Camilla Cream loves lima beans, but

Camilla Cream loves lima beans, but she never eats them. Why? Because the other kids in her school don't like them. Camilla Cream is very worried about what other people think about her, but at the very moment she most wants to fit in, she becomes completely covered in colorful stripes! Worse yet, she seems to change colors to match whatever is happening around her. When the class says the Pledge of Allegiance, she turns red, white, and blue! Instead of blending in, she's standing out.

Specialists are called but the situation goes from bad to worse. Isn't there anyone who can help Camilla remember what it means to be herself?

Sure to invite discussion, this is an engaging book that imaginatively explores the risks of trying to be like everyone else.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คามิลลาครีมรักถั่วลิมา แต่เธอไม่เคยกินพวกเขา ทำไม เนื่องจากเด็กคนอื่น ๆ ในโรงเรียนของเธอไม่ชอบพวกเขา ครีมคามิลลาเป็นห่วงคนอื่นที่คิดเกี่ยวกับเธอ แต่ในขณะนี้มากสุดค่ะเหมาะ เธอจะคลุมลายสีสัน เลว ยัง เธอดูเหมือนว่าการเปลี่ยนสีให้ตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเธอ เมื่อคลากล่าวว่า จำนำของความจงรักภักดี เธอเปลี่ยนเป็นสีแดง สีขาว และสีฟ้า แทนที่จะผสมใน เธอจะยืนออกเรียกว่าผู้เชี่ยวชาญ แต่สถานการณ์ไปจากเลวเลว ไม่มีใครสามารถช่วยคามิลลาจำอะไรที่ว่า เป็นตัวเองเชิญสนทนา คือสมุดค้างที่พยายามสำรวจความเสี่ยงของการพยายามเป็นเหมือนคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คามิลล่าครีมถั่วลิมารัก แต่เธอไม่เคยกินพวกเขา ทำไม? เพราะเด็กคนอื่น ๆ ในโรงเรียนของเธอไม่ชอบพวกเขา คามิลล่าครีมเป็นกังวลมากเกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับเธอ แต่ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่เธอต้องการที่จะพอดีกับเธอกลายเป็นที่ครอบคลุมในลายเส้นสีสัน! เลวยังเธอดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนสีเพื่อให้ตรงกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเธอ เมื่อเรียนกล่าวว่าปฏิญาณความจงรักภักดีเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง, สีขาว, สีฟ้า! แทนการผสมเธอยืนอยู่ข้างนอก.

ผู้เชี่ยวชาญที่เรียกว่า แต่สถานการณ์ที่จะไปจากที่เลวร้าย ไม่ได้มีใครที่สามารถช่วยให้คามิลล่าจำสิ่งที่มันหมายถึงการเป็นตัวเอง?

แน่นอนว่าจะเชิญสนทนานี้เป็นหนังสือที่มีส่วนร่วมที่จินตนาการสำรวจความเสี่ยงของการพยายามที่จะเป็นเหมือนคนอื่น ๆ