Some of the very first photographs

Some of the very first photographs I ever took were made in a darkened room with an old camera mounted on a tripod with a flashlight as the only light source. With the shutter set to bulb and locked open with a cable release, I moved around the room with the flashlight. Sometimes behind the camera, and sometimes in front of it, I painted the room, my girlfriend, and myself with light. I had no idea what I was doing, but it was fun, and the results were interesting enough to inspire me to experiment further. I was fascinated with the idea of moving subjects and a moving light source, and how they would be represented in a photograph. From the very beginning, a big part of my interest in photography had to do with the expression of time. That was back in 1986, and to this day, most of my photography is done at night. When I decided to pursue photography as a career, I chose the school I did in large part because it offered the only course in night photography I could find. Moving to San Francisco to study with Steve Harper was a fateful decision, and one that has led me to where I am today, teaching classes and workshops on night photography, and now writing this book.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางส่วนของภาพแรกที่ผมเคยเอามาทำในห้องที่มืด ด้วยกล้องแบบเก่าที่ติดตั้งบนขาตั้งกล้องกับไฟฉายที่เป็นแหล่งกำเนิดแสงเพียง ด้วยชัตเตอร์ตั้งหลอด และล็อกเปิดออกจำหน่ายสายเคเบิล ผมย้ายห้องพร้อมไฟฉาย บางครั้งด้าน หลังกล้อง และบางครั้ง หน้ามัน ฉันวาดห้อง แฟนของฉัน และตัวเอง ด้วยแสง ฉันไม่รู้อะไรผมทำ แต่สนุกมาก และผลได้น่าสนใจพอที่จะแรงบันดาลใจต่อไป ตื่นตาตื่นใจกับความคิดของการย้ายสาขาวิชา และแหล่งกำเนิดแสงเคลื่อนที่ และวิธีพวกเขาจะแสดงในการถ่ายภาพได้ จากเริ่มต้น ส่วนใหญ่ของฉันสนใจในการถ่ายภาพมีการดำเนินการกับนิพจน์ของเวลา นั่นคือ ในปี 1986 และ วันนี้ ส่วนใหญ่ของการถ่ายภาพของฉันจะทำเวลากลางคืน เมื่อผมตัดสินใจไล่ตามถ่ายภาพเป็นอาชีพ เลือกโรงเรียนที่ได้ส่วนใหญ่ เพราะมันนำเสนอเป็นหลักสูตรเฉพาะในการถ่ายภาพยามค่ำคืนที่ฉันสามารถหา ย้ายไปซานฟรานซิสโกไปเรียนกับสตีฟฮาร์เปอร์เป็นการตัดสินใจความตาย และที่นำฉันไปสู่ที่ฉันวันนี้ สอนระดับชั้นและประชุมเชิงปฏิบัติการในการถ่ายภาพกลางคืน และตอนนี้ เขียนหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางส่วนของภาพแรกที่ผมเคยเอาได้ทำในห้องมืดกับกล้องเก่าที่ติดตั้งอยู่บนขาตั้งกล้องกับไฟฉายเป็นแหล่งกำเนิดแสงเพียง ด้วยชัตเตอร์ตั้งหลอดไฟและล็อคเปิดด้วยการเปิดตัวสายเคเบิลที่ผมย้ายไปรอบ ๆ ห้องที่มีไฟฉาย บางครั้งหลังกล้องและบางครั้งในด้านหน้าของมันผมทาสีห้องพักแฟนของผมและตัวผมเองด้วยแสง ฉันมีความคิดสิ่งที่ผมทำไม่ได้ แต่มันก็สนุกและผลที่ได้ก็น่าสนใจพอที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้ฉันไปทดลองต่อไป ผมรู้สึกทึ่งกับความคิดในการเคลื่อนย้ายวิชาและแหล่งกำเนิดแสงย้ายและวิธีการที่พวกเขาจะได้เป็นตัวแทนในการถ่ายภาพ จากจุดเริ่มต้นมากเป็นส่วนใหญ่ของความสนใจของผมในการถ่ายภาพจะทำอย่างไรกับการแสดงออกของเวลา ที่ได้กลับมาในปี 1986 และวันนี้ส่วนใหญ่ของการถ่ายภาพของฉันจะทำในเวลากลางคืน เมื่อฉันตัดสินใจที่จะติดตามการถ่ายภาพเป็นอาชีพที่ผมเลือกโรงเรียนที่ผมทำส่วนใหญ่เพราะมันนำเสนอหลักสูตรเฉพาะในการถ่ายภาพกลางคืนที่ฉันสามารถหา ย้ายไปอยู่ที่ซานฟรานซิเรียนกับสตีฟฮาร์เปอร์คือการตัดสินใจที่เป็นเวรเป็นกรรมและหนึ่งที่ได้นำฉันไปที่ฉันในวันนี้เรียนการสอนและการฝึกอบรมในการถ่ายภาพกลางคืนและตอนนี้เขียนหนังสือเล่มนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางส่วนของภาพแรกผมเคยเอาขึ้นในห้องที่มืดมิดด้วยกล้องเก่าที่ติดตั้งบนขาตั้งกล้องกับไฟฉายเป็นแหล่งกำเนิดแสงเท่านั้น กับชัตเตอร์ชุดหลอดไฟ และล็อคเปิดกับทีวีรุ่น ผมย้ายไปรอบ ๆห้อง กับไฟฉาย บางครั้งหลังกล้อง และบางครั้งในหน้ามันผมก็ทาสีห้อง แฟน และตัวเองด้วยแสง ฉันไม่รู้ว่าฉันกำลังทำอะไร แต่มันก็สนุกและผลลัพธ์ที่ได้น่าสนใจพอที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้ฉันทดลองต่อไป ผมหลงใหลกับความคิดของย้ายวิชาและย้ายแหล่งแสง , และวิธีที่พวกเขาจะถูกแสดงในรูป จากจุดเริ่มต้นมาก ส่วนใหญ่ของความสนใจของฉันในการถ่ายภาพที่มีการแสดงออกของเวลา ที่กลับมาในปี 1986 และจนถึงวันนี้ ที่สุดของการถ่ายภาพของผมคือ ทำในตอนกลางคืน เมื่อฉันตัดสินใจที่จะไล่ตามถ่ายภาพเป็นอาชีพ ผมเลือกโรงเรียนผมส่วนใหญ่เนื่องจากมันเสนอหลักสูตรในการถ่ายภาพกลางคืน ฉันสามารถหา ย้ายไปซานฟรานซิสโกเพื่อศึกษากับ สตีฟ ฮาร์เปอร์ เป็นการตัดสินใจที่เป็นเวรเป็นกรรม และที่ทำให้ฉันมาที่นี่วันนี้ เรียนการสอนและอบรมเรื่องการถ่ายภาพกลางคืน และตอนนี้หนังสือเล่มนี้