วาดภาพThe last major feature film t

วาดภาพ
The last major feature film to use traditional ink and paint was Studio Ghibli's Princess Mononoke (1997); the last major animation production to use the traditional process is Cartoon Network's Ed, Edd n Eddy (1999–2009), although it was forced to switch to digital paint in 2004.[1] Minor productions such as Hair High (2004) by Bill Plympton have used traditional cels long after the introduction of digital techniques. As the cost of both inking and painting new cels for animated films and TV programs and the repeated usage of older cels for newer animated TV programs and films went up and the cost of doing the same thing digitally went down, eventually, the digital ink-and-paint process became the standard for future animated movies and TV programs. Digital ink and paint has been in use at Walt Disney Feature Animation since 1989, where it was used for the final rainbow shot in The Little Mermaid. All subsequent Disney animated features were digitally inked-and-painted (starting with The Rescuers Down Under, which was also the first major feature film to entirely use digital ink and paint), using Disney's proprietary CAPS (Computer Animation Production System) technology, developed primarily by Pixar (the last Disney feature using CAPS was Home on the Range). Most other studios use one of a number of other high-end software packages such as Toon Boom Harmony, Toonz Bravo!, Animo, RETAS, and even consumer-level applications such as Adobe Flash, Toon Boom Studio, TVPaint, and Toonz Harlequin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วาดภาพจะใช้หมึกแบบดั้งเดิมและสีฟิล์มคุณลักษณะสำคัญสุดท้ายสตูดิโอดับเบิลเกะฮิเมะ (1997); การผลิตภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญสุดท้ายการใช้กระบวนการแบบดั้งเดิมคือ การ์ตูนเครือข่าย Ed, Edd n Eddy (1999-2009), แม้ว่าจะถูกบังคับให้เปลี่ยนสีดิจิตอลในปี 2004 [1] การผลิตรองเช่นผมสูง (2004) โดยตั๋ว Plympton ใช้ cels ดั้งเดิมยาวหลังจากการแนะนำเทคนิคแบบดิจิทัล เป็นต้นทุนของทั้งหมึก และสี cels ใหม่ภาพเคลื่อนไหวภาพยนตร์และทีวีโปรแกรมและการใช้ซ้ำ cels เก่าใหม่ภาพเคลื่อนไหวโทรทัศน์และภาพยนตร์ขึ้นไป และต้นทุนของการทำสิ่งเดียวกันเซ็นไปลง ในที่สุด การหมึก และสีดิจิตอลกลายเป็น มาตรฐานในอนาคตภาพเคลื่อนไหวภาพยนตร์และโทรทัศน์ สีและหมึกดิจิตอลแล้วใช้ที่วอล์ทดิสนีย์คุณลักษณะเคลื่อนไหวตั้งแต่ปี 1989 ซึ่งถูกใช้สำหรับเรนโบว์สุดท้ายที่ยิงในเดอะลิตเติ้ลเมอร์เมด ดิสนีย์ทั้งหมดต่อมาเคลื่อนไหวคุณลักษณะได้เซ็นหมึก และทาสี (เริ่มด้วย The Rescuers ลงใต้ ซึ่งยังฟิล์มคุณลักษณะหลักแรกใช้หมึกดิจิตอลและสีทั้งหมด), ใช้ของดิสนีย์ลิขสิทธิ์หมวก (ระบบการผลิตภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์) เทคโนโลยี พัฒนาหลักจากพิกซาร์ (คุณลักษณะของดิสนีย์สุดท้ายที่ใช้ตัวพิมพ์ใหญ่บ้านในช่วง) สตูดิโออื่น ๆ ส่วนใหญ่ใช้จำนวนแพคเกจซอฟต์แวร์คุณภาพสูงอื่น ๆ เช่นบูมตูนฮาร์โมนี บรา Toonz !, Animo, RETAS และแม้กระทั่งผู้บริโภคระดับโปรแกรมประยุกต์เช่น Adobe Flash สตูดิโอบูมตูน TVPaint และตัวละคร ตลก Toonz

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วาดภาพสุดท้ายภาพยนตร์สารคดีที่สำคัญในการใช้หมึกสีแบบดั้งเดิมและเป็นเจ้าหญิงของสตูดิโอ Ghibli Mononoke (1997);
สุดท้ายการผลิตภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญในการใช้กระบวนการแบบดั้งเดิมเป็นการ์ตูนเน็ตเวิร์กของเอ็ดกรม n วน (1999-2009) แม้ว่ามันจะถูกบังคับให้เปลี่ยนไปใช้สีดิจิตอลในปี 2004 [1] โปรดักชั่นไมเนอร์เช่นผมสูง (2004) โดยบิล พลิมป์ได้ใช้ cels ดั้งเดิมนานหลังจากการแนะนำเทคนิคดิจิตอล ขณะที่ค่าใช้จ่ายของทั้งหมึกและภาพวาด cels ใหม่สำหรับภาพยนตร์การ์ตูนและรายการโทรทัศน์และการใช้ซ้ำของ cels เก่าสำหรับโปรแกรมภาพยนตร์โทรทัศน์และภาพยนตร์ใหม่ก็ขึ้นไปและค่าใช้จ่ายในการทำสิ่งเดียวกันดิจิทัลลงไปในที่สุดที่รองหมึกดิจิตอล กระบวนการและสีกลายเป็นมาตรฐานสำหรับภาพยนตร์เคลื่อนไหวในอนาคตและรายการโทรทัศน์ ดิจิตอลและหมึกสีที่ได้รับในการใช้งานที่วอลท์ดิสนีย์แอนิเมชั่คุณสมบัติตั้งแต่ปี 1989 ที่มันถูกใช้สำหรับยิงรุ้งสุดท้ายในลิตเติลเมอร์เมด ภายหลังทั้งหมดคุณลักษณะเคลื่อนไหวของดิสนีย์หมึกและทาสีแบบดิจิทัล (เริ่มต้นด้วยบริเวณใต้ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภาพยนตร์เรื่องที่สำคัญในการใช้ทั้งดิจิตอลและหมึกสี) โดยใช้ดิสนีย์ CAPS ที่เป็นกรรมสิทธิ์ (คอมพิวเตอร์แอนิเมชั่ระบบการผลิต) เทคโนโลยีการพัฒนา หลักโดยพิกซาร์ (คุณสมบัติดิสนีย์ที่ผ่านมาใช้เป็นตัวพิมพ์ใหญ่บนเทือกเขา) ส่วนใหญ่สตูดิโออื่น ๆ ที่ใช้หนึ่งในจำนวนของซอฟแวร์ระดับไฮเอนด์อื่น ๆ เช่นตูนบูมสามัคคี Toonz ไชโย !, Animo, RETAS และแม้กระทั่งการใช้งานของผู้บริโภคระดับเช่น Adobe Flash, สตูดิโอบูม Toon, TVPaint และ Toonz สีสัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วาดภาพ
ล่าสุดภาพยนตร์คุณลักษณะหลักที่จะใช้หมึกแบบดั้งเดิมและสีสตูดิโอ จิบลิ เจ้าหญิงโมโนโนเกะ ( 1997 ) ; ช่วงการผลิตภาพเคลื่อนไหวหลักที่จะใช้กระบวนการแบบดั้งเดิมเป็นเครือข่ายการ์ตูนเอ็ดกรม n Eddy ( 1999 – 2009 ) แม้ว่าจะถูกบังคับให้เปลี่ยนสีดิจิตอลในปี 2004[ 1 ] การผลิตเล็กน้อยเช่นผมสูง ( 2004 ) โดยบิล Plympton ใช้ับชมแบบดั้งเดิมนานหลังจากการแนะนำเทคนิคดิจิตอล เป็นค่าใช้จ่ายของหมึกและภาพวาดับชมใหม่สำหรับภาพยนตร์และโทรทัศน์โปรแกรมและซ้ำการับชมรุ่นเก่ารุ่นใหม่ภาพยนตร์รายการโทรทัศน์และภาพยนตร์ที่ขึ้นและต้นทุนของการทำสิ่งเดียวกันแบบดิจิทัลลงไปในที่สุดหมึกดิจิตอลและสีกระบวนการกลายเป็นมาตรฐานสำหรับอนาคตของภาพยนตร์และโทรทัศน์โปรแกรม หมึกดิจิตอลและสีมีใช้คุณลักษณะที่วอลท์ ดิสนีย์ แอนิเมชั่น ตั้งแต่ปี 2532 ซึ่งใช้สำหรับเครื่องยิงสายรุ้งสุดท้ายนางเงือกน้อย ทั้งหมดภายหลัง Disney คุณสมบัติเป็นดิจิตอลหมึกและทาสี ( เริ่มต้นด้วยหน่วยกู้ภัยลงภายใต้ซึ่งเป็นหลักแรกภาพยนตร์ทั้งหมดใช้หมึกดิจิตอลและสี ) ใช้ Disney เป็นกรรมสิทธิ์ของหมวก ( ภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์ระบบการผลิต ) เทคโนโลยีการพัฒนาเป็นหลักโดยพิกซาร์ ( ล่าสุด Disney คุณลักษณะการใช้ตัวพิมพ์ใหญ่คือบ้านในช่วงนั้น ) สตูดิโออื่น ๆส่วนใหญ่ใช้หนึ่งของจำนวนของแพคเกจซอฟต์แวร์ระดับสูงอื่นๆ เช่น ความสามัคคี บูม Toon นำเข้าบราโว่ ! retas นิโม , , ,และการประยุกต์ใช้ในระดับผู้บริโภค เช่น Adobe Flash Toon Boom Studio , tvpaint และนำเข้า’ .