Joel-Peter Witkin (American, b. 193

Joel-Peter Witkin (American, b. 1939) is a photographer whose work addresses outsider subjects, and depicts people who have historically lived on the margins of society. One of his best known works, Female King (1997), features a woman over six feet in height and 400 pounds in weight posed as an ancient tribal king. Abundance (1997) depicts a legless and armless woman placed in an urn, her head covered with flowers, fruits, and pearls. Inspired by the appearance of early Daguerreotypes and the work of E.J. Bellocq, Witkin’s photographs mimic the techniques and appearance of an earlier era. He uses a hands-on chemical development method, and will bleach his prints, toning them, or scratch the negative.

Witkins imagery often centers on death and features dismembered corpses, which Wikin claims was inspired by a gruesome car accident he witnessed as a child. He will often work in Mexico, where there are fewer restrictions in the handling of dead bodies.

Witkin began his photography career without any official study, first working as a war photographer during the Vietnam War between 1961 and 1964. After his service, Witkin continued to work as a freelance photographer, becoming the official photographer of City Walls Inc. He later studied sculpture at Columbia University, earning a BFA in 1974, and received his MFA from the University of New Mexico in 1986.

His photographs have been widely exhibited, beginning with a 1959 group show in New York at The Museum of Modern Art. Larger solo exhibitions didn’t take place until the 1980s, his first being in New York at Projects Studio One. He has gone on to exhibit at the Galerie Baudoin in Madrid (1990), the Centro de Arte Reina Sofia Museum (1988), the National Gallery of Canada in Ottawa (2004), and the Bibliothèque Nationale de France in Paris.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โจเอล-ปีเตอร์ Witkin (เกิดอเมริกัน 1939) เป็นช่างภาพมีผลงานที่อยู่ภายนอกวัตถุ และสามารถระบุถึงผู้ที่ได้อาศัยอยู่บนขอบของสังคมในอดีต หนึ่งในผลงานของเขาที่รู้จักกันดี กษัตริย์หญิง (1997) คุณสมบัติผู้หญิงกว่าหกฟุตความสูง และน้ำหนัก 400 ปอนด์ เกิดเป็นกษัตริย์เป็นชนเผ่าโบราณ อุดมสมบูรณ์ (1997) มีภาพผู้หญิงจี้"ไพบูลย์" และไม่อยู่ในผอบ หัวของเธอที่ปกคลุมไป ด้วยดอกไม้ ผลไม้ และไข่มุก บันดาลใจจากลักษณะของต้น Daguerreotypes และการทำงานของ E.J. Bellocq ภาพถ่ายของ Witkin เลียนเทคนิคและลักษณะของยุคก่อนหน้านี้ เขาใช้วิธีพัฒนาเคมีมือ และจะฟอกพิมพ์ของเขา ปรับสภาพผิวให้ หรือในทางลบรอยขีดข่วน ศูนย์กลาง Witkins ภาพมักจะตาย และคุณลักษณะ dismembered ศพ ซึ่ง Wikin อ้างว่า มาจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่น่าสยดสยองที่เขาเห็นเป็นเด็ก เขามักจะทำงานในเม็กซิโก มีข้อจำกัดน้อยลงในการจัดการศพ Witkin เริ่มอาชีพถ่ายภาพ โดยไม่มีการศึกษาอย่างเป็นทางการ ทำงานแรก เป็นช่างภาพสงครามในช่วงสงครามเวียดนามระหว่างปี 1961-1964 เขาบริการหลัง Witkin ยังคงทำงานเป็นช่างภาพอิสระ เป็น ช่างภาพอย่างเป็นทางการของกำแพงเมือง เขามาศึกษาประติมากรรมที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย รายได้สำเร็จในปี 1974 และรับ MFA ของเขาจากมหาวิทยาลัยนิวเม็กซิโกในปี 1986 ภาพของเขาได้รับกันอย่างแพร่หลายการจัดแสดง เริ่มต้น ด้วยการแสดงกลุ่ม 1959 ในนิวยอร์กที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ นิทรรศการแสดงผลงานเดี่ยวที่มีขนาดใหญ่ไม่ได้เกิดขึ้นจนถึงทศวรรษ 1980 เขาเป็นครั้งแรกในนิวยอร์กที่โครงการ Studio One เขาได้ไปบนกับนิทรรศการที่ Baudoin กาในมาดริด (1990), Centro de Arte โคะโซเฟียพิพิธภัณฑ์ (1988) แกลลอรี่แห่งชาติของแคนาดาในออตตาวา (2004), และห้องพัก Nationale de France ในปารีส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจเอลปีเตอร์ Witkin (อเมริกันข. 1939) เป็นช่างภาพที่มีผลงานอาสาสมัครที่อยู่ภายนอกและแสดงให้เห็นว่าคนที่มีชีวิตอยู่ในอดีตบนขอบของสังคม หนึ่งในผลงานที่เป็นที่รู้จักดีที่สุดของเขาหญิงคิง (1997) มีผู้หญิงกว่าหกฟุตสูงและ 400 ปอนด์ในน้ำหนักที่ถูกวางเป็นกษัตริย์ของชนเผ่าโบราณ ความอุดมสมบูรณ์ (1997) แสดงให้เห็นว่าผู้หญิงคนเมาและแขนวางไว้ในโกศหัวของเธอปกคลุมไปด้วยดอกไม้, ผลไม้, และไข่มุก แรงบันดาลใจจากการปรากฏตัวของ daguerreotypes ต้นและการทำงานของ EJ Bellocq ที่รูปภาพ Witkin ของเลียนแบบเทคนิคและลักษณะของยุคก่อนหน้านี้ เขาใช้มือในการพัฒนาวิธีการทางเคมีและจะฟอกขาวพิมพ์ของเขาปรับสีพวกเขาหรือรอยขีดข่วนลบ.

ภาพ Witkins มักศูนย์ความตายและมีศพชิ้นส่วนซึ่งอ้าง wikin ได้รับแรงบันดาลใจจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่น่าสยดสยองเขาเห็นเป็นเด็ก . เขามักจะทำงานในเม็กซิโกที่มีข้อ จำกัด น้อยลงในการจัดการศพ.

Witkin เริ่มอาชีพการถ่ายภาพของเขาโดยไม่มีการศึกษาอย่างเป็นทางการใด ๆ ครั้งแรกที่ทำงานเป็นช่างภาพสงครามในช่วงสงครามเวียดนามระหว่างปี 1961 และปี 1964 บริการหลังของเขา Witkin อย่างต่อเนื่อง ไปทำงานเป็นช่างภาพอิสระกลายเป็นช่างภาพอย่างเป็นทางการของกำแพงเมืองอิงค์หลังจากนั้นเขาศึกษาประติมากรรมที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียรายได้ BFA ในปี 1974 และได้รับ MFA ของเขาจากมหาวิทยาลัยนิวเม็กซิโกในปี 1986

ภาพของเขาได้รับการจัดแสดงกันอย่างแพร่หลาย เริ่มต้นด้วยการแสดงกลุ่ม 1959 ในนิวยอร์กที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ แสดงผลงานเดี่ยวขนาดใหญ่ไม่ได้เกิดขึ้นจนกว่าจะถึงปี 1980 เป็นครั้งแรกของเขาในนิวยอร์กที่สตูดิโอหนึ่งโครงการ เขาได้ไปจัดแสดงที่ Galerie Baudoin ในมาดริด (1990) ที่ Centro de Arte พิพิธภัณฑ์ Reina Sofia (1988), หอศิลป์แห่งชาติของประเทศแคนาดาในออตตาวา (2004) และBibliothèque Nationale de France ในปารีส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจเอลปีเตอร์วิทคิน ( อเมริกัน , B . 1939 ) เป็นช่างภาพที่มีงานที่อยู่นอกกลุ่ม และแสดงให้เห็นคนที่ในอดีตอาศัยอยู่บนขอบของสังคม หนึ่งในของเขาที่ดีที่สุดที่รู้จักกันทำงาน , หญิง คิง ( 1997 ) , มีผู้หญิงกว่าหกฟุตในความสูงและ 400 ปอนด์ในน้ำหนักขึ้นเป็นกษัตริย์ของชนเผ่าโบราณ ไพบูลย์ ( 1997 ) แสดงให้เห็นขาผู้หญิง และ armless อยู่ในโกศ ศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยดอกไม้ , ผลไม้ และไข่มุก แรงบันดาลใจจากลักษณะของต้นและผลของ e.j. bellocq ดาแกร์โรไทป์ของ , ภาพถ่ายเลียนแบบเทคนิคและลักษณะของยุคก่อนหน้านี้ เขาใช้วิธีพัฒนาเคมีภาคปฏิบัติ และจะขาวพิมพ์ของเขา ปรับสี หรือขูดลบwitkins ภาพมักจะเน้นคุณลักษณะที่ตายและถูกหั่นศพ ซึ่ง wikin อ้างว่าเป็นแรงบันดาลใจจากรถอุบัติเหตุน่าสยดสยอง เขาเห็นเป็นเด็ก เขามักจะทำงานในเม็กซิโก ซึ่งมีข้อ จำกัด น้อยลงในการจัดการศพของเริ่มอาชีพถ่ายภาพของเขา โดยไม่มีการศึกษาอย่างเป็นทางการใด ๆ ทำงานเป็นช่างภาพสงครามในช่วงสงครามเวียดนามระหว่างปี 1961 และ 1962 . บริการหลังของเขาของยังคงทำงานเป็นช่างภาพอิสระ เป็นช่างภาพอย่างเป็นทางการของกำแพงเมืองซึ่งหลังจากนั้นเขาศึกษาประติมากรรมที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย , รายได้ BFA ใน 2517 และได้รับ MFA ของเขาจากมหาวิทยาลัยนิวเม็กซิโกในปี 1986ภาพถ่ายของเขาได้รับอย่างกว้างขวาง โดยเริ่มต้นด้วย 1959 กลุ่มแสดงในนิวยอร์กที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ นิทรรศการเดี่ยวขนาดใหญ่ยังไม่เกิดขึ้น จนกว่า 1980s ของเขาเป็นครั้งแรกในนิวยอร์กที่โครงการสตูดิโอหนึ่ง เขาได้ไปที่จัดแสดงในแกลลอรี่ baudoin ในมาดริด ( 1990 ) , พิพิธภัณฑ์ Centro de Arte Reina Sofia ( 1988 ) , หอศิลป์แห่งชาติของประเทศแคนาดาในออตตาวา ( 2004 ) , และ biblioth è que ริก นาซิ นาล เดอ ฝรั่งเศสในปารีส