The idea of multiplicity is innate

The idea of multiplicity is innate in Peter Zumthor’s projects since his very first works: works of art surrounding us put on various meanings, which do not always remain on parallel levels combining well with dialectical relationships. The vague is planned strictly, holding by the rules of the architectural language. Beauty is in the undetermined, the multiple, but it is obtainable only through precision. Multiplicity of objects is shown only when who is living with them can distinguish their single parts and, at the same time, can see the work in its wholeness. This throw back to the “unitary” character of architecture, in which every part is in relation with the others and together they give a sense to the project. Zumthor’s planning is pure: nothing is pointless. In this society, as the architect says, «architecture has to oppose resistance», and react to the naughtiness of shapes and meanings, and return to talk its own language. Original shape invention or particular composition doesn’t take to the truth. Between multiplicity and silence there’s a tense and vibrational relationship, and the concrete idea is in their equilibrium.

Things determine the spatial dimension of the world, and therefore its knowledge and usability to us. The project triggers a linking mechanism between things, so they can assume a meaning to the user, becoming an efficient tool to know of the world. Things, objects, the world of references, transform our sensations in remembrance. The pictures that come to mind enclose Zumthor’s research heart. Shape is the result, not the reason. Beauty doesn’t come out of the shape alone, but of the multiplicity of impressions, sensations and emotions that the shape has us to discover.

For Zumthor there is a strong connection between reality and living. This brings him to be oriented towards the concrete, imagining “things” and not “theories”. Emotion reveals the “authentic core” of things.

Saint Benedict - Courtesy of Marco Masetti
Saint Benedict - Courtesy of Marco Masetti
From emotion he passes on to remembrance and memory, which are the central threads in Zumthor’s research.

«The world is overloaded of signs and information, representative of things – Zumthor wrote – that nobody completely understands, because they are in turn nothing but signs representative of other signs. The real thing remains hidden. Nobody can ever see it». Zumthor’s architecture has nothing to hide from us: It is a direct sign that doesn’t throw back to other meanings. His architectural gestures remain dipped into the surroundings and don’t subjugate them to disputable formalisms. It’s no accident that his work is frequently categorized as minimal. Minimalist work always depends on a spectator, therefore it isn’t autonomous (or best, self-referenced), and furthermore it gives the impression to contain something, to be empty inside. «At the center of architecture, there seems to be an empty space. You can’t plan emptiness, but you can draw its boundaries, and so empty comes to life». So architecture is emptiness, and if the architect wants to produce beauty, he has to work on light and vibrations (sonorous, tactile…) that spread in this absence. Zumthor gives particular importance to the “metaphysical silence” and its peculiar and precise characteristics, akin to poetry. As George Steiner writes, «silence is an alternative. When, in the polis, words are filled with barbarism and lies, nothing talks as strongly as non-written poetry».

The process used by Zumthor to reach the memory is the «architectonic dramatization»: maybe it’s the only possible way to remember, because it’s only through emotions that mankind can remember. The monument, as a symbol, is not conceived by Zumthor, who imagines the building as a real place, not a content falsification. «To build a monument, – as he said – where every politician put up his plaque or his wreath, is the first act of forgetfulness».

In the shelters for the Roman archaeological site in Chur, Zumthor decides to establish an architectural link between the ruins and the city. The building is a filter between internal space and the city, that can penetrate, in the form of air, light and sound, through the thin plates in wood. The impression is to enter a non-temporal field: the space of the memory. Temporality is realized when the work considers the space in its totality, without distinctions between in and out. It is perceived only to (and in presence of) a spectator of the work that lives its volumes, contributing to strengthen the relations between architecture and the spectator himself.

In his works, light writes silently on objects the poetry, that is the only way to reach the truth – as he wrote in Thinking architecture. Originality and oddness have no connection with poetry. Air, light, sounds, and materials are the alphabet of his architecture, which speaks of itself, without however stunning us. A case in which (finally) the content returns to be the subject. This is the center of Zumthor’s architecture: they aren’t built to amaze us, as a performance, but they are here for man, who doesn’t have to be «stunned with chatter».

Zumthor has never investigated the theme of the city. By the way in some case it’s possible to distinguish interesting characteristics of this topic. I think of the Kunsthaus Museum’s square in Bregenz, and also at the relationship between building, ruins and city in Koln.

Kunsthaus - Courtesy of Marco Masetti
Kunsthaus - Courtesy of Marco Masetti
Zumthor always prefers knowledge, thought, order, in a century when man is looking for simple pleasures, immediate and ephemeral. These are the reflections that motivated me to try interviewing Mr. Peter Zumthor.

9th December 2009, Haldenstein, Graubünden, Switzerland.

Haldenstein is a little mountainous village, but, unlike the others, it has no “in style” buildings, awful expression of lack of architectural culture: the stratification of what is old and what is contemporary doesn’t take from the first, but both these souls become reconciled and in a way they mutually contemplate, without perverting each other.

Zumthor’s Atelier is representative of this pacific cohabitation in the silence of Alpine landscape: its structure, the construction method, and the use of materials are modern and recognizable, but its presence doesn’t offend the historic dimension of the place.

Zumthor’s collaborator Olivia Schmidt receives me into the Atelier; light enters from the wide windows and illuminates the models which are on the tables. It seems like a perfect ambient for working. Then she brings me to the personal architect’s office that is contiguous to his house. The first thing I do, as well as anyone who enters the house, is to leave my shoes in a little room and put on slippers. Passing through a room packed with models and sheets, that proves the intense activity of the architect, I get to the room for the interview. I’m sitting in front of him, and while I’m preparing the recording equipment, I hear music coming from the next room: an unexpected drum, a few seconds of rock, then silence.

The interview can start.

You write that «the world is full of signs and information, which stand for things that no one fully understands because they, too, turn out to be mere signs for other things. Yet the real thing remains hidden. No one never gets to see it» [PETER ZUMTHOR, Thinking architecture, Basel, Birkhäuser, 2006, p. 16.]. How can architecture offer «resistance» to the «waste of forms and meanings»? Let me be more specific: what are the projects most inspiring to you that embody this concept of «resistant» architecture?

Peter Zumthor - Courtesy of Marco Masetti
Peter Zumthor - Courtesy of Marco Masetti
There aren’t…

I don’t work in this way, with these references. I try to work like a normal person, like my mother for example, and I try to follow the needs of function and use: what does the place want, what does the place ask. It isn’t an academic work. These references upset me.

When you are in the planning phase, what is the first thing you do?

To feel, to think, to be careful… it’s nothing special, isn’t it? Just using common sense, to be bright, perceptive…

During the first planning stage, you think of the needs of the place and what it lacks. Then how does the planning evolve?

I don’t only think of the place: I visit it, because it’s a physical experience and all can be thought as being in the place.

In architecture, there’s always an underlying need. I think of the utilization: is what I do valuable? Do I like it? And what does it lack? I try to think and feel together the needs of function, use, and the peculiarity of the place. In the place physical appearance, when it’s observed, there is the whole history, because history shows in the world’s body, much more than in books. Also in books, certainly, but history, the memory, becomes narrative to be studied in university, where they need the book’s narration. But the true history, our families’ history, our people’s history, is here, and here, and there, and once again here, isn’t it? . So this is my work: to observe, and to understand what I see…or to try to understand.

In your work, emotion becomes memory. How is it possible to arouse the right emotion in those who live in architectural masterpieces, the wanted emotion connected to the remembrance that the architect would like us to feel in that specific place? I’m thinking especially of the residential house for the elderly in Masans…

Masans - Courtesy of Marco Masetti
Masans - Courtesy of Marco Masetti
Residential Home for the Elderly in Masans floor plan
Residential Home for the Elderly in Masans floor plan
Residential Home for the Elderly in Masans section
Residential Home for the Elderly in Masans section
It doesn’t happen in such academic manner. It’s much easier. It’s to use common sense: what is beautiful?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดมากมายหลายหลากเป็นข้อสอบในโครงการปีเตอร์ Zumthor ตั้งแต่ผลงานแรก: ศิลปกรรมรอบเราใส่ต่าง ๆ ความหมาย ไม่เสมออยู่ในระดับขนานรวมทั้งความสัมพันธ์ dialectical คลุมเครือมีการวางแผนอย่างเคร่งครัด ถือตามกฎของภาษาสถาปัตยกรรม ความงามเป็นที่ถูกระบุ หลาย แต่มีสิทธิได้รับเท่านั้นผ่านความแม่นยำ มากมายหลายหลากของวัตถุจะแสดงเฉพาะเมื่อผู้อาศัยอยู่กับพวกเขาสามารถแยกชิ้นส่วนเดียวของพวกเขา และ พร้อมกัน จะเห็นงานของว่าว นี้โยนไปอักขระ "unitary" สถาปัตยกรรม ที่ทุกส่วนเป็นความสัมพันธ์กับผู้อื่น และร่วมกันพวกเขาให้ความรู้สึกกับโครงการ การวางแผนของ Zumthor มีความบริสุทธิ์: เป็นประเด็น ในสังคมนี้ เป็นสถาปนิกกล่าวว่า, «สถาปัตยกรรมมีปะทะต้านทาน», ตอบสนอง naughtiness รูปร่างและความหมาย และกลับไปพูดภาษาของตนเอง ประดิษฐ์รูปร่างเดิมหรือองค์ประกอบเฉพาะไม่มีสัจธรรม มากมายหลายหลากและความเงียบ มีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด และ vibrational และคิดคอนกรีตอยู่ในสมดุลของพวกเขาสิ่งที่กำหนดขนาดพื้นที่ของ โลก และดังนั้นความรู้ และใช้งานให้เรา โครงการก่อให้เกิดกลไกเชื่อมโยงระหว่างสิ่ง เพื่อให้พวกเขาสามารถถือว่าความหมายกับผู้ใช้ เป็น เครื่องมือมีประสิทธิภาพต้องรู้โลก สิ่ง วัตถุ โลกของการอ้างอิง แปลงเรารู้สึกในรำลึก รูปภาพที่มาถึงใจใส่หัวใจของ Zumthor วิจัย รูปร่างผล เหตุผลไม่ได้ ความงามไม่มา จากรูปร่างเพียงอย่างเดียว แต่มากมายหลายหลากความประทับใจ รู้สึก และอารมณ์ที่มีรูปร่างที่เราพบสำหรับ Zumthor มีการเชื่อมต่อแข็งแรงจริงและชีวิต นี้นำเขาจะมุ่งเน้นไปทางคอนกรีต imagining "สิ่ง" และไม่ "ทฤษฎี" อารมณ์พบ "หลักแท้จริง" ของสิ่งดิก - ความ Masetti มาร์โคดิก - ความ Masetti มาร์โคจากอารมณ์ที่เขาผ่านไปในการรำลึกและหน่วยความจำ ซึ่งมีหัวข้อกลางในงานวิจัยของ Zumthor«โลกจะเกิดสัญญาณและข้อมูล ตัวแทนของสิ่ง-Zumthor เขียน – ที่ไม่มีใครสมบูรณ์เข้าใจ เพราะพวกเขามีในอะไร แต่ป้ายตัวแทนของสัญญาณอื่น ๆ สิ่งจริงยังคงซ่อนอยู่ ไม่มีใครสามารถเคยเห็น» สถาปัตยกรรมของ Zumthor มีอะไรจะซ่อนจากเรา: เป็นเครื่องหมายตรงที่ไม่โยนไปให้ความหมายอื่น รูปแบบลายเส้นสถาปัตยกรรมของเขายังคง dipped ในสภาพแวดล้อม และไม่ subjugate นั้นไป disputable formalisms มันเป็นอุบัติเหตุไม่ว่า งานของเขาเป็นมักแบ่งเป็นน้อย งานมินิมัลลิสต์ขึ้นอยู่กับการแข่งขันที่เสมอ ดังนั้น มันไม่อิสระ (หรือดีที่สุด อ้างอิงด้วยตนเอง), และนอกจากนี้ จะช่วยให้การแสดงผลที่ประกอบด้วยบางสิ่งบางอย่าง ว่างเปล่าภายใน «ศูนย์สถาปัตยกรรม มีน่าจะ เป็นว่าง คุณไม่สามารถวางแผนความว่างเปล่า แต่คุณสามารถวาดขอบเขตของ และว่างเปล่ามาสู่ชีวิต» ดังนั้นสถาปัตยกรรมเป็นความว่างเปล่า และถ้าสถาปนิกต้องการความสวยงาม เขาได้ทำงานเกี่ยวกับไฟและการสั่นสะเทือน (sonorous เพราะ...) ที่แพร่กระจายในนี้ขาดงาน Zumthor ให้ความสำคัญเฉพาะ "เงียบขัดแย้ง" และความแปลกประหลาด และแม่นยำลักษณะ เหมือนกับบทกวี สไตเนอร์จอร์จเขียน, «เงียบเป็นทางเลือก เมื่อ ใน polis คำเต็มไป ด้วยการ barbarism และอยู่ ไม่มีอะไรพูดอย่างยิ่งที่ไม่ได้เขียนบทกวี»การใช้การเข้าถึงหน่วยความจำ Zumthor เป็น «architectonic dramatization »: อาจจะเป็นวิธีเท่าจำ ได้เฉพาะผ่านอารมณ์ ที่มนุษย์สามารถจำ อนุสาวรีย์ เป็นสัญลักษณ์ เป็นไม่รู้สึก โดย Zumthor ที่จินตนาการ-อาคารเป็นสถานจริง ไม่ falsification เนื้อหา «การสร้างอนุสาวรีย์, – ตามที่เขากล่าวว่า การกระทำครั้งแรกของการนอนหลับหรือไม่นักการเมืองทุกทนของเขาหินปูนหรือพวงหรีดของเขา »ในพักอาศัยสำหรับโบราณคดีโรมันใน Chur, Zumthor ตัดสินใจในการสร้างการเชื่อมโยงสถาปัตยกรรมระหว่างโบราณสถานเมือง อาคารเป็นตัวระหว่างพื้นที่ภายในเมือง ที่สามารถเจาะ ในอากาศ แสง และ เสียง ผ่านแผ่นบางไม้ ความประทับใจจะใส่เขตข้อมูลไม่ใช่ชั่วคราว: ว่างของหน่วยความจำ Temporality เป็นจริงเมื่องานพิจารณาพื้นที่ในผลของมัน ไม่มีความแตกต่างระหว่างในและนอก มันจะมองเห็นเท่านั้น (และก็) ยังทำงานอยู่ไดรฟ์ เอื้อต่อการเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสถาปัตยกรรมและทลายเองในผลงาน ไฟเขียนเงียบ ๆ ในวัตถุบทกวี ซึ่งเป็นวิธีเดียวที่จะเข้าถึงความจริง – เขาเขียนคิดเชิงสถาปัตยกรรม ความคิดริเริ่มและ oddness ได้เชื่อมต่อกับบทกวี อากาศ แสง เสียง วัสดุ และเป็นตัวอักษรของสถาปัตยกรรมของเขา ซึ่งพูด โดยไม่มีไร สวยงามเราเอง กรณีที่ (สุดท้าย) เนื้อหากลับเป็น เรื่อง นี่คือสถาปัตยกรรมของ Zumthor: พวกเขาไม่ได้สร้างให้แก่ลูกค้าของเรา เป็นการแสดง แต่พวกเขาอยู่ที่นี่สำหรับคน ที่ไม่ต้องซื้อที่ตกตะลึงไปกับเรื่องไร้สาระ»Zumthor มีไม่เคยตรวจสอบรูปแบบของการเมือง โดยวิธีการที่ ในบางกรณี สามารถได้แยกแยะลักษณะน่าสนใจหัวข้อนี้ ผมคิดว่า ของของพิพิธภัณฑ์นสท์สแควร์ ในคูเรอเบรเกนซ์ และ ในความสัมพันธ์ระหว่างอาคาร ซากปรักหักพัง และเมืองเคินนสท์ - ความ Masetti มาร์โคนสท์ - ความ Masetti มาร์โคZumthor เสมอต้องรู้ คิดว่า สั่ง ในศตวรรษเมื่อคนที่กำลังมองหาความสุขง่าย ๆ ได้ทันที และข้อมูลแบบชั่วคราว นี่คือการสะท้อนที่แรงจูงใจให้ผมลองสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัวของนายปีเตอร์ Zumthor9 2552 ธันวาคม Haldenstein, Graubünden สวิตเซอร์แลนด์Haldenstein หมู่บ้านภูเขาเล็กน้อย แต่ อัญ มันมีไม่ "ในลักษณะ" อาคาร ค่ามากของขาดของสถาปัตยกรรมวัฒนธรรม: สาระของสิ่งเก่าและสิ่งร่วมสมัยไม่นำจากแรก แต่ทั้งสองวิญญาณเหล่านี้กลายเป็นกระทบยอด และในวิธีพวกเขาร่วมกัน คิด ไม่ perverting กันของ Zumthor Atelier เป็นตัวแทนของพยายามนี้แปซิฟิกในความเงียบของภูมิทัศน์อัลไพน์: โครงสร้าง วิธีการก่อสร้าง และใช้วัสดุทันสมัย และเป็นที่รู้จัก แต่สถานะมันไม่บาดมิติประวัติศาสตร์ของสถานที่ของ Zumthor collaborator Schmidt โอลิเวียรับฉันใน Atelier ไฟป้อนจากหน้าต่างที่กว้าง และ illuminates รุ่นที่อยู่ในตาราง มันเหมือนมากมายล้อมรอบสำหรับทำงาน แล้วเธอนำฉันไปยังสำนักงานของสถาปนิกส่วนบุคคลที่ติดกันที่บ้านของเขา สิ่งแรกที่ทำ และทุกคนที่เข้าบ้าน ได้ปล่อยรองเท้าของฉันในห้องเล็กน้อย และสวมรองเท้าแตะ ผมผ่านห้องที่เต็มไป ด้วยแผ่น และรูปแบบที่สามารถพิสูจน์ได้ที่กิจกรรมที่รุนแรงของสถาปนิก ไปห้องสัมภาษณ์ ฉันกำลังนั่งอยู่หน้าเขา และในขณะที่ฉันกำลังเตรียมอุปกรณ์บันทึก ฟังเพลงมาจากห้องข้าง ๆ: กลองคาด ของร็อค เพียงไม่กี่วินาทีแล้วเงียบการสัมภาษณ์สามารถเริ่มต้นคุณเขียนว่า «โลกเต็มรูปแบบของสัญญาณ และข้อมูล ยืนในสิ่งที่ไม่มีใครสมบูรณ์เข้าใจเนื่องจากพวกเขา เกินไป เปิดออกมีเพียงสัญญาณต่าง ๆ แต่สิ่งจริงยังคงซ่อนอยู่ หนึ่งไม่เคยได้รับการเห็น» [ปีเตอร์ ZUMTHOR คิดสถาปัตยกรรม บาเซิล Birkhäuser, 2006, p. 16.] สถาปัตยกรรมสามารถเสนอ «ทนต่อ» «เสียรูปแบบและความหมาย» วิธีใด ผมมี: อะไรคือโครงการสร้างแรงบันดาลใจให้คุณมากที่สุดที่รวบรวมแนวคิดนี้ของสถาปัตยกรรม «ทน»Zumthor ปีเตอร์ - ความ Masetti มาร์โคZumthor ปีเตอร์ - ความ Masetti มาร์โคไม่มี...ฉันไม่ทำวิธีนี้ มีการอ้างอิงเหล่านี้ พยายามทำงานเหมือนคนปกติ เช่นแม่ของฉัน และฉันพยายามทำตามความต้องการของฟังก์ชัน และใช้: อะไรบ้างต้องการ สิ่งใดขอด้วย มันไม่ได้ทำการศึกษา อ้างอิงเหล่านี้อารมณ์เสียผมเมื่อคุณอยู่ในขั้นตอนวางแผน สิ่งแรกที่คุณทำคืออะไรใจ การคิด ระวัง...มันเป็นอะไรที่พิเศษ ไม่มัน เพียงใช้สามัญสำนึก สดใส ตาต่ำ...ในระหว่างการวางแผนระยะแรก คุณคิดว่า ของความต้องการของสถานที่และสิ่งที่มันขาด แล้ว อย่างไร? evolve วางแผนอย่าเพียงคิดว่า ของ: เยี่ยมชม เพราะมันเป็นประสบการณ์ที่มีอยู่จริง และทั้งหมดอาจถือได้ว่า เป็นสถานที่สถาปัตยกรรม มีเสมอต้องการเน้น ผมคิดว่า ใช้: คือฉันทำอะไรดี ฉันชอบมัน และที่ไม่ได้ขาด ฉันพยายามคิด และรู้สึกกันความต้องการของฟังก์ชัน ใช้ และหลุดของสถาน ในลักษณะทางกายภาพสถานที่ เมื่อได้สังเกต มีประวัติทั้งหมด เนื่องจากประวัติการแสดงในโลก มากมากกว่า ในหนังสือ นอกจากนี้ ในหนังสือ แน่นอน แต่ประวัติศาสตร์ หน่วยความจำ จะเล่าเรื่องเพื่อจะศึกษาในมหาวิทยาลัย ที่พวกเขาต้องการคำบรรยายของหนังสือ แต่ประวัติจริง ของครอบครัวของเราประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ของคนเรา มี นี่ และที่นี่ และมี และอีกครั้งที่นี่ ไม่มัน ดังนั้นนี้เป็นงานของฉัน: สังเกต และเข้าใจสิ่งที่ฉันเห็น... หรือพยายามที่จะเข้าใจIn your work, emotion becomes memory. How is it possible to arouse the right emotion in those who live in architectural masterpieces, the wanted emotion connected to the remembrance that the architect would like us to feel in that specific place? I’m thinking especially of the residential house for the elderly in Masans…Masans - Courtesy of Marco MasettiMasans - Courtesy of Marco MasettiResidential Home for the Elderly in Masans floor planResidential Home for the Elderly in Masans floor planResidential Home for the Elderly in Masans sectionResidential Home for the Elderly in Masans sectionIt doesn’t happen in such academic manner. It’s much easier. It’s to use common sense: what is beautiful?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของหลายหลากเป็นธรรมชาติในโครงการเพเทอร์ซุมทอร์ตั้งแต่งานแรกของเขางานศิลปะโดยรอบเราใส่ในความหมายต่างๆซึ่งไม่เคยอยู่ในระดับขนานรวมกันได้ดีกับความสัมพันธ์วิภาษ คลุมเครือมีการวางแผนอย่างเคร่งครัดถือตามกฎของภาษาทางสถาปัตยกรรม ความงามอยู่ในบึกบึนที่หลาย ๆ แต่มันก็หาได้เพียงผ่านความแม่นยำ หลายหลากของวัตถุจะปรากฏเฉพาะเมื่อที่อาศัยอยู่กับพวกเขาสามารถแยกชิ้นส่วนเดียวของพวกเขาและในเวลาเดียวกันสามารถมองเห็นการทำงานในความเป็นทั้งหมดของ นี้โยนกลับไปที่ตัวอักษร "รวม" ของสถาปัตยกรรมซึ่งในทุกส่วนอยู่ในความสัมพันธ์กับผู้อื่นและร่วมกันพวกเขาให้ความรู้สึกกับโครงการ การวางแผน Zumthor เป็นบริสุทธิ์ไม่มีอะไรที่เป็นจุดหมาย ในสังคมนี้เป็นสถาปนิกกล่าวว่า«สถาปัตยกรรมที่มีการคัดค้านต้านทาน»และตอบสนองต่อความดื้อรั้นของรูปทรงและความหมายและกลับไปพูดคุยภาษาของตัวเอง ประดิษฐ์รูปร่างเดิมหรือองค์ประกอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้ใช้เวลากับความจริง ระหว่างหลายหลากและความเงียบมีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดและการสั่นและความคิดที่เป็นรูปธรรมในภาวะสมดุลของพวกเขา. สิ่งที่กำหนดมิติเชิงพื้นที่ของโลกและดังนั้นจึงมีความรู้และการใช้งานให้กับเรา โครงการก่อให้เกิดกลไกการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเพื่อให้พวกเขาสามารถสรุปความหมายให้กับผู้ใช้กลายเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพที่จะรู้ว่าของโลก สิ่งที่วัตถุโลกของการอ้างอิงเปลี่ยนความรู้สึกของเราในความทรงจำ ภาพที่มาใจใส่หัวใจของการวิจัย Zumthor รูปร่างเป็นผลที่ไม่เหตุผล ความงามที่ไม่ได้ออกมาจากรูปร่างเพียงอย่างเดียว แต่หลายหลากของการแสดงผลที่ความรู้สึกและอารมณ์ที่มีรูปทรงที่เราค้นพบ. สำหรับ Zumthor มีการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งระหว่างความเป็นจริงและการใช้ชีวิต วิธีนี้จะทำให้เขาได้รับการเน้นไปทางคอนกรีตจินตนาการ "สิ่ง" และไม่ "ทฤษฎี" อารมณ์เผย "แก่นแท้" ของสิ่งที่. นักบุญเบเนดิกต์ - มารยาทของมาร์โก Masetti นักบุญเบเนดิกต์ - มารยาทของมาร์โก Masetti จากอารมณ์ความรู้สึกของเขาผ่านไปความทรงจำและหน่วยความจำซึ่งเป็นหัวข้อสำคัญในการวิจัย Zumthor ของ. «โลกมากเกินไปของสัญญาณ และข้อมูลที่เป็นตัวแทนของสิ่ง - Zumthor เขียน - ว่าไม่มีใครสมบูรณ์เข้าใจเพราะพวกเขาจะไม่มีอะไร แต่เปิดสัญญาณตัวแทนของอาการอื่น ๆ สิ่งที่จริงยังคงซ่อน ไม่มีใครเคยเห็นมัน» สถาปัตยกรรม Zumthor มีอะไรจะซ่อนจากเรา: มันเป็นสัญญาณโดยตรงที่ไม่ได้โยนกลับไปที่ความหมายอื่น ท่าทางของเขายังคงสถาปัตยกรรมจุ่มลงไปในสภาพแวดล้อมและปราบปรามไม่ให้พวกเขา formalisms โต้แย้ง มันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่มีว่างานของเขาจะถูกจัดประเภทบ่อยน้อยที่สุด การทำงานที่เรียบง่ายมักจะขึ้นอยู่กับผู้ชมจึงไม่ได้เป็นของตนเอง (หรือที่ดีที่สุดในตัวเองอ้างอิง) และนอกจากจะช่วยให้การแสดงผลจะมีบางสิ่งบางอย่างที่จะเป็นที่ว่างเปล่าภายใน «ที่ศูนย์กลางของสถาปัตยกรรมดูเหมือนว่าจะมีพื้นที่ว่าง คุณไม่สามารถวางแผนความว่างเปล่า แต่คุณสามารถวาดขอบเขตของตนและที่ว่างเปล่าเพื่อให้มาถึงชีวิต» สถาปัตยกรรมเพื่อให้เป็นความว่างเปล่าและถ้าสถาปนิกต้องการที่จะผลิตความงามที่เขามีในการทำงานกับแสงและการสั่นสะเทือน (ดังสนั่นสัมผัส ... ) ในกรณีที่ไม่มีการแพร่กระจายที่ Zumthor ให้ความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ "ความเงียบเลื่อนลอย" และลักษณะที่แปลกประหลาดและแม่นยำของมันคล้ายกับบทกวี ขณะที่จอร์จทิเขียน«เงียบเป็นอีกทางเลือก เมื่อในน่าดูคำที่เต็มไปด้วยความป่าเถื่อนและโกหกไม่มีอะไรพูดถึงเป็นอย่างมากเป็นบทกวีที่ไม่ได้เขียน». กระบวนการที่ใช้โดย Zumthor ในการเข้าถึงหน่วยความจำเป็น«สถาปัตยกรรมเกินจริง»: บางทีมันอาจจะเป็นวิธีการที่เป็นไปได้ที่จะจำ เพราะมันเป็นเพียงผ่านอารมณ์ที่มนุษย์สามารถจำ อนุสาวรีย์ที่เป็นสัญลักษณ์ไม่ได้ตั้งท้องโดย Zumthor ที่นึกอาคารเป็นสถานที่จริงไม่ได้โกหกเนื้อหา «เพื่อสร้างอนุสาวรีย์ - ในขณะที่เขากล่าวว่า - ที่นักการเมืองทุกคนนำขึ้นมอบโล่ประกาศเกียรติคุณของเขาหรือพวงหรีดของเขาคือการกระทำที่แรกของการหลงลืม». ในที่พักอาศัยสำหรับโบราณสถานโรมันในคูร์ที่ Zumthor ตัดสินใจที่จะสร้างการเชื่อมโยงทางสถาปัตยกรรมระหว่าง ซากปรักหักพังและเมือง อาคารที่เป็นตัวกรองระหว่างพื้นที่ภายในและเมืองที่สามารถเจาะในรูปแบบของอากาศแสงและเสียงผ่านแผ่นบางในไม้ ความประทับใจคือการที่จะเข้าสู่สนามที่ไม่ได้ชั่วขณะ: พื้นที่ของหน่วยความจำ ชั่วคราวจะรู้เมื่องานจะพิจารณาพื้นที่ในจำนวนทั้งสิ้นของตนโดยไม่ต้องแตกต่างระหว่างทั้งในและนอก มันเป็นที่รับรู้เท่านั้นที่จะ (และในที่ที่มี) ผู้ชมงานที่มีชีวิตอยู่ปริมาณที่เอื้อต่อการเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสถาปัตยกรรมและการชมตัวเอง. ในผลงานของเขาแสงเขียนอย่างเงียบ ๆ บนวัตถุบทกวีที่เป็นวิธีเดียวที่ ในการเข้าถึงความจริง - ในขณะที่เขาเขียนไว้ในความคิดสถาปัตยกรรม ความคิดริเริ่มและความไม่ชอบมาพากลมีการเชื่อมต่อกับบทกวีไม่มี อากาศ, แสง, เสียง, และวัสดุที่มีตัวอักษรของสถาปัตยกรรมของเขาซึ่งพูดถึงตัวเองโดยไม่ต้องมี แต่เราที่สวยงาม ในกรณีที่ (สุดท้าย) เนื้อหากลับไปเป็นเรื่อง นี้เป็นศูนย์กลางของสถาปัตยกรรม Zumthor ของพวกเขาไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อตะลึงพรึงเพริดเราเป็นผลการดำเนินงาน แต่พวกเขาอยู่ที่นี่สำหรับคนที่ไม่ต้องมีการ«ตะลึงกับเรื่องไร้สาระ». Zumthor ไม่เคยมีการตรวจสอบรูปแบบของเมือง . โดยวิธีการในกรณีที่บางอย่างก็เป็นไปได้ที่จะแยกแยะลักษณะที่น่าสนใจของหัวข้อนี้ ผมคิดว่าของตารางพิพิธภัณฑ์หอศิลป์ในเบรเกนและยังมีความสัมพันธ์ระหว่างอาคารสถานที่ปรักหักพังและเมือง Koln. หอศิลป์เมือง - มารยาทของมาร์โก Masetti หอศิลป์เมือง - มารยาทของมาร์โก Masetti Zumthor เสมอชอบความรู้ความคิดว่าการสั่งซื้อในศตวรรษที่เมื่อชายคน ที่กำลังมองหาความสุขเรียบง่าย, ทันทีและยั่งยืน เหล่านี้เป็นภาพสะท้อนที่แรงบันดาลใจให้ผมลองสัมภาษณ์นายเพเทอร์ซุมทอร์. 9 ธันวาคม 2009, Haldenstein, Graubündenวิตเซอร์แลนด์. Haldenstein เป็นหมู่บ้านที่เป็นภูเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ไม่เหมือนคนอื่นก็ไม่เคยมีใคร "ในสไตล์" อาคารแสดงออกอันยิ่งใหญ่ของ ขาดของวัฒนธรรมสถาปัตยกรรม:. การแบ่งชั้นของสิ่งเก่าและสิ่งที่อยู่ในปัจจุบันไม่ได้ใช้จากครั้งแรก แต่ทั้งสองดวงวิญญาณเหล่านี้กลายเป็นอโหสิกรรมและวิธีที่พวกเขาร่วมกันคิดโดยไม่ต้องยุยงกันและกันAtelier Zumthor เป็นตัวแทนของการอยู่ร่วมกันแปซิฟิกนี้ ในความเงียบของภูมิทัศน์อัลไพน์: โครงสร้างของวิธีการก่อสร้างและการใช้วัสดุที่มีความทันสมัยและเป็นที่รู้จัก แต่การปรากฏตัวของมันไม่ได้กลายเป็นมิติที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของสถานที่. สมรู้ร่วม Zumthor โอลิเวียชมิดท์ได้รับฉันเข้าสู่ Atelier; แสงเข้ามาจากหน้าต่างที่กว้างและสว่างรุ่นที่อยู่ในตาราง ดูเหมือนว่าบรรยากาศที่สมบูรณ์แบบสำหรับการทำงาน จากนั้นเธอก็นำฉันไปที่สำนักงานสถาปนิกส่วนบุคคลที่มีความต่อเนื่องกันที่บ้านของเขา สิ่งแรกที่ผมทำเช่นเดียวกับทุกคนที่เข้ามาในบ้านที่มีการออกรองเท้าของฉันในห้องเล็ก ๆ น้อย ๆ และใส่รองเท้าแตะ ผ่านห้องที่เต็มไปด้วยรูปแบบและแผ่นที่พิสูจน์กิจกรรมที่รุนแรงของสถาปนิกที่ฉันได้รับไปที่ห้องพักสำหรับการสัมภาษณ์ ผมกำลังนั่งอยู่ในด้านหน้าของเขาและในขณะที่ผมกำลังเตรียมอุปกรณ์บันทึกที่ฉันได้ยินเสียงเพลงมาจากห้องถัดไป:. กลองที่ไม่คาดคิดไม่กี่วินาทีของหินแล้วเงียบ. สัมภาษณ์สามารถเริ่มต้นคุณเขียนว่า« โลกที่เต็มไปด้วยสัญญาณและข้อมูลที่ยืนสำหรับสิ่งที่ไม่มีใครเข้าใจอย่างเต็มที่เพราะพวกเขาก็กลายเป็นเพียงสัญญาณสำหรับสิ่งอื่น ๆ แต่สิ่งที่จริงยังคงซ่อน ไม่มีใครไม่เคยได้รับที่จะเห็นมัน» [เพเทอร์ซุมทอร์สถาปัตยกรรมคิด, บาเซิล, Birkhäuser, 2006, หน้า 16] วิธีเสนอสถาปัตยกรรมสามารถ«ต้านทาน»ไป«เสียรูปแบบและความหมาย»? ให้ฉันเป็นเฉพาะเจาะจงมากขึ้น: สิ่งที่เป็นโครงการสร้างแรงบันดาลใจมากที่สุดเพื่อคุณที่รวบรวมแนวคิดของ«ทน»สถาปัตยกรรมนี้เพเทอร์ซุมทอร์- มารยาทของมาร์โก Masetti เพเทอร์ซุมทอร์ - มารยาทของมาร์โก Masetti มีไม่ ... ผมไม่ได้ทำงานในเรื่องนี้ วิธีที่มีการอ้างอิงเหล่านี้ ฉันพยายามที่จะทำงานเหมือนคนปกติเช่นเดียวกับแม่ของฉันเช่นและฉันพยายามที่จะทำตามความต้องการของฟังก์ชั่นและการใช้งาน: สถานที่สิ่งที่ไม่ต้องการสิ่งที่ไม่เกิดขึ้นขอให้ มันไม่ได้เป็นงานวิชาการ การอ้างอิงเหล่านี้ไม่พอใจฉัน. เมื่อคุณอยู่ในขั้นตอนการวางแผนสิ่งที่เป็นสิ่งแรกที่คุณจะทำอย่างไรให้ความรู้สึกที่จะคิดว่าจะต้องระวัง ... มันไม่มีอะไรพิเศษไม่ได้หรือไม่ เพียงแค่ใช้สามัญสำนึกที่จะสดใสเข้าใจ ... ในระหว่างขั้นตอนการวางแผนก่อนที่คุณคิดว่าการตอบสนองความต้องการของสถานที่และสิ่งที่มันขาด แล้ววิธีการที่ไม่วางแผนพัฒนาผมไม่เพียง แต่คิดว่าสถานที่: ฉันเยี่ยมชมมันเพราะมันเป็นประสบการณ์ทางกายภาพและทุกคนสามารถจะคิดว่าอยู่ในสถานที่. ในสถาปัตยกรรมมีเสมอความจำเป็นพื้นฐาน ผมคิดว่าการใช้ประโยชน์: เป็นสิ่งที่ฉันทำที่มีคุณค่า? ฉันชอบที่มันได้หรือไม่ และสิ่งที่ขาดไม่ได้? ฉันพยายามที่จะคิดและความรู้สึกร่วมกันความต้องการของฟังก์ชั่นการใช้งานและความผิดปกติของสถานที่ ในสถานที่ลักษณะทางกายภาพที่เมื่อมีการตั้งข้อสังเกตมีประวัติศาสตร์เพราะประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นว่าในร่างกายของโลกมากขึ้นกว่าในหนังสือ นอกจากนี้ในหนังสืออย่างแน่นอน แต่ประวัติศาสตร์หน่วยความจำที่จะกลายเป็นเรื่องเล่าที่จะได้รับการศึกษาในมหาวิทยาลัยที่พวกเขาต้องการคำบรรยายของหนังสือเล่มนี้ แต่ประวัติศาสตร์ที่แท้จริงประวัติครอบครัวของเรา 'ประวัติศาสตร์คนของเราอยู่ที่นี่และที่นี่และมีและอีกครั้งที่นี่ไม่ได้หรือไม่ . ดังนั้นนี่คือการทำงานของฉัน. ที่จะสังเกตและเข้าใจสิ่งที่ฉันเห็น ... หรือจะพยายามที่จะเข้าใจในการทำงานของคุณจะกลายเป็นหน่วยความจำอารมณ์ความรู้สึก มันเป็นวิธีการที่เป็นไปได้ที่จะกระตุ้นอารมณ์ที่ถูกต้องในผู้ที่อาศัยอยู่ในผลงานชิ้นเอกสถาปัตยกรรมอารมณ์ที่ต้องการเชื่อมต่อกับความทรงจำที่สถาปนิกต้องการให้เรารู้สึกว่าในสถานที่เฉพาะที่? ฉันคิดว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งบ้านที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุใน Masans ... Masans - มารยาทของมาร์โก Masetti Masans - มารยาทของมาร์โก Masetti ที่อยู่อาศัยบ้านสำหรับผู้สูงอายุใน Masans แผนชั้นบ้านที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุในMasans แผนชั้นบ้านที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุในส่วน Masans ที่อยู่อาศัยบ้านสำหรับผู้สูงอายุในส่วน Masans มันไม่ได้เกิดขึ้นในลักษณะทางวิชาการดังกล่าว มันง่ายมาก มันใช้สามัญสำนึก: สิ่งที่มีความสวยงาม?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.Please wait a minute. I go to the bathroom.