2.4.2. Greenhouse experimentsNon-di

2.4.2. Greenhouse experiments
Non-disinfected tomato seeds were germinated as indicated for
colonization experiments. Seedlings without visible contamination
were transferred to speedling trays (100 cells per tray of 25 ml each)
previously filled with pH 6.0 sterile vermiculite and placed in a
controlled growth chamber under the same conditions indicated
above. Sterile modified Hoagland’s solution with KNO3 as nitrogen
source (Hoagland and Arnon, 1950) was weekly added to each
cell throughout the experiment period in the growth chamber. Four
week-old seedlings were inoculated with 5 ml of a G. diazotrophicus
PAL 5 suspension (approximately 1.109 CFU ml−1) directly in each
cell and incubated overnight. Control plants received the same volume
of sterile water. Plants were then transplanted to the soil into
the greenhouse. Two independent experiments, from December
to April (4 months) in two consecutive seasons (2008–2009 and
2009–2010), were carried out in greenhouse with natural daylight.
Experiments comprised two treatments: non-inoculated control
and inoculated with G. diazotrophicus PAL 5. The experimental
design was a randomized complete block design with four replicates
per treatment and two plots per block with 20 plants each.
The plots were divided in 2 rows separated by a 1 m wide gap and
plants were placed at every 50 cm. Plants were not fertilized. All
treatments received water daily by overhead irrigation.
The nutrient composition of soil was: organic matter 3.45%;
organic carbon (Walkley and Black, 1974) 2.10%; Total nitrogen
(Bremner, 1960) 0.24; available Phosphorous (Bray and Kurtz,
1945) 40 ppm; nitrates 130 ppm; potassium 124 ppm; sodium
190 ppm; pH 6.2; conductivity 2.78 mho cm−1.
Crop yield was determined by measuring total tomato production
throughout the season. Fruit number and weight were
examined once a week since two months after inoculation and during
the following two months of the experiments. Tomato yield
production was expressed as means of the total measurements
per replicate during two months of evaluation. Statistical analysis
was performed using one way analysis of variance (ANOVA)
followed by Duncan’s test. P-values
≤0.05 were considered as
significant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4.2 การเรือนกระจกทดลองเมล็ดมะเขือเทศไม่ฆ่าเชื้อเปลือกงอกตามที่ระบุในสนามทดลอง กล้าไม้ โดยไม่มีการปนเปื้อนที่มองเห็นได้ได้โอนย้ายไปที่ถาด speedling (100 เซลล์ต่อถาด 25 ml)ก่อนหน้านี้ ด้วยค่า pH 6.0 ใส่ vermiculite และวางไว้ในควบคุมการเจริญเติบโตของหอการค้าภายใต้เงื่อนไขเดียวกันกับที่ระบุข้างต้น ใส่ปรับเปลี่ยนโซลูชันของ Hoagland มี KNO3 เป็นไนโตรเจนแหล่ง (Hoagland และอานนท์ 1950) มาเพิ่มแต่ละสัปดาห์เซลล์ตลอดระยะเวลาทดลองในหอเจริญเติบโต สี่กล้าไม้อายุสัปดาห์ได้ inoculated ด้วย 5 ml ของ diazotrophicus กรัมPAL ระงับ 5 (ประมาณ 1.109 CFU ml−1) โดยตรงในแต่ละเซลล์ และ incubated ค้างคืน ควบคุมพืชรับไดรฟ์ข้อมูลเดียวกันใส่น้ำ พืชถูก transplanted ในดินไปแล้วเรือนกระจก อิสระทดลอง จากเดือนธันวาคมเมษายน (4 เดือน) ในสองฤดูกาลติดต่อกัน (2008-2009 และ2009-2010), ถูกดำเนินในเรือนกระจกกับแสงธรรมชาติการทดลองประกอบด้วยสองการรักษา: ควบคุมไม่ใช่ inoculatedและ inoculated กับ diazotrophicus กรัม PAL 5 การทดลองออกแบบเป็นแบบ randomized บล็อกสมบูรณ์ ด้วยเหมือนกับสี่ต่อการรักษาและสองผืนต่อบล็อกกับ 20 โรงผืนถูกแบ่งออกเป็น 2 แถวคั่น ด้วยช่องว่างความกว้าง 1 เมตร และต้นไม้ถูกวางใน ทุก 50 cm. พืชมีไม่ปฏิสนธิ ทั้งหมดน้ำได้รับการรักษา โดยชลประทานจ่ายทุกวันมีองค์ประกอบธาตุอาหารของดิน: อินทรีย์ 3.45%คาร์บอนอินทรีย์ (Walkley และดำ 1974) 2.10% ไนโตรเจน(Bremner, 1960) 0.24 มี Phosphorous (Bray และ Kurtz1945) 40 ppm nitrates 130 ppm โพแทสเซียม 124 ppm โซเดียม190 ppm pH 6.2 นำ 2.78 mho cm−1ผลผลิตพืชถูกกำหนด โดยการวัดผลิตมะเขือเทศรวมตลอดฤดูกาล ผลไม้จำนวนและน้ำหนักตรวจสอบสัปดาห์ละหนึ่งครั้งตั้งแต่เดือนที่สองหลัง จาก inoculation และระหว่างเดือนสองต่อไปนี้ของการทดลอง ผลผลิตมะเขือเทศผลิตได้แสดงเป็นวัดรวมต่อการจำลองแบบระหว่างสองเดือนของการประเมิน วิเคราะห์ทางสถิติดำเนินการโดยใช้หนึ่งวิธีวิเคราะห์ของผลต่าง (การวิเคราะห์ความแปรปรวน)ตาม ด้วยการทดสอบของดันแคน ค่า P≤0.05 ได้ถือเป็นอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4.2 เรือนกระจกการทดลอง
ที่ไม่ได้ฆ่าเชื้อเมล็ดมะเขือเทศถูกงอกตามที่ระบุไว้สำหรับ
การทดลองการล่าอาณานิคม ต้นกล้าโดยไม่มีการปนเปื้อนที่มองเห็นได้
ถูกโอนไปยังถาด speedling (100 เซลล์ต่อถาด 25 มลแต่ละคน)
ที่เต็มไปด้วยก่อนหน้านี้ที่มีค่า pH 6.0 vermiculite ผ่านการฆ่าเชื้อและวางไว้ใน
ห้องควบคุมการเจริญเติบโตภายใต้เงื่อนไขเดียวกันที่ระบุไว้
ข้างต้น หมันปรับเปลี่ยนวิธีการแก้ปัญหา Hoagland กับ KNO3 ไนโตรเจน
แหล่งที่มา (Hoagland และอานนท์, 1950) ได้รับการเพิ่มรายสัปดาห์ในแต่ละ
เซลล์ตลอดระยะเวลาการทดลองในห้องการเจริญเติบโต สี่
สัปดาห์ต้นกล้าอายุได้รับเชื้อด้วย 5 มล G. diazotrophicus
PAL 5 ระงับ (ประมาณ 1.109 CFU มล-1) โดยตรงในแต่ละ
เซลล์และบ่มในชั่วข้ามคืน พืชที่ได้รับการควบคุมปริมาณเดียวกัน
ของน้ำผ่านการฆ่าเชื้อ พืชที่ถูกปลูกแล้วดินเข้าไปใน
เรือนกระจก สองการทดลองอิสระจากเดือนธันวาคม
ถึงเดือนเมษายน (4 เดือน) ในฤดูกาลที่สองติดต่อกัน (2008-2009 และ
2009-2010) ได้ดำเนินการในเรือนกระจกที่มีแสงธรรมชาติ.
การทดลองประกอบด้วยสองการรักษา: การควบคุมที่ไม่ใช่เชื้อ
และเชื้อด้วย G. diazotrophicus PAL 5. การทดลอง
การออกแบบได้รับการออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์กับสี่ซ้ำ
ต่อการรักษาและสองแปลงต่อบล็อกที่มี 20 พืชแต่ละ.
แปลงถูกแบ่งออกเป็น 2 แถวคั่นด้วยช่องว่างกว้าง 1 เมตรและ
พืชถูกวางไว้ในทุก 50 ซม. พืชที่ไม่ได้ปฏิสนธิ ทั้งหมด
ที่ได้รับการบำบัดน้ำทุกวันโดยการชลประทานค่าใช้จ่าย.
องค์ประกอบธาตุอาหารของดินคือ: สารอินทรีย์ 3.45%
อินทรีย์คาร์บอน (Walkley และดำ, 1974) 2.10%; ไนโตรเจนทั้งหมด
(Bremner, 1960) 0.24; ใช้ได้ฟอสฟอรัส (เบรย์และ Kurtz,
1945) 40 แผ่นต่อนาที; ไนเตรต 130 พีพีเอ็ม; โพแทสเซียม 124 พีพีเอ็ม; โซเดียม
190 พีพีเอ็ม; พีเอช 6.2; การนำกระแสไฟฟ้า 2.78 เซนติเมตร-1.
ผลผลิตพืชที่ถูกกำหนดโดยการวัดการผลิตมะเขือเทศรวม
ตลอดทั้งฤดูกาล จำนวนผลไม้และน้ำหนักได้รับการ
ตรวจสอบสัปดาห์ละครั้งตั้งแต่สองเดือนหลังจากการฉีดวัคซีนและในช่วง
ต่อไปนี้สองเดือนของการทดลอง ผลผลิตมะเขือเทศ
ผลิตได้แสดงออกเป็นวิธีการวัดทั้งหมด
ต่อซ้ำในช่วงสองเดือนของการประเมินผล การวิเคราะห์ทางสถิติ
ที่ได้ดำเนินการโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (ANOVA)
ตามด้วยการทดสอบของดันแคน P-ค่า
≤0.05ได้รับการพิจารณาเป็น
อย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4.2 . โรงเรือนทดลอง
ไม่ฆ่าเชื้อเมล็ดมะเขือเทศถูกงอกตามที่ระบุสำหรับ
กลุ่มการทดลอง ต้นกล้า โดยไม่ปรากฏการปนเปื้อน
ถูกย้าย speedling ถาด ( ถาดละ 25 มล. 100 เซลล์แต่ละ )
ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วย pH 6.0 เป็นหมัน vermiculite และวางไว้ในห้อง
ควบคุมการเจริญเติบโตภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน พบ
ข้างบนงานดัดแปลงโฮกเลินโซลูชั่นกับ kno3 เป็นแหล่งไนโตรเจน
( โฮกเลิน อานนท์และ 1950 ) คือรายสัปดาห์เพิ่มแต่ละ
เซลล์ตลอดการทดลองระยะเวลาในโรงการ ต้นกล้าอายุ 4 สัปดาห์จำนวน 5 มิลลิลิตร ใส่

เพื่อนของ G . diazotrophicus 5 ระงับ ( ประมาณ 1.109 CFU ml − 1 ) โดยตรงในแต่ละ
เซลล์และบ่มค้างคืน พืชควบคุมได้รับ
ปริมาณเดียวกันน้ำหมัน แล้วย้ายไปปลูกในดิน
เรือนกระจก สองการทดลองอิสระจากธันวาคม
เมษายน ( 4 เดือน ) ใน 2 ฤดูกาลติดต่อกัน ( 2008 – 2009
2009 – 2010 ) ทดลองในเรือนกระจกที่มีแสงสว่างธรรมชาติ ประกอบด้วย 2 การทดลองการทดลอง

ไม่มีเชื้อและควบคุมเชื้อกับ G . diazotrophicus เพื่อน 5 ทดลอง
แบบ Randomized Complete Block Design มี 4 ซ้ำต่อ การรักษา และสองแปลงต่อ

บล็อก 20 พืชแต่ละแปลงแบ่งเป็น 2 แถว โดยแยกเป็น 1 เมตรกว้างช่องว่างและ
พืชถูกวางทุก 50 พืชไม่ได้ผสมเทียม ทั้งหมดการรักษาได้รับน้ำทุกวัน

โดยค่าใช้จ่าย ชลประทาน ปริมาณสารอาหารในดินมีอินทรียวัตถุ 3.45 % ;
:อินทรีย์คาร์บอน ( หนังสือนิยาย - และสีดำ , 1974 ) 2.10 % ;
ไนโตรเจนทั้งหมด ( เบรมเนอร์ 1960 ) 0.24 ; ของฟอสฟอรัส ( เบรย์ และ Kurtz ,
1945 ) 40 ppm ; 130 ppm โพแทสเซียมไนเตรต ; 124 มิลลิกรัม โซเดียม
190 ppm ; pH 6.2 cm − 1 ; การนำ 2.78 โม ผลผลิตพืชผลถูกกำหนดโดย
วัดมะเขือเทศ
การผลิตรวมตลอดทั้งฤดูกาล อันดับผลไม้น้ำหนัก
ตรวจสอบอาทิตย์ละครั้ง ตั้งแต่สองเดือนหลังจากการฉีดวัคซีน และในระหว่าง
สองเดือนของการทดลองต่อไปนี้ ผลผลิตมะเขือเทศ
จะแสดงเป็นวิธีการรวมการวัด
ต่อทำซ้ำในช่วงสองเดือนของการประเมิน
วิเคราะห์โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ( ANOVA )
ตามด้วย Duncan ' s test p-values

≤ 0.05 ถือว่าเป็นสำคัญ