We describe results derived from th

We describe results derived from thirty years of observations of PSR B1913+16. Together with the Keplerian orbital parameters, measurements of the relativistic periastron advance and a combination of gravitational redshift and time dilation yield the stellar masses with high accuracy. The measured rate of change of orbital period agrees with that expected from the emission of gravitational radiation, according to general relativity, to within about 0.2 percent. Systematic effects depending on the pulsar distance and on poorly known galactic constants now dominate the error budget, so tighter bounds will be difficult to obtain. Geodetic precession of the pulsar spin axis leads to secular changes in pulse shape as the pulsar-observer geometry changes. This effect makes it possible to model the two-dimensional structure of the beam. We find that the beam is elongated in the latitude direction and appears to be pinched in longitude near its center.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราอธิบายผลลัพธ์ที่ได้มาจากสามสิบปีของการสังเกตของ PSR B1913 + 16 พร้อมพารามิเตอร์โคจร Keplerian วัด relativistic periastron ล่วงหน้าและการเคลื่อนไปทางแดงความโน้มถ่วงและ dilation เวลาผลผลิตฝูงดาวฤกษ์ความแม่นยำสูง วัดอัตราการเปลี่ยนแปลงของรอบระยะเวลาโคจรตกลงกับที่คาดหวังจากมลพิษของรังสีความโน้มถ่วง ตามทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป ถึงภายในประมาณ 0.2 เปอร์เซ็นต์ ลักษณะพิเศษของระบบขึ้นอยู่ กับระยะห่างของพัลซาร์ และคงไม่ดีรู้จักกาครองงบประมาณผิดพลาด ตอนนี้เพื่อขอบเขตสัดจะยากที่จะได้รับ การหมุนควง geodetic ของพัลซาร์หมุนรอบแกนนำทางโลกการเปลี่ยนแปลงในรูปร่างของพัลส์เป็นการเปลี่ยนแปลงทางเรขาคณิตของพัลซาร์นักการ ลักษณะพิเศษนี้ทำให้ได้รูปแบบโครงสร้างสองมิติของคาน เราพบว่า คานเป็นอีลองเกตทิศทางละติจูด และปรากฏเป็น pinched ในลองจิจูดใกล้จุดศูนย์กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราอธิบายผลที่ได้มาจากสามสิบปีของการสังเกตของ PSR B1913 + 16 ร่วมกับพารามิเตอร์โคจร Keplerian วัดของล่วงหน้า periastron ความสัมพันธ์และการรวมกันของการขยาย redshift แรงโน้มถ่วงและเวลาที่ผลผลิตมวลตัวเอกที่มีความแม่นยำสูง อัตราการวัดการเปลี่ยนแปลงของระยะเวลาการโคจรเห็นด้วยกับที่คาดหวังจากการปล่อยรังสีแรงโน้มถ่วงตามมพัทธภาพทั่วไปเพื่อภายในประมาณร้อยละ 0.2 ผลกระทบที่เป็นระบบขึ้นอยู่กับระยะพัลซาร์และเป็นที่รู้จักกันได้ไม่ดีในขณะนี้คงกาแล็คซี่ครองงบประมาณข้อผิดพลาดดังนั้นขอบเขตที่เข้มงวดมากขึ้นจะเป็นเรื่องยากที่จะได้รับ Geodetic precession ของแกนหมุนพัลซาร์จะน​​ำไปสู่​​การเปลี่ยนแปลงของโลกในรูปชีพจรเป็นรูปทรงเรขาคณิตพัลซาร์ผู้สังเกตการณ์การเปลี่ยนแปลง ผลกระทบนี้จะทำให้มันเป็นไปได้ในการจำลองโครงสร้างสองมิติของคาน เราพบว่าลำแสงจะถูกยืดออกไปในทิศทางที่ละติจูดและดูเหมือนจะบีบในลองจิจูดใกล้ศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราอธิบายผลจากสามสิบปีของการสังเกตของ PSR b1913 16 พร้อมกับ keplerian โคจรพารามิเตอร์การวัดแสง periastron ล่วงหน้าและการรวมกันของแรงโน้มถ่วงและคุณสมบัติการขยายเวลาผลผลิตมวลดาวฤกษ์ที่มีความถูกต้องสูงวัดอัตราการเปลี่ยนระยะเวลาการโคจรเห็นด้วยกับที่คาดหวังจากการแผ่รังสีความโน้มถ่วง ตามทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป ที่ภายใน 0.2 เปอร์เซ็นต์ ระบบผล ขึ้นอยู่กับระยะทาง และได้รู้จักคลื่นแม่เหล็ก Galactic ค่าคงที่ตอนนี้ครองงบประมาณผิดพลาด ดังนั้น สัด ขอบเขตจะยากที่จะได้รับการหมุนควง Geodetic ของพัลซาร์หมุนแกนนำการเปลี่ยนแปลงทางโลกในรูปทรงชีพจรเป็นพัลซาร์เรขาคณิตสังเกตการเปลี่ยนแปลง ผลกระทบนี้จะทำให้มันเป็นไปได้ในรูปแบบโครงสร้างสองมิติของคาน เราพบว่า คานจะยาวในละติจูดทิศทางและปรากฏเป็น pinched ในเส้นแวงที่ใกล้ศูนย์กลาง