This sonnet is an example of typica

This sonnet is an example of typical Shakespearean style, comprising three quatrains in iambic pentameter ending in a heroic couplet, following a rhyming scheme of abab cdcd efef gg. It follows the tradition of dividing the sonnet into two parts. In the octave, Time is shown as the enemy of the transitory nature of beauty and there are references to different passages of time, “day”, “May”, “date”, “summer”. After the volta, highlighted by “But”, the sestet introduces Time as the solution: the youth’s beauty will be everlasting as long as the sonnet exists and the references are to the “eternal” and “So long as”. The final couplet, although part of the sestet, could stand alone and provides a strong closing point.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซอนเน็ตนี้คือ ตัวอย่างของรูปแบบบทละครของเชคส์ทั่วไป ประกอบด้วยสาม quatrains ใน iambic pentameter ใน couplet กล้าหาญ ต่อโคลงของ abab cdcd efef gg ประเพณีของซอนเน็ตการแบ่งสองส่วนดังนั้น ในคู่ มีแสดงเวลาเป็นศัตรูธรรมชาติอนิยมของความงาม และมีการอ้างอิงไปยังทางเดินที่แตกต่างกันของเวลา "วัน" "พฤษภาคม" "วัน" "ฤดูร้อน" หลังสาบวอลตา เน้น "แต่" sestet แนะนำเวลาเป็นโซลูชัน: ความงามของเยาวชนจะนิรันดร์ตราบใดที่ซอนเน็ตมีอยู่ และการอ้างอิง "อมตะ" และ "ตราบ" Couplet สุดท้าย อย่าง sestet สามารถยืนคนเดียว และเป็นจุดปิดที่แข็งแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคลงนี้เป็นตัวอย่างของเช็กสเปียสไตล์ทั่วไปที่ประกอบไปด้วยสาม quatrains ในตอนจบจังหวะโคลงในคู่ที่กล้าหาญต่อไปนี้รูปแบบของบทกวี Abab cdcd efef GG มันเป็นไปตามประเพณีของการหารโคลงออกเป็นสองส่วน ในคู่เวลาเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าเป็นศัตรูของธรรมชาติชั่วคราวของความงามและมีการอ้างอิงไปยังทางเดินที่แตกต่างของเวลา "วัน" "อาจจะ", "วัน", "ฤดูร้อน" หลังจาก Volta โดยเน้น " แต่" คณะหกคนแนะนำเวลาเป็นโซลูชัน: ความงามของเยาวชนจะได้รับการนิรันดร์เป็นเวลานานเป็นโคลงที่มีอยู่และการอ้างอิงที่มีกับ "นิรันดร์" และ "ตราบใดที่" คู่สุดท้ายแม้จะเป็นส่วนหนึ่งของคณะหกคนที่สามารถยืนอยู่คนเดียวและให้เป็นจุดปิดที่แข็งแกร่ง