Early Presbyterians were careful to

Early Presbyterians were careful to distinguish between the "church," which referred the members, and the "meeting house," which was the building in which the church met.[8] Until the late 19th century, very few Presbyterians ever referred to their buildings as "churches." Presbyterians believed that meeting-houses (now called churches) are buildings to support the worship of God. The decor in some instances was austere so as not to detract from worship. Early Presbyterian meeting-houses were extremely plain. No stained glass, no elaborate furnishings, and no images were to be found in the meeting-house. The pulpit, often raised so as only to be accessible by a staircase, was the centerpiece of the building. In the late 19th century a gradual shift began to occur. Prosperous congregations built imposing churches, such as Fourth Presbyterian in Chicago, Madison Avenue Presbyterian and Fifth Avenue Presbyterian in New York City, Shadyside Presbyterian Church in Pittsburgh, PA, East Liberty Presbyterian Church in Pittsburgh, PA, First Presbyterian in Dallas, House of Hope Presbyterian Church in Saint Paul, Minnesota and many others. Usually a Presbyterian church will not have statues of saints, nor the ornate altar more typical of a Roman Catholic church. Instead, one will find a "communion table," usually on the same level as the congregation. There may be a rail between the communion table and the "Chancel" behind it, which may contain a more decorative altar-type table, choir loft, or choir stalls, lectern and clergy area. The altar is called the communion table and the altar area (what Catholics refer to as the sanctuary) is called the Chancel by Presbyterians. This is related to the doctrinal stance they take regarding communion, in which they reject the Roman Catholic and Episcopal idea that Jesus is re-sacrificed during each mass. In a Presbyterian (Reformed Church) one will not usually find a Crucifix hanging behind the Chancel, instead there will be an altar cross, either on the communion table or on a table in the chancel. By using the "empty" cross, or cross of the resurrection, Presbyterians emphasize the resurrection and that Christ is not continually dying, but died once and is alive for all eternity. However, one may find stained glass windows that depict the life of Christ and the crucifixion, behind a chancel. Presbyterian church buildings are often decorated with a cross that has a circle around the center, or Celtic cross. This not only emphasized the resurrection, but also acknowledges historical aspects of Presbyterianism. A baptismal font will be located either at the entrance or near the chancel area. Presbyterian architecture generally makes significant use of symbolism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้น Presbyterians ได้ระมัดระวังในการแยกแยะความแตกต่างระหว่าง "คริสตจักร" ซึ่งเรียกสมาชิกและ "การประชุมที่บ้าน" ซึ่งเป็นอาคารที่คริสตจักรได้พบ. [8] จนกระทั่งปลายศตวรรษที่ 19 น้อยมาก Presbyterians เคยเรียกของพวกเขา อาคารว่า "คริสตจักร." Presbyterians เชื่อว่าการประชุมที่บ้าน (คริสตจักรที่เรียกว่าตอนนี้) เป็นอาคารที่จะสนับสนุนการเคารพบูชาของพระเจ้าตกแต่งในบางกรณีเป็นเคร่งครัดเพื่อไม่ให้เอาออกจากการเคารพบูชา ต้นบ้านเพรสไบทีประชุมเป็นธรรมดามาก ไม่มีกระจกสี, ไม่มีการตกแต่งอย่างประณีตและภาพไม่ได้ที่จะพบในการประชุมที่บ้าน ธรรมาสน์ยกมักจะเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถเข้าถึงได้โดยบันไดเป็นหัวใจของอาคาร ในปลายศตวรรษที่ 19 มีการเปลี่ยนแปลงค่อยๆเร​​ิ่มที่จะเกิดขึ้นคริสต์ศาสนิกชนที่เจริญรุ่งเรืองสร้างโบสถ์การจัดเก็บภาษีเช่นที่สี่รสไบทีเรียนในชิคาโก, Madison Avenue เพรสไบทีและ Fifth Avenue รสไบทีเรียนใน New York City, Shadyside Presbyterian Church ใน Pittsburgh, PA, ตะวันออกเสรีภาพ Presbyterian Church ใน Pittsburgh, PA, First Presbyterian ในดัลลัส, บ้านแห่งความหวัง Presbyterian Church ในเซนต์พอลมินนิโซตาและอื่น ๆ อีกมากมายมักจะเป็นคริสตจักรเพรสไบทีจะไม่ได้มีรูปปั้นของนักบุญหรือแท่นบูชาหรูหราตามแบบฉบับของคริสตจักรโรมันคาทอลิก แทนการอย่างใดอย่างหนึ่งจะได้พบกับ "โต๊ะ" มักจะอยู่ในระดับเดียวกับการชุมนุม อาจจะมีทางรถไฟระหว่างโต๊ะและ "พลับพลา" หลังมันซึ่งอาจจะมีโต๊ะบูชาประเภทตกแต่งเพิ่มเติมห้องใต้หลังคาคณะนักร้องประสานเสียงหรือแผงกั้น,โต๊ะและพื้นที่พระสงฆ์ แท่นบูชาที่เรียกว่าโต๊​​ะและพื้นที่แท่นบูชา (สิ่งคาทอลิกจะเรียกว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์) เรียกว่าพลับพลาโดย Presbyterians นี้เกี่ยวข้องกับท่าทางของพวกเขาใช้ทฤษฎีเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมในการที่พวกเขาปฏิเสธโรมันคาทอลิกและความคิดที่พระราชาว่าพระเยซูเป็นอีกครั้งที่เสียสละในระหว่างมวลแต่ละในเพรสไบที (ปฏิรูปคริสตจักร) หนึ่งจะไม่ได้มักจะพบไม้กางเขนแขวนอยู่ข้างหลังพลับพลาแทนจะมีการข้ามแท่นบูชาทั้งบนโต๊ะหรือบนโต๊ะในพลับพลา โดยใช้ข้าม "ว่าง" หรือข้ามจากการคืนชีพ Presbyterians เน้นการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์และที่ไม่ได้รับอย่างต่อเนื่องที่กำลังจะตาย แต่ตายครั้งเดียวและยังมีชีวิตอยู่ชั่วนิรันด อย่างไรก็ตามหนึ่งอาจพบว่าหน้าต่างกระจกสีที่แสดงให้เห็นถึงชีวิตของพระเยซูคริสต์ถูกตรึงกางเขนและหลังพลับพลา อาคารคริสตจักรเพรสไบทีมีการตกแต่งที่มักจะมีการข้ามที่มีวงกลมรอบศูนย์กลางหรือเซลติกข้าม นี้ไม่เพียง แต่เน้นการฟื้นคืนพระชนม์ แต่ยังยอมรับด้านประวัติศาสตร์ของ presbyterianismทวิภาคจะตั้งอยู่อย่างใดอย่างหนึ่งที่ทางเข้าหรือใกล้พื้นที่พลับพลา เพรสไบทีสถาปัตยกรรมโดยทั่วไปทำให้การใช้งานที่สำคัญของสัญลักษณ์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Presbyterians ต้นได้ระมัดระวังในการแยกความแตกต่างระหว่าง "โบสถ์ ซึ่งสมาชิกที่อ้างอิง "ประชุมบ้าน ซึ่งเป็นอาคารในคริสตจักรตามที่[8] จนกระทั่งปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19, Presbyterians น้อยมากเคยเรียกอาคารของพวกเขาว่า "โบสถ์" Presbyterians เชื่อประชุมบ้าน (ตอนนี้เรียกว่าคริสตจักร) อาคารสนับสนุนการนมัสการพระเจ้า การตกแต่งในบางกรณีน่ากลัวเพื่อไม่ให้เสียจากนมัสการ รแตสต้นบ้านประชุมธรรมดามากขึ้น กระจกไม่มีสี ไม่ตกแต่งอย่างประณีต และภาพไม่ถูกพบในบ้านประชุม แท่นเทศน์ มักยกให้เพียงสามารถเข้าถึงได้ โดยทาง พื้นที่ส่วนกลางของอาคารได้ ในช่วงปลายศตวรรษ กะค่อย ๆ เริ่มเกิดขึ้น สาธุชนเจริญสร้างโบสถ์โอ่อ่า เช่นสี่รแตสในชิคาโก เมดิสันอเวนิวรแตส และห้าที่รแตส Avenue ในนิวยอร์กซิตี้ คริสตจักร Presbyterian Shadyside ในพิตส์เบิร์ก PA อีสต์เสรีภาพ Presbyterian โบสถ์ในพิตส์เบิร์ก PA แรกรแตสในดัลลัส บ้านของหวัง Presbyterian โบสถ์ในเซนต์พอล มินเนโซต้า และอื่น ๆ อีกมากมาย ปกติ Presbyterian โบสถ์จะไม่มีรูปปั้นของนักบุญ หรือไม่บูชาสมทั่วไปของโบสถ์โรมันคาทอลิก แทน หนึ่งจะพบ "ร่วมตาราง มักจะระดับเดียวกันเป็นชุมนุมชนที่ อาจมีทางรถไฟระหว่างตารางร่วมและบริเวณคริสต์ศาสนการ "พิธี" อยู่เบื้องหลังมัน ซึ่งอาจประกอบด้วยตารางชนิดบูชาเพิ่มเติมตกแต่ง ลอฟท์ choir หรือ choir stalls ตั้ง lectern และเคลอจี บูชาเรียกว่าตารางร่วม และตั้งบูชา (อะไรคาทอลิกถึงเป็นเขตรักษาพันธุ์) คือบริเวณคริสต์ศาสนพิธีที่ โดย Presbyterians นี้จะเกี่ยวข้องกับท่าทางหลักคำสอนที่จะเกี่ยวกับร่วม ซึ่งพวกเขาปฏิเสธความคิดเกี่ยวกับ และโรมันคาทอลิกว่า พระเยซูคือเสียสละอีกครั้งระหว่างมวลแต่ละ ใน Presbyterian (คริสตจักรปฏิรูป) หนึ่งจะไม่มักจะพบ Crucifix ที่แขวนด้านหลังบริเวณคริสต์ศาสนพิธี แต่ จะมีแท่นบูชาไขว้ บนโต๊ะร่วมหรือในบริเวณคริสต์ศาสนพิธี โดย "ว่าง" ข้าม หรือข้ามฟื้นคืนชีพ Presbyterians เน้นการฟื้นคืนชีพ และว่า พระคริสต์ไม่ตายอย่างต่อเนื่อง แต่ตายครั้งเดียว และมีชีวิตนิรันดร์ อย่างไรก็ตาม หนึ่งอาจพบหน้าต่างกระจกสีที่แสดงถึงชีวิตของพระคริสต์และตรึงกางเขน เบื้องหลังบริเวณคริสต์ศาสนพิธี คริสตจักร presbyterian อาคารมักตกแต่ง ด้วยขนที่เป็นวงกลมรอบ ๆ ศูนย์ เขน นี้ไม่เพียงแต่เน้นการฟื้นคืนชีพ แต่ยัง ยอมรับว่า ด้านประวัติศาสตร์ของเพรสไบทีเรียน แบบอักษร baptismal จะอยู่ ที่ทางเข้า หรือใกล้บริเวณคริสต์ศาสนพิธี รแตสสถาปัตยกรรมทั่วไปช่วยให้ใช้สัญลักษณ์สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงต้น presbyterians มีความระมัดระวังในการสร้างความแตกต่างระหว่าง"โบสถ์,"ซึ่งอ้างถึงสมาชิกและ"การประชุม สภา ,"ซึ่งเป็นอาคารที่โบสถ์พบ.[ 8 ]จนกว่าช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ,เป็นอย่างมากไม่กี่ presbyterians เคยอ้างถึงของอาคารเป็น"โบสถ์" presbyterians เชื่อว่าการประชุม - บ้าน(ในตอนนี้เรียกว่าโบสถ์)เป็นอาคารเพื่อการสนับสนุนการของพระเจ้าการตกแต่งในบางกรณีเป็นแบบเรียบง่ายไม่ให้หลุดออกจากการสักการะ ช่วงต้นศาสนาคริสต์นิกายเพรสไบทีเรียนการประชุม - บ้านเป็นแบบเรียบง่ายเป็นอย่างมาก กระจกแต้มสีไม่มีไม่มีการตกแต่งอย่างประณีตและไม่มี ภาพ จะถูกพบในการประชุมที่พัก แท่นที่มักจะยกให้เป็นเพียงเพื่อจะสามารถเข้าถึงได้โดยทางบันไดที่เป็นผลงานชิ้นเอกของอาคาร ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ที่ค่อยๆเปลี่ยนที่เริ่มเกิดขึ้นเจริญผู้สร้างมีความโดดเด่นและมีโบสถ์,เช่นที่สี่นิกายเพรสไบทีเรียนในชิคาโก, Madison Avenue และ Fifth Avenue นิกายเพรสไบทีเรียนนิกายเพรสไบทีเรียนใน New York City , shadyside โบสถ์ในนิกายเพรสไบทีเรียน Pittsburgh ป่า, East Liberty นิกายเพรสไบทีเรียนโบสถ์ในเมือง Pittsburgh ,ระบบเสียงประกาศสาธารณะ,ศาสนาคริสต์นิกายเพรสไบทีเรียนเป็นครั้งแรกใน Dallas ,บ้านแห่งความหวังศาสนาคริสต์นิกายเพรสไบทีเรียนโบสถ์ในเมืองเซนต์พอล,มินนิโซตาและอื่นๆอีกมากมาย.โดยปกติแล้วโบสถ์นิกายเพรสไบทีเรียนจะไม่มีรูปปั้นของนักบุญหรือแท่นบูชาที่หรูหรามากกว่าตามแบบอย่างของโบสถ์โรมันคาทอลิก แทนหนึ่งจะได้พบกับ"โต๊ะสนทนาปราศรัยที่"โดยปกติแล้วในระดับเดียวกับชุมนุม อาจมีรางระหว่างโต๊ะเข้าทรงและ"ส่วนของโบสถ์สำหรับประกอบพิธี"อยู่เบื้องหลังซึ่งอาจมีมากการตกแต่งแท่นพิมพ์โต๊ะห้องใต้เพดานประสานเสียงหรือแผงลอยที่ประสานเสียงพื้นที่ ภิกษุ สามเณรนักพรตและคือแท่นวาง พระคัมภีร์ . แท่นบูชาที่มีชื่อว่าโต๊ะสนทนาปราศรัยและบริเวณแท่นบูชา(คาทอลิกด้วยกันให้ดูเป็นที่)จะถูกเรียกว่าส่วนของโบสถ์สำหรับประกอบพิธีโดย presbyterians โรงแรมแห่งนี้คือที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินนโยบายการเงินคำสอนที่พวกเขาจะสนทนาปราศรัยเกี่ยวกับที่ปฏิเสธความคิดเกี่ยวกับบิชอปโรมันคาทอลิกและที่พระเยซูทรงมีการถวายในระหว่างมวลชนแต่ละครั้งในศาสนาคริสต์นิกายเพรสไบทีเรียน(ได้รับการปรับปรุงโบสถ์)ที่หนึ่งจะไม่ได้พบกับไม้กางเขนที่ห้อยอยู่ด้านหลังแท่นเทศน์แทนที่โดยปกติจะมีการข้ามแท่นบูชาที่ทั้งบนโต๊ะเข้าทรงหรือบนโต๊ะในส่วนของโบสถ์สำหรับประกอบพิธีได้ โดยการใช้"ว่าง" Cross ,หรือของที่ฟื้นคืนชีพเพื่อ, presbyterians เน้นที่ความหลังและที่พระเยซูไม่ใช่อย่างต่อเนื่องกำลังจะตายแต่เสียชีวิตทันทีและยังมีชีวิตอยู่สำหรับทั้งหมดชั่วกัลปาวสาน" แต่ถึงอย่างไรก็ตามหนึ่งอาจได้พบกับหน้าต่างกระจกแต้มสีที่บรรยายถึงชีวิตของพระเยซูและขึงพืดที่อยู่เบื้องหลังส่วนของโบสถ์สำหรับประกอบพิธีที่ อาคารโบสถ์นิกายเพรสไบทีเรียนได้รับการตกแต่งด้วยการข้ามที่มีลักษณะเป็นวงกลมที่โดยรอบศูนย์กลางหรือเซลติกบ่อย โรงแรมแห่งนี้ไม่ได้เน้นย้ำถาโถมเข้าใส่แต่ยังได้รับทราบแง่มุมทางประวัติศาสตร์ของ presbyterianismเกี่ยวกับการตั้งชื่อแบบอักษรที่จะตั้งอยู่ทั้งที่บริเวณทางเข้าหรือใกล้กับพื้นที่ส่วนของโบสถ์สำหรับประกอบพิธีได้ สถาปัตยกรรมนิกายเพรสไบทีเรียนโดยทั่วไปแล้วทำให้ใช้งานอย่างมีนัยสำคัญของสัญลักษณ์.