Antimicrobial films prepared with e

Antimicrobial films prepared with essential oil emulsions often have a high degree of opacity. This may be prevented using transparent microemulsions. The objective of this study was to characterize physical, mechanical, and antimicrobial properties of films prepared from mixtures with 1% w/w chitosan solution and microemulsions containing 1:0, 2:1, and 4:1 mass ratios of cinnamon bark oil (CBO) (1, 2 and 3% w/ w) and soybean oil. Changes in solvent polarity after mixing chitosan solution and microemulsions increased droplet dimension from 88 nm of the filmeforming mixtures and induced different extents of coalescence after film formation. Despite these physical changes, films prepared from microemulsions were transparent and had low opacity. The incorporation of micro- emulsions increased the thickness and water vapor permeability of films and significantly reduced the moisture content and swelling ratio. The retention of CBO was improved for films prepared from microemulsions with 2 and 3% CBO immediately following film formation and after ambient storage, when compared to control films prepared with emulsions with less Tween 80. Large zones of inhibition against foodborne pathogens were observed for film discs prepared with 2 and 3% CBO. These charac- teristics show the potential of using microemulsions as an easy approach to incorporate EOs in biopolymer antimicrobial films to improve microbiological safety and film transparency.

Introduction

Fresh produce is perishable and is sometimes associated with outbreaks of foodborne illnesses due to contamination by microbial pathogens (CDC, 2012a, 2012b). Many strategies to improve the microbiological safety and quality of fresh produce have been studied, including films or coatings with and without antimicro- bials. Polysaccharides (Perdones, Vargas, Atare s, & Chiralt, 2014; Zivanovic, Chi, & Draughon, 2005), proteins (Go mez-Estaca, Montero, & Go mez-Guille n, 2014; Moditsi, Lazaridou, Moschakis, & Biliaderis, 2014) and lipids (Arcan & Yemeniciog!lu, 2013) have been utilized as edible filmeforming or coating materials. Chitosan, a copolymer consisting of b-(1e4)-2-acetamido-D-glucose and b- (1e4)-2-amino-D-glucose units, is an excellent filmeforming ma- terial derived from chitin by N-deacetylation (Domard & Domard, 2001; Elsabee & Abdou, 2013). Chitosan films have good mechanical properties and a selective permeability (higher permeability to CO2 and lower to O2) (Despond, Espuche, & Domard, 2001; Elsabee et al., 2013). In addition, chitosan itself has antibacterial and antifungal activity (Kim, Thomas, Lee, & Park, 2003; Tsai, Su, Chen, & Pan, 2002). Thus, coating with chitosan may be a good strategy to improve the microbiological safety and quality of fresh produce (Sangsuwan, Rattanapanone, & Rachtanapun, 2008). Various antimicrobials have been incorporated into films and plant essential oils (EOs) are frequently studied due to their broad antimicrobial activity (Chen, Zhang, & Zhong, 2014; Ma, Davidson, & Zhong, 2013). Incorporating EOs into chitosan films has been shown to enhance antimicrobial activity and lower water vapor permeability (WVP) (Ojagh, Rezaei, Razavi, & Hosseini, 2010; Pereda, Amica, & Marcovich, 2012; Zivanovic et al., 2005). How- ever, adding EOs into chitosan films can also increase the opacity thus affecting the appearance of products (Hosseini, Razavi, & Mousavi, 2009; Pereda et al., 2012). This largely results from the low-water solubility of EOs that form particulate structures in the film to scatter visible light. In addition, the volatile nature of EOs causes their significant loss during film formation and storage (Chi, Zivanovic, & Penfield, 2006). Much work is still needed to improve the properties of antimicrobial films/coatings with EOs. Colloidal systems are used to improve various functional prop- erties of oil and water mixtures. Microemulsions are thermody- namically stable isotropic mixtures of water, oil, surfactants, and co-surfactants (Danielsson & Lindman, 1981). Microemulsions are transparent because their droplets are from 1 to 100 nm, typically 10e50 nm (Moulik & Paul, 1998; Slomkowski et al., 2011). The interfacial tension in microemulsions is very low, which enables their easy preparation without using high mechanical energy as in conventional emulsification (Klossek, Marcus, Touraud, & Kunz, 2014). Therefore, transparent films may be obtained by incorpo- rating EO microemulsions in a biopolymer matrix. Furthermore, many fresh produce products, such as cantaloupes, have irregular and rough surfaces and entrapment of bacteria in the cavities on the produce surface can reduce or eliminate the effectiveness of antimicrobial films and coatings. This was demonstrated in a study on the influence of surface roughness of fresh produce on the adhesion rate of Escherichia coli O157:H7 (Wang, Feng, Liang, Luo, & Malyarchuk, 2009). A positive linear correlation was found be- tween adhesion rate of the bacterium and surface roughness but a negative correlation existed between the surface roughness and inactivation efficacy by acidified electrolyzed water and peroxy- acetic acid. In another study, the improved inactivation of E. coli O157:H7 on spinach leaves was reported after adding the surfac- tant, sucrose monolaurate, to a sodium hypochlorite wash solution (Xiao et al., 2011). This study illustrated that surfactants can lower the solid/liquid interfacial tension to facilitate access of antimi- crobials to bacteria which are protected by the heterogeneous structures of fresh produce. Because surfactants are a part of microemulsions, coatings prepared from EO microemulsions may have the potential to enhance antimicrobial activity. Additionally, microemulsions can be formulated to dissolve long-chain tri- acylglycerols such as soybean oil (SBO) that may change evapora- tion properties of volatile compounds (Kim, Wu, Kubota, & Kobayashi, 1995) and film properties. In a previous study (Ma & Zhong, 2015), we formulated micro- emulsions with an oil phase consisting of various mass ratios of cinnamon bark oil (CBO) and SBO using polysorbate 80 (TweenTM 80) as the surfactant and an equal mass of water and propylene glycol (PG) as the polar phase. The objective of the present work was to characterize physical, mechanical, and antimicrobial prop- erties of films cast from mixtures of chitosan solution and the microemulsions formulated with various mass ratios of CBO and SBO.


Materials and methods

2.1. Materials Low molecular weight chitosan (75e85% deacetylated) and CBO were purchased from SigmaeAldrich Corp. (St. Louis, MO). PG, SBO, glycerol, acetic acid, tryptic soy broth (TSB) and TweenTM 80 were purchased from Thermo Fisher Scientific, Inc. (Waltham, MA).

2.2. Preparation of microemulsions Microemulsions were prepared by simple mixing as previously described (Ma & Zhong, 2015). Microemulsions contained TweenTM 80, a polar phase with equal mass of PG and water, and an oil phase comprised of CBO and SBO at mass ratios of 1:0, 2:1, or 4:1 (abbreviated as microemulsion 1:0, 2:1, and 4:1, hereafter). Specific compositions of microemulsions are listed in Table 1. TweenTM 80, the oil phase and the polar phase were added together and mixed by hand shaking until a transparent appearance with no further visible changes.

2.3. Film preparation A chitosan stock solution was prepared at 2% w/w in 1% w/w acetic acid solution. The impurities were removed by filtering the solution through a microcloth (CalbiochemeNovabiochem Corp., San Diego, CA). Microemulsions were mixed with the 2% w/w chitosan stock solution, glycerol (at 20% mass of chitosan), and deionized water to final CBO concentrations of 1, 2, and 3% w/w. The final concentrations of chitosan and acetic acid were 1% and 0.5% w/ w, respectively. Films were prepared by casting 30 g of the mixtures on 17.8 cm 17.8 cm glass plates and drying at ambient conditions (21 C) for 24 h. Unless stated otherwise, the dried films were peeled and conditioned for about 48 h at room temperature in a desiccator with 57% relative humidity (RH) controlled by a satu- rated sodium bromide solution prior to physical characterizations. Films without microemulsions were prepared at the same chitosan concentration as a control.

2.4. Hydrodynamic diameters (Dh) of filmeforming mixtures The Dh of fresh filmeforming mixtures was measured using dynamic light scattering. A Delsa Nano analyzer (Beckman Coulter, Atlanta, GA) with a scattering angle of 165 was used. Measure- ments were done in triplicate for each sample.

2.5. Viscosity of filmeforming mixtures The viscosities of filmeforming mixtures were measured using an AR2000 rheometer (TA Instruments, Inc., New Castle, DE). About 20 mL of each sample was loaded into a bobecup geometry with the outer diameter of bob and the inner diameter of cup being 28 and 30 mm, respectively. Shear rate ramps were conducted at a shear rate range of 0.1e100 s 1 at 25 C, and each sample was sheared for 1 min. Each test was repeated at least once.

2.6. Physical and mechanical properties of films
2.6.1. Thickness The thickness of films was measured using a digital microcaliper (Mitutoyo Corp., Kawasaki, Japan) with 0.001 mm precision. A total of 12 points were measured for each film. Means from two film replicates were reported.

2.6.2. Color and opacity The color and opacity of films were measured using a MiniScan XE Plus Hunter colorimeter (Hunter Associates Laboratory, Inc., Reston, VA). The color of films was measured for lightness (L) and chromaticity parameters a (redegreen) and b (yelloweblue) in the Hunter Lab scale. Color measurements were performed over the standard white tile. Opacity was measured over the standard white tile and black glass. For each treatment, two film replicates were measured, each tested in triplicate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิล์มจุลินทรีย์พร้อม emulsions น้ำมันมักจะมีความทึบแสงในระดับสูง นี้อาจจะไม่สามารถใช้ microemulsions โปร่งใส วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ กำหนดลักษณะทางกายภาพ เครื่องจักรกล และคุณสมบัติการต้านจุลชีพของฟิล์มเตรียมจากส่วนผสมกับ 1% w/w ไคโตซานโซลูชัน microemulsions ประกอบด้วย 1:0, 2:1 และ 4:1 อัตราส่วนมวลของเปลือกอบเชยน้ำมัน (CBO) (1, 2 และ 3% พร้อม w) และน้ำมันถั่วเหลือง เปลี่ยนแปลงในตัวทำละลายขั้วหลังผสมไคโตซานโซลูชั่นและ microemulsions หยดเพิ่มขนาดจาก < 30 nm microemulsions ไป > 88 nm ส่วนผสม filmeforming และเหนี่ยวนำให้ขอบเขตโดยรวมแตกต่างกันของ coalescence หลังจากการก่อตัวของฟิล์ม แม้ มีการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีอยู่จริง ฟิล์มที่เตรียมจาก microemulsions ได้โปร่งใส และมีความทึบแสงน้อย จดทะเบียนของ micro emulsions เพิ่ม permeability ไอน้ำและความหนาของฟิล์ม และลดเนื้อหาความชื้นและอัตราการบวม เก็บรักษาของ CBO ถูกปรับปรุงสำหรับฟิล์มที่เตรียมจาก microemulsions 2 และ 3% CBO ทันทีต่อฟิล์มก่อตัว และหลัง จาก เก็บสภาวะ เมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุมพร้อม emulsions กับ Tween 80 น้อย โซนใหญ่ของยับยั้งกับโรค foodborne สุภัคสำหรับดิสก์ฟิล์มพร้อม 2 และ 3% CBO Charac-teristics เหล่านี้แสดงศักยภาพของการใช้ microemulsions เป็นวิธีง่ายเพื่อรวม EOs ในฟิล์มจุลินทรีย์ biopolymer เพื่อปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและความโปร่งใสฟิล์มแนะนำ สดเปื่อยได้ และบางครั้งเกี่ยวข้องกับการแพร่ระบาดโรค foodborne เนื่องจากปนเปื้อน โดยจุลินทรีย์โรค (CDC, 2012a, 2012b) กลยุทธ์ในการปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและคุณภาพของผลิตผลสดได้ถูกศึกษา ฟิล์มหรือเคลือบที่มี และไม่ มี antimicro bials Polysaccharides (Perdones, Vargas, Atare s, & Chiralt, 2014 Zivanovic ชี & Draughon, 2005), โปรตีน (ไป mez Estaca, Montero และ n ไป mez Guille, 2014 Moditsi, Lazaridou, Moschakis, & Biliaderis, 2014) และโครงการ (Arcan & Yemeniciog ! ลู 2013) นำมาใช้เป็นวัสดุเคลือบหรือ filmeforming กิน ไคโตซาน โคพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วย b-(1e4)-2-acetamido-D-glucose และ b- (1e4) -2-อะมิโน-D-กลูโคสหน่วย ma-terial แห่ง filmeforming ที่มาจากไคทิน โดย N-deacetylation (Domard & Domard, 2001 Elsabee & Abdou, 2013) ฟิล์มไคโตซานมีคุณสมบัติเชิงกลดีและ permeability เลือก (permeability สูงกับ CO2) และต่ำกว่ากับ O2 (Despond, Espuche, & Domard, 2001 Elsabee et al., 2013) นอกจากนี้ ไคโตซานนั้นมีกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรีย และต้านเชื้อรา (คิม Thomas, Lee, & พาร์ค 2003 Tsai, Su เฉิน และ กระทะ 2002) ดังนั้น เคลือบ ด้วยไคโตซานได้กลยุทธ์ที่ดีในการปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและคุณภาพของผลิตผลสด (Sangsuwan, Rattanapanone, & Rachtanapun, 2008) Antimicrobials ต่าง ๆ ได้ถูกรวมเข้าไปในฟิล์ม และพืชน้ำมัน (EOs) ที่ได้ศึกษาบ่อยเนื่องจากกิจกรรมของตนกว้างจุลินทรีย์ (เฉิน จาง และ ต๋ง 2014 Ma, Davidson และ ต๋ง 2013) เพจ EOs เป็นฟิล์มไคโตซานได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มกิจกรรมของจุลินทรีย์ และน้ำต่ำกว่าไอ permeability (WVP) (Ojagh, Rezaei, Razavi, & Hosseini, 2010 Pereda, Amica, & Marcovich, 2012 Zivanovic et al., 2005) วิธี-เคย EOs เพิ่มเป็นฟิล์มไคโตซานยังสามารถเพิ่มความทึบแสงจึง มีผลต่อลักษณะที่ปรากฏของผลิตภัณฑ์ (Hosseini, Razavi, & Mousavi, 2009 Pereda et al., 2012) นี้เป็นผลจากการละลายน้ำต่ำของ EOs ที่โครงสร้างฝุ่นในฟิล์มการกระจายแสงที่มองเห็น นอกจากนี้ ธรรมชาติระเหยของ EOs ทำให้การสูญเสียในระหว่างการก่อตัวของฟิล์มและการจัดเก็บ (ชี Zivanovic, & Penfield, 2006) ยังต้องทำงานมากเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติของฟิล์มเคลือบจุลินทรีย์กับ EOs ระบบ colloidal จะใช้ในการปรับปรุง erties ทำ prop ต่าง ๆ ของน้ำยาผสมน้ำและน้ำมัน Microemulsions thermody - namically เสถียรภาพ isotropic ส่วนผสมของน้ำ น้ำมัน ชนิด และ surfactants ร่วม (Danielsson & Lindman, 1981) ได้ Microemulsions จะโปร่งใสเนื่องจากหยดของพวกเขาได้จาก 1 ถึง 100 นาโนเมตร โดยปกติ 10e50 nm (Moulik & Paul, 1998 Slomkowski et al., 2011) ความตึงเครียด interfacial ใน microemulsions ได้ต่ำมาก ซึ่งช่วยให้การเตรียมง่ายโดยไม่ต้องใช้พลังงานกลสูงใน emulsification ปริมาณปกติ (Klossek มาร์คัส Touraud และ Kunz, 2014) ดังนั้น ฟิล์มโปร่งใสได้คะแนน incorpo อีโอ microemulsions ในเมทริกซ์ biopolymer นอกจากนี้ หลายสดผลิตภัณฑ์ cantaloupes มีพื้นผิวหยาบ และไม่สม่ำเสมอ และ entrapment ของแบคทีเรียในฟันผุบนพื้นผิวการผลิตสามารถลด หรือกำจัดประสิทธิภาพของฟิล์มจุลินทรีย์และไม้แปรรูป นี้ถูกแสดงในการศึกษาอิทธิพลของความเรียบผิวของผลิตผลสดในอัตราการยึดเกาะของเว็บ O157:H7 ของ Escherichia coli (วัง เฟิง เหลียง Luo, & Malyarchuk, 2009) ความสัมพันธ์เชิงบวกพบอัตราความหยาบแบคทีเรียและผิว tween จะยึดเกาะ แต่ความสัมพันธ์ของค่าลบอยู่ระหว่างความเรียบผิวและยกเลิกการเรียกประสิทธิภาพ โดย acidified electrolyzed น้ำและ peroxy - กรดอะซิติก ในการศึกษาอื่น การยกเลิกการเรียกปรับปรุงของ O157:H7 E. coli ในผักโขมใบรายงานหลังจากเพิ่ม surfac tant ซูโครส monolaurate ฟอกล้างโซลูชัน (เสี่ยว et al., 2011) การศึกษานี้แสดงว่า surfactants สามารถลดความตึงเครียดของ interfacial ของแข็ง/ของเหลวเพื่อความสะดวกในการเข้าถึงของ antimi-crobials กับแบคทีเรียที่มีป้องกัน โดยโครงสร้างแตกต่างกันอย่าง เพราะ เป็นส่วนหนึ่งของ microemulsions surfactants เคลือบที่เตรียมจาก microemulsions อีโออาจมีศักยภาพในการเพิ่มกิจกรรมของจุลินทรีย์ นอกจากนี้ สามารถสูตร microemulsions ยุบ acylglycerols ตรีสายยาวเช่นน้ำมันถั่วเหลือง (SBO) ที่อาจเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติ evapora สเตรชันของสารระเหย (คิม วู คุ และโคะบะยะ ชิ 1995) และคุณสมบัติของฟิล์มได้ ในก่อนหน้านี้ศึกษา (Ma และต๋ง 2015), เราสูตร micro emulsions ด้วยระยะน้ำมันที่ประกอบด้วยหลายอัตราส่วนมวลของน้ำมันเปลือกอบเชย (CBO) SBO ใช้ polysorbate 80 (TweenTM 80) เป็น surfactant และมีมวลเท่ากันและโพรพิลีน glycol (PG) เป็นระยะขั้วโลกและการ วัตถุประสงค์ของงานนำเสนอได้กำหนดลักษณะทางกายภาพ เครื่องจักรกล และจุลินทรีย์ prop-erties ภาพยนตร์ที่โยนจากส่วนผสมของไคโตซานโซลูชั่นและ microemulsions สูตร มีอัตราส่วนโดยรวมต่าง ๆ ของ CBO และ SBO วัสดุและวิธีการ 2.1 การผลิตไคโตซานน้ำหนักโมเลกุลต่ำ (75e85% deacetylated) และ CBO ถูกซื้อจาก SigmaeAldrich Corp. (St. Louis, MO) PG, SBO กลีเซอร กรดน้ำส้ม ซุปถั่วเหลือง tryptic (TSB) และ TweenTM 80 ได้ซื้อจากเทอร์โม Fisher วิทยาศาสตร์ Inc. (Waltham, MA) 2.2 การเตรียม microemulsions Microemulsions ถูกเตรียม โดยง่ายผสมกับก่อนหน้านี้อธิบาย (Ma และต๋ง 2015) Microemulsions อยู่ TweenTM 80 ระยะที่ขั้วโลก มีมวลเท่ากับ PG และน้ำ และระยะน้ำมันประกอบด้วย CBO และ SBO ที่โดยรวมอัตราส่วน 1:0, 2:1 หรือ 4:1 (ย่อ microemulsion 1:0, 2:1 และ 4:1 โดย) องค์เฉพาะของ microemulsions แสดงไว้ในตารางที่ 1 TweenTM 80 ระยะน้ำมัน และระยะขั้วโลกถูกรวมเข้าด้วยกัน และผสม ด้วยมือที่สั่นจนลักษณะโปร่งใสมีการเปลี่ยนแปลงที่มองเห็นไปได้ 2.3. ฟิล์มเตรียมแก้ไขปัญหาหุ้นไคโตซานเตรียมไว้ที่ 2% w/w ใน 1% กรดอะซิติก w/w โซลูชัน สิ่งสกปรกที่ถูกเอาออก โดยการกรองโซลูชัน โดย microcloth (CalbiochemeNovabiochem Corp., San Diego, CA) Microemulsions ถูกผสมกับไคโตซาน w/w 2% หุ้นโซลูชัน กลีเซอร (ที่ 20% มวลของไคโตซาน), และ deionized น้ำ CBO ความเข้มข้นสุดท้าย 1, 2 และ 3% w/w ความเข้มข้นสุดท้ายของไคโตซานและกรดน้ำส้มได้ 1% และ 0.5% ด้วย w ตามลำดับ ฟิล์มถูกเตรียม โดยการหล่อ 30 กรัมของส่วนผสม 17.8 ซม. 17.8 ซม.กระจกแผ่นบน และแห้งในสภาพแวดล้อม (21 C) สำหรับ 24 h. เว้นแต่ระบุไว้เป็นอย่างอื่น ฟิล์มแห้งปอกเปลือก และปรับอากาศสำหรับประมาณ 48 h ที่อุณหภูมิห้องใน desiccator กับ 57% ความชื้นสัมพัทธ์ (RH) ควบคุม โดยยาสาทุแบบคะแนนโซเดียมโบรไมด์โซลูชันก่อน characterizations จริง ภาพยนตร์ โดย microemulsions ได้เตรียมที่ความเข้มข้นไคโตซานเหมือนกันเป็นตัวควบคุม 2.4. hydrodynamic สมมาตร (Dh) ของน้ำยาผสม filmeforming Dh ของน้ำยาผสม filmeforming สดถูกวัดโดยใช้แสง scattering แบบไดนามิก ใช้ตัววิเคราะห์นาโน Delsa การ (Beckman Coulter แอตแลนตา GA) กับมุม scattering ของ 165 วัด ments ถูกทำใน triplicate สำหรับแต่ละตัวอย่าง 2.5. ความหนืดของส่วนผสม filmeforming viscosities ของ filmeforming ส่วนผสมถูกวัดโดยใช้การ AR2000 ลารี่รีโอม (ตาเครื่องมือ Inc. ปราสาทใหม่ DE) ประมาณ 20 mL ของแต่ละอย่างถูกโหลดลงในเรขาคณิต bobecup เส้นผ่าศูนย์กลางภายนอกของบ๊อบและเส้นผ่าศูนย์กลางด้านในของถ้วย 28 และ 30 มม. ตามลำดับ ทางลาดอัตราเฉือนได้ดำเนินการในช่วงอัตราเฉือน s 0.1e100 1 ที่ 25 C และแต่ละตัวอย่างถูกตัดใน 1 นาที ทดสอบแต่ละไม่ซ้ำที่ 2.6 การทางกายภาพ และกลสมบัติของฟิล์ม 2.6.1 ความหนาความหนาของฟิล์มที่วัด microcaliper ดิจิตอล (Mitutoyo Corp. คาวาซากิ ญี่ปุ่น) ด้วยความแม่นยำ 0.001 มม. จำนวน 12 จุดมีวัดสำหรับแต่ละฟิล์ม มีรายงานวิธีการจากฟิล์มเหมือนกับสอง 2.6.2 สี และความทึบของสีและความทึบของฟิล์มถูกวัดโดยใช้เครื่อง MiniScan XE Plus Hunter (ฮันเตอร์ร่วมปฏิบัติ Inc., Reston, VA) สีของฟิล์มที่วัดความสว่าง (L) และพารามิเตอร์ chromaticity (redegreen) และ b (yelloweblue) ในระดับห้องปฏิบัติการนักล่า วัดสีถูกดำเนินบนกระเบื้องสีขาวมาตรฐาน ความทึบที่วัดมาตรฐานกระเบื้องสีขาวและสีดำแก้ว สำหรับแต่ละการรักษา ฟิล์มเหมือนกับสองมีวัด แต่ละทดสอบใน triplicate 2.6.3 การชื้นและอัตราส่วนที่บวมเพื่อกำหนดชื้น (Eq. (1)) และ sw

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์ยาต้านจุลชีพที่ปรุงด้วยน้ำมันหอมระเหยอิมัลชันมักจะมีระดับสูงของความทึบแสง นี้อาจจะป้องกันไม่ให้เกิดการใช้ microemulsions โปร่งใส วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีลักษณะทางกายภาพทางกลและคุณสมบัติต้านจุลชีพของภาพยนตร์ที่เตรียมจากสารผสมกับ 1% w / w การแก้ปัญหาไคโตซานและ microemulsions มี 1: 0, 2: 1 และ 4: 1 อัตราส่วนมวลของน้ำมันเปลือกอบเชย ( CBO) (1, 2 และ 3% w / w) และน้ำมันถั่วเหลือง การเปลี่ยนแปลงในตัวทำละลายขั้วหลังจากผสมแก้ปัญหาไคโตซานและ microemulsions มิติเพิ่มขึ้นจากหยด <30 นาโนเมตรของ microemulsions ที่> 88 นาโนเมตรของผสม filmeforming และเหนี่ยวนำให้เกิดขอบเขตที่แตกต่างกันของการเชื่อมต่อกันหลังจากที่ภาพยนตร์เรื่องก่อ แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเหล่านี้จัดทำขึ้นจากหนัง microemulsions มีความโปร่งใสและมีความทึบแสงต่ำ รวมตัวกันของไมโครอิมัลชันความหนาที่เพิ่มขึ้นและการซึมผ่านไอน้ำของภาพยนตร์และลดความชื้นและอัตราการบวม เก็บรักษาของ CBO ได้รับการปรับปรุงสำหรับภาพยนตร์ที่เตรียมจาก microemulsions 2 และ 3% CBO ทันทีหลังจากฟิล์มและหลังการจัดเก็บรอบเมื่อเทียบกับการควบคุมการจัดทำภาพยนตร์อิมัลชันที่มีน้อย Tween 80 โซนที่มีขนาดใหญ่ของการยับยั้งเชื้อก่อโรคที่เกิดจากอาหารกับถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับภาพยนตร์เรื่อง ปรุงด้วยแผ่นที่ 2 และ 3% CBO เหล่านี้ teristics อักษรแสดงศักยภาพของการใช้ microemulsions เป็นวิธีการที่ง่ายที่จะรวม EOS ในภาพยนตร์ต้านจุลชีพโพลิเมอร์ชีวภาพเพื่อปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและความโปร่งใสภาพยนตร์. บทนำผลิตผลสดที่เน่าเสียง่ายและบางครั้งก็มีความเกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารเนื่องจากการปนเปื้อนจากเชื้อโรคจุลินทรีย์ ( CDC, 2012a, 2012b) หลายกลยุทธ์ที่จะปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและคุณภาพของวัตถุดิบสดใหม่ได้รับการศึกษารวมทั้งภาพยนตร์หรือเคลือบที่มีและไม่มี bials antimicro- polysaccharides (Perdones วาร์กัส, Atare s & Chiralt 2014; Zivanovic, จิและ Draughon 2005) โปรตีน (ไป Mez-Estaca, Montero และไป Mez-Guille n 2014; Moditsi, Lazaridou, Moschakis และ Biliaderis 2014) และไขมัน (Arcan และ Yemeniciog! ลู 2013) ได้รับการใช้เป็น filmeforming กินหรือวัสดุเคลือบ ไคโตซาน, ลิเมอร์ที่ประกอบด้วย B- (ที่ 1e4) -2-acetamido-D-กลูโคสและ B- (1e4) หน่วย -2 อะมิโน-D-กลูโคสเป็น filmeforming ma- ที่ยอดเยี่ยมที่ได้มาจากวัสดุมีไคตินจาก N-สิ ( Domard Domard & 2001; & Elsabee Abdou 2013) ฟิล์มไคโตซานมีคุณสมบัติเชิงกลที่ดีและการซึมผ่านการคัดเลือก (การซึมผ่านสูงขึ้นและลด CO2 กับ O2) (ท้อแท้, Espuche และ Domard 2001. Elsabee et al, 2013) นอกจากนี้ตัวเองมีไคโตซานต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อรากิจกรรม (คิมโทมัสลีแอนด์พาร์ค, 2003; ไจ่ซูเฉินและแพน, 2002) ดังนั้นการเคลือบด้วยไคโตซานอาจจะเป็นกลยุทธ์ที่ดีในการปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและคุณภาพของผักผลไม้สด (แสงสุวรรณ, Rattanapanone และ Rachtanapun 2008) ยาต้านจุลชีพต่าง ๆ ได้รับการจดทะเบียนเป็นภาพยนตร์และพืชน้ำมันหอมระเหย (EOS) มีการศึกษาที่พบบ่อยเนื่องจากกิจกรรมต้านจุลชีพของพวกเขาในวงกว้าง (เฉินจางและจง 2014; Ma เดวิดสันและ Zhong 2013) ผสมผสาน EOS เป็นภาพยนตร์ไคโตซานได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มฤทธิ์ต้านจุลชีพและการซึมผ่านไอน้ำต่ำ (WVP) (Ojagh, Rezaei, Razavi และ Hosseini 2010; Pereda, Amica และ Marcovich 2012;. Zivanovic et al, 2005) อย่างไรก็ตามการที่เคยเพิ่ม EOS เป็นภาพยนตร์ไคโตซานยังสามารถเพิ่มความทึบจึงมีผลต่อลักษณะของผลิตภัณฑ์ (Hosseini, Razavi และ Mousavi 2009;. Pereda et al, 2012) ซึ่งส่งผลให้ส่วนใหญ่มาจากการละลายน้ำต่ำของ EOS แบบโครงสร้างอนุภาคในภาพยนตร์เรื่องนี้จะกระจายแสงที่มองเห็น นอกจากนี้ยังมีธรรมชาติที่มีความผันผวนของ EOS ทำให้เกิดการสูญเสียที่สำคัญของพวกเขาในระหว่างการสร้างภาพยนตร์และการเก็บรักษา (จิ Zivanovic และ Penfield 2006) ทำงานมากยังคงเป็นสิ่งจำเป็นในการปรับปรุงคุณสมบัติของยาต้านจุลชีพภาพยนตร์ / เคลือบด้วย EOS ระบบ Colloidal ใช้ในการปรับปรุง erties prop- ต่างๆการทำงานของน้ำมันและสารผสมน้ำ Microemulsions มี thermody- ผสม isotropic มั่นคง namically ของน้ำน้ำมันลดแรงตึงผิวและร่วมลดแรงตึงผิว (Danielsson & Lindman, 1981) Microemulsions มีความโปร่งใสเพราะหยดของพวกเขาตั้งแต่ 1 ถึง 100 นาโนเมตรโดยทั่วไป 10e50 นาโนเมตร (Moulik และพอล, 1998;. Slomkowski et al, 2011) ความตึงเครียด interfacial ใน microemulsions ต่ำมากซึ่งจะช่วยให้การเตรียมความพร้อมของพวกเขาง่ายโดยไม่ต้องใช้พลังงานกลสูงเช่นเดียวกับใน emulsification ธรรมดา (Klossek มาร์คัส Touraud และ Kunz 2014) ดังนั้นภาพยนตร์โปร่งใสอาจจะได้รับคะแนนโดย microemulsions incorpo- EO ในเมทริกซ์โพลิเมอร์ชีวภาพ นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์ผักผลไม้สดเป็นจำนวนมากเช่นแคนตาลูป, มีพื้นผิวที่ผิดปกติและหยาบและกับดักของแบคทีเรียในช่องว่างบนพื้นผิวการผลิตสามารถลดหรือขจัดความมีประสิทธิผลของยาต้านจุลชีพและฟิล์มเคลือบ นี้ได้แสดงให้เห็นในการศึกษาเกี่ยวกับอิทธิพลของพื้นผิวที่ขรุขระของผักผลไม้สดจากอัตราการยึดเกาะของเชื้อ Escherichia coli O157 ที่เป็น: H7 (วังฮเหลียง, Luo และ Malyarchuk 2009) ความสัมพันธ์เชิงเส้นบวกสลับกันก็พบว่าอัตราการยึดเกาะของแบคทีเรียทวีและพื้นผิวที่ขรุขระ แต่ความสัมพันธ์เชิงลบอยู่ระหว่างพื้นผิวที่ขรุขระและประสิทธิภาพการใช้งานด้วยน้ำอิเล็กโทรไลกรดอะซิติกและกรด peroxy- ในการศึกษาอื่นที่ใช้งานที่ดีขึ้นของเชื้อ E. coli O157: H7 บนใบผักขมมีรายงานหลังจากที่เพิ่มสำา surfac-, monolaurate ซูโครสเพื่อแก้ปัญหาล้างโซเดียมไฮโปคลอไรต์จุด (. เสี่ยว et al, 2011) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสามารถลดแรงตึงผิวของแข็ง / ความตึงเครียด interfacial เหลวที่จะอำนวยความสะดวกในการเข้าถึงของ crobials antimi- แบคทีเรียที่มีการป้องกันโดยโครงสร้างที่แตกต่างกันของผักผลไม้สด เพราะผิวเป็นส่วนหนึ่งของ microemulsions การเคลือบที่ทำจาก microemulsions EO อาจมีศักยภาพเพื่อเพิ่มกิจกรรมยาต้านจุลชีพ นอกจากนี้ microemulsions ได้สูตรที่จะละลายโซ่ยาว acylglycerols ไตรเช่นน้ำมันถั่วเหลือง (SBO) ที่อาจมีการเปลี่ยนแปลงการ evapora- คุณสมบัติของสารระเหย (คิมวูคูโบต้าและโคบายาชิ, 1995) และคุณสมบัติของฟิล์ม ในการศึกษาก่อนหน้า (Ma & Zhong 2015) เราสูตรไมโครอิมัลชันที่มีน้ำมันเฟสประกอบด้วยอัตราส่วนมวลต่างๆของน้ำมันเปลือกอบเชย (CBO) และ SBO ใช้ polysorbate 80 (TweenTM 80) ในขณะที่ลดแรงตึงผิวและมวลเท่ากัน น้ำและโพรพิลีนไกลคอล (PG) เป็นระยะที่ขั้วโลก วัตถุประสงค์ของการทำงานในปัจจุบันคือการอธิบายลักษณะทางกายภาพกลและยาต้านจุลชีพ erties prop- ของภาพยนตร์หล่อผสมของสารละลายไคโตซานและ microemulsions สูตรที่มีอัตราส่วนมวลต่างๆของ CBO และ SBO. วัสดุและวิธีการ2.1 วัสดุที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำไคโตซาน (75e85 deacetylated%) และ CBO ที่ซื้อมาจาก SigmaeAldrich คอร์ป (เซนต์หลุยส์) PG, SBO, กลีเซอรีน, กรดอะซิติก, น้ำซุปถั่วเหลือง tryptic (TSB) และ TweenTM 80 ที่ซื้อมาจากเทอร์โมฟิชเชอร์ทางวิทยาศาสตร์, Inc (เคมบริดจ์). 2.2 การเตรียม microemulsions Microemulsions ถูกจัดทำขึ้นโดยการผสมง่ายอธิบายไว้ก่อนหน้า (Ma & Zhong 2015) Microemulsions มี TweenTM 80, เฟสขั้วโลกที่มีมวลเท่ากันของ PG และน้ำและระยะน้ำมันประกอบด้วย CBO และ SBO ที่อัตราส่วนมวลของ 1: 0, 2: 1 หรือ 4: 1 (ย่อเป็นไมโครอิมัลชัน 1: 0, 2 : 1, 4: 1, ปรโลก) องค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงของ microemulsions มีการระบุไว้ในตารางที่ 1 TweenTM 80 เฟสน้ำมันและระยะที่ขั้วโลกที่ถูกเพิ่มเข้าด้วยกันและผสมด้วยมือสั่นจนมีลักษณะโปร่งใสโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่มองเห็นได้อีก. 2.3 การเตรียมฟิล์มโซลูชั่นหุ้นไคโตซานถูกเตรียมไว้ที่ 2% w / w การใน 1% w / w การแก้ปัญหากรดอะซิติก สิ่งสกปรกที่ถูกถอดออกโดยการกรองการแก้ปัญหาที่ผ่าน microcloth (ที่ CalbiochemeNovabiochem คอร์ป, ซานดิเอโก) Microemulsions ถูกผสมกับ 2% w / w การแก้ปัญหาหุ้นไคโตซาน, กลีเซอรอล (ที่ 20% มวลของไคโตซาน) และน้ำปราศจากไอออนความเข้มข้นสุดท้ายของ CBO 1, 2, และ 3% w / w การ ความเข้มข้นสุดท้ายของไคโตซานและกรดอะซิติกเป็น 1% และ 0.5% w / W, ตามลำดับ ภาพยนตร์ที่ถูกจัดทำขึ้นโดยหล่อ 30 กรัมผสมใน 17.8 ซม. 17.8 ซม. แผ่นแก้วและการอบแห้งที่สภาวะแวดล้อม (21 C) เป็นเวลา 24 ชั่วโมง ยกเว้นที่ระบุไว้เป็นอย่างอื่นในภาพยนตร์ที่ได้รับการปอกเปลือกแห้งและเครื่องปรับอากาศประมาณ 48 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้องในเดซิกับ 57% ความชื้นสัมพัทธ์ (RH) ควบคุมโดยโซเดียมจัดอันดับ satu- โบรไมด์วิธีการแก้ปัญหาก่อนที่จะมีสมบัติทางกายภาพ ภาพยนตร์โดยไม่ต้อง microemulsions ได้เตรียมที่ความเข้มข้นของไคโตซานเดียวกับการควบคุม. 2.4 เส้นผ่าศูนย์กลางอุทกพลศาสตร์ (Dh) ของผสม filmeforming เอชของผสม filmeforming สดวัดโดยใช้แบบไดนามิกกระเจิงแสง วิเคราะห์นาโน Delsa (Beckman Coulter, Atlanta, GA) ด้วยมุมกระเจิงของ 165 ถูกนำมาใช้ ments วัดได้ทำในเพิ่มขึ้นสามเท่าสำหรับแต่ละตัวอย่าง. 2.5 ความหนืดของ filmeforming ผสมความหนืดของผสม filmeforming ถูกวัดโดยใช้ AR2000 rheometer (เครื่องมือ TA, Inc, นิวคาสเซิ DE) เกี่ยวกับ 20 มิลลิลิตรของกลุ่มตัวอย่างแต่ละคนถูกโหลดลงในรูปทรงเรขาคณิต bobecup ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางด้านนอกของบ๊อบและเส้นผ่านศูนย์กลางภายในถ้วยเป็น 28 และ 30 มิลลิเมตรตามลำดับ ลาดอัตราเฉือนได้ดำเนินการในช่วงอัตราเฉือนของ 0.1e100 s 1 ที่ 25 C และกลุ่มตัวอย่างแต่ละคนถูกตัดเป็นเวลา 1 นาที ทดสอบแต่ละซ้ำอย่างน้อยหนึ่งครั้ง. 2.6 สมบัติทางกายภาพและเชิงกลของฟิล์ม2.6.1 ความหนาความหนาของฟิล์มที่ได้รับการวัดโดยใช้ microcaliper ดิจิตอล (Mitutoyo คอร์ป, คาวาซากิญี่ปุ่น) กับ 0.001 มิลลิเมตรความแม่นยำ รวมเป็น 12 คะแนนถูกวัดสำหรับภาพยนตร์แต่ละเรื่อง หมายความว่าจากสองภาพยนตร์ซ้ำได้รับรายงาน. 2.6.2 สีและความทึบสีและความทึบของภาพยนตร์ถูกวัดโดยใช้ colorimeter MiniScan XE พลัสฮันเตอร์ (Hunter ห้องปฏิบัติการ Associates, Inc เรสตัน, VA) สีของภาพยนตร์ได้รับการวัดความสว่าง (L) และพารามิเตอร์ chromaticity (ที่ redegreen) และ B (yelloweblue) ในระดับห้องปฏิบัติการฮันเตอร์ วัดสีได้ดำเนินการมากกว่ากระเบื้องสีขาวมาตรฐาน ความทึบวัดมากกว่ากระเบื้องสีขาวมาตรฐานและกระจกสีดำ สำหรับการรักษาแต่ละสองภาพยนตร์ซ้ำถูกวัดแต่ละการทดสอบในเพิ่มขึ้นสามเท่า. 2.6.3 ความชื้นและอัตราการบวมการตรวจสอบความชื้น (สม. (1)) และ sw

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟิล์มต่อต้านจุลินทรีย์เตรียมอิมัลชันน้ำมันมักจะมีระดับสูงของความทึบ นี้อาจป้องกันโดยใช้ไมโครอิมัลชันที่โปร่งใส การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสมบัติทางกายภาพทางกลและการดื้อยาต้านจุลชีพของเชื้อผสมกับฟิล์มที่เตรียมจากสารละลายไคโตซาน 1 % w / w และ ไมโครอิมัลชันที่ประกอบด้วย 1 : 0 , 2 : 1 และ 2 :1 มวลอัตราส่วนของน้ำมันเปลือกอบเชย ( CBO ) ( 1 , 2 และ 3 % w / w ) และน้ำมันถั่วเหลือง การเปลี่ยนแปลงในตัวทำละลายขั้วหลังจากผสมสารละลายไคโตแซนไมโครอิมัลชันเพิ่มขึ้นมิติและหยดจาก < 30 nm ของไมโครอิมัลชันเพื่อ > 88 nm ของ filmeforming แตกต่างกัน extents ผสมและการรวมตัวหลังจากการก่อตัวของฟิล์ม แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเหล่านี้ฟิล์มที่เตรียมจากไมโครอิมัลชันมีความโปร่งใสและมีตัวเลือกน้อย การรวมตัวของไมโครอิมัลชันจะทำให้ความหนาของฟิล์มและลดการซึมผ่านของไอน้ำและความชื้นและมีอัตราส่วนการบวมน้ำ การคงอยู่ของการปรับปรุงสำหรับฟิล์มที่เตรียมจาก CBO CBO ปี 2 และ 3% ทันทีต่อไปนี้ภาพยนตร์รูปแบบและหลังจากรอบกระเป๋า ,เมื่อเทียบกับการควบคุมภาพยนตร์เตรียมอิมัลชันที่มีน้อยกว่า Tween 80 โซนขนาดใหญ่ของการต่อต้านเชื้อโรคอาหารเป็นพิษที่พบในแผ่นภาพยนตร์เตรียม 2 และ 3% CBO . เหล่านี้ charac - teristics โชว์ศักยภาพของการใช้อนุภาคเป็นวิธีการที่ง่ายในการรวมฟังก์ชั่นในฟิล์มต่อต้านจุลินทรีย์ ไบโอโพลีเมอร์เพื่อปรับปรุงคุณภาพและความปลอดภัยเบื้องต้น


ฟิล์มโปร่งใส
ผลิตสดเป็นแบบ และบางครั้งก็เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคอาหารเป็นพิษจากการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ก่อโรค ( CDC , 2012a 2012b , ) หลายกลยุทธ์เพื่อปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและคุณภาพของผลิตผลสดได้ถูกศึกษา รวมถึงภาพยนตร์หรือเคลือบที่มีและไม่มี antimicro - bials . พอลิแซ็กคาไรด์ ( perdones วาร์กัส atare , , S , & chiralt 2014 ; zivanovic , ,ชิ & draughon , 2005 ) , โปรตีน ( ไป estaca มอนเทโร่ แมส , &ไปเมซกีล์ N 2014 ; moditsi lazaridou moschakis , , , biliaderis & 2014 ) และไขมัน ( arcan & yemeniciog ! Lu , 2013 ) ได้ถูกนำมาใช้เป็นอาหาร filmeforming หรือเคลือบวัสดุ ไคโตซานพอลิประกอบด้วย B - ( 1e4 ) - 2-acetamido-d-glucose และ B - ( 1e4 ) - 2-amino-d-glucose หน่วย ,เป็นเลิศ filmeforming MA - terial มาจากไคติน โดย n-deacetylation ( domard & domard , 2001 ; elsabee & abdou 2013 ) ฟิล์มไคโตแซนที่มีสมบัติเชิงกลที่ดีและการซึมผ่านการคัดเลือก ( การซึมผ่านสูงต่ำ CO2 และ O2 ) ( ความสิ้นหวัง espuche & , , domard , 2001 ; elsabee et al . , 2013 ) นอกจากนี้ ไคโตซานเองมีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียและเชื้อรา ( คิม โธมัส ลี& Park , 2003 ; ไซ ซู เฉิน &กระทะ , 2002 ) ดังนั้น เคลือบด้วยไคโตซานที่อาจเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่จะปรับปรุงความปลอดภัยทางจุลชีววิทยาและคุณภาพของผลิตผลสด ( ภาค&แสงสุวรรณ , rachtanapun , 2551 ) ยาต้านจุลชีพต่างๆได้รับการรวมอยู่ในฟิล์มและน้ำมันหอมระเหยพืช ( กล้อง ) มักศึกษาจากฤทธิ์ต้านจุลชีพของพวกเขากว้าง ( เฉิน จาง &จง 2014 ;แม่ เดวิดสัน & Zhong , 2013 ) กล้องฟิล์มจะเป็นไคโตซานได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มฤทธิ์ต้านจุลชีพ และลดอัตราการซึมผ่านของไอน้ำ ( wvp ) ( ojagh rezaei ซัน ราซาวี , , , &จะบันดา Amica , 2010 ; , & marcovich , 2012 ; zivanovic et al . , 2005 ) แล้วเคย เพิ่มฟังก์ชั่นในฟิล์มไคโตซานสามารถเพิ่มความทึบจึงมีผลต่อลักษณะที่ปรากฏของผลิตภัณฑ์ ( จะบันซัน ราซาวี , ,& Mousavi , 2009 ; เปเร et al . , 2012 ) นี้ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการละลายของน้ำ ต่ำสูงที่ฟอร์มอนุภาคโครงสร้างในฟิล์มให้แสงกระจาย นอกจากนี้ ธรรมชาติระเหยของกล้อง ทำให้ผลขาดทุนของพวกเขาในระหว่างการเกิดฟิล์ม และกระเป๋า ( ชี zivanovic &เพนฟิลด์ , 2006 )งานมาก ยังต้องการปรับปรุงคุณสมบัติของฟิล์มต่อต้านจุลินทรีย์ / เคลือบด้วยเ . ระบบคอลลอยด์จะใช้เพื่อปรับปรุงการทำงานของอุปกรณ์ต่าง ๆ - erties ผสมน้ำมันและน้ำ ไมโครอิมัลชันมี thermody - namically มั่นคงแบบผสมน้ำ , น้ำมัน , สารลดแรงตึงผิวและสารลดแรงตึงผิวร่วม ( danielsson & lindman , 1981 )ไมโครอิมัลชันมีความโปร่งใส เพราะหยดของพวกเขาจาก 1 ถึง 100 นาโนเมตร โดยทั่วไป 10e50 nm ( moulik &พอล , 1998 ; slomkowski et al . , 2011 ) ความตึงเครียดระหว่างในไมโครอิมัลชันต่ำมากซึ่งช่วยให้เตรียมได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องใช้พลังงานในทางกลสูง โปรโมชั่นเดิม ( klossek มาร์คัส touraud & คุนซ์ , 2014 ) ดังนั้นฟิล์มใสอาจจะได้รับโดย incorpo - โรงแรม Eo ไมโครอิมัลชันในไบโอพอลิเมอร์เมทริกซ์ นอกจากนี้ ผลิตภัณฑ์ผักสดต่างๆ เช่น แคนตาลูป มีผิดปกติและขรุขระพื้นผิวและกับดักของแบคทีเรียในโพรงบนพื้นผิวผลิตสามารถลดหรือขจัดผลของฟิล์มต่อต้านจุลินทรีย์และเคลือบนี้พบว่าในการศึกษาผลของความขรุขระของพื้นผิวของผลิตผลสดในการยึดเกาะของแบคทีเรีย Escherichia coli ซึ่งเป็นสมาชิก : H7 ( Wang Feng Liang , Luo , & malyarchuk , 2009 )มีสหสัมพันธ์เชิงเส้นตรงทางบวก พบว่ามีอัตราการยึดติดของแบคทีเรียนและ ผิวหยาบกร้าน แต่ความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างพื้นผิวขรุขระ และใช้งานเครื่องแยกสารประกอบประสิทธิภาพโดยปรับกรดเปอร์ออกซี - น้ำ . ในอีกการศึกษา ปรับปรุง เมื่อเป็นสมาชิกของ E . coli ) ในใบผักโขม มีรายงานว่า หลังจากการเพิ่ม surfac - monolaurate ดังนั้น , ซูโครส ,ในสารละลายโซเดียมไฮโปคลอไรท์ซักโซลูชั่น ( เสี่ยว et al . , 2011 ) การศึกษานี้พบว่าสารลดแรงตึงผิวที่สามารถลดความตึงเครียดระหว่างของแข็ง / ของเหลว เพื่อความสะดวกในการเข้าถึงของ antimi - crobials แบคทีเรียซึ่งมีการป้องกันโดยโครงสร้างที่แตกต่างกันของผลิตผลสด เพราะผิวเป็นส่วนหนึ่งของไมโครอิมัลชันเคลือบผิวที่เตรียมจาก EO ไมโครอิมัลชันอาจมีศักยภาพในการเพิ่มฤทธิ์ต้านจุลชีพ . นอกจากนี้ไมโครอิมัลชันสามารถละลายเคลือบโซ่สูตรไตร - acylglycerols เช่นน้ำมันถั่วเหลือง ( บอล ) ที่อาจจะเปลี่ยน evapora - คุณสมบัติของสารระเหย ( คิม วู คูโบต้า& , โคบายาชิ , 1995 ) และคุณสมบัติของฟิล์ม ในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( MA &จง 2015 )ไมโครอิมัลชันสูตรเราด้วยน้ำมันระยะประกอบด้วยอัตราส่วนมวลต่างๆของน้ำมันเปลือกอบเชย ( CBO ) และกรณีใช้เบท 80 ( tweentm 80 เป็นสารลดแรงตึงผิวและเท่ากับ มวลของน้ำและโพรไพลีนไกลคอล ( PG ) เป็นขั้นตอนที่ขั้วโลก วัตถุประสงค์ของงานวิจัยเพื่อศึกษาคุณลักษณะทางกายภาพ ทางกล