A few minutes later, Edward and Joh

A few minutes later, Edward and John Canty were in the Cantys' room. There was not much light, and it was a small, dirty place. Two girls and a woman were in a corner of the room.
'Now then,' Canty said to Edward, 'say your name - your real name - or you'll be sorry.'
'Do not tell me to speak,' said the little prince, and his face was red and angry. 'I am Prince Edward.'
Canty laughed. But his eyes were cold and hard.
The woman ran to Edward. 'My poor boy!' She cried. 'You read too many stories about princes!'
The prince looked into her face, and said softly: 'your son is well and he is not mad, good lady. Take me to the palace, and the king will bring him to you.'
When he heard this, John Canty hit Edward hard on his back, and he fell into Mrs Canty's arms. She tired to move herself between the boy and John Canty, but Edward pulled himself away.
'Don't stop him,' Edward told her. 'Or he will hit you, too.'
Later that night, Edward lay on the floor, hurting terribly. Tom's mother softly touched his hair and cried.
'My father the King will thank you for this,' Edward told her. When she heard this, Tom's mother began to cry harder. Edward soon fell asleep, but Tom's mother lay worrying in her bed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่กี่นาทีต่อมาเอ็ดเวิร์ดและจอห์น Canty อยู่ในห้อง Cantys ' มีแสงมากไม่ได้และมันเป็นขนาดเล็กที่สกปรก . สองสาวและหญิงอยู่ในมุมของห้อง
ตอนนี้แล้ว 'Canty กล่าวว่าเอ็ดเวิร์ด' พูดชื่อคุณ - ชื่อจริงของคุณ -. หรือคุณจะต้องเสียใจ '
'อย่าบอกฉันที่จะพูด' กล่าวว่า เจ้าชายน้อยและใบหน้าของเขาเป็นสีแดงและโกรธ 'ผมเจ้าฟ้าชายเอ็ดเวิร์ด.
Canty หัวเราะ แต่สายตาของเขาก็เย็นและยาก.
หญิงวิ่งไปที่เอ็ดเวิร์ด 'เด็กยากจนของฉัน! เธอร้องไห้ 'คุณอ่านเรื่องราวมากเกินไปเกี่ยวกับเจ้าชาย
เจ้าชายมองเข้าไปในใบหน้าของเธอและพูดเบา ๆ : 'ลูกชายของคุณเป็นอย่างดีและเขาก็ไม่ได้บ้าผู้หญิงที่ดี พาฉันไปที่พระราชวังและพระมหากษัตริย์จะนำเขาไปคุณ. '
เมื่อเขาได้ยินเสียงนี้จอห์นเอ็ดเวิร์ด Canty ตีอย่างหนักในการกลับมาของเขาและเขาตกอยู่ในอ้อมแขนของนาง Canty เธอเบื่อที่จะย้ายตัวเองระหว่างเด็กและจอห์น Canty แต่เอ็ดเวิร์ดดึงตัวเองออกไป.
'อย่าหยุดที่เขาว่า' เอ็ดเวิร์ดบอกเธอ 'หรือเขาจะตีคุณมากเกินไป.
ต่อมาในคืนนั้นเอ็ดเวิร์ดที่วางอยู่บนพื้นเจ็บชะมัด แม่ของทอมสัมผัสเบา ๆ ผมของเขาและร้องไห้.
'พ่อของฉันกษัตริย์จะขอขอบคุณสำหรับการนี้' เอ็ดเวิร์ดบอกเธอ เมื่อเธอได้ยินแม่ของทอมเริ่มร้องไห้หนักขึ้น เอ็ดเวิร์ดผล็อยหลับไปในเร็ว ๆ นี้ แต่แม่ของทอมกังวลวางอยู่บนเตียงของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่กี่นาทีต่อมา เอ็ดเวิร์ด และ จอห์น canty อยู่ในห้อง cantys ' ไม่มีแสงมาก และเป็นสถานที่เล็ก ๆสกปรก สองสาวและผู้หญิงอยู่ในมุมห้อง
ตอนนี้แล้ว ' canty บอกเอ็ดเวิร์ด ' บอก ชื่อ - นามสกุล จริง ของคุณ ของคุณ หรือคุณจะเสียใจ '
' ไม่ได้บอกให้ฉันพูด ' เจ้าชายน้อย และใบหน้าของเขาก็แดงและโกรธ . . . ข้าคือเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด '
canty หัวเราะแต่สายตาของเขาเย็นชาและแข็ง
ผู้หญิงวิ่งไปเอ็ดเวิร์ด’ ลูกชายที่น่าสงสารของฉัน ! เธอร้องไห้ . . . คุณอ่านเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับ เจ้านาย !
เจ้าชายจ้องมองใบหน้าของเธอ และพูดเบาๆว่า ' ลูกชายของคุณเป็นอย่างดีและเขาไม่บ้า เป็นผู้หญิงที่ดี พาข้าไปที่วัง และจะทรงนำเขามา '
เมื่อเขาได้ยินนี้ , จอห์น เอ็ดเวิร์ด canty ตีหนักบนหลังของเขา และเขาล้มลง นาง canty แขนเธอเหนื่อยที่จะย้ายตัวระหว่าง บอย และ จอห์น canty แต่เอ็ดเวิร์ดก็ดึงเขาออกไป
ห้ามหยุดเขา เอ็ดเวิร์ดบอกเธอ . . . หรือเขาจะตีคุณด้วย '
คืนนั้นเอ็ดเวิร์ดวางกับพื้น เจ็บชะมัด แม่ของทอมเขาเบา ๆสัมผัสผมของเขาและร้องไห้
พ่อ ' ของฉันกษัตริย์จะขอบคุณสำหรับเรื่องนี้ เอ็ดเวิร์ดบอกกับเธอ เมื่อเธอได้ยินนี้ แม่ของทอมเริ่มร้องไห้หนักขึ้นเอ็ดเวิร์ด แล้วเผลอหลับไป แต่แม่ของทอมวางห่วงบนเตียงของเธอ