Having passed out, Koutarou came to

Having passed out, Koutarou came to when the sun was starting to set.

Ouch, that hurt...

What had woken him up was the pain for the injuries he had gotten from being beat up by the unpopular boys alliance members. If not for that, he would have been out a little while longer.

There were also one, no, two, more things that had helped with waking Koutarou up.

“Is Koutarou alright!? Will he be ok!? He won't die will he!?”

“Yes, he is alright. It seems they held back when they hit him.”

“I, I see... The fool... he could surely beat those guys with ease. Why didn't he put up a fight...?”

“That's the kind of person he is. That's just how our Satomi-sama is.”

“I already know that! I just needed an outlet for my anger!”

“If you don't like it, then you should stay by his side.”

“I will. I will protect him!”

“I have never heard of a princess protecting her knight though.”

“I will simply do as I please!! Am I wrong!?”

“As you wish, my princess.”

What had helped to wake Koutarou up were two nearby voices, and upon hearing them after waking up from the pain, Koutarou's mind cleared up.

Is that Theia... and Ruth-san?

By the time he could remember whom those voices belonged to, he got a sense of his surroundings. He was currently lying down on something flat and wooden with something warm and soft as a pillow. Even with his eyes closed he could tell that his surroundings were dim, but strangely enough he wasn't feeling cold. It might have been thanks to the two presences nearby.

“Mm, Mmmm...”

Koutarou opened his eyes and blinked a couple of times. Since the day was nearing its end it wasn't particularly bright. But he did it to clear his mind.

“It seems he has woken up.”

“I-I see.”

Upon opening his eyes, Koutarou saw Ruth's face in front of him. He could also see Theia standing a little bit behind her. Theia was turned towards the side and wasn't looking at Koutarou. She was gazing at the setting sun.

“Good morning, Ruth-san. And Theia too.”

Koutarou looked around while saying his greetings. He was on the school's rooftop, lying on a bench. The warm and soft pillow he had felt had been Ruth's lap. After confirming his surroundings he looked back at Ruth and Theia.

“I am glad you are alright, Satomi-sama.”

“You are really unsightly.”

Ruth was smiling, but Theia was in a bad mood and sulking. Both their words and gestures were opposite.

“I have nothing I can say... ey up.”

Koutarou smiled wryly and pulled himself up.

“Owowow.”

His wounds began hurting right away. His injuries from yesterday’s fight still hadn't healed, and he instinctively showed a pained expression.

“Y-You fool! Just stay down! Your wounds hurt, right!?”

Theia who had been sulking hurriedly reached her hands out towards Koutarou. She grabbed Koutarou's shoulders and pushed him back down. She looked very worried and her bad mood from before was nowhere to be seen.

“I'm alright, Theia. You don't need to worry that much.”

“I-I am not worrying! I am just amazed!”

Theia finally noticed what she was doing when Koutarou pointed it out. She hurriedly removed her hands from him and showed a sulking expression once more.

“What are you blushing for?”

“S-Shut up, I'm not blushing!”

Shaken, Theia's voice faltered. Hearing her voice, Ruth gave her a helping hand.

“I will ask again, but how are you feeling, Satomi-sama?”

“Eh? Ah, I think I'm fine, I'm sorry for making you worry.”

“Phew...”

Thanks to Ruth's question, Koutarou's attention shifted and Theia let out a sigh of relief.

What am I so shaken for... this is just like normal...

Theia repeated that to herself, but she wasn't able to calm down.

“Well then, let's go home. Before it gets cold, the sun is setting after all.”

Completely unaware of Theia's feelings, Koutarou slowly got up. The places where he had been hit hurt, but it wasn't to the point where he couldn't move. Freezing on the rooftop was a bigger problem than that.

“Ah, w-wait!”

However, Theia grabbed the hem of Koutarou's clothes as he started moving.

“Theia?”

Koutarou stopped and looked at Theia. And upon being watched by Koutarou, Theia's face instantly turned red.

“What is it?”

“Ah, u-uhm... eh...”

Theia moved her mouth, but she couldn't say anything. Eventually she looked down and turned towards Ruth for help.

“Ruth, please... I can't continue, any f-further than this...”

“Yes, your highness.”

Ruth nodded at Theia, stood up, turned towards Koutarou and smiled. Unlike Theia, Ruth was just like always.

“Actually, Satomi-sama we came to give you chocolate.”

“Chocolate!? You did, Ruth-san!? Is this for real!?”

Upon hearing that Koutarou would get chocolate from Ruth, he forgot about his grudge over being hit and instinctively leaned in towards Ruth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีส่งออก Koutarou มาเมื่อดวงอาทิตย์ถูกเริ่มต้นการตั้งค่าOuch ที่เจ็บ...อะไรมีตื่นเขาขึ้นถูกความเจ็บปวดการบาดเจ็บที่เขาได้รับจากการถูกเอาชนะ โดยสมาชิกพันธมิตรชายเติบ ถ้า ไม่ที่ เขาจะได้ออกมาเล็กน้อยในขณะที่อีกต่อไปก็มี ไม่มี สอง สิ่งเพิ่มเติมที่ให้กับตื่น Koutarou"เป็น Koutarou ไร เขาจะตกลง เขาจะไม่ตายจะเขา?""ใช่ เขาเป็นไร ดูเหมือนพวกเขาที่จัดขึ้นเมื่อพวกเขาตีเขา""ฉัน ฉันเห็น... คนโง่...เขาก็สามารถชนะคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย ทำไมไม่ได้เขาใส่การต่อสู้...""ที่เป็นชนิดของบุคคลที่เขาเป็น ที่เป็นเพียง Satomi เนของเราเป็นอย่างไร""ฉันรู้อยู่แล้วว่า เพียงแค่ต้องมีเต้าเสียบโกรธของฉัน""ถ้าคุณไม่ชอบมัน แล้วคุณควรอยู่เคียงข้างเขา""จะ ฉันจะปกป้องเขา""ฉันเคยได้ยินของเจ้าหญิงปกป้องอัศวินของเธอก็""ฉันก็จะทำตาม!! ฉันผิด?""ตามใจ เจ้าหญิงของฉัน"อะไรได้ช่วยปลุก Koutarou ได้สองเสียงที่ใกล้เคียง และเมื่อได้ยินพวกเขาหลังจากตื่นขึ้นมาจากความเจ็บปวด ใจของ Koutarou ล้างขึ้นมี Theia ที่... และรูซังเวลาที่เขาจะจำเสียงเหล่านั้นเป็นผู้ที่ เขามีความรู้สึกของสภาพแวดล้อมของเขา ปัจจุบันเขาได้นอนลงบนสิ่งที่แบน และไม้กับสิ่งที่อบอุ่น และนุ่มนวลเป็นหมอน แม้ ด้วยตาของเขาปิด เขาจะบอกว่า สภาพแวดล้อมของเขามืด แต่แปลกพอเขาไม่รู้สึกเย็น มันอาจได้ ด้วยเป็นสองใกล้เคียง"มม. Mmmm..."Koutarou เปิดตาของเขา และคันนั้นกะพริบสองครั้ง ตั้งแต่วันใกล้จุดสิ้นสุด ไม่ได้สดใสโดยเฉพาะ แต่เขาไม่ได้ล้างจิตใจของเขา"ดูเหมือนเขาได้ตื่นขึ้น""ฉัน-ฉันเห็น"เมื่อเปิดตาของเขา Koutarou เห็นด้วยหน้าหน้าเขา นอกจากนี้เขายังสามารถมองเห็น Theia ยืนเล็กน้อยเธอ Theia ถูกหันไปทางด้านข้าง และไม่ได้กำลังดู Koutarou เธอถูกชมที่อาทิตย์"สวัสดีตอนเช้า รูซาน และ Theia เกินไป "Koutarou มองไปรอบ ๆ ในขณะที่พูดคำทักทายของเขา เขาก็บนดาดฟ้าของโรงเรียน นอนบนม้านั่ง อบอุ่น และนุ่มหมอนเขาได้รู้สึกได้ตักด้วย หลังจากยืนยันสภาพแวดล้อมของเขา ที่เขากลับมาดูที่รูและ Theia"ผมดีใจที่คุณเป็นเรื่อง Satomi เน""คุณจะไม่น่าดูจริงๆ"นางรูธยิ้ม แต่ Theia ก็อารมณ์เสีย และ sulking ทั้งคำและท่าทางของพวกเขาเป็นฝั่งตรงข้าม"ฉันมีอะไรที่ฉันสามารถพูด... ey ขึ้น"Koutarou ยิ้ม wryly และดึงตัวเองขึ้นมา"Owowow"บาดแผลของเขาเริ่มทำร้ายทันที เขาบาดเจ็บจากการต่อสู้ของเมื่อวานนี้ยังไม่หายได้ก็ และเขาพบนิพจน์ pained สัญชาตญาณ" Y-คุณหลอก สะดวกลง บาดแผลของคุณเจ็บ ขวา?"Theia ที่ได้รับ sulking รีบมาถึงมือของเธอออกไปทาง Koutarou เธอคว้าไหล่ของ Koutarou และผลักดันเขากลับลง เธอดูกังวลมาก และเธออารมณ์เสียจากก่อนก็ไม่ได้"ฉันไม่เป็นไร Theia คุณไม่ต้องกังวลมากว่า""ฉัน-ฉันไม่กังวล ฉันเพียงแค่ประหลาดใจ"Theia ก็สังเกตเห็นสิ่งที่เธอทำเมื่อ Koutarou ชี้ออก เธอรีบเอามือของเธอจากเขา และแสดงให้เห็นว่าเป็นนิพจน์ที่ sulking อีกครั้ง"คุณสีแดงสำหรับเป็นอะไร""ปิด S ขึ้น ฉัน:ไม่สีแดง"เขย่า เสียงของ Theia เดินลังเล ได้ยินเสียงเธอ รูให้เธอมือช่วย"ผมจะขออีกครั้ง แต่ความ รู้สึก Satomi เน""เอ๊ะ อา ผมคิดสบายดี ฉันขออภัยที่ทำให้คุณต้องกังวล"ทัศนียภาพ..."ขอบคุณคำถามของ Ruth เปลี่ยนความสนใจของ Koutarou และ Theia ให้ออกอย่างโล่งอกอะไรฉันจึง เขย่าเพิ่มนี้เป็นเหมือนปกติ...Theia ซ้ำที่กับตัวเอง แต่เธอไม่สามารถที่จะสงบลง"ดี ลองไปที่บ้าน ก่อนที่จะได้รับเย็น พระอาทิตย์ตกหลังจากนั้น"อย่างรู้ความรู้สึกของ Theia, Koutarou ช้ามีค่า สถานที่เขาได้ตีเจ็บปวด แต่ไม่ถึงจุดที่เขาไม่สามารถย้าย แช่แข็งบนดาดฟ้ามีปัญหาใหญ่กว่านั้น"อา w-รอ"อย่างไรก็ตาม Theia คว้าเฮ็มเสื้อผ้าของ Koutarou เขาเริ่มเคลื่อนไหว"Theia"Koutarou หยุด และมอง Theia และเมื่อกำลังเฝ้าดูโดย Koutarou ใบหน้าของ Theia ทันทีเปิดสีแดง"มันคืออะไร""อา u-uhm...เอ๊ะ..."Theia ย้ายปากของเธอ แต่เธอไม่พูดอะไร ในที่สุดเธอมองลงไป และหันไปทางรูสำหรับความช่วยเหลือ"รู โปรด ฉันไม่สามารถต่อ ใด ๆ เพิ่มเติม f กว่านี้...""ใช่ ฝ่าบาท"นางรูธพยักหน้าที่ Theia ลุกขึ้น หันไปทาง Koutarou และยิ้ม ต่างจาก Theia รูถูกเหมือนเสมอ"จริง Satomi มาเรามาเพื่อให้ช็อกโกแลตด้วย""ช็อคโกแลต คุณไม่ได้ รูซัง "นี้คือตัวจริงเมื่อได้ยินว่า Koutarou จะได้รับช็อกโกแลตจากรู เขาลืมเกี่ยวกับเสียใจของเขาถูกตี และสัญชาตญาณเองในต่อรู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากผ่านออก Koutarou มาถึงเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตั้ง. โอ๊ยเจ็บว่า ... สิ่งที่ได้ตื่นขึ้นมาเขาขึ้นเป็นความเจ็บปวดที่ได้รับบาดเจ็บที่เขาได้มาจากการถูกตีขึ้นโดยไม่เป็นที่นิยมเด็กชายพันธมิตรสมาชิก ถ้าไม่ได้ที่เขาจะได้รับการออกเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่อีกต่อไป. นอกจากนั้นยังมีหนึ่งไม่มีสองสิ่งอื่น ๆ ที่ได้ช่วยกับการตื่นขึ้น Koutarou. "คือ Koutarou เป็นไร !? เขาจะตกลง !? เขาจะไม่ตายเขาจะ !? " " ใช่เขาไม่เป็นไร ดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลับมาเมื่อพวกเขาตีเขา. " " ฉันฉันเห็น ... คนโง่ ... เขาก็สามารถเอาชนะคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย ทำไมเขาถึงไม่นำขึ้นต่อสู้ ... ? " " นั่นคือชนิดของคนที่เขาเป็น นั่นเป็นเพียงวิธีการที่เรา Satomi-sama เป็น. " " ฉันรู้แล้วว่า! ผมเพียงแค่ต้องการทางออกสำหรับความโกรธของฉัน! " " ถ้าคุณไม่ชอบมันแล้วคุณควรจะอยู่เคียงข้างเขา. " " ผมจะ ผมจะปกป้องเขา! " " ผมไม่เคยได้ยินชื่อของเจ้าหญิงอัศวินปกป้องเธอแม้ว่า. " " ผมก็จะทำตามที่ฉันโปรด !! ฉันผิด !? " " ในฐานะที่คุณต้องการ, เจ้าหญิงของฉัน. " สิ่งที่ได้ช่วยให้ตื่น Koutarou ขึ้นเป็นสองเสียงบริเวณใกล้เคียงและเมื่อได้ยินพวกเขาหลังจากที่ตื่นขึ้นมาจากความเจ็บปวดใจของ Koutarou ล้างขึ้น. นั่นคือ Theia ... และ รู ธ ซัง? ตามเวลาที่เขาสามารถจำซึ่งเสียงเหล่านั้นเป็นของเขามีความรู้สึกของสภาพแวดล้อมของเขา ปัจจุบันเขากำลังนอนลงบนสิ่งที่แบนและไม้กับสิ่งที่อบอุ่นและอ่อนนุ่มเป็นหมอน แม้จะมีการปิดตาของเขาเขาสามารถบอกได้ว่าสภาพแวดล้อมของเขามัว แต่แปลกพอเขาไม่ได้รู้สึกเย็น มันอาจจะได้รับการขอบคุณที่สองสถิตอยู่บริเวณใกล้เคียง. "มม Mmmm ... " Koutarou เปิดตาของเขาและกระพริบตาสองสามครั้ง เนื่องจากวันนี้เป็นวันใกล้จะสิ้นสุดมันก็ไม่สดใสโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่เขาก็ทำมันเพื่อล้างความคิดของเขา. "มันดูเหมือนว่าเขาได้ตื่นขึ้น." "ครั้งที่สองเห็น." เมื่อเปิดตาของเขา Koutarou เห็นใบหน้าของรู ธ ในด้านหน้าของเขา นอกจากนี้เขายังได้เห็น Theia ยืนอยู่นิด ๆ หน่อย ๆ ด้านหลังของเธอ Theia ถูกหันไปทางด้านข้างและไม่ได้มองที่ Koutarou เธอเป็นคนที่จ้องมองพระอาทิตย์. Good Morning "รู ธ ซัง และ Theia เกินไป. " Koutarou มองไปรอบ ๆ ขณะที่พูดทักทายเขา เขาอยู่บนชั้นดาดฟ้าของโรงเรียนนอนอยู่บนม้านั่ง หมอนอบอุ่นและอ่อนนุ่มที่เขามีความรู้สึกที่ได้รับตักรู ธ ภายหลังการตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขาเขามองกลับมาที่รู ธ และ Theia. "ฉันดีใจที่คุณมีเป็นไร Satomi-sama." "คุณน่าเกลียดจริงๆ." รู ธ ยิ้ม แต่ Theia อยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีและ sulking ทั้งคำพูดและท่าทางของพวกเขาตรงข้าม. "ผมมีอะไรที่ฉันสามารถพูดได้ ... EY up." Koutarou ยิ้มถึงคราวและดึงตัวเองขึ้น. "Owowow." บาดแผลของเขาเริ่มทำร้ายทันที เขาได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ของเมื่อวานนี้ยังไม่ได้รับการเยียวยาและเขาสัญชาตญาณแสดงให้เห็นว่าการแสดงออกเจ็บปวด. "Y-คุณหลอก! เพียงแค่อยู่ลง! บาดแผลของคุณเจ็บขวา !? " Theia ที่ได้รับการบูดบึ้งรีบเอื้อมมือของเธอออกไป Koutarou เธอคว้าไหล่ Koutarou และผลักเขากลับลงมา เธอมองความกังวลใจมากและอารมณ์ที่ไม่ดีของเธอจากก่อนคือไม่มีที่ไหนเลยที่จะเห็น. "ฉันไม่เป็นไร Theia คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากว่า. " " ครั้งที่สองผมไม่ได้กังวล! ฉันประหลาดใจเพียง! " Theia ในที่สุดก็สังเกตเห็นสิ่งที่เธอทำเมื่อ Koutarou ชี้ให้มันออกมา เธอรีบเอาออกจากมือของเธอเขาและแสดงให้เห็นว่าการแสดงออก sulking อีกครั้ง. "คุณมีอะไรแดงหรือไม่?" "S-หุบปากฉันไม่อาย!" Shaken เสียงของ Theia สะดุด ได้ยินเสียงของเธอรู ธ ให้เธอยื่นมือเข้ามาช่วย. "ผมจะถามอีกครั้ง แต่วิธีการที่คุณรู้สึก, ซาโตมิซามะ?" "ใช่มั้ย? โอ้ฉันคิดว่าฉันดีฉันขอโทษสำหรับการทำให้คุณต้องกังวล. " " ว้า ... " ขอบคุณสำหรับคำถามของรู ธ ให้ความสนใจ Koutarou ขยับและ Theia ให้ออกถอนหายใจด้วยความโล่งอก. ฉันกำลังดังนั้นสิ่งที่เขย่าสำหรับ .. . นี้เป็นเพียงเหมือนปกติ ... Theia ซ้ำว่าตัวเอง แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะสงบลง. "ถ้าอย่างนั้นลองไปที่บ้าน ก่อนที่มันจะเย็นดวงอาทิตย์คือการตั้งค่าหลังจากทั้งหมด. " สมบูรณ์ไม่รู้ความรู้สึก Theia ของ Koutarou ช้าลุกขึ้น สถานที่ซึ่งเขาได้รับการตีเจ็บ แต่มันก็ไม่ได้ถึงจุดที่เขาไม่สามารถย้าย แช่แข็งบนดาดฟ้าเป็นปัญหาที่ใหญ่กว่านั้น. "อา W-รอ!" อย่างไรก็ตาม Theia คว้าชายเสื้อผ้า Koutarou ของในขณะที่เขาเริ่มเคลื่อน. "Theia?" Koutarou หยุดและมองไปที่ Theia และเมื่อถูกจับตามองโดย Koutarou ใบหน้า Theia หันทันทีสีแดง. "มันคืออะไร?" "อา U-Uhm ... เอ๊ะ ... " Theia ย้ายปากของเธอ แต่เธอไม่สามารถพูดอะไร ในที่สุดเธอก็มองลงและหันไปขอความช่วยเหลือรู ธ . "รู ธ โปรด ... ฉันไม่สามารถดำเนินการต่อใด ๆ F-มากไปกว่านี้ ... " "ใช่ใต้ฝ่าพระบาท." รู ธ พยักหน้า Theia ที่ลุกขึ้นยืนหัน ต่อ Koutarou และยิ้ม ซึ่งแตกต่างจาก Theia รู ธ ก็เหมือนกับเสมอ. "จริงๆแล้วซาโตมิซามะเรามาเพื่อให้คุณมีช็อคโกแลต." "ช็อคโกแลต !? คุณไม่รู ธ ซัง !? นี่คือเรื่องจริง !? " เมื่อได้ยินว่า Koutarou จะได้รับช็อคโกแลตจากรู ธ เขาลืมเกี่ยวกับความเสียใจของเขามากกว่าการถูกตีและสัญชาตญาณโน้มตัวเข้าหารู ธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีผ่านออก โคทาโร่มาเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตั้งโอ๊ย เจ็บ . . . . . . .สิ่งที่ปลุกเขาขึ้นเป็นความเจ็บปวดสำหรับการบาดเจ็บที่เขาได้รับจากการถูกทำร้ายโดยนักเรียนชายพันธมิตรสมาชิก ถ้าไม่เพื่อที่เขาจะได้ออกไปอีกหน่อยมีหนึ่งไม่มี สอง สิ่งที่ได้ช่วยให้ตื่นด้วย โคทาโร่เลย" โคทาโร่ก็ได้ ! ? เขาจะต้องไม่เป็นไร ! เขาจะ เขาจะตายไม่ได้ ! ? "" ใช่ เขาจะไม่เป็นอะไร ดูเหมือนว่าพวกเขากลับเมื่อพวกเขาตีเขา . "" ผมเห็น . . . . . . . คนโง่ . . . . . . . เขาจะต้องเอาชนะพวกมันได้อย่างง่ายดาย ทำไมเขาถึงไม่ขัดขืน . . . . . . . ? "" นั่นเขาเป็นคนแบบไหน นั่นคือซามาซาโตมิของเราเป็นเพียงวิธี”" เรื่องนั้นฉันรู้อยู่แล้ว ฉันแค่ต้องการที่ระบายความโกรธของฉัน "" ถ้าคุณไม่ชอบ คุณก็ควรอยู่เคียงข้าง "" ผมจะ ข้าจะปกป้องเขา "" ผมไม่เคยได้ยินเจ้าหญิงอัศวินปกป้องเธอนะ "" ฉันก็จะทำอย่างที่ฉันโปรด ! ! ฉันไม่ผิด ! ! ! ? "" ตามที่คุณต้องการ , เจ้าหญิงของฉัน .สิ่งที่ได้ช่วยปลุก โคทาโร่เป็นสองที่ และเมื่อได้ยินเสียงเหล่านั้น หลังจากตื่นจากความเจ็บปวด โคทาโร่ เปลี่ยนใจแล้วล่ะคือเธีย . . . . . . . และรูธ ซานโดยเวลาที่เขาจำได้ว่าเสียงนั้นเป็นของใคร เขาเข้าใจความรู้สึกของสภาพแวดล้อมของเขา เขากำลังนอนอยู่บนสิ่งที่แบนและไม้อะไรที่อบอุ่นและนุ่มเหมือนหมอน แม้หลับตา เขาสามารถบอกได้ว่า สิ่งแวดล้อมของเขาริบหรี่ แต่น่าแปลกที่เขาไม่ได้รู้สึกหนาว มันอาจจะได้รับการขอบคุณสองหนักใกล้เคียง" อืม อืม . . . . . . . "โคทาโร่เปิดตาและกระพริบตาสองสามครั้ง เนื่องจากเป็นวันใกล้สิ้น มันไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สดใส แต่เขาทำเพื่อล้างจิตใจของเขา" ดูเหมือนเขาจะฟื้นแล้ว "" ผมเห็น”เมื่อเปิดดวงตาของเขา โคทาโร่เห็นหน้ารูธ อยู่ตรงหน้าเขา เขายังเห็นเธียยืนนิดหน่อย ข้างหลังเธอ เธียก็หันไปทางด้านข้าง และไม่ได้มองโคทาโร่ . เธอจ้องมองพระอาทิตย์" อรุณสวัสดิ์ รูธ ซาน เธีย " และด้วยโคทาโร่มองไปรอบ ๆในขณะที่พูดทักทายเขา เขาอยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียน นอนบนม้านั่ง หมอนนุ่มและอบอุ่น เขารู้สึกมีรูรอบ หลังจากได้รับการยืนยันของเขาสิ่งแวดล้อมที่เขามองกลับมาที่รูธ และเธีย ." ผมดีใจที่คุณไม่เป็นไร ซาโตมิ ซามะ "" เธอนี่น่าเกลียด "รูธ ยิ้ม แต่เธียก็อารมณ์เสียและโกรธ ทั้งคำพูดและท่าทางเป็นตรงข้าม" ผมไม่มีอะไรจะพูด . . . . . . . " พวกเขาขึ้นโคทาโร่ยิ้มอย่างบิดเบี้ยว และดึงขึ้นเอง" อ๊ากก "บาดแผลของเขาเริ่มปวดทันที เขาได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้เมื่อวานยังไม่หายดี เขามีสัญชาตญาณสีหน้าความเจ็บปวด" นายโง่ ! อยู่นิ่ง ๆ แผลของคุณเจ็บ ใช่ ! ? "เธียที่เคยโกรธรีบถึงมือของเธอออกไปทางโคทาโร่ . เธอจับไหล่ของโคทาโร่และผลักเขาลง เธอดูกังวลมาก และเธออารมณ์ไม่ดีมาก่อนคือไม่มีที่ไหนเลยที่จะเห็น" ไม่เป็นไร เธีย . คุณไม่ต้องเป็นห่วงมาก "" ผมจะไม่กังวล ! ฉันแค่ประหลาดใจ ! "เธียก็เห็นสิ่งที่เธอทำตอนที่โคทาโร่ชี้ให้ดู เธอรีบปลดมือเธอจากเขา และแสดงสีหน้าโมโหอีกครั้ง" แกจะเขินเพื่อ ? "" s-shut ขึ้น ผมไม่ได้เขิน ! "สะเทือน เสียงเธียก็สะดุด ได้ยินเสียงเธอ รูธ ให้เธอช่วยมือ" ผมจะถามอีกครั้ง แต่คุณจะรู้สึกอย่างไร ซาโตมิซามะ ? "" เอ๋ ? อ่า ฉันคิดว่า ฉันต้องขอโทษด้วยที่ทำให้คุณกังวล" เฮ้อ . . . . . . . "ขอบคุณสำหรับคำถาม รูทของ โคทาโร่ สนใจเปลี่ยนเธียถอนหายใจโล่งอกนี่ฉันหวั่นไหว . . . . . นี้เป็นเหมือนปกติ . . . . . . .เธียซ้ำที่ตัวเธอเอง แต่เธอไม่สามารถที่จะใจเย็นลง" งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ ก่อนที่มันจะเย็น ดวงอาทิตย์คือการตั้งค่าหลังจากทั้งหมด . "หารู้ไม่ ความรู้สึกของเธีย , โคทาโร่ ค่อยๆลุกขึ้นมา สถานที่ที่เขาถูกตีเจ็บ แต่ไม่ใช่จุดที่เขาขยับไม่ได้ เย็นบนดาดฟ้าเป็นปัญหาใหญ่กว่านั้น" อ๊ะ เดี๋ยวสิ "อย่างไรก็ตาม เธียคว้าชายเสื้อของโคทาโร่ เขาเริ่มเคลื่อนไหว" เธีย ? "โคทาโร่หยุดดูเธีย . และเมื่อถูกจับตามองโดยโคทาโร่เธียหน้าทันที , เปลี่ยนเป็นสีแดง" มีอะไรเหรอ ? "" อ๊ะ u-uhm . . . . . . . เอ๋ . . . . . . . "เธียขยับปากของเธอ แต่เธอกลับไม่พูดอะไรเลย ในที่สุด เธอมองลงไปและหันไปหารูเพื่อช่วย" รูธ ได้โปรด . . . . . . . ฉันไม่สามารถดำเนินการใด ๆ f-further กว่านี้ . . . . . . . "" ใช่เพค่ะ , ฝ่าบาท .รูธพยักหน้าที่เธีย ก็ ยืน หันข้าง โคทาโร่ และยิ้ม ซึ่งแตกต่างจากเธีย รูธเป็นเหมือนทุกครั้ง" จริงๆ แล้ว ซาโตมิ ซามาเรามาให้ช็อกโกแลต”" ช็อกโกแลต ? เธอ รูธ ซาน ! ? นี่มันเรื่องจริง ! ? "เมื่อได้ยินว่าโคทาโร่จะได้รับช็อคโกแลตจากรูธ เขาก็ลืมความแค้นของเขาที่ถูกตีและสัญชาตญาณพิงในทางรูธ