิจัยระหว่างนักวิจัยท้องถิ่นและพันธมิตรอุตสาหกรรม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความเข้าใจเชิงลึกของทรัพยากรทางด้านภาษาและการเปลี่ยนแปลงความต้องการในภาคภาษา การจ้างงานในท้องถิ่น อาจจะส่งผล ต่ออาคารส่วนหนึ่งของวิธีการที่ยั่งยืน ในเอเชียโดยรวม มันได้รับการปฏิบัติที่นิยมนำภาษาตะวันตก ' ผู้เชี่ยวชาญ ' ประเทศสำหรับสัปดาห์หรือดังนั้นแต่วิธีการดังกล่าวได้พิสูจน์ให้เป็นประโยชน์จำกัด ยั่งยืนแนวทางการวิจัยทรัพยากรภาษา และต้องการใช้เชิญผู้เชี่ยวชาญที่มีการพิสูจน์แล้วบันทึกของอุตสาหกรรมการวิจัยตาม มาร่วมงานกับเราเพื่อสร้างศักยภาพบนพื้นฐานระยะยาว .

โดยไม่ต้องใช้งานวิจัยและระยะยาวความร่วมมือการวิจัยระหว่างนักวิจัยทั้งในประเทศและต่างประเทศ จากสาขาที่เกี่ยวข้องและคู่ค้าอุตสาหกรรมไทยในการอภิปรายนโยบายโปรแกรมและภาษา รวมทั้ง ไทย ปี 2555 การพูดภาษาอังกฤษโปรแกรม ( ที่ โทนี แบลร์ เป็นบิน / บินออกมา ครูภาษาอังกฤษจะยังคงไม่รู้และแม้ยังคงเป็นภัยคุกคามมีผลให้สังคม