PC, also recommended for clarificati

PC, also recommended for clarification of apple juice, was used
during the experiments with butia palm fruit. For butia palm juice,
greater clarification was obtained with the experimental prepara-
tion TE1 at 30
C for 60min, whereas inferior results were observed
at 50
C. In this case, the experimental extract performance was
significantly superior in comparison to the commercial product
(Fig. 2B).
Blueberry juice presented an increase of about 40% in levels of
clarification (i.e., a 40 percent decrease in turbidity) when treated
with the experimental extract TE1 with hydrolysis temperature of
50
C for 30 and 60 min and with the commercial product PB at
30
C for 30 min and at 30 and 50
C for 60 min (Fig. 3A). Such
results are superior to those obtained by Landbo andMeyer (2007),
who recorded 30% decrease in turbidity in blueberry juice, with the
addiction of the commercial compound Pectinex
Be Colour. Grape
juice (Fig. 3B) presented best clarification with the experimental
extract TE1 at 50
C for 30 and 60 min.
It could be verified, through hydrolysis with experimental
enzymatic extracts, that TE2, obtained with A. oryzae in liquid
medium, was not effective in the liquefaction of particles present in
all four juices, at any tested conditions. In general, fruits contain
different insoluble polysaccharides, most commonly pectin, hemi-
cellulose and cellulose, as well as structural proteins and lignin.
Thus, it is possible that the obtained results have been influenced
by other enzymes whose activities have not been determined by
this study. In the case of apple juice, for instance, Dongowski and
Sembries (2001) observed that the composition and activities of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ PC แนะนำสำหรับ clarification ของน้ำแอปเปิ้ลในระหว่างการทดลองกับผลไม้ปาล์ม butia น้ำผลไม้ปาล์ม butiaclarification ขึ้นมา ด้วย prepara - ทดลองทางการค้า TE1 30 c เป็นเวลา 60 นาที ในขณะที่ถูกตั้งข้อสังเกตผลด้อยกว่าที่ 50 c ในกรณีนี้ ประสิทธิภาพสารสกัดจากทดลองเป็นห้องซูพีเรีย significantly เปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์(รูปที่ 2B)น้ำบลูเบอร์รี่เพิ่มขึ้นประมาณ 40% ในระดับของการนำเสนอclarification (เช่น 40 เปอร์เซ็นต์ลดความขุ่น) เมื่อได้รับการรักษาด้วยสารสกัดจากทดลอง TE1 กับอุณหภูมิไฮโตรไลซ์30 และ 60 นาที และ มีผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ PB ที่ 50 C30 C 30 นาที และ 30 และ 50 c เป็นเวลา 60 นาที (รูปที่ 3A) ดังกล่าวผลลัพธ์จะดีกว่าได้ โดย Landbo andMeyer (2007),ผู้บันทึกลดลง 30% ความขุ่นในน้ำบลูเบอร์รี่ ด้วยการติดยาเสพติดการค้าสาร Pectinex เป็นสี องุ่นน้ำ (รูปที่ 3B) นำเสนอที่ดีที่สุด clarification กับการทดลองแยก TE1 50 c เป็นเวลา 30 และ 60 นาทีมันอาจจะตรวจสอบได้ ผ่านการย่อยสลายด้วยการทดลองสารสกัดจากเอนไซม์ ที่ได้รับจาก TE2, A. oryzae ในของเหลวขนาดกลาง ไม่มีประสิทธิภาพในการ liquefaction ของอนุภาคอยู่ในน้ำผลไม้สี่ที่ทั้งหมด ตลอดทดสอบเงื่อนไข ทั่วไป ผลไม้ประกอบด้วยไรด์ละลายที่แตกต่างกัน เพกทินทั่วไป ซีกเซลลูโลสและเซลลูโลส เป็นอย่างดีเป็นโครงสร้างโปรตีนและลิกนิดังนั้น มันเป็นไปได้ว่า ได้รับผลได้รับอิทธิพลโดยเอนไซม์อื่นๆ ที่มีกิจกรรมได้ไม่ถูกกำหนดโดยการศึกษาครั้งนี้ ในกรณีของน้ำแอปเปิ้ล เช่น Dongowski และSembries (2001) สังเกตที่องค์ประกอบและกิจกรรมของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พีซียังแนะนำสำหรับไอออนบวก Fi Clari ของน้ำแอปเปิ้ถูกนำมาใช้
ในระหว่างการทดลองกับผลไม้ Butia ปาล์ม สำหรับน้ำผลไม้ Butia ปาล์ม
มากขึ้นไอออนบวก Fi Clari ที่ได้รับกับการทดลอง prepara-
TE1 การ ณ วันที่ 30? C เป็นเวลา 60 นาทีในขณะที่ผลด้อยถูกตั้งข้อสังเกต
ที่ 50 องศาเซลเซียส ในกรณีนี้ประสิทธิภาพการทำงานของสารสกัดทดลอง
นัยสำคัญ Fi นัยที่เหนือกว่าในการเปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์
(รูป. 2B).
น้ำบลูเบอร์รี่นำเสนอเพิ่มขึ้นประมาณ 40% ในระดับของ
ไอออนบวก Fi Clari (กล่าวคือลดลงร้อยละ 40 ในความขุ่น) เมื่อได้รับการรักษา
ด้วย TE1 สารสกัดจากการทดลองมีอุณหภูมิการย่อยสลายของ
50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาทีและมี PB ผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ที่
30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีและวันที่ 30 และ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 60 นาที (รูป. 3A) เช่น
ผลที่เหนือกว่าให้กับผู้ที่ได้รับโดย Landbo andMeyer (2007),
ผู้บันทึกลดลง 30% ในความขุ่นในน้ำผลไม้บลูเบอร์รี่กับ
ยาเสพติดของสารประกอบเชิงพาณิชย์ Pectinex? เป็นสี องุ่น
น้ำผลไม้ (รูป. 3B) นำเสนอไอออนบวก Fi Clari ที่ดีที่สุดกับการทดลอง
TE1 สารสกัดที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาที.
มันอาจจะเป็นเอ็ด Fi Veri ผ่านการย่อยสลายด้วยการทดลอง
สารสกัดเอนไซม์ TE2 ที่ได้รับกับ A. oryzae ในของเหลว
กลางเป็น ไม่ได้มีประสิทธิภาพในการทำให้เหลวของอนุภาคในปัจจุบัน
ทั้งสี่น้ำผลไม้ที่ใด ๆ การทดสอบเงื่อนไข โดยทั่วไปแล้วผลไม้ประกอบด้วย
polysaccharides ที่แตกต่างกันที่ไม่ละลายน้ำกันมากที่สุดเพคติน hemi-
เซลลูโลสและเซลลูโลสเช่นเดียวกับโปรตีนโครงสร้างและลิกนิน.
ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าผลที่ได้รับได้รับในฟลอริด้า uenced
โดยเอนไซม์อื่น ๆ ที่มีกิจกรรมที่ยังไม่ได้รับการพิจารณาจาก
นี้ ศึกษา. ในกรณีของน้ำผลไม้แอปเปิ้ลเช่น Dongowski และ
Sembries (2001) ตั้งข้อสังเกตว่าองค์ประกอบและกิจกรรมของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พีซี ยังแนะนำสำหรับการถ่ายทอด คลารีของน้ำผลไม้แอปเปิ้ล , ใช้ในการทดลองกับ butia ปาล์ม ผลไม้ สำหรับ butia ปาล์ม น้ำผลไม้มากขึ้น คลารีจึงได้มีการ prepara ทดลอง -te1 tion ที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียส สำหรับ 60min ในขณะที่ผลด้อยกว่าพบที่อุณหภูมิ 50 C ในกรณีนี้ ประสิทธิภาพสารสกัดจากการทดลองคือsigni จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อที่เหนือกว่าในการเปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ทางการค้า( รูปที่ 2B )น้ำบลูเบอร์รี่แสดงเพิ่มขึ้นประมาณ 40% ในระดับของคลารีจึงประจุบวก ( เช่น 40 เปอร์เซ็นต์ลดความขุ่น ) เมื่อปฏิบัติด้วยสารสกัดจากเอนไซม์ te1 ทดลองกับอุณหภูมิ50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาที และมีผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ PB ที่30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีที่ 30 และ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 60 นาที ( รูปที่ 3 ) เช่นผลลัพธ์ที่เหนือกว่าผู้ได้รับ landbo andmeyer ( 2007 )ที่บันทึกลดลง 30% ในความขุ่นในน้ำบลูเบอร์รี่ , กับติดยาเสพติดของสารประกอบเชิงพาณิชย์ pectinexbe สี องุ่นน้ำผลไม้ ( รูปที่ 3B ) นำเสนอที่ดีที่สุด คลารีจึงบวกกับทดลองสารสกัดจาก te1 ที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาทีมันอาจจะเป็นข้อมูลจึงเอ็ด ผ่านการย่อยสลายด้วยการทดลองสารสกัดจากเอนไซม์ที่ te2 ได้รับ A . oryzae ในของเหลวปานกลาง ไม่มีประสิทธิภาพในการแปรรูปของอนุภาคในปัจจุบันทั้งหมดสี่น้ำผลไม้ที่ทดสอบเงื่อนไข ในทั่วไป , ผลไม้ ประกอบด้วยพอลิแซ็กคาไรด์ที่ไม่แตกต่าง กันมากที่สุด เพกติน ครึ่งเซลลูโลสเซลลูโลส เป็นโปรตีนโครงสร้าง และลิกนินดังนั้น เป็นไปได้ว่าผลที่ได้รับในfl uencedโดยเอนไซม์อื่น ๆที่มีกิจกรรมยังไม่ได้ถูกกำหนดโดยในการศึกษานี้ ในกรณีของแอปเปิ้ลน้ำผลไม้ เช่น dongowski และsembries ( 2001 ) พบว่าองค์ประกอบและกิจกรรมของ