panying the increase of leaf meals

panying the increase of leaf meals levels in the diet.
It was estimated that the volume of 100 grams diet
amounted 141.91, 157.01, 168.82 and 179.47 mL, in
MOLM treatments 0, 5, 10, and 15%, respectively.
Similarly, the corresponding volumes of 100 grams
diet amounted 142.85, 151.42, 157.53 and 163.68 mL
in 0, 5, 10, and 15 % LLM treatments, respectively.
The volumes of MOLM treatments as well as ADF and
NDF values in MOLM were obviously higher than the
corresponding values in LLM. The marked increase
of the MOLM dietary bulkiness treatments could be
the reason behind the significant linear reduction in
FI values in MOLM. Generally, the increased dietary
bulkiness accompanying the high levels of leaf meals
might be made it difficult for the hens to increase
their FI in order to compensate any deficiency in their
nutrient requirements. In addition, the hens’ digestive
system is simple and has a limited capacity to digest
high fibrous ingredients efficiently, as well as chickens
lack the enzymes necessary for utilizing high fibrous
ingredients (Son et al. 2002, Esonu et al. 2006 and
Ige et al. 2006). Therefore, using high dietary levels
of the leaf meals could result in inadequate nutrients
availability for the hens, which could be responsible
for the negative effect on the egg production performance (D’Mello 1991, Ige et al. 2006 and Kakengi et
al. 2007).
Egg quality traits of RIR hens fed on different levels
of LLM and MOLM. The results of egg quality traits are
shown in tables 3 and 4. The yolk color values increased
significantly and linearly with the inclusion level of
MOLM and LLM. All yolks obtained from the control
group (0% leaf meal) in both experiments were whiter
than the lowest degree (6) of the yolk color fan. LLM
and MOLM treatments had no adverse effects on any
of shell proportion in the egg; shell thickness and egg
shape index. It is well documented that leaf meals are
a good source for yolk pigments. Berry and D’Mello
(1981) reported that L. leucocephala could be used as
an effective yolk pigment, with a range 10 – 25 g/kg in
laying hens diets. The carotene content of LLM is in
the range of 227-228 mg/kg DM; it is also very rich in
xanthophylls pigments with a range 741-766 mg/kg DM
(D’Mello and Taplin 1978). This pigment give color
to the egg yolks and the skin of broilers, and it seems
that the pigmenting power of leucaena leaf-meal is
double as that of alfalfa. Similarly, MOLM has high
carotene content; and Price (2000) found that it contains
16.3 mg carotene/100 grams.
The albumen proportion increased linearly while the
yolk proportion decreased linearly accompanying the
increase in MOLM levels in the diet. Similar results
were reported by Kaijage et al. (2004), who found that
the values of Roche color scores and albumen percentages increased linearly, while the yolk proportions
decreased linearly with the increase of the MOLM
levels. Interestingly, having eggs with higher albumensResults and Discussion
The chemical composition of MOLM and LLM (tsable 2). The achieved LLM content of CP (23.6%), ADF
(25.69%), and NDF (40.38%) on DM basis, was globally
similar to the corresponding values obtained by D’Mello
and Taplin 1978, Echeverría et al. (2002), Dhar et al.
(2007) and Ayssiwede et al. (2010). Regarding MOLM,
the estimated crude protein content was (19.76 %) lower
than the values (27 and 29.7 %) observed by Makkar
and Becker (1997) and Kakengi et al. (2007), respectively. ADF and NDF contents in MOLM amounted
27.11 and 44.42 % on DM basis, respectively; which
were higher than the reported value (22.7 %) estimated
by Kakengi et al. (2007). The composition of leaves is
generally affected by various factors such as plants age,
soil fertility, and preparing method (D’Mello and Taplin
1978, Meulen et al. 1979, Shelton and Brewbaker 1994,
Atawodi et al. 2008 and Ayssiwede et al. 2010). In this
study, the whole leucaena and moringa leaves’ structure
(as described by Shelton and Brewbaker 1994 and Morton 1991, respectively) was used in making the meals,
where the leaves include the small twigs which carry the
leaflets. Including the total structure of leaves is likely to
be easier, more practical and helpful for obtaining good
amounts of LLM and MOLM. While in some previous
studies, the leaf meals were prepared through threshing
the branches to separate leaves from its twigs in order
to use the green leaflets of leaves (Makkar and Becker
1997 and Kakengi et al. 2007).
Body weight and egg production traits of RIR hens
fed on different levels of LLM and MOLM. According
to the shown results in tables 3 and 4, MOLM or LLM
treatments had no significant effects on the average
final body weight. The LLM treatments had a quadratic
effect on ELR%, where it improved in the 5 % LLM
(57.25 %) than control (57.10 %); thereafter it decreased
gradually in 10 and 15% LLM treatments (53.25 and
47.46%, respectively). Similar quadratic response was
observed in both of EM (g/hen/d) and feed conversion
ratio, while

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

panying การเพิ่มขึ้นของระดับอาหารใบในอาหาร.
มันเป็นที่คาดว่าปริมาณของอาหาร 100 กรัม
จำนวน 141.91, 157.01, 168.82 และ 179.47 มิลลิลิตรใน
การรักษา MOLM 0, 5, 10, และ 15% ตามลำดับ.
ในทำนองเดียวกันที่สอดคล้องกัน ปริมาณ 100 กรัม
อาหารจำนวน 142.85, 151.42, 157.53 และ 163.68 มิลลิลิตร
ใน ​​0, 5, 10, และ 15% รักษา LLM. ตามลำดับ
ปริมาณของการรักษา MOLM เช่นเดียวกับ ADF และ
ค่า NDF ใน MOLM เห็นได้ชัดว่าสูงกว่า
ค่าที่สอดคล้องกัน ใน LLM การเพิ่มขึ้นของการทำเครื่องหมาย
ของ MOLM รักษาอาหารหนาอาจจะเป็น
เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในเชิงเส้น
ค่า FI ใน MOLM โดยทั่วไปแล้วการบริโภคอาหารที่เพิ่มขึ้น
ความหนาที่มาพร้อมกับระดับสูงของอาหารใบ
อาจจะทำให้มันยากสำหรับแม่ไก่เพื่อเพิ่ม
FI ของพวกเขาในการสั่งซื้อเพื่อชดเชยการขาดใด ๆ ในของพวกเขา
ต้องการสารอาหาร นอกจากนี้อาหารไก่ '
ระบบเป็นเรื่องง่ายและมีความจุที่ จำกัด ในการย่อย
ส่วนผสมเส้นใยสูงได้อย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับไก่
ขาดเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการใช้เส้นใยสูง
ส่วนผสม (ลูกชาย et al. 2002 Esonu et al. ปี 2006 และ
อีจีเอ al. 2006) ดังนั้นการใช้อาหารระดับสูง
ของอาหารใบอาจส่งผลให้สารอาหารไม่เพียงพอ
ว่างสำหรับแม่ไก่ซึ่งอาจจะเป็นผู้รับผิดชอบ
สำหรับผลกระทบต่อประสิทธิภาพการผลิตไข่ (D'Mello 1991 Ige et al. ปี 2006 และ Kakengi et
al. 2007 ).
ลักษณะคุณภาพไข่ของแม่ไก่ RIR เลี้ยงในระดับที่แตกต่างกัน
ของ LLM และ MOLM ผลของลักษณะคุณภาพไข่จะถูก
แสดงในตารางที่ 3 และ 4. ค่าสีไข่แดงเพิ่มขึ้น
อย่างมีนัยสำคัญและเป็นเส้นตรงกับระดับรวมของ
MOLM และ LLM ไข่แดงทั้งหมดที่ได้รับจากการควบคุม
กลุ่ม (มื้อที่ใบ 0%) ในการทดลองทั้งสองขาว
กว่าการศึกษาระดับปริญญาต่ำสุด (6) ของพัดลมสีไข่แดง LLM
และการรักษา MOLM ไม่มีผลกระทบใด ๆ
จากสัดส่วนในเปลือกไข่; เปลือกหนาและไข่
รูปร่างดัชนี มันเป็นเอกสารที่ดีว่าอาหารใบเป็น
แหล่งที่ดีสำหรับผงสีไข่แดง แบล็กเบอร์และศิลปเมลโล
(1981) รายงานว่าแอล leucocephala สามารถใช้เป็น
เม็ดสีไข่แดงที่มีประสิทธิภาพมีช่วง 10-25 กรัม / กิโลกรัมใน
การวางอาหารไก่ เนื้อหาของแคโรทีน LLM อยู่ใน
ช่วงของ 227-228 mg / kg DM นั้น มันก็ยังเป็นมากอุดมไปด้วย
เม็ดสี xanthophylls กับช่วง 741-766 mg / kg DM
(D'เมลโลและ Taplin 1978) สีนี้ให้สี
กับไข่แดงและผิวหนังของไก่เนื้อและดูเหมือน
ว่าอำนาจ pigmenting ของกระถินใบอาหารเป็น
คู่เป็นที่ของหญ้าชนิต ในทำนองเดียวกัน MOLM มีสูง
เนื้อหาแคโรทีน; และราคา (2000) พบว่ามี
16.3 มก. แคโรทีน / 100 กรัม.
สัดส่วนไข่ขาวเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงในขณะที่
สัดส่วนไข่แดงลดลงเป็นเส้นตรงที่มาพร้อมกับ
การเพิ่มขึ้นของระดับ MOLM ในอาหาร ผลที่คล้ายกัน
ได้รับรายงานจาก Kaijage et al, (2004) ที่พบว่า
ค่านิยมของ Roche คะแนนสีและไข่ขาวเปอร์เซ็นต์เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงในขณะที่สัดส่วนไข่แดง
ลดลงเป็นเส้นตรงกับการเพิ่มขึ้นของ MOLM
ระดับ ที่น่าสนใจที่มีไข่ที่มี albumensResults ที่สูงขึ้นและการสนทนา
องค์ประกอบทางเคมีของ MOLM และ LLM (tsable 2) เนื้อหา LLM ประสบความสำเร็จของซีพี (23.6%) ADF
(25.69%) และ NDF (40.38%) บนพื้นฐาน DM เป็นทั่วโลก
คล้ายกับค่าที่สอดคล้องกันที่ได้จาก D'เมลโล
และ Taplin 1978 Echeverría et al, (2002), Dhar et al.
(2007) และ Ayssiwede et al, (2010) เกี่ยวกับ MOLM,
เนื้อหาโปรตีนประมาณเป็น (19.76%) ต่ำ
กว่าค่า (27 และ 29.7%) โดยสังเกต Makkar
และเบคเกอร์ (1997) และ Kakengi et al, (2007) ตามลำดับ ADF และ NDF เนื้อหาใน MOLM จำนวน
27.11 และ 44.42% บนพื้นฐาน DM ตามลำดับ; ซึ่ง
มีค่าสูงกว่าค่ารายงาน (22.7%) ประมาณ
โดย Kakengi et al, (2007) องค์ประกอบของใบจะ
ได้รับผลกระทบโดยทั่วไปจากปัจจัยต่างๆเช่นพืชอายุ
อุดมสมบูรณ์ของดินและวิธีการเตรียมความพร้อม (D'เมลโลและ Taplin
1978 Meulen et al. 1979 เชลตันและ BREWBAKER 1994
Atawodi et al. 2008 และ Ayssiwede et al, 2010) ในการนี้
การศึกษาโครงสร้างกระถินและใบมะรุมทั้ง '
(ตามที่อธิบายไว้โดยเชลตันและ BREWBAKER ปี 1994 และมอร์ตันปี 1991 ตามลำดับ) ถูกนำมาใช้ในการทำอาหาร,
ที่ใบรวมถึงกิ่งไม้ขนาดเล็กที่พกพา
แผ่นพับ รวมทั้งโครงสร้างทั้งหมดของใบมีแนวโน้มที่จะ
ได้ง่ายขึ้น, การปฏิบัติมากขึ้นและเป็นประโยชน์ที่ดีสำหรับการได้รับ
ปริมาณของ LLM และ MOLM ในขณะที่ก่อนหน้านี้บาง
การศึกษาอาหารใบได้จัดทำผ่านการนวด
สาขาที่จะแยกใบจากกิ่งไม้คู่แข่ง
ที่จะใช้แผ่นพับสีเขียวของใบ (Makkar และเบกเกอร์
ปี 1997 และ Kakengi et al. 2007).
น้ำหนักตัวและการผลิตไข่ลักษณะของ ไก่ RIR
เลี้ยงในระดับที่แตกต่างกันของ LLM และ MOLM ตาม
ผลการแสดงในตารางที่ 3 และ 4 MOLM หรือ LLM
การรักษามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญไม่มีค่าเฉลี่ย
น้ำหนักตัวสุดท้าย การรักษา LLM มีกำลังสอง
ผลกระทบต่อ ELR% ซึ่งจะมีการปรับปรุงใน LLM 5%
(57.25%) มากกว่าการควบคุม (57.10%) หลังจากนั้นก็ลดลง
เรื่อย ๆ ในการรักษา% LLM 10 และ 15 (53.25 และ
47.46% ตามลำดับ) การตอบสนองต่อการกำลังสองที่คล้ายกันคือ
ข้อสังเกตในทั้งสองของอีเอ็ม (g / ไก่ / D) และการแปลงฟีด
อัตราส่วนในขณะที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

panying เพิ่มใบอาหารระดับในอาหารมันคือประมาณว่าปริมาณอาหาร 100 กรัมมี 141.91 157.01 168.82 , และ , 179.47 ml ในmolm รักษา 0 , 5 , 10 และ 15 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับส่วนที่ปริมาณ 100 กรัมอาหารสำหรับ 142.85 151.42 , 52.11 และ 8.78 กิโลกรัม 163.68 ml ,ใน 0 , 5 , 10 และ 15 องศา การรักษา % ตามลำดับปริมาณของ molm รักษาเช่นเดียวกับ ADE และค่า NDF ใน molm เห็นได้ชัดที่สูงกว่าคุณค่าที่สอดคล้องกันในนิติศาสตรมหาบัณฑิต เครื่องหมายเพิ่มของ molm อาหารรักษาความสามารถเหตุผลที่สำคัญในการเชิงเส้นค่าฟีใน molm . โดยทั่วไป เพิ่มใยอาหารระดับความสูงของอาหารใบประกอบอาจจะทำให้มันยากสำหรับต่อเพิ่มคู่ของพวกเขาเพื่อชดเชยการขาดของพวกเขาใด ๆความต้องการสารอาหาร นอกจากนี้ แม่ไก่ " การย่อยอาหารระบบที่ง่ายและมีความจุที่ จำกัด เพื่อย่อยส่วนผสมเส้นใยสูงได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งไก่การขาดเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการใช้เส้นใยสูงส่วนผสม ( ลูกชาย et al . 2002 esonu et al . ปี 2006 และIgE et al . 2006 ) ดังนั้น การใช้ระดับใยอาหารสูงของอาหารสารอาหารไม่เพียงพอ อาจส่งผลให้ใบห้องพักสำหรับแม่ไก่ ซึ่งควรจะมีความรับผิดชอบสำหรับผลกระทบทางลบต่อสมรรถนะการผลิตไข่ ( d"mello 1991 IgE et al . 2006 และ kakengi และอัล 2007 )ลักษณะคุณภาพของ rir แม่ไก่ไข่ ในระดับที่แตกต่างกันและของ molm LLM . ผลของลักษณะคุณภาพของไข่คือแสดงในตารางที่ 3 และ 4 สีไข่แดงมีค่าเพิ่มขึ้นอย่างมาก และค่าความต้านทานรวม ระดับของmolm และนิติศาสตรมหาบัณฑิต ไข่แดงที่ได้จากการควบคุมทั้งหมดกลุ่มอาหารใบ 0 % ) ในการทดลองทั้งสอง คือ ขาวกว่าระดับต่ำสุด ( 6 ) ของไข่แดงสีแฟน นิติศาสตรมหาบัณฑิตmolm รักษาและไม่มีผลข้างเคียงใด ๆสัดส่วนของเชลล์ในไข่ ; ความหนาของเปลือกไข่ดัชนีรูปร่าง มันเป็นเอกสารที่ดีอาหารใบเป็นแหล่งที่ดีสำหรับสีไข่แดง d"mello เบอร์รี่และ( 1981 ) รายงานว่า การทดสอบสามารถใช้เป็นเป็นเม็ดสีไข่แดงที่มีประสิทธิภาพกับช่วง 10 – 25 กรัม / กิโลกรัมไก่ไข่ อาหาร โดยเนื้อหาของ LLM ในแคโรทีนช่วง 227-228 mg / kg DM ; มันเป็นยังมากอุดมไปด้วยแซนโทฟิลล์สีที่มีช่วง 741-766 mg / kg DM( d"mello และแท็ปลิน 1978 ) เม็ดนี้ให้สีกับไข่แดงและผิวหนังของไก่ และดูเหมือนว่าที่ pigmenting พลังของใบกระถินเป็นคู่เหมือนของอัลฟัลฟา . ในทํานองเดียวกัน molm มีสูงส่วนเนื้อหา และราคา ( 2000 ) พบว่า ประกอบด้วย179.0 มก. แคโรทีน / 100 กรัมไข่ขาวสัดส่วนเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง ในขณะที่สัดส่วนลดลง น้ำหนักไข่แดงประกอบเพิ่มในระดับ molm ในอาหาร ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันรายงานโดย kaijage et al . ( 2004 ) ที่พบว่าค่าสีและค่าคะแนนของโรช ไข่ขาวไข่แดงสัดส่วนเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง ในขณะที่ลดลงตามการเพิ่มขึ้นของ molmระดับ น่าสนใจ มีไข่ด้วย albumensresults ที่สูงขึ้นและการอภิปรายองค์ประกอบทางเคมีของ molm และนิติศาสตรมหาบัณฑิต ( tsable 2 ) สําเร็จ LLM เนื้อหาของ CP ( 23.6 % ) , ADF( 25.69 % ) และ NDF ( 40.38 % ) ของวัตถุแห้ง , ทั่วโลกคล้ายกับที่สอดคล้องกันได้ โดย d"melloและ แท็ปลิน 1978 echeverr í a et al . ( 2002 ) , Dh ā r et al .( 2007 ) และ ayssiwede et al . ( 2010 ) molm เกี่ยวกับ ,ค่าโปรตีนเนื้อหา ( 19.76 % ) ลดลงกว่าค่า ( 27 ) โดย makkar 29.7 % )และ เบคเกอร์ ( 1997 ) และ kakengi et al . ( 2007 ) ตามลำดับ แต่มีผลกระ molm จำนวนใน27.11 44.42 และร้อยละของวัตถุแห้ง ตามลำดับ ซึ่งสูงกว่ารายงานค่า ( 22.7 % ) โดยประมาณโดย kakengi et al . ( 2007 ) ส่วนประกอบของใบ คือโดยทั่วไปได้รับผลกระทบจากปัจจัยต่างๆ เช่น พืชอายุความอุดมสมบูรณ์ของดินและการเตรียมและวิธี d"mello แท็ปลิน1978 meulen et al . 1979 , เชลตัน และ brewbaker 1994atawodi et al . 2008 และ ayssiwede et al . 2010 ) ในนี้การศึกษา ทั้งกระถิน และใบมะรุม " โครงสร้าง( ตามที่อธิบายไว้โดยเชลตัน brewbaker 1994 และมอร์ตันและ 1991 ตามลำดับ ) คือใช้ในการทําอาหารที่ใบเล็กที่ถือกิ่งไม้รวมใบปลิว รวมทั้งโครงสร้างรวมของใบ มีแนวโน้มที่จะจะง่ายและเป็นประโยชน์สำหรับการการปฏิบัติมากขึ้นปริมาณ และ molm LLM . ส่วนในก่อนหน้านี้การศึกษา , ใบอาหารเตรียมผ่านการนวดสาขาแยกใบไม้จากกิ่งไม้ของมันเพื่อการใช้แผ่นพับสีเขียวของใบ ( makkar และ เบคเกอร์1997 และ kakengi et al . 2007 )น้ำหนักของร่างกายและลักษณะผลผลิตไข่ของแม่ไก่ rirเลี้ยงในระดับต่าง ๆและ molm LLM . ตามเพื่อแสดงผลในตารางที่ 3 และ 4 molm หรือนิติศาสตรมหาบัณฑิตการรักษาจึงไม่มีผลต่อค่าเฉลี่ยน้ำหนักตัวสุดท้าย การรักษามีกำลังสององศาผล elr % ซึ่งจะดีขึ้นใน 5 % นิติศาสตรมหาบัณฑิต( 57.25 % ) มากกว่าการควบคุม ( 57.10 % ) ; หลังจากนั้นมันลดลงค่อย ๆใน 10 และ 15 เปอร์เซ็นต์ และการรักษา ( 53.25 นิติศาสตรมหาบัณฑิต47.46 ตามลำดับ ) การตอบสนองที่คล้ายกันเป็นกำลังสองพบทั้งในเอ็ม ( g / ไก่ / D ) และ convers ฟีด