For much of its history, Australia'

For much of its history, Australia's bush music belonged to an oral and folkloric tradition, and was only later published in print in volumes such as Banjo Paterson's Old Bush Songs, in the 1890s. The distinctive themes and origins of Australia's "bush music" or "bush band music" can be traced to the songs sung by the convicts who were sent to Australia during the early period of the British colonisation, beginning in 1788. Early Australian ballads sing of the harsh ways of life of the epoch and of such people and events as bushrangers, swagmen, drovers, stockmen and shearers. Convict and bushranger verses often railed against government tyranny. Classic bush songs on such themes include: The Wild Colonial Boy, Click Go The Shears, The Eumeralla Shore, The Drover's Dream, The Queensland Drover, The Dying Stockman and Moreton Bay.[10]

Later themes which endure to the present include the experiences of war, of droughts and flooding rains, of Aboriginality and of the railways and trucking routes which link Australia's vast distances. Isolation and loneliness of life in the Australian bush has been another theme.

Waltzing Matilda, often regarded as Australia's unofficial National anthem, is a quintessential Australian folk song, influenced by Celtic folk ballads. Country and folk artists such as Tex Morton, Slim Dusty, Rolf Harris, The Bushwackers, John Williamson, and John Schumann of the band Redgum have continued to record and popularise the old bush ballads of Australia through the 20th and into the 21st century – and contemporary artists including Sara Storer and Lee Kernaghan draw heavily on this heritage.

Australia has a unique tradition of folk music, with origins in both the indigenous music traditions of the original Australian inhabitants, as well as the introduced folk music (including sea shanties) of 18th and 19th century Europe. Celtic, English, German and Scandinavian folk traditions predominated in this first wave of European immigrant music. The Australian tradition is, in this sense, related to the traditions of other countries with similar ethnic, historical and political origins, such as New Zealand, Canada, and the United States. The Australian indigenous tradition brought to this mix novel elements, including new instruments, some of which are now internationally familiar, such as the didgeridoo of Northern Australia.

A number of British singers have spent periods in Australia and have included Australian material in their repertoires, e.g. A. L. Lloyd, Martin Wyndham-Read and Eric Bogle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับมากของประวัติ เพลงบุชของออสเตรเลียอยู่กับประเพณีปาก และ folkloric และถูกเผยแพร่เฉพาะภายหลังพิมพ์ในวอลุ่มเช่นไวโอลินทเทอร์เก่าบุชเพลง ในช่วงปี 1890 สื่อ สามารถติดตามรูปแบบโดดเด่นและต้นกำเนิดของออสเตรเลีย "บุชเพลง" หรือ "บุชวง" กับเพลงที่สูง โดยรวมที่ถูกส่งไปออสเตรเลียช่วงต้นของอาณานิคมอังกฤษ เริ่มต้นใน 1788 บัลลาดส์ออสเตรเลียช่วงร้องเพลงวิธีรุนแรงของชีวิต ของยุค และ ของผู้คนและเหตุการณ์ดังกล่าวเป็น bushrangers, swagmen, drovers, stockmen และ shearers นักโทษและ bushranger ข้อมักจะ railed กับรัฐบาล tyranny เพลงคลาสสิกบุชในรูปแบบดังกล่าวรวม: เด็กโคโลเนียลป่า คลิกไปกรรไกร เดอะ ชอร์ Eumeralla เดอะ Drover ฝัน ที่รัฐควีนส์แลนด์ Drover, Stockman ตาย และ อ่าวมอร์ตัน[10]

ชุดหลังที่อยู่ปัจจุบันมีประสบการณ์ ของสงคราม droughts และฝนน้ำท่วม ของ Aboriginality และ ของรถไฟและเส้นทางรถขนส่ง ที่เชื่อมโยงระยะทางมากมายของออสเตรเลีย แยกและความเหงาของชีวิตในบุชออสเตรเลียแล้วอีกรูป

มาทิลดาแห่งดัทตัน มักถือว่าเป็นของออสเตรเลียไม่เป็นทางเพลงชาติ เป็นรี่ออสเตรเลียพื้นบ้านเพลง อิทธิพล โดยบัลลาดส์พื้นบ้านเซลติก ประเทศและศิลปินพื้นบ้านเช่น Tex มอร์ตัน ฝุ่นบาง Rolf แฮร์ริส เดอะ Bushwackers จอห์น Williamson และจอห์นสคูมันของวง Redgum ที่มีต่อการบันทึก และ popularise เดอะบัลลาดส์บุชเก่าของออสเตรเลีย ผ่านวันที่ 20 และ ใน ศตวรรษ 21 – และศิลปินร่วมสมัยรวมทั้ง Storer ซาร่าและ Lee Kernaghan วาดหนักบนมรดกนี้

ออสเตรเลียมีประเพณีเฉพาะของเพลงพื้นบ้าน มีต้นกำเนิดในทั้งประเพณีดนตรีพื้นเมืองของคนออสเตรเลียเดิม การนำดนตรีพื้นเมือง (รวมถึงซี shanties) ของยุโรปที่ 18 และคริสต์ศตวรรษที่ 19 เซลติก ประเพณีพื้นบ้านภาษาอังกฤษ เยอรมัน และสแกนดิเนเวีย predominated ในคลื่นนี้แรกดนตรียุโรปอพยพ ประเพณีออสเตรเลียเป็น ความรู้สึก ที่เกี่ยวข้องกับประเพณีของประเทศอื่น ๆ ด้วยคล้ายชนเผ่า ประวัติศาสตร์ และการเมืองต้นกำเนิด นิวซีแลนด์ แคนาดา และสหรัฐอเมริกา ประเพณีพื้นเมืองออสเตรเลียนำไปผสมองค์ประกอบนวนิยาย รวมถึงเครื่องมือใหม่ บางที่คุ้นเคยตอนนี้ในระดับสากล เช่น didgeridoo เหนือออสเตรเลีย

จำนวนนักร้องอังกฤษได้ใช้ระยะเวลาในออสเตรเลีย และได้รวมวัสดุออสเตรเลียใน repertoires ของพวกเขา เช่น A. L. Lloyd มาร์ตินวินด์แฮมอ่าน และ Eric Bogle

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับมากของประวัติศาสตร์เพลงพุ่มไม้ของออสเตรเลียเป็นประเพณีในช่องปากและชาวบ้านและเป็นเพียงคนเดียวที่ตีพิมพ์ต่อมาในการพิมพ์ในปริมาณเช่นเดียวกับแพ็ตเตอร์สันเก่าบุชเพลงในยุค 1890 รูปแบบที่โดดเด่นและต้นกำเนิดของออสเตรเลีย "เพลงป่า" หรือ "วงดนตรีพุ่มไม้" สามารถโยงไปถึงเพลงที่ร้องโดยนักโทษที่ถูกส่งไปยังประเทศออสเตรเลียในช่วงแรกของการล่าอาณานิคมของอังกฤษเริ่มต้นใน 1788. บัลลาร์ออสเตรเลียในช่วงต้นร้องเพลง วิธีการที่รุนแรงของชีวิตยุคและคนดังกล่าวและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็น Bushrangers, swagmen, กำบัง, stockmen และตัดขน นักโทษและพรานป่าโองการมักจะด่ากับการปกครองแบบเผด็จการของรัฐบาล เพลงพุ่มไม้คลาสสิกในรูปแบบดังกล่าวรวมถึง: ป่าโคโลเนียลบอย, คลิกไปกรรไกร, Eumeralla ฝั่งต้อนฝัน, ควีนส์แลนด์ต้อน, ตายพัสดุและอ่าวมอร์ตัน [10]. รูปแบบต่อมาผู้ที่อดทนจนถึงปัจจุบันรวมถึงประสบการณ์ สงครามของภัยแล้งและฝนน้ำท่วมของสืบเชื้อสายชนพื้นเมืองและของรถไฟและเส้นทางขนส่งที่เชื่อมโยงระยะทางอันกว้างใหญ่ของออสเตรเลีย การแยกและความเหงาของชีวิตในป่าของออสเตรเลียได้รับชุดรูปแบบอื่นWaltzing มาทิลด้ามักจะถือได้ว่าเป็นเพลงชาติของออสเตรเลียอย่างไม่เป็นทางการเป็นเพลงพื้นบ้านที่เป็นแก่นสารของออสเตรเลียได้รับอิทธิพลจากเซลติกเพลงยาวพื้นบ้าน ประเทศและชาวบ้านศิลปินเช่นเท็กซ์มอร์ตัน, บางฝุ่น, Rolf แฮร์ริส, Bushwackers จอห์นวิลเลียมสันและจอห์นแมนน์ของวงดนตรี Redgum ยังคงบันทึกและติดตลาดบอสพุ่มไม้ที่เก่าแก่ของออสเตรเลียผ่านที่ 20 และในศตวรรษที่ 21 - และ ศิลปินร่วมสมัยรวมทั้งซาร่าสโตร์เร่อและลี Kernaghan วาดหนักในมรดกนี้ออสเตรเลียมีประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ของดนตรีพื้นบ้านที่มีต้นกำเนิดทั้งในประเพณีดนตรีพื้นเมืองของชาวออสเตรเลียที่เดิมเป็นเพลงพื้นบ้านที่รู้จัก (รวมถึงกระท่อมน้ำทะเล) ของ ศตวรรษที่ 18 และ 19 ยุโรป เซลติก, อังกฤษ, ประเพณีพื้นบ้านเยอรมันและสแกนดิเนเวีอำนาจในคลื่นลูกแรกของเพลงนี้ผู้อพยพชาวยุโรป ประเพณีออสเตรเลียในความรู้สึกนี้ที่เกี่ยวข้องกับขนบธรรมเนียมประเพณีของประเทศอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายกันชาติพันธุ์ประวัติศาสตร์และต้นกำเนิดทางการเมืองเช่นนิวซีแลนด์แคนาดาและสหรัฐอเมริกา ประเพณีพื้นเมืองของออสเตรเลียนำไปนี้องค์ประกอบนวนิยายผสมรวมทั้งเครื่องมือใหม่บางส่วนที่ขณะนี้มีความคุ้นเคยในต่างประเทศเช่นดิดเจอริทางเหนือของออสเตรเลียจำนวนของนักร้องอังกฤษได้ใช้ระยะเวลาในออสเตรเลียและได้รวมวัสดุในออสเตรเลีย repertoires ของพวกเขา เช่นอัลลอยด์มาร์ติน Wyndham อ่านและเอริค Bogle

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากของประวัติศาสตร์ของเพลงบุชออสเตรเลียเป็นประเพณีในช่องปากและ folkloric และเท่านั้นต่อมาพิมพ์เผยแพร่ในเล่ม เช่น แบนโจ Paterson แก่ บุช เพลงในยุค 1890 .ธีมที่โดดเด่นและต้นกำเนิดของ " ออสเตรเลียบุชเพลง " หรือ " บุชวงดนตรี " สามารถโยงไปถึงเพลงที่ร้องโดย นักโทษที่ถูกส่งมาออสเตรเลียในช่วงระยะเวลาแรกของอาณานิคมอังกฤษ เริ่มในปี 1788 . บอสร้องเพลงของออสเตรเลียก่อนวิธีที่รุนแรงของชีวิตของยุคและคนและเหตุการณ์ที่ bushrangers swagmen กำบัง , , , และ stockmen shearers .นักโทษ bushranger โองการและมักจะ railed กับรัฐบาลทรราช . คลาสสิกบุชเพลงในรูปแบบดังกล่าว ได้แก่ เด็กในป่า , คลิกไป กรรไกร , eumeralla Drover ฝั่งฝัน โดรเวอร์แลนด์ และคนเลี้ยงตายที่อ่าวมอร์ตัน [ 10 ]

ต่อมาธีมที่อดทนจนถึงปัจจุบันรวมถึงประสบการณ์ของสงครามของภัยแล้งและฝนตกน้ำท่วมของชนพื้นเมืองและของรถไฟและรถบรรทุกเส้นทางที่เชื่อมโยงออสเตรเลียกว้างใหญ่ระยะทาง การแยกและความเหงาของชีวิตในป่าออสเตรเลียมีธีมอื่น

อย่างง่าย ทิลด้า มักจะถือว่าเป็นเพลงชาติอย่างไม่เป็นทางการของออสเตรเลีย เป็นเพลงพื้นบ้านชาวออสเตรเลียเป็นอิทธิพลจากบอสชาวเซลติก ประเทศ และศิลปินพื้นบ้าน เช่น เท็กซ์ มอร์ตัน สลิม มีฝุ่นเยอะbushwackers Rolf แฮร์ริส , จอห์น วิลเลียมสัน และจอห์น ชูมันน์ของวง redgum ได้อย่างต่อเนื่องเพื่อบันทึกและทำให้เป็นที่นิยมเก่าบัลลาดบุชของออสเตรเลียผ่านศตวรรษที่ 20 และศตวรรษที่ 21 ) และศิลปินร่วมสมัยรวมทั้งซาร่า storer และลี เคอนากันวาดหนักในมรดกนี้

ออสเตรเลียมีเอกลักษณ์ประเพณีดนตรีที่มีต้นกำเนิดในประเทศทั้งดนตรีประเพณีของเดิมชาวออสเตรเลีย ตลอดจนแนะนำดนตรีพื้นบ้าน ( รวมถึงกระท่อมทะเล ) ของ 18 และศตวรรษที่ 19 ยุโรป เซลติก , อังกฤษ , เยอรมันและสแกนดิเนเวีย ประเพณีพื้นบ้านทะเลสาบสงขลาในคลื่นนี้แรกของเพลงผู้อพยพในยุโรป ประเพณีของออสเตรเลียอยู่ในความรู้สึกนี้ที่เกี่ยวข้องกับประเพณีของประเทศอื่น ๆ ที่มีชาติกำเนิดที่คล้ายกัน , ประวัติศาสตร์ และการเมือง เช่น นิวซีแลนด์ แคนาดา และสหรัฐอเมริกา ประเพณีชาวออสเตรเลียนำมาผสมนี้นวนิยายองค์ประกอบรวมทั้งเครื่องมือใหม่ซึ่งบางส่วนก็คุ้นเคยในระดับสากล เช่น didgeridoo ออสเตรเลียตอนเหนือ

หมายเลขของนักร้องชาวอังกฤษได้ใช้ช่วงเวลาในออสเตรเลียและออสเตรเลียใน repertoires รวมถึงวัสดุของพวกเขา เช่น A . L . ลอยด์ มาร์ติน และ อีริค โบเกิล
Wyndham อ่าน .